ในบางครั้งที่คนเราไม่สบายใจ ทุกข์ใจ เครียด กับปัญหามากมายที่ต้องเผชิญ .. มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ถูกกลืนหายไปในความทุกข์ทั้งหลายคือรอยยิ้ม .. แต่ฉันอาจจะเป็นคนที่แปลกอยู่สักหน่อยเพราะว่า ถึงฉันจะทุกข์แค่ไหน ฉันก็ยังยิ้มได้ ถึงแม้จะยิ้มทั้งน้ำตาก็เถอะ ... เพราะฉันรู้สึกว่าการยิ้มทำให้คนรอบข้างเขาสบายใจ.. และฉันก็รู้สึกดีด้วย มีหลายต่อหลายครั้งที่ฉันโกรธคนที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี หรือว่าพูดจาแรง ๆ ใส่ แต่ว่าเขาจะผิดหวังกับการที่ฉันไม่หน้าบึ้งใส่ แต่ฉันกับยิ้มรับให้ และคำพูดติดปากเสมอ "อื่ม แล้วไงต่อ" จนตอนนี้ไม่ว่าที่ทำงานหรือว่าเพื่อน ก็เลยรู้สึกว่าไม่อยากทำให้ฉันโกรธ เพราะเค้าจะโกรธแทน อ้าว ! มันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ ที่ยิ้ม เพราะหากว่าฉันหน้าบึ้งใส่ ในหลาย ๆ ครั้งอาจเกิดการตัดขาดความสัมพันธ์ ระหว่างฉันและคนคนนั้นได้ แต่ว่ามันก็มีบ้างที่หลุดทำปฏิกริยาโต้ตอบ เมื่อมีออกไป ใช่ ! มันเป็นอย่างที่ฉันคิด คือเขาจะเงียบ เพราะเขารู้ว่าฉันเอาจริง ถ้าหากได้แสดงออกแล้วว่าไม่พอใจ คือความอดทนฉันสิ้นสุดลง แต่ว่า แห่ะ แห่ะ จะว่าไปแล้ว นับคนได้มั้งที่แสดงปฏิกิริยาแบบบนั้นออกไป บางครั้งที่ใครหลาย ๆ คนถามฉันว่า ทำได้ไง เครียดจะตาย ยังยิ้มอยู่อีก เห่อ ! ถ้าหากสถานะการณ์ตึงเครียด ฉันไม่ยิ้มแล้วใครจะเป็นคนทำลายบรรยากาศอันแสนโหดร้ายไปได้ ฉันก็เลยถามเขาไปว่า ระหว่างฉันยิ้มกับร้องไห้ จะเลือกให้ทำสิ่งไหนในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าจะให้ร้องไห้ได้เดี๋ยวจะร้องให้ดูเพราะว่าฉันเองก็อยากร้องไห้เหมือนกัน ใครบ้างที่อยู่ในภาวะที่อัดอัดและตึงเครียดแล้วไม่อยากร้องไห้ แต่ในเมื่อไม่มีใครทำลายบรรยากาศอันหน้ากลัวนี้ไป ฉันก็ต้องเป็นคนทำ หรือเป็นเพราะว่าด้วยความเป็นลูกคนโต สัญชาตญาณการปกป้อง ไม่ว่าคนที่วุฒิภาวะสูงกว่าหรือว่าน้อยกว่าฉัน ฉันก็จะพยายามที่จะเข้าไปดูแล ความรู้สึก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มากมายอะไร แต่ขอสักนิดทำให้เขายิ้มได้ แต่จะว่าไปมีคนคนนึงที่โชคร้ายมาก ๆ ที่ฉันร้องไห้และระบายความไม่สบายใจ ออกไปให้ฟังบ่อย ๆ แต่เค้าก็ไม่บ่นหรือว่าสักคำ กับเป็นห่วงซะด้วยซ้ำไป เขาเป็นคนเดียวจริง ๆ นะ ให้ตายสิ! คนอะไรก็ไม่รู้ ทนให้เราพูดฝ่ายเดียวเป็นชั่วโมง ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคย ที่จะพูดให้ใครฟัง แต่กับเขา เขารู้ในความเป็นฉันมากที่สุดในตอนนี้ เขาเป็นเพื่อน เป็นพี่ชายที่แสนดีของฉัน และเขามีรอยยิ้มให้กลับฉันเสมอ เหมือนกับสิ่งที่ฉันให้คนอื่นกำลังกับมาหาฉัน โดยให้เค้าเป็นตัวแทน .. และรอยยิ้มที่ฉันมี จะมีเสมอ แม้ว่าจะน้ำตาไหลเอ่อ ก็ตามที ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมากมายกับเพื่อนที่ฉันคบอยู่ ... ฉันขอเพียงแค่ รับรอยยิ้มที่มีความเป็นห่วงเป็นใยที่ฉันมีให้เขาก็พอ ถึงแม้เขาจะไม่ยิ้มตอบให้ฉันก็เถอะ ....
8 ตุลาคม 2548 10:43 น. - comment id 87152
ไม่ยิ้มอย่างเดยวนะคะสาวน้อย พี่กานต์หัวเราะด้วยจ้ะ คิดถึงน้า
8 ตุลาคม 2548 10:50 น. - comment id 87154
... จ้าพี่หมูกานต์ ยิ้มและหัวเราะเข้าไว้ หัวใจสดใสกว่าเยอะ ..
8 ตุลาคม 2548 11:06 น. - comment id 87155
.... ฮี่ ฮี่ แวะมาแอบยิ้มด้วยคนดิต่ะเอง นะนะคะ
8 ตุลาคม 2548 11:16 น. - comment id 87157
เป็นกำลังใจให้นะคะ
8 ตุลาคม 2548 16:54 น. - comment id 87162
อะฮะฮ่า อิอิ นู๋ป่านมายิ้มกะพี่อีกคนค่ะ แต่ทำไมเวลานู๋ยิ้ม เพื่อนๆเค้าไม่คิดว่านู๋อารมณ์ดีน้า แต่เค้ากับมองว่านู๋บ้าไปแล้ว ซะงั้นเลย หือหือ ผิดหรอคะถ้านู๋จายิ้มทั้งวัน มะไหวๆ ฮ่าๆ มาเยี่ยมคร่า จุ๊บๆ
9 ตุลาคม 2548 12:53 น. - comment id 87167
อิอิอิ .. เรนชอบยิ้มของมู๋เอมจัง .... ซาแว้ปป..
9 ตุลาคม 2548 14:04 น. - comment id 87171
แวะมาส่งยิ้มจ๊ะ คิดถึงน๊า...
10 ตุลาคม 2548 04:25 น. - comment id 87176
รอยยิ้มพิมพ์ใจ เต็ม ๆ เลยนะ ..
10 ตุลาคม 2548 12:41 น. - comment id 87182
พี่ฉางน้อยคะ ..... มาดิคะ ยิ้ม ยิ้ม แล้วโลกนี้ก็จาสดใสขึ้นทันตา เนอะพี่เนอะ นางสาวใบไม้ ... ขอบคุณจ้า .. .... น้องนู๋ป่านแก้ว... เอิ๊กส์ ๆ ๆ พี่ก็เคยเป็นอ่ะนะ .. แต่พักหลัง ๆ คงชินก็เลยไม่รู้จาพูดอาราย อิ อิ ... เรนจังจ๋า ... เอมก็ชอบเรนจังยิ้มเหมือนกันนะคะ .. มีคนกระชิบบอกเอมว่า ... เรนจังหน่ะ น่ารักมั๊ก ๆๆ .. พี่มัดหมี่คนดีจ๋า .. ขอบคุณค่ะ แวะมาบ่อย ๆ นะคะพี่ เอมจาได้มีเพื่อนยิ้ม .. พี่แจมจ๋า .... อิ อิ ปลื้มค่ะงานนี้ คิดถึงพี่แจมมั๊ก ๆ ๆ นะคะ เฮ่อ ไมเอมโทรหาพี่มะติดอีกแย้วอ่ะ เป็นห่วง ๆ
10 ตุลาคม 2548 13:21 น. - comment id 87184
...ยิ้มครับ...ยิ้มให้หวานๆ... ...ยิ้มพิชิตศัตรู... ...ยิ้มให้ใครสักคนที่เราคิดว่าทำแล้วเราสุขใจ.... สวัสดีครับ
10 ตุลาคม 2548 14:44 น. - comment id 87186
.-:*``*:-. ลงจาก.....ยอดดอย .-:*``*:-. มามอบ ร - อ - ย - ยิ้ - ม ให้\" ทะเลใจ\" ขอบคุณไมตรีจิต มิตรภาพ ที่มอบให้ .... เสมอ ๆ ..... ปกากะญอ......
21 ตุลาคม 2548 07:18 น. - comment id 87394
พี่หนุ่ย ... เอมคิดถึง .... ปกากะญอ. ให้เช่นกันค่ะ ...