ความรักกับรถเมล์ ...

ปีกฟ้า

You know, love is just like someone waiting for a bus. 
คุณรู้ไหม ความรักมันก็เหมือนกับการรอรถเมล์ 
when the bus comes, you look at it and you said to yourself. 
เมื่อรถเมล์มา คุณมองไปที่มัน และบ่นกับตัวเองว่า 
"eee....so full....cannot sit down one". 
"อี๋... คนเพียบเลย ไม่มีที่นั่งด้วย" 
so you said to yourself, "i'll wait for the next one". 
และคุณก็พูดกับตัวเองว่า "ฉันรอคันต่อไปดีกว่า" 
"so you let the bus go and waited for the second bus. 
และคุณก็ปล่อยให้รถเมล์คันนั้นผ่านคุณไปแล้วรอรถเมล์คันที่ 2 
then the second bus came, you looked at it and you said, 
เมื่อรถคันที่ 2นั้นมา คุณมองไปที่รถเมล์นั่นแล้วบ่นว่า 
"eee...this bus so old..surely very uncomfortable one." 
"อี๋... รถเก๊าเก่า มันต้องนั่งไม่สบายแน่เลย" 
so you let the bus go and again, decided to wait for the next bus. 
แล้วคุณก็ปล่อยให้รถเมล์คันนั้นผ่านไปอีกครั้ง และตัดสินใจที่จะรอรถเมล์คันต่อไป 
after a while another bus came, 
และแล้วรถเมล์อีกคันก็มาถึง 
it's not crowded, not old but you said, 
คราวนี้มัน คนไม่เยอะ และรถก็ไม่เก่าแต่คุณก็ยังบ่นอีกว่า 
"eee..no air-con one..and the weather is so warm,better wait for the next one" 
"อี๋... แอร์ก็ไม่มี ตอนนี้อากาศร้อนจะตาย รอรถคันใหม่ดีกว่า" 
so again you let the bus go and decided to wait for the next bus. 
อีกครั้งหนึ่งที่คุณปล่อยให้รถเมล์ ผ่านคุณไป และตัดสินใจที่จะรอรถอีกคัน 
then the sky started to get dark as it is getting late. 
ท้องฟ้าชักเริ่มครึ้มๆ และก็มันก็เริ่มสายแล้ว 
you panicked and jump on to the next on coming bus. 
คุณชักเริ่มกระวนกระวายในการรอรถเมล์ 
it is not until much later that you found out 
จนแล้วจนรอดรถเมล์ก็ยังไม่สักที 
that you had boarded on to the wrong bus! 
นั่นแหล่ะคุณจึงเริ่มรู้แล้วว่าคิดผิดที่ไม่ขึ้นรถคันก่อนหน้านี้... 
so you wasted your time and money waiting for what you want! 
คล้ายๆกับคุณยอมที่จะเสียเงินและเวลา เพื่อที่จะให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ 
even if an airson bus came, can you ensure that the aircon bus 
ถ้าหากว่าคุณคิดว่ารถเมล์ธรรมดาที่ผ่านมาเป็นรถแอร์ไม่ได้เหรอไง 
won't break down or whether will the aircon be too cold for you? 
แอร์อาจจะเสีย หรือไม่ก็คิดว่ามันเป็นแอร์ที่เย็นพอสำหรับคุณ 
so people wanting to get what you want is not wrong. 
การที่คนมากมาย ต้องการที่จะได้อย่างที่เราต้องการมันไม่ผิดหรอก 
but it wouldn't hurt to give other people a chance right? 
แต่คุณจะไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ ที่คุณหยิบยื่นโอกาสที่ตัวเองควรจะได้ให้คนอื่นไป 
if you found that the "bus" doesn't suit you, 
ถ้าหากว่าคุณเจอรถเมล์คันนั้น คันที่อาจจะไม่ใช่อย่างที่คุณต้องการ 
just press the redbutton and get off the bus. 
ก็เพียงแค่ กดปุ่มเรียกรถเมล์(โบกรถ) แล้วขึ้นรถเมล์ เท่านั้นก็จบ 
but wait...i'm sure you have this experience before. 
แต่เดี๋ยวก่อน ผมแน่ใจเลย ว่าคุณต้องเคยเจออย่างนี้มาก่อน 
you saw a bus coming (th e bus you want of course) 
คุณเห็นรถเมล์กำลังวิ่งมา (แน่นอนว่ามันเป็นรถเมล์คันที่คุณต้องการ) 
you flagged it but the driver act blur 
คุณโบกมือเรียกให้รถหยุด แต่คนขับดันเบลอ 
by pretending not seeing you and zoomed pass you! 
ไม่เห็นว่าคุณโบกมือ แล้วรถคันนั้น .... รถคันนั้นที่คุณรอมาตั้งนานก็ผ่านคุณไปต่อหน้าต่อตา 
well, and when the bus zoomed pass, what you may have to do is WALK!!!! 
ดีแล้ว เมื่อรถเมล์ที่คุณต้องการผ่านไปแล้ว สิ่งที่คุณต้องทำคราวนี้คือการเดิน 
the bottom line is being loved is like waiting for a bus whether you want. 
มันก็คล้ายกับชีวิตรักของเราๆ เหมือนกับที่เรารอรถที่เราต้องการ 
to get on the bus and give the bus a chance depends totally on you. 
เพียงแค่ขึ้นไปบนรถ ให้โอกาสรถนั้นได้โอบอุ้มความรักคุณไว้ 
and walking is like being out of love. 
และการที่ คุณเดินนั้นแหล่ะที่คุณปล่อยให้ความรักหลุดลอยไป 
you never lose by loving. 
คุณจะไม่มีวันเสียอะไรถ้าคุณคิดจะรัก 
you always lose by holding back. 
แต่ถ้าคุณไม่ดึงรักที่ผ่านเข้ามาไว้ คุณก็จะเสียโอกาสที่คุณควรจะมี. 
-------------------------------------------------------------------------------- 
อย่า!.. อย่าปล่อยให้คนที่เข้ามา "หลงชอบคุณ" แต่เขาเป็นคนที่คุณไม่สนใจ ไม่ใช่คนที่คุณต้องการ 
อาจจะไม่สวย ไม่หล่อไม่ใช่สเป็กคุณ แล้วปล่อยให้เขาผ่านไป หรือจากคุณไป.. เมื่อเขาออกไปจากชีวิตคุณ คุณอาจจะเพิ่งเริ่มรู้สึกก็ได้ว่า.. เขามีความสำคัญต่อคุณแค่ไหนและในตอนนั้น คุณอาจจะไม่มีโอกาส ที่จะดึงเขากลับมาอีกแล้ว....