เราเป็นคนแค่นี้.. ใช่ก็ยังดี.. ก็ดีที่ยังเป็นคน จะคิดฝันอะไรได้เกินกว่าตัวเองหรือ.. ฮึฮึ ------------------------------------------------- น่าตะเบงหัวเราะมันเสียให้ตาย.. ------------------------------------------------- พรุ่งนี้มันจะเป็นยังไง หรือเราจะเห็น คนตาบอดมันก็จะได้แค่คลำ ก็ยังดีที่มันยังรู้สึกได้ มันไม่ได้เศร้านี่.. มันไม่ได้เสียดายนี่.. เพราะมันเกิดมาตาบอด.. แล้วมันจะรู้อะไร แม้กระทั่งมันจะรู้ไหมว่า.. ว่ามันตาบอด -------------------------------------------------- เขาบอกว่าความรักมันไกลสุดขอบฟ้า ไม่แบ่งชั้น พรรณ เพศ หน้าตา รูปร่าง วัน เวลา แต่มันน่าหัวร่อนัก เพราะ มาได้รู้วันในนี้แหละว่ามันไม่จริง เพราะเธอบอกว่าหน้าด้านสิ้นดี มันมีแต่ในนิยายน้ำเน่า ปุลากง เพราะอย่างนี้ฉันถึงไม่ชอบปุลากงไงหล่ะ มันน้ำเน่า.. -------------------------------------------------- สิ่งที่ฉันเป็นได้ก็เพียงทาสแห่งความเศร้า วิโยค วิปโยค แต่ทาสมันก็เป็นทาส.. เพียงแต่ลืมๆ มันไป ว่ามันไม่ได้ถูกจองจำจากห้วงอารมณ์ของใคร มันไม่ได้ถูกจองจำจากห้วงอารมณ์ของเธอหรอก.. แต่มันถูกจองจำจากห้วงอารมณ์ของตนเองต่างหากเล่า ก็บอกไปแล้วนี่ จะให้พูดอีกกี่ครั้งว่า ..........มัน..........ตา............บอด............... -------------------------------------------------- หึหึ.. ฮะฮะ.. ห้าห้าห้า ................ห้า ไอ้บ้าหน้าโง่ตาบอด -------------------------------------------------- กลับสู่โลก.. โลกแห่งความจริง หากว่ามันเป็นปรภพ เธอคงจะอยู่บนพิภพสวรรค์ ฉันคงได้แต่อยู่ในนรก นรกอันหมกไหม้ หม่นหมอง กระทั่งหนาวเหน็บเนื้อ มันจะมีอะไรดีไปกว่า.. แหงนคอรอคอยละห้อยหา เผื่อว่าจะมีนางฟ้าที่จะมาชะโงกชะแง่นมอง และเผื่อ.. จะเมตตาอุทิศผลบุญให้แก่มันบ้าง ---------------------------------------------------- ไอ้โง่.. เพราะมึงเป็นคนนี่ มึงไม่ใช่นางฟ้ากะปิศาจ จะพอคุยกัน อุทิศผลบุญเผื่อแผ่มึงได้ เหมือนในนิยายนางฟ้ากับซาตาน ที่จริงเธออยู่ที่นั่น เธออยู่ตรงนั้น มึงสิที่ลืมมองปลายตีนตัวมึงเอง มึงเคยสังเกตเงาหัวของมึงมั้ย เงาหัวที่เหน็บเน่าเละเทะฟอนเฟะของมึง ใช่.. มันกำลังส่งกลิ่น ส่งกลิ่นความโง่เง่าเบาปัญญา ปัญญาอ่อน กูรู้ว่ามึงเกิดจากที่นี่ ที่แห่งนี้ แต่มึงเคยรู้จักที่นี่บ้างไหม ที่ที่มึงเหยียบย่างอยู่ทุกวัน หรือมึงไม่รู้.. ใช่มึงมันไม่รู้.. ไม่รู้ว่ามันไม่ใช่ที่ของมึง ไอ้คนชั่วช้าสามานย์ โลกมายามันไม่ได้หลอกลวงมึงหรอก แต่มึงมันหลอกลวงตัวเอง ---------------------------------------------------- รินมาสิ.. รินมา.. ไหลมา.. หลั่งมา.. กับน้ำตาความเศร้า กูจะเทราดสุรารสดับมันให้วอดวายเสียทั้ง..ชีวิต.....................................................................................................................................
28 กันยายน 2548 11:29 น. - comment id 86930
ก็สะใจดีค่ะ ผู้ชายเมาเหล้าฤาว่าเมารัก ทุกข์แสนหนักราวเรื่อง ดอกฟ้ากับคนจรจัดค่ะอิอิ ด้วยรักชื่นชมนะคะ
28 กันยายน 2548 23:40 น. - comment id 86947
ปุกาลง แปลว่า อะไรคะ
29 กันยายน 2548 00:39 น. - comment id 86948
ความจริงกับนิยายต่างกันค่ะ บางครั้งก็อ่านนิยายมากไปจนคิดว่า วันหนึ่งฉันอาจจะโชคดีอย่างนางเอกนิยายก็ได้นะ แต่ชีวิตจริงก็คือชีวิตจริง ...รักจริง... ...เจ็บจริง... ไม่ใช่เพียงแค่หวั่นไหวไปตามอารมณ์ที่ถูกถ่ายทอดมาแล้ว ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดนะ แต่บางครั้งเราก็ยอมตาบอดเพราะรัก ยอมมองข้ามข้อเสียของเขาไปบ้าง ...จริงไหมคะ? ...ปุลากง เป็นชื่อตำบลค่ะคุณอัลมิตรา ต.ปุลากง อ.ยะหริ่ง จ.ปัตตานี ส่วนนวนิยายเรื่องปุลากง เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ผลงานของคุณโสภาค สุวรรณ (รำไพพรรณ ศรีโสภาค) ค่ะ