เสียงนุ่มเนิบเบา ๆ ของวิทยากร แต่ฉันได้ยินอย่างชัดเจน ..ขอให้.. พวกเราทุกคน.. ทบทวนอะไรบางอย่าง.. ผมอยากจะเชื้อเชิญให้ทุกคน.. เปิดใจ.. และค้นหาตัวตนของตนเอง.. จากนั้น.. ก็ให้เข้ากลุ่มตามทิศเลยครับ.. เป็นเรื่องที่ต้องขบคิด ตัวตนของฉันจะจัดอยู่ในหมวดทิศใด ?
.. เจ้ากระทิงที่อยู่ทางทิศเหนือ เป็นเช่นนี้นั่นเอง ดูทะลุดุดันจัง ..
.. อืมมม ดูเข้าท่า
.. เอ น่าจะเป็นพวกร่าเริง เจ๊าะแจ๊ะ ..
.. ไม่แน่ใจตัวเอง แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะใช่..
หลังจากที่รอให้หัวใจของตนเองตัดสินใจเสียที ฉันมองเห็นเพื่อนต่างเดินแยกย้ายกันเข้ากลุ่ม แน่นอน .. กลุ่มทิศใต้ แน่นขนัด ส่วนกลุ่มทิศตะวันออก ไม่มีสักคน ฉันพาตัวเองเข้ากลุ่มทิศตะวันตก ..กลุ่มของหมี ใช่ ฉันคิดว่าฉันคือหมี ฉันชอบที่จะอยู่ลำพังอย่างสันโดษ มีความสุขกับงานของตัวเองในมุมส่วนตัว ทว่า .. พี่คิดว่าเธอต้องอยู่กลุ่มทิศใต้นะ ทำไมเธอคิดว่าเธอเป็นหมีล่ะ ผู้บริหารระดับสูงถาม ทำไมคะ ทำไมคิดแบบนั้น ฉันฉงน ก็พี่เห็นเธอกล้าแสดงออก และอารมณ์ดี เวลามีใครขอความช่วยเหลือ เธอยกมือก่อนเสมอ อาสาที่จะทำ คนเดิมตอบ แต่อิมอยากเป็นหมี อิมคิดว่าอิมเป็นหมีนะคะ เธอไม่เหมือนหมีนะ พฤติกรรมของเธอเหมือนหนู เอาแบบนี้นะเธอลองแวะไปดูทางกลุ่มทิศใต้สิ แล้วตัดสินใจใหม่ ราวกับถูกขัดใจ แต่ก็ไม่อาจขัดแย้ง ฉันค่อย ๆ ลุกจากกลุ่มทิศตะวันตก และเดินเข้าหากลุ่มทิศใต้ เพื่อนทิศใต้เขยิบที่ให้ฉันนั่งเข้ากลุ่ม หลายคนมีแววตาสงสัย อิม .. อ้าว เพิ่งมาเหรอ เพื่อนเสียงใสยิ้มต้อนรับ อืม ! ตะกี้ไปอยู่ทางทิศตะวันตกมา ตอบไปอย่างไม่เต็มเสียงนัก ทำไมล่ะ ว่าแล้วกลุ่มนั้นมีแต่พวกใหญ่ ๆ เพื่อนหมายถึงตำแหน่งงาน อิม เริ่มสับสน ไม่รู้ว่าจะจัดตัวเองอยู่ในหมวดทิศไหนดี ฉันบ่นลอย ๆ ผมคิดว่า คุณอยู่ทิศเหนือ คุณจัดอยู่ในพวกกระทิง เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งตอบ เหตุผลล่ะ ฉันถาม คุณเป็นคนมุ่งมั่นมาก จริงจังกับงาน หลายครั้งที่คุณแสดงพลังให้เห็น ผมว่าคุณนั่นแหล่ะ คือกระทิง กระทิงแท้ทีเดียว เขาตอบ . . . แ ต่ ฉั น อ ย า ก เ ป็ น ห มี . . . นั่นคือเสียงตอบจากหัวใจของฉัน
ถึงแม้ว่าฉันจะนั่งอยู่ในกลุ่มของทิศใต้ แต่ฉันไม่ได้เอาใจใส่ต่อพลพรรคหนูสักเท่าไหร่ หูของฉันพยายามเงี่ยฟังกลุ่มทิศตะวันตกคุยกัน ตาของฉันลอบมองทางทิศนั้นบ่อย ๆ กระทิง .. เพื่อนคนนั้นบอกว่าฉันอยู่ในกลุ่มทิศเหนือ ซึ่งฉันไม่ค่อยมั่นใจตัวเองนักว่า สิ่งที่เพื่อนฉันยืนยันมา กับความเป็นจริงในขณะนี้ ฉันเองไม่รู้ว่า.. ฉันยังเป็นคนมุ่งมั่นและกล้าอยู่อีกหรือเปล่า มีบางอย่างทำให้ฉันรู้สึกถึงความเชื่อมั่นในตนเองลดลง ฉันเพียงแค่หันไปมองกลุ่มทิศเหนือแต่ก็เพียงเพียงปราดเดียวเท่านั้น เพื่อนที่จับกลุ่มอยู่ที่นั่น เหมาะแล้วที่เป็นกระทิง .. ฉันยิ้มให้กับเพื่อนร่วมงานที่ค่อนข้างสนิท บางคนยิ้มรับ เหมือนเชื้อเชิญให้ฉันเดินมาเข้ากลุ่มทิศเหนือ ฉันควรไปหรือเปล่านะ ไม่ .. ในตอนนี้ ฉันไม่มีศักดิ์ศรีพอที่จะอยู่ในกลุ่มกระทิง ฉันกำลังหลงทาง และไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของฉันคือใคร
ทีนี้.. ถ้าพวกเราทุกคนนั่งประจำกลุ่มแล้ว.. ช่วยกันมองอีกสักนิดนะครับว่า.. ในกลุ่มของพวกเรา..น่าจะมีใครเพิ่มเข้ามา..หรือว่า บางคนที่อยู่ในกลุ่มของเรา.. น่าจะอยู่ในกลุ่มอื่นมากกว่า.. ช่วยกันตรวจสอบนะครับ.. วิทยากรกล่าว ฉันนั่งเงียบ สายตาจับจ้องอยู่กับมือของตัวเอง เหมือนกับพยายามถามตนเองอีกครั้งว่า ฉันควรเข้ากลุ่มทิศใด ตอนนี้ฉันไม่มีสมาธิที่จะรับฟังเสียงใด ๆ จนกระทั่ง เพื่อนที่นั่งใกล้สะกิดที่ต้นขาเบา ๆ อิม.. อิม.. พี่อ้วนพูดถึงอิมแน่ะ.. พี่อ้วนคือพี่ผู้ชายที่ตะกี้อยู่ในกลุ่มทิศเหนือ เอาล่ะสิ พ่อกระทิงดุคนนี้มีอะไรกับฉันหนอ ผมคิดว่า อิมควรอยู่ในกลุ่มทิศตะวันออกครับ พี่อ้วนพูดเสียงดังฟังชัด มีเหตุผลอะไรครับ...ที่คิด..ว่าเพื่อนต้องเป็นอินทรี.. วิทยากรถามเนิบ ๆตามเคย อิมเขามีความคิดสร้างสรรค์ครับ อีกอย่างเขามองอะไรบางอย่างที่ไกลจนคนคาดไม่ถึง พี่อ้วนตอบ แล้วคุณอิม.. ทำไม..ไปนั่งขลุกอยู่ในกลุ่มหนูล่ะครับ.. กะแล้วเชียวว่าต้องถาม แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบ เสียงเย้วจากกลุ่มกระทิงก็ดังขึ้น เหมือนพวกเขากำลังจะแย่งกันพูด อะไรจะขนาดนั้น อิมควรทิศเหนือครับ ยืนยันได้เพราะทำงานร่วมกันมานาน อิมคือกระทิงตัวฉกาจ เฮ้อ ..! หลายคน ก็หลายความคิดเห็น ฉันรอ.. รอว่าเมื่อไหร่วิทยากรจะถามฉันว่า ฉันอยากเป็นอะไร อนุญาตให้อิมเป็นหมีได้ไหมคะ ให้อิมเป็นหมีเถอะ นะ นะคะ.. ฉันตั้งใจว่าจะตอบประโยคนี้
.. ถ้างั้น .. เป็นมดแดงก็ได้ ... .. ไม่รู้ล่ะ .. งอนแล้วเฟ้ย ..
อัลมิตรา 23 ก.ย. 2548 10:28 น. - ID 5826 
3097
7
0
23 กันยายน 2548 11:01 น. - comment id 86824
มีหลายบุคลิกในตัวเอง...เข้ากลุ่มไหนดีล่ะ
23 กันยายน 2548 11:31 น. - comment id 86825
เราคิดว่าเราเป็นนกอินทรีย์ที่อุ้มตุ๊กตาหมีน่ะ...
23 กันยายน 2548 11:54 น. - comment id 86828
23 กันยายน 2548 12:18 น. - comment id 86830
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ มะกรูดอ่านแล้วรู้สึกขำมากกว่านะค่ะ แต่มะกรูดไม่ได้มีเจตนาอื่นนะค่ะ.... คุณอัลฯ อย่างเพิ่งคิดโกรธนะคะ.... เพื่อนของคุณเหมือนจะรักคุณ และให้ความสำคัญกับคุณ... เพราะดูเหมือนเขาจะใส่ใจ ในรายละเอียดความเป็นตัวของคุณ... หลายต่อหลายคนที่เขาเห็น....เห็นคนคนหนึ่งในหลายมุมมอง ในบุคลิกที่แตกต่าง... แต่ตัวเราเองกลับมองไม่เห็นสิ่งเหล่านั้น เพียงเพราะเราขาดความเชื่อมั่น ในความเป็นตัวตนของตัวเองจริง ๆ มะกรูดเคยดู ซีรี่ ของเกาหลี หรือไงนี่ละค่ะ มีประโยคหนึ่ง * เราจะทำทุกอย่างได้ดีในสิ่งที่รัก และชอบจริง ๆ* มะกรูดก็ไม่เข้าใจหรอกนะค่ะ เพราะบางทีมะกรูดอยากทำในสิ่งที่รัก แต่ไม่สามารถทำได้....
23 กันยายน 2548 16:14 น. - comment id 86838
เป็นลิง..ดีอยู่แล้วหละ...
23 กันยายน 2548 16:30 น. - comment id 86839
23 กันยายน 2548 23:41 น. - comment id 86843
ภาพมดแดงสวยมากคุณอิม อ้อยกลุ่มตะวันออกเฉียงเหนือนะ หมูแท้เด้อ
24 กันยายน 2548 05:53 น. - comment id 86844
สี่ทิศเล่นบ่อยครับ ไปเข้าค่ายที่ไหนเขาชอบให้เล่นกัน เลือกเหยี่ยวทุกทีเลยครับ คือชอบนก ถ้ามีนกพิราบก็จะเลือกครับ นกกระจิบ นกกระจอก ได้ยิ่งดี.. นกน้อยในไร่ส้มก็น่ารักนะครับ
25 กันยายน 2548 02:28 น. - comment id 86853
มาช้ากว่าธรรมาภิวัฏ...แต่ไม่เป็นไรอยากร่วมอภิปราย.....ไม่มีใครสามารถกำหนดใครได้หรอกครับว่าจะเป็นอะไร.....เพราะแต่ละสถานการณ์...คนๆหนึ่งจะแสดงบุคลิกออกมาแตกต่างกันไป....เรื่องแบบนี้ต้องจำลองสถานการณ์ขึ้น....แต่ก็ใช่ว่าเขาจะเป็นคนทิศนั้นตลอด.......โดยเฉพาะคนที่ฉลาดเขาจะเลือกเป็นทิศนั้นทิศนี้ได้ตามใจ...เช่น..อยู่กับผู้บริหารเขาก็อาจจะยอมเป็นหนู....อยู่กับคนที่ไม่คุ้นเคยเขาอาจจะกลายเป็นเหยี่ยวบินอยู่รอบๆ.......แต่ถ้ากลายเป็นคนที่ต้องรักษากฏอะไรซักอย่างเขาจะกลายเป็นหมีทันที.....ส่วนกระทิงเอาไว้ตอนทำงาน....... แต่ผมว่าคุณอัลฯ.....พฤติกรรมที่แสดงออกมาบ่อยที่สุดน่าจะพวกปลีกตัวไปอยู่โดดเดี่ยว...ทำอะไรซักอย่าง คิดเอาเองว่าเข้าข่ายอะไร เพราะเขาไม่ให้ตัดสินใคร........และโดยที่ผมไม่รู้จักตัวตนของคุณอิมด้วย ปล. ชอบกลอนคุณเขียนนะครับ
ทนเขียนได้ไงตั้งเยอะแยะ อยากมีความอดทนขนาดนั้นจัง
25 กันยายน 2548 13:18 น. - comment id 86858
ประมาณทุ่ม .. หลังจากอิ่มจากมื้อค่ำ พวกเราเข้าห้องสัมมนาอีกครั้ง วิทยากรดีดกีตาร์คลอเบา ๆ เพลงที่คุ้นเคย เพลงที่เป็นหนึ่งในความทรงจำ เขาเชื้อเชิญให้ร้องตาม บางคนร้องได้ และหนึ่งในนั้น .. ฉันร้องได้ เขาส่งกีตาร์มาให้ฉัน ฉันมองอย่างลังเล น้อยคนนักที่จะรู้ว่าฉันเล่นกีตาร์ได้ น่าแปลกนัก ที่วิทยากรรู้ เขายิ้ม และส่งปิ๊กมาให้ ฉันขอบคุณและถามเขาว่า อยากฟังเพลงอะไร จะเคาะให้ฟัง ทุก ๆ คนหัวเราะ ในอารมณ์ขันของฉัน .. ฉันส่งกีตาร์คืน และฉันก็บอกเหมือนเดิมว่า อยากฟังเพลงอะไร .. ฉันหยิบขลุ่ยในกระเป๋าออกมา ขลุ่ยที่ฉันมีอยู่เลาเดียว ขลุ่ยเลาที่ความทรงจำฉันบอกว่า ฉันจะเก็บรักษาไว้อย่างดีที่สุด เป็นตัวแทนของใครบางคน เรายังคงนั่งล้อมวงกันอยู่ .. วิทยากรถามฉันว่า ที่ติดค้างในใจเมื่อบ่าย ตอนนี้พอจะรู้ไหมว่า คำตอบควรเป็นเช่นไร นิ่ง ! .. ฉันไม่มีคำตอบ เหมือนกับน้ำตาจะคลอ ปากที่เม้มเริ่มสั่นระริกด้วยความรู้สึกที่เหมือนถูกกดดัน ผมคิดว่าตอนนี้ อิมสับสนครับ เท่าที่ทำงานด้วยกันมานาน อิมอาจลืมไปว่า อิมเป็นทุกทิศในแต่ละสภาวะ ด้วยหน้าที่ของอิมที่ได้รับมอบหมาย บางทีอิมก็ต้องเล่นตามบทบาทนั้นไป แต่เมื่อใดที่อิมพ้นกรอบของงาน อิมจะอยู่ในที่ซึ่งทุก ๆ คนอาจคาดไม่ถึง ผมหมายถึงอิมเลือกที่จะอยู่ลำพังครับ ไม่มีอะไรที่เป็นกฏตายตัว ว่าคนๆนั้นจะต้องอยู่ทิศใดทิศหนึ่งเท่านั้น ตรงนี้ผมคิดว่า ความเป็นตัวตนที่แท้จริงครับ ที่ลงรากลึกว่าอุปนิสัยที่แท้จริงเป็นเช่นไร แต่คนที่ปรับสภาวะตามสถานการณ์ ผมว่า ทุก ๆ คน ควรเป็นไปได้ในทุกทิศ อย่าคาดคั้นเลยครับ ว่าใครอยู่ทิศอะไร เพราะในบางเวลาเราตัดสินไม่ได้ว่า เราจะจัดอยู่ในทิศนั้นอย่างถาวร ตัวอย่างนะครับ ถ้าสมมุติว่าอิมเขารับนัดใคร อาจจะไปดูหนังหรือช้อปปี้ง แน่ล่ะ ตอนนั้นอิมเป็นหนู แต่เมื่อถึงเวลานัดหมาย อิมจะไปตรงเวลาเผ็ง รักษากฏยอดเยี่ยว นั่นเป็นหมี ถึงแม้ว่า เพื่อนที่นัดหมายจะไม่มาหรือมาไม่ได้ แต่ในเมื่ออิมตั้งใจว่าจะไปดูหนังหรือช้อปปิ้ง อิมไม่กลับบ้านหรอกครับ อิมก็ต้องไปดูหนังจนได้ ตามเจตนารมณ์ตอนแรก นั่นคือกระทิง และที่สุด อิมคาดการณ์ไว้ว่า เพื่อนคนนี้หากนัดกันต่อไป ควรย้ำเรื่องเวลา เพราะคาดคะเนไว้แล้ว ว่าเพื่อนไม่ค่อยรักษากฏสักเท่าไหร่ หนำซ้ำต่อไป อิมจะกำหนดเองว่า กี่โมง ที่ไหน อย่างไร นั่นคือนิสัยของนกอินทรี แค่ตัวอย่างนะครับ คนที่รู้ดี ก็น่าจะเป็นเจ้าตัว .. ทีนี้อิมคงได้คำตอบคร่าว ๆ แล้วว่า โดยสำนึกแล้ว อิมอยู่ในจำพวกใด และถ้าอิมบอกได้ หมายถึงทุกคนต้องยอมรับครับ ในห้องเงียบกริบ เหมือนว่าทุก ๆ คนจะรอคำตอบจากฉัน ทุกๆสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ทำไมนะ ผู้ที่มาร่วมสัมมนามียี่สิบห้าคน แล้วนี่อะไรกัน ฉันกลายเป็นกรณีศึกษาเสียแล้ว อิมคิดว่า หลาย ๆ อย่าง พี่ทรงเดชอธิบายชัดเจนแล้ว ในบุคคลิกของคนหนึ่งอาจแปรไปได้เรื่อย ซึ่งก็แล้วแต่สถานการณ์ และไม่ว่าจะเป็นการทนอยู่ในกรอบ หรืออิสระในความเป็นไป ทุกคนสามารถปรับตัวเพื่อเข้ากับสังคมได้ ค่ะ หากเลือกได้ อิมอยากเลือกมีอิสระ ไม่อยากวุ่นวายกับใครมากนัก พึงพอใจกับถ้ำเล็ก ๆ มุมส่วนตัว .. อิมยังคงยืนยันคำเดิม อิมคิดว่าอิมคือ หมี .. เหมือนปลดสิ่งที่ค้างคาใจออกจนหมดสิ้น ฉันมองไปยังเพื่อน ๆ รอว่าจะมีผู้ใดแย้งอีก ไม่มีผู้ใดแย้ง เสียงปรบมือเริ่มต้นจากวิทยากร รอยยิ้มถูกแจกจ่ายไปทั่ว สักพักทุกคนปรบมือตาม ฉัน.. ได้สิ่งที่ฉันต้องการแล้ว ในช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่กี่ชั่วโมง เหมือนฉันถูกจับเหวี่ยงไปทางนั้นที ถูกโยนไปทางโน้นบ้าง ช่วงเวลาที่ดูเหมือนว่าไม่มีใครสนใจฉัน ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากเข้าใจฉัน ฉันปลดเปลื้องพันธนาการนั้นแล้ว ฉันลุกขึ้นและกล่าวขอบคุณทุก ๆคน ..
25 กันยายน 2548 13:27 น. - comment id 86859
คุณท่องเมฆา .. คุณคิดว่าอัลมิตราจะอยู่กลุ่มไหนดีคะ คุณกุ้งหนามแดง .. ไม่มีพรรคลิงรักลิงให้เลือกเสียด้วย ไม่งั้นอัลมิตราโดดเข้ากลุ่มล่ะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. ได้คำตอบหรือยังคะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. ค่ะ อัลมิตราในขณะนั้น ขาดความเชื่อมั่น ทั้งที่แต่แรกมั่นใจว่าตนเองคือหมี พอปะกับคำพูดเข้าหน่อย ก็เขว และเมื่อหันหน้าไปทางไหน ก็ยิ่งเขวเข้าไปใหญ่ สรุปว่า แย่จัง ลืมความเป็นตัวของตัวเองไปเสียถนัด คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. จริง ๆ น๊า ห้ามเปลี่ยนใจด้วย คุณทิกิ .. :) เป็นเรื่องจริงที่เล่าผ่านตัวหนังสือค่ะ คุณร้อยฝัน .. โอ้โห ภาคนั้นแจ่วบองขึ้นชื่อค่ะ คุณธรรมาภิวัฏ .. อยากเป็นนกเหมือนกันนะ แต่กลัวจะมีคนบินขนาบคู่ค่ะ .. ๕๕๕ ล้อเล่น ในความหมายของนก ซึ่งเป็นคนมองการณ์ไกล บางทีอัลมิตรามีความคิดคับแคบ ก็เลยไม่มั่นใจตัวเองนัก เชื่อไหมว่า ตกลงไม่มีใครพาตัวเองไปอยู่กลุ่มนกเลยค่ะ ทั้ง ๒๕ คนแตกไปอยู่กลุ่มต่างๆ กลุ่มนก กลายเป็นรังร้าง คุณลุ่มน้ำ ดงรัก .. ใช่แล้วค่ะ บทสรุปของคุณคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด เป็นคำตอบที่วิทยากรตอบมาในเชิงเดียวกันค่ะ เมื่ออยู่กับบรรดาหนู บางทีต้องควบคุมบ้าง ถ้าพลอยเป็นหนูไปด้วย อาจทำให้เละเทะ ตรงนี้ อาจมีต้องพรางตัวเองเป็นหมี เป็นกระทิง เพื่อควบคุม เมื่ออยู่กับหมี ผู้คุ้มกฏมาดขรึม ก็ต้องพรางตัวเองบ้างเพื่อไม่ให้บรรยากาศตึงเครียด กระทั่งกระทิง ก็เช่นกัน หากมัวแต่เอาหัวดันทิ่มกันอยู่ งานอาจเสียหายแตกหัก ซึ่งก็ไม่เกิดผลดีอะไร การถ่อมตน และเป็นกาวใจให้บรรดากระทิงร่วมมือร่วมใจกันนั้น ต้องอาศัยความเป็นหนูมาช่วย และทั้งหมด อาจหยุดอยู่กับที่ ไม่ก้าวหน้านัก หากไม่มีสายตาที่กว้างไกลอย่างอินทรี ขอบคุณค่ะ ที่เข้าใจอัลมิตรา อัลมิตราเป็น หมี แน่นอนค่ะ
25 กันยายน 2548 16:34 น. - comment id 86863
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ