วันพุธที่ 28 กันยายน 2548 มีการพบปะกันกลุ่มเล็ก ๆ เนื่องจาก ผู้หญิงไร้เงา หรือ พี่ตูน .. สาวงามแห่งระนอง เดินทางมาเยือน กทม. ( ซึ่งหาโอกาสงาม ๆ แบบนี้ได้ยากจริง ๆ ) ชมอักษร .. จึงรับหน้าที่พาพี่หญิงไร้เงาเที่ยว กทม. ในภาคเช้า .. เล่นเอาเหงื่อแตกพลั่ก ๆ .. ก็เด็กบ้านนา .. พาสาวบ้านนอกย่ำกรุง .. มันจะหมู่หรือจะจ่าละเนี่ย .. เหอ ๆๆ เนื่องด้วยเวลาอันจำกัด .. แค่ 11 โมงเช้า - 5 โมงเย็น ราชรถก็ไม่มีกะเขา .. รถเมล์ก็ขึ้นไม่ค่อยจะถูก ( แพงตลอดอ่ะ .. ) การเดินทางจากสายใต้ก็เลยต้องพึ่งแท๊กซี่ตามคำสั่งแม่พี่หญิงไร้เงา .. ( แม่พี่หญิง ฯ สอนไว้ว่า .. ไปไหนไม่ถูกโบกแท๊กซี่โลดเลยลูก .. อิอิ ) อ้อ .. ลืมบอกไป .. การเยือน กทม. ครั้งนี้ของพี่หญิงไร้เงา มีแขกไม่ได้รับเชิญมาด้วย 1 ท่าน .. ไล่ยังไง๊ .. ยังไงก็ไม่ยอมไป ว่าจะเอาน้ำฉีดไล่แล้วอ่ะ .. แต่พี่เขาทำตัวดี .. ( ตบหัวค้างคาว ฯ แล้วลูบปีกง่ะ .. อิอิ ) คอยถือของ .. แบกสัมภาระให้ .. เลยได้คะแนนความเห็นใจ .. ชมอักษรกับพี่หญิงไร้เงาก็เลยตกลงกันว่า .. ยอมให้มาร่วมทาง 1 วัน ( แค่ 1 วันนะ ) ไม่พูดพล่ามทำเพลงแระ .. ขอเล่าเลยละกันค่ะ ..
เริ่มต้นด้วยการพานั่งเรือข้ามฟากจากท่าพระจันทร์ไปวังหลัง .. เดินดูของใช้ และ หาของกิน .. งานนี้ถูกใจไกด์จำเป็นมากกว่า .. เพราะของกินเยอะแยะ .. คนตะกละก็เลยวิ่งเข้าร้านนั้น ออกร้านนี้ .. เหะ ๆ .. แต่ไม่ได้ซื้ออะไรซ๊ากกกอย่าง .. ขอแค่ไปจ้อง ๆ มอง ๆ ยืนน้ำลายยืดก็ยังดี .. ก็เพราะมีหลายเสียงกระซิบให้ได้ยินดัง ๆ ว่า .. ลดความอ้วนหน่อยเหอะ .. งานนี้ก็เลยได้แค่มองและถอนหายใจจริง ๆ .. เฮ้อออ .. กลับจากวังหลัง .. ก็พาลูกทัวร์ทั้ง 2 ไปวัดพระแก้ว .. ซึ่งสาวระนองเธอพลาดมาแล้วถึงสองครั้งสองหน .. หนที่สามจะพลาดไม่ได้ .. แล้วพี่ตูนก็ได้เข้าวัดพระแก้วสมใจ .. อิอิ การเดินทางก็โดย รถตุ๊ก ๆ ค่ะ .. ทั้งที่มองเห็นวัดอยู่แค่ข้างหน้าไม่ไกล .. แต่ที่ต้องพาขึ้นรถตุ๊ก ๆ ก็ไม่ใช่เพราะสาเหตุซับซ้อนอันใด ก็ธรรมชาติของคนอ้วนอ่ะ ยังไง๊ .. ยังไงมันก็เหนื่อยง่ายนี่นา .. ครั้นจะโบกแท๊กซี่ก็เกินไป .. ก็เลยใช้บริการ 3 ล้อเครื่องซะหน่อย ติ๊ต่างเอาว่า พาชาวต่างชาติทัวร์ กทม. ก็แล้วกัน .. อิอิอิ ปื้ดดดเดียวถึงง่ะ .. ชักภาพได้ 2 ภาพเอง .. ถึงแระ ( แต่ให้เดินก็เหงื่อท่วมน๊าาา .. ) ตอนแรกค่อนข้างกังวลกับระเบียบของสถานที่ .. ไม่แน่ใจว่าจะเข้าได้หรือเปล่า .. รองเท้าต้องรัดส้น .. กางเกงต้องยาวถึงตาตุ่ม .. ห้ามใส่เสื้อแขนกุด เอ่อ .. ชมอักษรไม่ผ่านเลยสักข้อ .. แต่พอถามทางเจ้าหน้าที่ .. ก็ได้รับตำคอบว่า .. เข้าได้ค่ะ .. ( แต่ไหงชาวต่างชาติต้องเปลี่ยนผ้าถุงน๊าาา ) ค่าเข้าชม สำหรับชาวต่างชาติ .. เท่าไหร่ไม่ทันมอง .. พอรู้ว่าคนไทยเข้าชมฟรี .. ก็เดินลิ่ว ๆ ม่ะสนใจอะไรแย้ววว .. เอิ๊ก ๆๆ เอ่อ .. จะเขียนอะไรต่อดี .. เขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราวไม่ค่อยจะเป็นกับเขาอ่ะ .. ถนัดบ่นมากกว่า .. เหะ ๆ .. ดูภาพเอาเองก็แล้วกันเนอะ ..
ม่ะรู้ว่า .. ลงรูปประจานตัวเองหรือเปล่า .. ต๊องชะมัด .. พี่หญิงไร้เงากุมขมับไปหลายรอบ .. บ่นงึมงัม ๆ .. น้องช๊านนนน .. ไม่อายเลยวุ้ย !! แต่ชมอักษรออกจะภูมิใจ .. ตัวเล็กลงไปเยอะเลย .. อิอิอิ
ง่า .. ม่ะชอบถ่ายรูปคู่กับพี่หญิง ฯ เลย .. งือ ๆๆ .. อ้วนจัง T T และแล้ว .. เวลาประมาณเที่ยงกว่า ๆ ก็มีเพื่อนร่วมทางตามมาสมทบอีก 1 ท่าน ซึ่งเป็นบุคคลที่ได้รับเชิญอย่างเป็นทางการนะคะ .. อิอิ เป็นพี่สาวใจดีคนหนึ่ง.. ซึ่งพี่หญิงไร้เงามีความผูกพันมาก .. สำหรับพี่สาวใจดีคนนี้ .. ถ้าพี่หญิงฯ รัก .. ชมอักษรก็รัก .. และขอยืนยันอีก 1 เสียงว่า .. พี่เขาน่ารักมากกกกก .. น่ารักจริง ๆ นะคะ ..
จะให้บอกว่าพี่สาวใจดีคนนี้ไม่น่ารักได้ยังไงคะ .. ก็ดูฝีมือถ่ายภาพของพี่เขาสิคะ .. รูปนี้ถ่ายออกมาแล้ว .. ชมอักษรสวยเลย .. สวยโดยไม่ต้องพึ่งแพทย์และโฟโต้ช็อปค่ะ .. สวยจริง ๆ .. ไม่ได้แต่งอะไรซ๊ากกกนิดเดียว .. ( เหอ ๆๆ .. เบลอเชียว .. ) .... อืมมม ... โบราณว่าไว้ .. กองทัพต้องเดินด้วยท้อง .. ( คนละเรื่องกับท้องแล้วให้รับ .. ทีตอนทับไม่ร้องนะคะ .. เอิ๊ก ๆๆ) หลังจากไหว้พระ และเดินชมจิตรกรรมฝาผนังจนเริ่มหิวตาลายแล้ว .. ก็ได้เวลาที่ทุกคน .. โดยเฉพาะชมอักษรรอคอย .. อิอิ คือการไปหาอะไรกิน พร้อมกับนั่งชมทิวทัศน์สวย ๆ ริมเม่น้ำเจ้าพระยา .. สำหรับร้านที่เราไปนั้น .. ต้องบอกว่า .. ตามใจแท๊กซี่ค่ะ .. 555 เป็นร้านที่อยู่ติดกับท่าพระอาทิตย์ .. บรรยากาศดี .. ถ้ามากลางคืนน่าจะดีมาก .. ส่วนอาหาร .. บอกได้คำเดียวค่ะว่า .. อิ่มมมมม .. อิอิอิ
ทีเด็ดของเราอยู่ที่ข้าวผัดปูจานนั้น .. เอิ๊ก ๆๆๆ เมื่ออิ่มหนำสำราญกันดีแล้ว .. ก็มีผู้ร่วมชะตากรรมตามมาอีก 1 คน .. ( กรรมจริง ๆ ขอบอก 555 ) คาดว่าจะมาตามกลิ่นข้าวผัดปูที่ลอยไปตามสัญญาณโทรศัพท์เคลื่อนที่ .. ไม่ถึง 1 ชม. ดี .. คุณเธอก็โผล่มา และทางเรา .. ก็จัดเตรียมอาหารพิเศษไว้ให้เรียบร้อยแล้ว .. เรียกว่า ปั้นมากับมือ .. ผ่านการอุ่นให้ร้อนด้วยภูมิปัญญาชาวบ้าน ... 555 อาหารพิเศษจานนั้นก็คือ .. ข้าวผัดปูที่กินกันไม่ลงแล้ว ( ของเหลือว่างั้นเหอะ .. ) คิด ๆ กันอยู่ว่า จะทำยังไงให้ดูสวยงาม .. น่ารับประทาน .. ว่าแล้วก็คว้าถ้วยมา 1 ใบ .. ตักข้าวใส่ .. อัดให้แน่น ( ด้วยมือเค็ม ๆ ) คว่ำลงกับจาน .. ตกแต่งด้วยแตงกวาและต้นหอม .. อิอิอิ .. ได้ข้าวผัดพอ 1 คนอิ่มมา 1 จาน .. แต่ ... เอ .. มันไม่ร้อนนะ .. ทำไงดี .. แล้วความคิดชั่วร้ายของใครก็ไม่รู้ .. ( แต่น่ารักนะเออ .. อิอิ ) ยกจานข้าวผัดกับถ้วยต้มยำ .. เอาไปวางตากแดดซะงั้น .. ไม่นาน .. ไม่นานเท่าการมาของคุณแม่จิตรเล้ยยย .. ข้าวผัดและต้มยำของเราก็อุ๊นนนอุ่น .. อุ่นได้ที่ง่ะ .. ก๊ากกกกกก ( ตายแน่ชมอักษร .. โดนลูกแม่จิตรเหนี่ยวก็งานนี้แหละ .. T T )
เอ่อ .. ลูกแม่จิตรเอ๋ยยย .. ท่าทางจะอร่อยเนอะ .. กลับไปท้องเสียรึป่าวนั่น .. ไม่ได้ตั้งใจจะกลั่นแกล้งน๊าาา .. เราหวังดีอ่ะ .. จริง ๆ นะ .. ดูหน้าเราสิ .. ออกจะเป็นกังวลและสำนึกผิดจะแย่ .. หุหุหุ
ภาพนี้ .. ไม่ขอบรรยายละกันค่ะ .. ก็อย่างที่เห็น .. โดนจองแต่เนิ่น ๆ แบบนี้ .. ตรุษจีนปีหน้า .. หนีไม่พ้นแน่เลย .. 55555 ( ชิงขบตัวเองเบา ๆ .. ดีกว่าให้น้าต่อมากัดเหวอะหวะอ่ะ .. รู้ว่าหาช่องอยู่ใช่มะน้า )
เอ้า .. ยิ้มนะ .. สวยยย .. ยิ้มสวยกันทุกคนเลย .. อิอิอิ อ่า .. อีกรูปนะ .. ยิ้มมม .. พี่ตูนมองกล้องนิดนึง .. พี่ค้างคาว ฯ อย่ากระพริบตานะคะ .. หนึ่ง .... สอง ........ เอ่อ ... แล้วอะไรต่อน๊าาา เหะ ๆ .. แบบว่าทั้งวัน.. ตากล้องนับหนึ่งถึงสองเองอ่ะค่ะ .. 5555 เวลาผ่านไป เกือบ ๆ 3 ชม. เราเริ่มรู้ตัวว่า .. ยึดพื้นที่ร้านเปรียบเสมือนบ้านตัวเองมานานพอแล้ว .. จึงเคลื่อนขบวนไปหาที่ยืนกินลมชมกอผักตบชวาที่ลอยเป็นหย่อม ๆ เหนือผิวน้ำ .. ว่าแล้วก็ไม่พ้นหาเรื่องถ่ายรูปอีกจนได้ .. เหะ ๆๆ
ชื่นชมบรรยากาศยังไม่เต็มอิ่ม .. เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว .. ใกล้จะ 5 โมงเย็นแล้ว .. ถึงเวลาต้องย้ายทัพไปสถานที่นัดหมายในภาคค่ำ .. ซึ่งหมดหน้าที่ของชมอักษรแล้ว .. และพี่สาวใจดี .. ก็จำต้องขอตัวกลับไปก่อนด้วยมีธุระต้องทำ .. แม้ไม่อยากจากแต่ก็ต้องเอ่ยคำลา .. อยากบอกว่า .. พี่สาวใจดีน่ารักมากค่ะ .. ไม่เคยกอดใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแบบนี้เลย .. อบอุ่นจริง ๆ ค่ะ .. ( พี่หญิงไร้เงาอย่าน้อยใจน๊าาา ) ....... และในช่วงค่ำ .. สถานที่นัดพบกลุ่มคน (ไม่) รักผู้หญิงไร้เงา .. คือร้านอาหารเก่าแก่บรรยากาศดีใกล้ ๆ กับสถานีขนส่งสายใต้ใหม่ .. ซึ่งพี่หญิง ฯ กับพี่ค้างคาว ฯ ต้องขึ้นรถทัวร์ไประนองเที่ยว 3 ทุ่มตรง .. สถานที่นั้น .. แม้ไกลสำหรับหลาย ๆ คน .. แต่เพราะอะไรน๊า .. ทุกคนจึงไม่เกี่ยงที่จะมาพบหน้าพี่หญิงไร้เงา .. แม้อาจได้เจอเพียงเวลาไม่นานก่อนรถออกก็ตาม .. เพราะอะไรกัน .. : )
ใครเป็นใคร .. อารมณ์ไหน .. ดูกันเอาเองนะคะ .. ไม่อยากแซวแล้ว .. เดี๊ยวพี่หญิง ฯ จะงอนชมอักษรเอา .. ขอพูดนิดเดียวละกันค่ะว่า .. ภาพล่างขวานี่ .. ดูแล้ว .. อยากจะเปลี่ยนชื่อพี่ผู้หญิงไร้เงา .. เป็น .. ผู้หญิงขี้เมา .. จริง ๆ เลยค่ะ .. 55555 ( ว่าจะไม่แล้วเชียวน๊าาา .. เอิ๊ก ๆๆๆ )
เสียดายที่ชมอักษรใช้งานกล้องของตัวเองถ่ายภาพกลางคืนยังไม่ชำนาญนัก .. จึงมีภาพบรรยากาศในภาคค่ำน้อยไปนิด .. และภาพที่มีอยู่ก็ดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ .. แม้ภาพที่ถ่ายในตอนกลางวันก็มีการจัดองค์ประกอบของภาพไม่น่าสนใจนัก .. แต่ภาพธรรมดา ๆ เหล่านี้ .. ถ้าหากว่าเราใส่คำว่า มิตรภาพ ลงไปด้วยแล้ว .. ภาพบางภาพ .. ก็เป็นภาพที่สำคัญและตราตรึงในหัวใจของเราได้ .. ไม่แพ้ภาพที่ถ่ายโดยช่างภาพมืออาชีพเลย .. ชมอักษรเชื่ออย่างนั้นค่ะ .. : )
วันที่พุธ 28 กันยายน 2548 .. วันที่หลายคน .. ยอมโดดงาน .. ก็เพื่อมาหาผู้หญิงไร้เงา .. วันที่หลายคน .. เลิกงานค่ำ .. ก็ยังเดินทางฝ่ารถติด .. เพื่อมาหาผู้หญิงไร้เงา วันที่หลาย ๆ คน .. มีถิ่นฐานบ้านช่องอยู่ต่างจังหวัด .. ยังอุตส่าห์หอบผ้าหอบผ่อน .. เดินทางไกลเข้า กทม. .. ก็เพื่อมาหา .. ผู้หญิงไร้เงา แล้วแบบเนี๊ยะ .. ผู้หญิงไร้เงา .. ยังจะมาบ่นอีกว่า .. ใคร ๆ ก็ม่ายยยยยร๊ากกกก .. เฮ้ออออ .. พี่สาวใครก็ไม่รู้ .. น่าตีมั๊ยเนี่ยยย ...... จริง ๆ เล้ยยยย .. ......................... * ต้องขออภัยพี่สาวใจดีและพี่ค้างคาว ฯ .. หากข้อมีความที่ทำให้พี่ ๆ รู้สึกไม่ดี .. ยังไงก็กระซิบบอกและว่ากล่าวได้นะคะ .. เบญยินดีจะแก้ไขให้ค่ะ .. : ) ** ขอโทษพี่ตูนด้วยนะคะ .. หากเบญแซวหรือแหย่พี่ตูนแรงไป .. กระซิบบอกได้เหมือนกันค่ะ .. แต่เบญไม่แก้ให้หรอก .. 5555 *** สำหรับลูกแม่จิตร .. ไม่ขอโทษอ่ะ .. มีอะไรมะ .. แบร่ .. : P **** หากมีภาพใดที่ท่านเจ้าของภาพไม่อยากให้เอาลง .. ก็บอกกันได้นะคะ .. จะทำการลบให้ทันทีที่ทราบและสามารถเข้าเน็ตได้ค่ะ .. เหะ ๆๆ ***** ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ .. ขอให้โชคดีมีคนรุมรักนะคะ .. : )
30 กันยายน 2548 13:13 น. - comment id 86972
อิจฉาจังน้องเบญ งอนแล้ว ไม่รักพี่กานต์ รักแต่พี่ตูน เชอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กอดพี่สาวเสื้อสีดำแทนพี่หรือยังคะน้องเบญ พี่สาวคนกะล่อนนั้น พี่กานต์ไม่รักหร็อก เชอะๆ
30 กันยายน 2548 13:59 น. - comment id 86974
แวะมาดูรูปสาวตูนนะ
30 กันยายน 2548 15:50 น. - comment id 86977
+++++ + ++ 5555 กล้ามเป็นมัดๆๆเลยอ่ะ แต่..น่าร๊ากกกดี.. ภาพเบลอๆ ดูแล้วสวยจริงๆแหล่ะ.. คิคิคิ..ล้อเล่น.. ...ตูนดูผอมเน้อ.. เรียนหนักหรือเปล่า.. ดูแลตัวเองด้วยนะจ่ะง. ++ +++ ฝากคิดถึงไปแล้วกาน.. ++ ++
30 กันยายน 2548 15:54 น. - comment id 86978
สวัสดีครับผม
30 กันยายน 2548 16:38 น. - comment id 86979
แอ็ปเปิ้ลก็รักพี่ตูน พี่สาวที่แสนดีจ๊ะ จุ๊บ ๆๆๆ
30 กันยายน 2548 16:40 น. - comment id 86981
เกิดยังเยาว์อยากทัวร์กรุงเทพฯ มั่งง่ะ จะมีใครสงสารอาสาเป็นไกด์ไหมคะ แวะมาอิจฉาคุณตูน งือ
30 กันยายน 2548 22:13 น. - comment id 86988
รอบเอวสูสี (รูปที่ 3 มุมล่างขวา) รอบเอวไม่สูสี (รูปที่ 4)
1 ตุลาคม 2548 08:51 น. - comment id 86993
.. พี่กานต์ .. อย่าอิจฉาเลยค่ะ .. พี่ตูนกอดแต่พี่สาวชุดดำง่ะ .. แล้วก็ไม่ต้องงอนด้วย .. ม่ายงอนน๊าาาา เพราะเบญก็คิดถึงพี่กานต์ค่ะ .. แต่เอ.. ทำไมไปว่าพี่ตูนกะล่อนล่ะค่ะ .. เดี๊ยวพี่ตูนน้อยใจว่าใคร ๆ ก็ไม่รักอีกละยุ่งเลยค่ะ .. .. พี่ไอซ์ .. ไม่แน่ใจเลยค่ะว่าระหว่างพี่ตูนกับเบญ .. รูปใครเยอะกว่ากัน .. เหะ ๆ พี่ไอซ์สบายดีนะคะ .. .. คุณน้ำใส .. แหงะ .. โดนแซวจนได้ .. ไม่ผิดเลยที่บอกว่าลงรูปประจานตัวเองง่ะ .. แง๊ ๆๆๆ ว่าแต่ .. น่ารักจริง ๆ เหรอคะ .. .. ลูกแม่จิตร .. ข้าวผัดอร่อยดีใช่มะ .. .. น้องแอปเปิ้ล .. ชมอักษรก็รักพี่ตูนเหมือนกันนะคะ .. ( บอกมั่ง ๆ .. กลัวน้อยหน้าอ่ะค่ะ .. 5555 ) .. คุณยังเยาว์ .. เอ .. จะรับอาสาดีมั๊ยน๊า .. ขอไปนอนกลิ้งคิดสัก 10 ตลบก่อนค่ะ .. อ่ะ .. กลับมาตอบแระ .. ถ้าเลี้ยงข้าว + ไอติม + ขนม .. ก็ตกลงค่ะ .. แบบว่า .. ไกด์คนนี้เห็นแก่กินมั่กม๊ากกก .. เอิ๊ก ๆๆ อ้อ .. ต้องยอมให้ถ่ายรูปนะเออ .. ห้ามอาย .. อันนี้ สำมะคันเลย .. .. พี่ดาวอังคาs .. อืมมม .. นะ .. วิจารณ์ดีนัก .. ขอให้ได้ตามนั้น .. เพี้ยงงง !! ...............
1 ตุลาคม 2548 10:07 น. - comment id 86995
ไม่รัก ไม่มาเม้นท์ย่ะขอบอกรักน้องสาวของพี่ทุกๆคนเลยจ้ะ
1 ตุลาคม 2548 10:18 น. - comment id 86996
๏ ก็นั้นน่าซิ แม้แต่เงายังไม่ยอมมีให้หลง แล้วจ๊าไปร๊ากกกกกกกกกกกก ได้อย่างไร ๚ะ๛ size>
1 ตุลาคม 2548 10:25 น. - comment id 86997
๏ เด๋วนี้เว๊ปนี้ชักแปลก นอกจากจะมี สาวไร้เงา ยังมีสาวไร้หน้าอีก ๚ะ๛ size>
1 ตุลาคม 2548 12:58 น. - comment id 87003
จะบอกอะไรให้ สาวปริศนาขนาดไหน พี่ก็รู้ว่ะ เสียดาย วันนั้นมันจับเราไปสัมมนาซะอาน หมดแรง ไข้ขึ้น ไม่งั้นไปด้วยแล้ว ดูจากรูป ตูนซูบ ๆ ไปนะ บำรุงหน่อย คนอื่น ๆ เหมือนเดิม อยากเที่ยววัดพระแก้ว วันหลังบอกพี่นะ พี่น่ะ เวลาเซ็งก็ไปนั่งวัดพระแก้ว สี่ปีเต็ม มีแต่วัดพระแก้วเป็นที่หลบภัย ดีจ้ะ มีความสุขไปด้วย งานหน้าเจอกันน้อง ๆ เอ๊ย คิดถึงทุกคน
1 ตุลาคม 2548 13:52 น. - comment id 87004
แวะมาดูรูปสวยๆ...กะอิจฉานิ้ดๆ หง่า...ถ้าพี่ไปมั่ง..น้องเบญรับเป็นไก่ป่ะจ๊ะ เอ๊ย..เป็งไกด์... ....... มิตรภาพ..งดงามเสมอเลยเนอะ..คนบ้านกลอนเนี่ย... ..^_________________^..
2 ตุลาคม 2548 09:21 น. - comment id 87006
..ต้องสนุกมากเลยใช่ปล่าวคะ ..พี่เบญ.... เรนอยากเห็น..แม่น้ำเจ้าพระยา.. อยากนั่งรถตุ๊กๆ.. อยากไปกวนกาละแม .. .. โห้ยย มากมายที่เรนอยากทำ .. แต่ตอนนี้ ..เรนต้องไปช่วยเมย์ของเรนยกของก่อนนะคะ.. อิอิอิ .. ซาแว้ปป
3 ตุลาคม 2548 12:19 น. - comment id 87030
... ใช่ เอมก็ไม่รักพี่ตูน ... แต่ว่ารักพี่ตูนที่สุดต่างหาก .... อิ อิ ... ก็พี่ตูนออกจาน่ารัก ... จะไม่รักได้ไง ... มามะขอหอมแก้มหน่อย .. ... วันที่ 28 เจอกันแค่แป๊บเดียวเอง กอดยังไม่ทันอุ่นพี่ตูนก็กลับซะแล้วอ่ะ อิจฉาพี่เบญ อิจฉาพี่หนุ่ย หือ หือ ... ... แต่ก็ดีใจอ่ะ วันนั้นได้เจอทั้ง พี่เบญ พี่ตูน พี่ปราย พี่หน่อง พี่ยศ พี่หยี พี่ไก่ พี่หนุ่ย ... แช่มชื่นหัวใจอยู่หน่อย ๆ เพราะว่าคิดถึงพี่ ๆ ๆ มั๊ก ๆ ๆ ๆ อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกจังเลยค่ะ ...
3 ตุลาคม 2548 14:47 น. - comment id 87035
ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆ ใคร ๆ ก็ (ไม่) รัก อิอิ งานนี้ปลื้มจนเกือบจะพูดอะไรไม่ได้แล้วนะ แต่ก็ขอเอ่ยสักหน่อย (ยาวเป็นกิโลได้เปล่าเอ่ย อิอิ) ขอบคุณ พี่ปราย (กอกก) ที่ยอมเสียสละเวลาอันมีค่า ขับรถจากระยองเพื่อไปรอรับน้องที่สนามบินดอนเมือง ตอนตี 1 แถมมาเปิดโรงแรมระดับ 5 ดาวให้น้องนอนอีก รวมทั้งอาหารมื้อค่ำที่รับเป็นเจ้าภาพ เลี้ยงให้ที่จวนทอง ก็อยากบอกจากใจ ประทับใจในน้ำใจของพี่สาวที่รักและห่วงใยน้องเสมอมา ด้วยรักและซึ้งใจค่ะ แถมขอบอก พี่สาวถ่ายภาพเก่งจัง ถ่ายรูปคนไม่สวยให้เป็นคนสวยได้ แถมแต่งหน้าให้อีกด้วย เอาไว้ว่าง ๆ แต่งให้ใหม่น๊า อิอิ และที่สำคัญดีใจจังที่มีพี่สาวแสนสวยและ แสนดีขนาดนี้ เป็นปลื้มค่ะ ขอบคุณ พี่ค้างคาว (ค้างคาวคืนคอน) ที่ยอมลงทุนนั่งรถจากสุราษฎร์ฯ เพื่อมารับน้องกลับระนอง แต่แหม ไม่บอกกันล่วงหน้า เลยปล่อยให้นั่งรอที่สายใต้เป็นนานสองนาน หรือหลาย ๆ นาน ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ เพราะจริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจ แค่เจตนานิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองค่ะ อิอิ เอาเป็นว่าซึ้งในน้ำใจ แถมยอมรับในความเป็นสุภาพบุรุษที่สุดเท่าที่เคยเจอมาแล้วกัน อิอิ อ้อ เลยลืมเลย หากน้องทำอะไรไม่ดี อภัยให้บ้างนะค่ะ อิอิ ขอบคุณ พี่สาวที่แสนดี ขอบคุณพี่สาวที่แสนดี ที่ยอมโดดงานมาเพื่อเลี้ยงอาหารมื้อเที่ยงให้ แถมงานนี้ ขอบอก เป็นปลื้มเป็นที่สุดที่ได้ชิดใกล้ ทั้งที่ไม่ได้ใช้ใกล้ชิด อิอิ แต่อย่างไรซะ รู้ไว้นะค่ะ รักพี่สาวเสมอมาและรักจะเสมอไปค่ะ โอ๊ย อยากเขียนยาว ๆ จัง แต่เขียนยังไงก็ไม่ได้ครึ่งความในใจที่เขียนไป เอาเป็นว่าไว้หลังไมค์แล้วกันนะค่ะ อิอิ ขอบคุณ ยศ (แม่จิตร) นึกว่าเราจะได้ไม่เจอกันแล้วนะ แต่สงสัยงานนี้ดวงเราจะหนีกันไม่พ้น เลยทำให้นายต้องเดินทางมาหาเรา อิอิ แต่จริง ๆ เราว่าเราควรจะเจอกันตั้งนานแล้ว เพราะเราก็รู้จักกันมานานโขเลย แต่ไม่ว่าอย่างไร ดีใจนะที่ได้เจอตัวเป็น ๆ กันสักที แต่ถามหน่อยซิ ข้าวผัดอร่อยไหม อิอิ ขอบคุณ พี่จ๋อจ๋า (คนเมืองลิง) แสนจะซึ้งใจในน้ำใจที่มอบให้จัง เฝ้าเพียรกดโทรศัพท์ (เบอร์ไหนก็ไม่รู้) หาน้องสาวที่ไม่ค่อยจะแสนดีคนนี้ ก็แบบว่ากะทันหันเลยไม่ทันบอกเบอร์ใหม่ให้ เอาเป็นว่าอย่าว่ากันนะค่ะ เพราะยังไง ๆ เบอร์ใหม่ก็โทรเข้าไม่ติดคือกัน เนื่องจากแบตฯ หมด แต่ก็ดีใจนะค่ะที่พี่จ๋อจ๋า หาวิธีติดต่อจนเราได้คุยกัน อ้อ ลืมบอกไป กินกล้วยฯ โอ๊ย ไม่ใช่ กินอาหารเผื่อตั้งหากหละ อิ่มไหมจ๊ะพี่จ๋อจ๋า อิอิ ขอบคุณ น้องกรานต์ (เพียงพลิ้ว) ปลื้มใจจัง ที่น้องสาวเรา ทราบความเคลื่อนไหวทุกระยะ แบบนี้เป็นนักข่าวได้สบ๊าย สบายเลยหละ ก็เล่นทราบข้อมูลทุกอย่าง แถมโทรมาหา เอ หรือทางฝ่ายเราโทรไปหาหละ ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ แต่รู้ไว้นะ เที่ยวเผื่อ กินเผื่อ แถมหาหนุ่ม ๆ จากต่างแดนมาเผื่อ แต่ก็ไม่เจอ สรุปแล้ว เราอดทั้งคู่นะ จะบอกให้ อิอิ ด้วยรักและคิดถึง เอาไว้รอรับของฝากแล้วกันนะจ๊ะ อิอิ ขอบคุณ พี่ไก่ (ทำ มะ ชาด) ปลื้มใจมากเลยค่ะ ที่นัดครั้งนี้พี่ไม่ปฏิเสธ ทั้งที่บ้านก็ไม่ใช่ใกล้ อยู่ตั้งไกล แถมยังจะหาของฝากมาฝากอีก แล้วอย่างนี้ จะไม่ให้น้องรักได้อย่างไรหละค่ะ เก่งก็เก่ง สวยก็สวย แต่แหม เสียดายนิดหนึ่ง เราคุยกันน้อยไปหน่อย แต่อย่างไรซะ เชื่อเถอะ เราจะต้องได้พบกันอีกในเร็ว ๆ วัน เอาเป็นว่าแล้วพบกันใหม่นะจ๊ะพี่สาว ด้วยรักและคิดถึงค่ะ ขอบคุณ พี่หยี (สลักเสลา) ดีใจมากเลยนะค่ะ ที่โทรไปนัดแล้วคุณหยีรับนัด เป็นปลื้ม เพราะตอนแรกยังกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะเรายังไม่ได้เจอกันที แต่รู้ตั้งแต่เห็นหน้าจากรูปที่พี่ภูนำมาลง ว่าคุณจะต้องเป็นคนใจดี สรุปแล้ว เดาแม่น แบบนี้สงสัยเราต้องไปเป็นหมอดูแม่น ๆ เสียแล้ว 555 อิอิ เอาเป็นว่า อีกไม่นานเราก็คงได้เจอกันอีก ฉะนั้น ไว้เจอกันโอกาสหน้า แล้วค่อยเอ่ยความในใจต่อนะค่ะ เพราะไม่งั้น เล่าอีกสามหน้ากระดาษก็ไม่จบ อิอิ ด้วยรักและคิดถึงค่ะ ขอบคุณ นายหน่อง (ดาวอังคาs) Thank you หลายจ๊ะเพื่อน งานนี้ นึกว่านายจะมาไม่ทันเสียแล้ว ยิ่งอยู่ถึงต่างดาวอยู่ด้วย อิอิ ว่าจะชนแก้วฉลองกันสักหน่อยที่ได้เจอหน้า แต่ช่วงเวลาไม่อำนวยสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่า ชนแก้วงานหน้าแล้วกันนะเพื่อน แถมขออภัยสำหรับเรื่องโทรศัพท์ที่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด เราเปลี่ยนเบอร์ แถมช่วงเวลากะชันชิด เลยไม่ได้บอกนาย แต่ขอบอกเราไม่เคยเปลี่ยนใจจากคำว่าเพื่อนนะ จะบอกให้ อิอิ ขอบคุณ พี่จิ๋ง (พระจันทร์เศร้า) เหนื่อยไหมคนดี มีพี่เป็นแฟน โอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่หมายความอย่างนั้น เพียงแต่อยากร้องเพลงให้ฟังเท่านั้น เพราะเห็นพี่เหนื่อย ๆ แล้วหนูก็ร้องเพลงเป็นเพลงนี้เพลงเดียวเสียด้วย เอาเป็นว่าขออนุญาตร้องเพลงกล่อมให้หลับ ทางเน็ตไปก่อนนะค่ะ เพราะถึงแม้นว่าจะไม่ได้เห็นหน้าพี่จิ๋งในนัดครั้งที่ผ่านมา แต่ก็ยังได้ยินเสียง เป็นปลื้มแล้วค่ะ เอาไว้ว่าง ๆ จะให้พี่พาเที่ยววัด แถมอย่าลืมทำไข่เจียวให้น้องทานนะค่ะ ไม่งั้นน้องไม่ยอมด้วย อิอิ ขอบคุณ น้องเอม (ทะเลใจ) ไม่รักไม่ได้แล้ว แหมอุตส่าห์ลงทุนเสี่ยงอันตรายมา โอ๊ย รู้ไหมว่าพี่เป็นปลื้มกับเราเสียจริง ๆ ที่ยอมลงทุนนั่งรถเครื่องมาในเวลากลางคืน ทั้งที่เราก็กลัวมาก จริง ๆ พี่ไม่รู้นะ ถ้าพี่รู้ พี่คงไม่ให้เรามา เพราะดูแล้วจะเสี่ยงเสียเหลือเกิน แต่ไม่ว่าจะอะไรก็ตามแต่ ยังไงเราก็ได้พบกัน เอาเป็นว่า ว่าง ๆ พี่จะไปหา นอนคุยด้วยสักคืนสองคืน ดีไหมจ๊ะ อิอิ แต่ขอบอกต้องว่าง ๆ นะ ไม่กล้ารับปาก กลัวจะเหมือนกับรับปากเจ้าเบญ แล้วทำไม่ค่อยได้ เลยโดนต่อมาว่าเสียบ่อย ๆ อิอิ (พลาดพิงไปก่อน เดี่ยวค่อยเขียนถึงเจ้าเบญเป็นคนสุดท้าย 555) ด้วยรักและคิดถึงนะจ๊ะ ขอบคุณ น้องเบญ (ชมอักษร) สุดจะเป็นปลื้ม ก็เพราะเรายังห่วงใย ห่วงหา แถมว่าพี่ขี้จุ๊เหมือนเดิม อิอิ แต่ดีนะ ไม่ว่าพี่กะล่อนเหมือนใครบางคน อิอิ แต่อย่างไร พี่รู้ เราเหนื่อยกับการเดินทาง แถมขาก็ยังเจ็บ เดินไม่ค่อยไว แต่ต้องมาทำหน้าที่เป็นไกด์ ให้พี่อีก แถมยามกินก็ไม่ได้นอน ยามนอนก็ไม่ได้กิน คงจะเพลีย น้ำหนักก็เหมือนจะลด ๆ เพิ่ม ๆ โอ๊ย สรุปแล้ว มันเพิ่ม ๆ มากกว่า ลด ๆ ใช่เปล่า อิอิ อย่างไรซะ ไม่รู้จะพูดอย่างไร แต่รู้ไว้นะ รักและห่วงใยจากจริง น้องเบญจะเป็นน้องสาวที่พี่รักเสมอ (ยามสุขไม่ต้องมาหา ยามทุกข์ขอพี่เป็นหนึ่งคนที่ร่วมรับรู้ก็พอแล้วจ๊ะ) อ้อ แหม โดนงานนิด โดนงานหน่อย ทำเป็นมาบ่น เอาเป็นว่า น้องสาวพี่คนเดียว พี่เลี้ยงได้ หากต้องตกงานหรือร่มไม่กางเพราะมาหาพี่ 555 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - ถึง คุณเพียงพลิ้ว อิจฉาแต่เจ้าเบญ ไม่อิจฉาพี่บ้างหรือไงจ๊ะ แต่ไม่เป็นไร ไม่อิจฉาไม่เป็นไร แต่ไม่รักเนี่ย น้อยใจนะ จะบอกให้ 555 ถึง คุณice ดูแล้วเป็นอย่างไรบ้างหละจ๊ะไอซ์จ๋า อิอิ เราคิดถึงไอซ์นะ ทราบว่าวันที่เรานัดพบไอซ์ไปต่างจังหวัด เสียดายนะ ที่ไม่ได้เจอกัน แต่อย่างไรซะ ความคิดถึงยังคงมอบให้ไอซ์เสมอนะ จะบอกให้ ถึง คุณน้ำใส ตูนผอมไปไม่นิดค่ะ ผอมมากที่เดียว เพราะยามกินไม่ได้นอน ยามนอนไม่ได้กิน อิอิ คิดถึงคุณน้ำใสเช่นกันนะค่ะ ถึง คุณแม่จิตร ว่าง ๆ มากินข้าวผัดด้วยกันใหม่นะจ๊ะ เราจะทำให้เองในครั้งหน้า 555 ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล พี่ก็รักแอ็ปเปิ้ลนะ มาก ๆ ด้วย แต่เอ มาจุ๊บแก้มพี่ช้ำไปหมดแล้ว แบบนี้ต้องขอจุ๊บคืนบ้างจะได้ไหมจ๊ะ อิอิ ด้วยรักและคิดถึงนะค่ะ ถึง คุณยังเยาว์ หากไม่มีใครเป็นไกด์ให้คุณยังเยาว์ เอาแบบนี้ไหมค่ะ เดี๋ยวตูนจะไปเป็นให้ แต่ขอบอก ไกด์บ้านนอกแบบตูน พาหลง ห้ามโทษกันนะค่ะ อิอิ ถึง คุณดาวอังคาs รูปที่ไม่มีไม่สูสี แต่ใจที่มีสูสีกันนะ จะบอกให้ 555 ถึง คุณคนเมืองลิง รักน้องสาวทุกคน แล้วน้องบ่าว (หมายถึงยศ) พี่ไม่รักหรือจ๊ะ อิอิ ยังไงก็เคลียด้วยนะจ๊ะ เดี๋ยวเจ้ายศงอน น้องตูนช่วยไม่ได้นะ จะบอกให้ อิอิ ถึง คุณภมรอักษรา น้องชายในกระจกของผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ ก็นั่นนะซิ แม้แต่เงายังไม่มีมา เลยไม่มีใครมาหลงรักซะที งั้นรบกวนหน่อยซิ ช่วยมาเป็นเงาให้หน่อย จะได้มีใคร ๆ มารักเราซะที 555 ถึง คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ พี่ชายในกระจกของภมรอักษรา แปลกมาก แปลกน้อยก็ไม่รู้นะ แต่คนไร้หน้า ก็ใช่ว่าจะไร้ใจนะ ขอบอก ถึง คุณพระจันทร์เศร้า เป็นหมอดูนิค่ะ ไม่รู้ได้ไง อิอิ เอาเป็นว่าทั้งวัดพระแก้ว ทั้งข้าวไข่เจียว สักวันจะไปทวงค่ะ อิอิ แล้วพบกันนะค่ะพี่สาว ด้วยรักและคิดถึงค่ะ ถึง คุณนางสาวใบไม้ อิจฉานิดเดียวได้ไงหละค่ะ งานนี้ไม่ยอมค่ะ ถ้าอิจฉาแล้วต้องเยอะ ๆ แต่เอ ที่ว่าดูรูปสวยเนี่ย ไม่ใช่รูปผู้หญิงไร้เงาแน่เลย เพราะผู้หญิงไร้เงาสวยไปหมด 555 อิอิ อ้อ พอพูดถึงมิตรภาพ บ้านกลอนหลังนี้ บอกได้คำเดียว อบอุ่น และสุขใจ ยามได้อยู่ใน ไทยโพเอ็ม ค่ะ ยืนยัน ถึง คุณrain สนุกซิจ๊ะ ไม่สนุกได้ไง มีไกด์อย่างพี่เบญทั้งคน เล่นเอาพี่ไม่ต้องเดินเลย เพราะมีใครบางคนบ่นเหนื่อยตลอดทาง 555 คิดถึงเรนจังนะ อยากให้ไปเที่ยวด้วยกันจัง ถึง คุณทะเลใจ อุ๊ย มาขอหอมแก้มกันง่าย ๆ อย่างนี้ได้ไง ไม่ย๊อม ไม่ยอมด้วย ถ้าหอมข้างเดียว ต้องหอมสองแก้มนะ อิอิ พี่เองก็ดีใจจ๊ะที่ได้พบทุกคนในงาน แถมคิดไว้ว่า งานเลี้ยงแบบนี้จะต้องมีขึ้นอีก ในไม่ช้า ไม่เชื่อคอยดูซิ อิอิ เดี๋ยวค่ำ ๆ จะโทรไปหานะจ๊ะ ถึง คุณชมอักษร ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ และรู้ไว้นะ พี่รักเจ้าเสมอ น้องเบญ * * * * * * * * * * * * * * * ** * * * สุดท้าย ซึ่งไม่ใช่ท้ายที่สุด ขอบคุณทุกท่านทั้งที่เอ่ยชื่อมาก่อนหน้านี้และไม่ได้เอ่ยชื่อ ที่ให้ความรัก ความห่วงใย และความหวังดีต่อผู้หญิงไร้เงาคนนี้เสมอมา ขอบคุณจากใจเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2548 18:08 น. - comment id 87041
ขอมาขอบคุณเพิ่มอีกนิด ขอบคุณ อ้อย (ร้อยฝัน) ขออภัยก่อนที่จะขอบคุณนะ วันนี้งานเราเยอะ แถมข้อมูลพิมพ์สด เลยตกไปบ้าง แต่อย่างไร เราไม่เคยลืมอ้อยนะ ขอบอก เพียงแต่เราแก่แล้วเลยเพี้ยน ๆ ไปหน่อย อภัยด้วยนะจ๊ะ และขอบอกดีใจนะที่ได้คุยกัน ดีใจนะที่อ้อยยังจำวันเดินทางกลับของเราได้ ดีใจนะ ที่อ้อยโทรหา โอ๊ย สรุปแล้ว ว่าง ๆ เราคงได้เจอกันใช่ไหม รักและคิดถึงเสมอนะจ๊ะ
5 ตุลาคม 2548 08:28 น. - comment id 87086
หวัดดีจ้าน้องเบญคนน่ารัก... โมชิ..โมชิ...คิดถึงจัง....ออนเอ็มมั่งนะจ๊ะ...ปายแระมีประชุมจ้า...จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยปีกแห่งรักและคิดถึงจ้า....