มด ปลวก หรือว่า คน

ยิ่งใช้ชีวิตอย่างรีบเร่ง กลับรู้สึกว่าตัวเองเฉื่อยช้าลง
       ยิ่งวิ่งตามกลับยิ่งห่าง
       ยิ่งอยู่ในสังคมพลุกพร่าน พื้นที่ส่วนตัวกลับขยายขึ้น
       เติบโตขึ้น จินตนาการหดหาย ถ่ายเทไปอยู่ในส่วนของ หลักเหตุผล และ
ความเป็นจริงที่อุปโลกขึ้น  เรื่องที่เคยหัวเราะให้ กลับดูว่าเป็นเรื่องไร้สาระไม่
ควรแก่การคำนึงถึง
              สร้างอาณาจักร ขจัดการต่อต้าน จำกัดการแปลกแยก 
                                  ไม่ต่างจาก มด  ไม่ต่างจากปลวก
                 สังคมที่ว่าด้วยการปฎิบัติที่ถูกต้อง ดีงาม ประกาศไว้อย่างนั้น
         
                 ฉันไม่ได้ยิ้มจากความรู้สึกมานานแล้ว ถ้ายิ้มให้กับสิ่งมีชีวิต ที่จำกัด
ด้วยคำว่าคนล่ะก็
           ........ฉันนั่งนอกระเบียงนี่ มองฟันเฟืองของสังคมทำหน้าที่  อย่างคนที่ไม่
เกี่ยวข้อง   แต่ก็หลอกตัวเองไม่ได้นานหรอก ฉันรู้ดี...........
                   กาแฟแก้วเดิม รส ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว  สงสัยต้องหาชาร้อน
สักแก้ว

ผู้หญิงสีรุ้ง 15 ต.ค. 2548 10:36 น. - ID 5946