วันที่หัวใจอยากพัก..เราจึงพบกัน*13*

ความทรงจำ

ข้าวต้มกุ้งควันกรุ่นก็ถูกวางลงตรงหน้าทั้งคู่ เธอช้อนกระเทียมเจียวที่ลอยหน้าอยู่แล้วก็เอามาใส่ชามของผม
นี่!
โหย!ช่วยกินกระเทียมหน่อยดิ
เป็นแดร็คคิวล่าเหรอ ไม่ถูกกับกระเทียม
ถ้าชั้นเป็น นายก็คงตายำปแล้วแหละ ชั้นดูดเลือดนายแน่ๆ
555 ใครจะไปยอมให้เลือดหมดตัว
ก็ถ้าเพื่อความอยู่รอดของคนอื่นล่ะ เป็นชั้น ชั้นก็ยอมนะ นายล่ะ ถ้าชั้นใกล้ตาย นายจะช่วยชั้นรึเปล่า
ผมก็ตักข้าวต้มเข้าปากก่อนจะตอบออกมาอย่างไม่ลังเลว่า
ช่วยสิ พี่ไม่ปล่อยให้เพื่อนของพี่ตายไปหรอก ยังไงก็ช่วยแน่ๆ
เธอก็ยิ้ม น่าเสียดายนายแทนแฟนเก่านายนะ เสียดายที่พลาดโอกาสอยู่กับคนดีๆอย่างนาย
ผมก็เงียบ ใช่ น่าเสียดาย
แล้วยังคิดถึงแฟนนายอยู่มั้ย
คิดสิ
นายอยู่แต่กับอดีตเกินไปรึเปล่า แฟนนายรู้ สงสัยคงเสียใจนะที่นายเป็นแบบนี้เพราะเค้า ก็..จากกันทั้งที่ยังรักกันไม่ใช่เหรอ
ถ้าเค้าหมดรักพี่ทันก็คงจะทำใจได้ง่ายกว่านี้ เอาไว้นัสโตขึ้น นัสก็จะเข้าใจเองน่ะแหละ แล้วแฟนนัสล่ะ เป็นคนดีพอรึเปล่า
เธอหลบไปผมมองไปที่อีกทาง
ดี ดีมากๆ ดีเกินพอสำหรับนัสด้วยซ้ำไป แต่นัสสิ ดีพอสำหรับเค้ารึเปล่าไม่รู้
ต้องดีสิ ไม่งั้นเค้าจะมาคบเราทำไม
ก็..เพราะเค้ายังไม่เจอคนที่ดีกว่านัสล่ะมั้ง เค้าเลยยังไม่ไป ถ้าเจอเมื่อไหร่เค้าคงไปเอง
อย่าคิดมาก ทานต่อเถอะ / 
นี่นาย!
หืม?
ไปปั่นจักรยานน้ำกัน นายปั่นนะ ชั้นจะถ่ายรูป
กินแรงชัดๆ
เอาน่า อุตส่าห์ให้รูปคู่ไปตั้งใบนึงแล้ว เหลืออีกตั้งใบ ช่วยหน่อยน๊า
อืมๆๆ เขาก็พยักหน้า ไม่ได้บอกเธอหรอกนะ ว่าลิมิตรูป2รูปที่เธอให้ มันหมดไปแล้ว - -
อ้าว!หยุดปั่นไมเล่า
เหนื่อย นัสอ่า เล่นนั่งอู้มาครึ่งทางแล้วนะ เอาแต่ถ่ายรูป ช่วยกันปั่นหน่อย หนักคับหนัก
555 ช่วยก็ด้ายย สงสารมากๆ
ความหนักของจักรยานน้ำถูกลดไปกว่าครึ่งเมื่อมีคนช่วย
นี่ๆๆ!น้ำเย็นดีล่ะ
น้ำฝนไง เขาแตะๆน้ำดู 
หนาวล่ะสิไม่ว่า เขาแขวะเธอ
555
แล้วเขาก็ได้ถ่ายรูปคู่กับเธออีกใบในจักรยานนี่แหละ ได้กำไรมา1รูป 
เมื่อเดินทางกลับ เธอก็พูดคุยกับเขาอย่างสนิทสนม เขาก็ทยอยส่งเพื่อนร่วมเดินทางจนคนสุดท้ายก็คือเธอ
ขอบใจนะ
ถ้ามีไรจะให้ช่วยก็โทรมาได้นะ
อืม
ไปละ รีบๆเข้าบ้านเถอะ 
เธอเพียงพยักหน้าแล้วก็เดินเข้าบ้านไป เขาก็ขับรถกลับ - - - 
ชีวิตของเธอก็เป็นปกติหลังจากไปเที่ยวต่างจังหวัด อีเมล์ของโมทย์มี2ฉบับ จากวันที่เธอไม่ได้เช็ค1อาทิตย์
เธอเพียงแค่อ่านแต่ไม่ได้ส่งกลับไป ท่าทางโมทย์จะมีความสุขดีกับการมีเพื่อนที่โน้น ถ้าเป็นเธอคงจะคิดถึงเขาและเพื่อนๆที่นี่แย่แหงๆ - - -
นัส วันนี้พี่เลี้ยง ไปทานข้าวกัน
เธอก็ยิ้มและพยักหน้าให้ ก่อนจะหยิบกระเป๋าถือขึ้นสะพายแล้วก็ออกจากออฟฟิศไป
เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานของเธอดังขึ้นสักพักแล้วก็เงียบไป เพราะไม่มีผู้รับสาย - - - 
ไงไอ้ธิป มีคนรับมั้ย
ไม่มีวะ สงสัยไปทานข้าว
งั้นพวกเราก็ไปทานกันมั่งดิวะ จะบ่ายแล้ว
เขาและเพื่อนๆก็ไปทานอาหารกัน
ขอราเมงโชยุ2คับ เขาสั่งอย่างเคยชินเนื่องจากมาทานบ่อย 
เมื่ออาหารที่สั่งมา เขาก็จัดการโซ้ยซะเรียบ
นี่นัส แล้วไปเที่ยวนี่ เจอใครถูกใจรึเปล่า
อะไรพี่ นัสจะไปเจอใคร เพื่อนๆกันหมด รักไม่ลงหรอก
เสียงพูดคุยผ่านเข้าหูเขาโดยบังเอิญ ขณะกำลังรอเพื่อนทานของหวาน
เขาก็หยิบโทรศัพท์โทรออกไปหาไมนัส แล้วโทรศัพท์มือถือของโต๊ะข้างหลังก็ดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะกรอกเสียงออกมา
พี่ธิปนะ
คะ มีไรค่ะ
อยู่ไหนเหรอ
ร้านอาหารญี่ปุ่น
พี่อยู่โต๊ะหน้าเราอ่ะ
โต๊ะหน้านัส?
อืม 
เธอพูดจบก็เดินมาก่อนที่จะวางสาย
ไม่คิดเลยว่าจะเจอนายที่นี่นะ
นั่งคุยกันก่อนมั้ย
ไม่ล่ะ เดี๋ยวชั้นต้องรีบกลับออฟฟิศ
อืม เอาไว้ค่อยคุยกัน
เมื่อเธอเดินลับไป เพื่อนของเขาก็แซวทันที
โหย!รู้จักผู้หญิงสวยขนาดนี้ด้วย
ก็เพื่อนน้องแอ้ไง
จริงเหรอว่ะ มีของดีไม่ยอมบอกกันมั่ง ชวนมาถ่ายแบบดิวะ
บ้า ไม่เห็นเหรอว่าเค้าก็ทำงาน
ก็เสาร์ อาทิตย์ไง วันหยุดน่าจะว่าง
เค้าไม่ค่อยชอบการเป็นนางแบบ
แต่แต่งตัวดีมากนะเว้ย เข้ากันมาก
ก็เธออยู่ในชุดสีชมพู เสื้อเป็นผ้าปกเชิ้ตสีชมพูเข้มแขนกุด ผูกเอว เผยให้เห็นเสื้อข้างในที่คาดว่าน่าจะเป็นเกาะอกสีขาว แล้วกระโปรงก็เป็นกระโปรงจีบรอบสีม่วง รองเท้าส้นสูงสีขาว พร้อมเครื่องประดับโทนชมพูๆอีกหลายชิ้น เป็นใครก็คงหลงล่ะนะ เขายังไม่เข้าใจตัวเองเลย ว่าทำไมจะต้องไปปกป้องเธอซะขนาดนั้น กะแค่เรื่องถ่ายแบบ - - -