ความทรงจำที่ไม่อาจย้อนเวลากลับมาได้อีก

ใจกระดาษ

เมื่อสามวันก่อน..ฉันอกหัก..แยกทางกับผู้ชายที่ฉันรักมากที่สุด.....
เพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่าอาการผิดหวังในความรักมันทำให้เราเศ
ร้า แล้วก็หดหู่ขนาดนี้ โตมาจนป่านนี้เพิ่งจะรู้......น้ำตามันเอ่อออกมา
ตลอดเวลา แค่นึกขึ้นมาว่าเค้าได้พูดอะไรกับเราก่อนทุกอย่างจะจบลง
มันก็ไหลออกมาเป็นทางหยุดไม่ได้ ฉันไม่อยากนอนเพราะกลัวฝัน ขนาดฝันยัง
ร้องไห้มันเศร้าจริงๆ
เมื่อคืนนี้.....พ่อมานั่งลงตรงเก้าอี้สนามข้างๆ ฉัน เอามือมาขยิ้หัว
ฉัน แล้วถามฉันว่า....
  	 ลูกจำได้รึปล่าว ว่าลูกเคยเสียใจมากที่สุดเรื่องอะไร
ฉันกลั้นน้ำตาตอบพ่อโดยไม่ต้องคิดเลย...
 	ครั้งนี้แหละค่ะ หนูเสียใจ แล้วก็ร้องไห้มากที่สุดในชีวิตเลย หนูไม่มีทาง
 	ลืมความเจ็บปวด ความเสียใจคราวนี้ง่ายๆ ค่ะพ่อ 
 	หนูรักเค้ามากเหรอลูก พ่อยังคงถามฉันต่อมาก
 	 พ่อคะ.....มีผู้ชายแค่สองคนที่หนูรักเท่าชีวิตของหนู คนแรกก็คือพ่อ คนที่
 	สองก็คือเค้า หนูไม่รู้จริงๆ ว่าวันข้างหน้า หนูจะรักใครได้เท่านี้อีกรึปล่าว 
พ่อยิ้มแล้วดึงฉันเข้าไปนั่งใกล้ๆ คราวนี้ฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
พรั่งพรูความเจ็บช้ำเสียใจทุกอย่าง.. พ่อโอบฉันไว้นิ่งๆ จนฉันหยุด
พ่อก็ถามฉันว่า
 	 ลูกว่าตอนที่พ่อตีลูก เพราะจับได้ว่าลูกขโมยเงินพ่อน่ะ ลูกเจ็บมากรึปล่าว
 	น่าจะเจ็บนะ ก็พ่อฟาดหนูด้วยเข็มขัดนี่หน่า ตีทีเดียวแต่น่องหนูแดงเป็น
 	ปื้นไปหลายวันเลย หนูจำได้ว่าย่าต้องแอบเอายามาทาให้หนู แต่พ่อ
 	ค่ะมันเจ็บไม่ถึงครึ่งของครั้งนี้เลย หนูเจ็บมาก เจ็บจนบอกไม่ถูก
 	ลูกจำไม่ได้หรอก พอพ่อตีลูกแล้ว ลูกก็ขึ้นไปนอนร้องไห้ พ่อตามไปถามว่าลูก
 	จะทำอีกมั๊ย....ลูกบอกพ่อว่าลูกเข็ดแล้ว ลูกเสียใจมาก จะไม่
 	ทำอีกแล้ว ครั้งนั้นลูกก็เสียใจใช่มั๊ยล่ะฉันรับคำพ่อเบาๆ เพราะความเสียใจ
 	ครั้งนั้นมันเลือนรางมากแล้ว
 	 แล้วตอนลูกสอบไม่ผ่านล่ะ ลูกจำได้รึปล่าว ว่าลูกเสียใจขนาดไหน 
 	ครั้งนั้นหนูผิดหวัง โกรธตัวเองที่ทำไม่ได้ เสียใจที่ทำให้พ่อผิดหวัง 
 	ฉันจำได้ดีว่าฉันเสียใจ ร้องไห้สะอึกสะอื้นที่สอบไม่ได้ ร้องไห้ พ่อแม่
 	ต้องปลอบอยู่เป็นอาทิตย์กว่าฉันจะทำใจได้
 	 อืม...เทียบกับครั้งนี้....ตอนไหนเสียใจมากกว่ากันล่ะ 
ฉันยังคงยืนยันว่าครั้งนี้ฉันเสียใจมากจริงๆ มันคงต้องอาศัยเวลา
นานกว่าทุกครั้งกว่าฉันจะทำใจได้...
พ่อโอบฉันแน่นขึ้น แล้วพูดว่า
 	 นานแค่ไหน ลูกก็จะลืมมันได้ จะช้าหรือเร็วมันก็จะผ่านไป กลายเป็นแค่ความ
 	ทรงจำเก่า ต่อไปพอลูกนึกถึง ลูกก็แค่จำได้ว่าลูกเสียใจ แต่
 	ลูกจะไม่รู้สึกเสียใจอีกแล้ว เชื่อพ่อสิ....เหมือนหลายๆ ครั้งที่ผ่านมา....
 	อนาคตมันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกลูก วันข้างหน้าลูกก็อาจจะเจอ
 	เรื่องร้ายๆ กว่านี้ ลูกก็จะบอกพ่อว่าลูกเสียใจที่สุดในชีวิต ลูกทำใจไม่ได้อีก 
ฉันนิ่งฟังพ่อ เข้าใจดีถึงสิ่งที่ท่านพยายามจะบอกฉัน
  	 ฉะนั้นอะไรที่ลูกคิดว่า รักที่สุด เสียใจที่สุด มันไม่จริงหรอกลูก วัน
 	ข้างหน้าลูกก็จะเจอสิ่งที่เป็นที่สุดของ
 	ที่สุด และทางที่ลูกยังต้องเดินมันอีกยาวไกล ลูกต้องแข็งแรง แล้วก็ตั้งสติดีๆ 
ฉันกอดพ่อนิ่ง ไม่รู้จะขอบคุณด้วยวิธีไหนได้ดีกว่านี้ ............
เช้าวันนี้......ฉันยิ้มได้อีกครั้ง.........กลับเป็นฉันคนเดิม.....
มีเพียงสิ่งเดียวที่ยังค้างคาอยู่ในใจ คือสิ่งที่ฉันยังไม่ได้บอก
พ่อ
 	พ่อคะ จริงๆ ครั้งที่หนูเสียใจมากที่สุดในชีวิต ไม่ใช่ตอนที่พ่อตีหนู ไม่
 	ใช่ตอนที่หนูสอบไม่ผ่าน แล้วก็ไม่ใช่ตอนที่หนูเลิกกับเค้า.....แต่มันคือ
  	ตอนที่พ่อจากหนูไปต่างหาก  หลับให้สบายนะคะพ่อ....อย่าเป็นห่วงหนูเลย.....
 	หนูจะเข้มแข็งและดูแลตัวเองให้ดีที่สุด..หนูรักพ่อที่สุดค่ะ