กำแพง

คิดถึงผมมากๆนะ

ชีวิตเราเริ่มอย่างไม่สวยนัก คงไม่มีใครสมบูรณ์ไปทุกคนหรอก ฉันเองก็เช่นกัน ฉันไม่รู้จักคำว่ารัก ฉันรู้จักแต่ต้องการความรัก ฉันไขว่ขว้าหามันอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย แล้วมันก็สูญเปล่าทุกครั้งไป ฉันเริ่มท้อและหมดหวัง และฉันก็ได้พบเธอ นั่นเหมือนกับได้เจอเพื่อนเก่า เพื่อนคนที่มีอะไรๆเหมือนๆกัน ฉันเริ่มเปิดใจอีกครั้ง และฉันคิดว่ามันคงไปได้ดี แต่ปัญหาทุกอย่างมันก็ต้องเกิดขึ้นจากฉันอีกครั้ง ฉันกลัว กลัวจะต้องเสียใจ และนั่นเองทำให้ความสัมพันธ์เราเริ่มเปลี่ยนไป เหมือนที่ผ่านๆมา ใช่มันกลับมาอีกแล้ว เธอเฝ้าแต่บอกว่า "ไม่ ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหน ไม่มีทางที่ผมจะจากคุณไป"  คำพูดของเธอมันไม่ได้ทำให้กำแพงที่ฉันสร้างขึ้นพังไปเลย มันยิ่งเพิ่มมากขึ้น ฉันยิ่งกลัวมากขึ้นทุกทีๆ ฉันหยุดมันไม่ได้แล้วที่รัก มันน่ากลัวเหลือเกิน ฉันไม่อาจบอกเธอได้ว่าฉันระแวงทุกๆอย่าง เหมือนคนบ้า ฉันแค่อยากจะแน่ใจว่าฉันจะไม่มีวันเสียเธอไป แต่สิ่งนั้นมันทำให้เธอเริ่มห่างฉันไปเรื่อยๆ(ฉันรู้สึกได้ว่าเธอเริ่มทนไม่ได้ เริ่มหมดแรงที่จะทำลายกำแพงแล้ว) ก่อนจะถึงวันนั้น ฉันขอลาจากเธอไปตั้งแต่วันนี้ ฉันขอไปอย่างเงียบๆไม่ต้องมีคำลา ไม่มีข้อความ ไม่มีคำอธิบาย ฉันจะหายไปจากเธอทั้งๆที่ยังมีเธอเต็มหัวใจ และคงไปแอบอยู่ที่ไหนไกลๆสักแห่ง ฉันไม่อาจรักใครได้ ลาก่อนที่รัก เธอคงจะเจ็บไม่นาน อีกไม่นานเธอก็คงจะลืมฉันได้ แต่ฉันจะมีชีวิตอยู่ อยู่เพื่อจดจำเธอตลอดกาล ลาก่อนคนที่พยายามทำลายกำแพงท เส้นทางของเราสิ้นสุดแล้ว