สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้... เกิดขึ้นมาจากความไม่รู้.... หนึ่ง... คือไม่รู้ว่าจะต้องวางตัวฉันเองไว้ตรงไหน... อยากจะเข้าใจเธอ... แต่ก็ไม่อยากจะให้เธออึดอัดที่มีผู้หญิงคนนี้เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตเธอ สอง ... คือไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ที่จะพังกำแพงที่เธอก่อขึ้นมาในหัวใจ.. อยากจะรักเธอนาน ๆ แต่ฉันกำลังท้อแท้ เมื่อนึกถึงความเจ็บปวด สมอง บอกว่าไม่ควรจะรอ.. แต่หัวใจ... ยินดีที่จะรอเธอ... สาม... คือไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร... เวลาที่เราได้อยู่ใกล้ๆ กัน... จริงอยู่ที่เราคบกัมานาน.. แต่เรื่องนั้น มันจบไปแล้ว และ ครั้งนี้คือการเริ่มต้นใหม่ของเราสองคน สี่... คือไม่รู้ว่าโอกาสที่ฉันได้รับมานั้น ฉันจะทำได้ดีที่สุดแค่ไหน.. เพราะว่าหัวใจและความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม.. ถึงจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไป... ก็คือความมั่นใจของฉัน ที่จะพูด ที่จะคุย ที่จะทำ.. สำคัญไม่ใช่หรือ?? ห้า... คือ ไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม ทั้ง ๆ ที่อีกฝ่าย อีกคนที่ฉันอยากจะให้รู้ คงจะไม่เปิดใจ ที่จะรู้ทุก ๆสิ่งในหัวใจฉัน.. ถึงแม้วันนี้ฉันได้โอกาส ที่จะทำอะไรใหม่ๆ ฉันก็ไม่แน่ใจ ว่า ฉันจะเข้มแข็งพอ หรือว่าจะอดทน... ต่อความเย็นชาของเธอไหวหรือไม่ อยากจะเปลี่ยนจากความไม่รู้ เป็นความเข้าใจ และรู้ ในตัวเธอทุก ๆ เรื่อง ถึงเวลานี้ฉนจะท้อ ... แต่ฉันจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เท่าที่คน ๆ นี้จะทำได้ แม้ต้องเจ็บ แม้ต้องปวด แต่ฉันเชื่อว่าซักวัน รักแท้ต้องชนะหัวใจเธอ.. เพราะฉันคนนี้ศรัทธาในรัก...
ผู้หญิงเจ้าชู้ 21 ก.พ. 2546 20:40 น. - ID 587 
1525
2
0
21 กุมภาพันธ์ 2546 22:20 น. - comment id 67463
.......... ............. ................ ................... กับคนบางคน ถึงแม้จะทำเพื่อเค้ามากแค่ไหน สิ่งที่ได้รับกลับมา.. ก็คงเป็นได้แค่ความเฉยชา.. ....................... ................... ............ ......
25 กุมภาพันธ์ 2546 03:35 น. - comment id 67489
ความรักถ้าเราศัรทธาอยู่ข้างเดียว ก็ไม่มีประโยชน์อะไร บางทีการรักมาก มาก ทำให้ได้ทุกอย่าง ก็ไม่ได้มีความหมาย เพราะมันมากเกินไป สำหรับใครบางคน
25 กุมภาพันธ์ 2546 11:11 น. - comment id 67492
การให้..สำหรับใครบางคน.. มันอาจเป็นการให้ที่มากเกินไป เมื่อมันมากเกินไป..ก็ไม่สำคัญ เมื่อไม่สำคัญ..ผู้ได้รับก็ไม่เห็นค่า และเมื่อนั้น..ผู้ให้ก็จะเจ็บปวด เจ็บปวดที่ให้..แต่ไม่ได้รับกลับคืน ยอมรับเถอะว่า..ลึก ๆ ในใจ เราทำให้อะไรให้ใคร.. เราย่อมอยากได้รับกลับคืนบ้าง แค่..การรับรู้ของเค้าก็เพียงพอ ซึ่งคนบางคน..ก็มีแต่ความเฉยชา ตอบแทนกลับมาให้เรา..เจ็บช้ำ และตอกย้ำให้เรายิ่งเจ็บช้ำมากขึ้น ถ้าเหนื่อยนัก..ก็หยุดการให้นั้นบ้างก็ได้.. ลองอยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ ดูบ้าง บางทีอาจจะรู้สึกทุรนทุราย กับอาการเฉยเมยนั้นน้อยลง เราก็กำลังทำแบบนั้นอยู่เหมือนกัน.. พยายามอดทนให้ถึงที่สุด.. เพื่อความรู้สึกของเราเอง.. ไม่รู้ว่าเราคิดและทำถูกหรือเปล่านะ..
25 กุมภาพันธ์ 2546 20:14 น. - comment id 67500
จริงอย่างที่คุณว่าเมื่อให้มากเขาก็ไม่เห็นค่า มีแต่ราที่เหนื่อย และท้อว่าเมื่อใหร่เขาจะมองเห็นเราเสียที
9 มีนาคม 2546 16:30 น. - comment id 67652
อือ...จริงด้วย เฮ้อ... เหนื่อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ