= กาลครั้งหนึ่ง.....นานมาแล้ว..... มี..อากง..แก่ๆ...อยู่คนนึ่ง...อยากจะสอนข้อคิดอะไรบางอย่างให้หลานๆ...ตามปะสาคนแก่ อากง...จึงเรียกหลานๆ ทั้งสี่มานั่งล้อมโต๊ะสี่มุม....แล้วบอกหลานทั้งสี่ว่า เอาล่ะหลานๆ ..ตอนนี้หลับตา..นะ..หลับตา..... พอหลานๆหลับตา... อากง...ก็เดินเข้าไปห้องเก็บของ...แล้วหยิบโคมไฟเก่าๆมาอันนึ่ง... อากง...เปิดฝาครอบ...จุดไฟ...แล้วปิดฝาครอบ... แล้ว... อากง...ก็บอกหลานทั้งสี่...ว่า... ลืมตาขึ้น..แล้วบอก...อากง...ซิว่าโคมไฟสีอะไร...?เด็กทั้งสี่ลืมตาขึ้น....ตอบไล่ๆ กัน....ตอบไม่เหมือนกัน...และเริ่ม...ทะเลาะกัน.... คนที่นั่งด้านนึ่งบอกว่า...สีแดง...อีกด้านนึ่งบอกว่า...เขียว...สีเหลือง...และน้ำเงิน....ตามลำดับ... ทั้งสี่ทะเลาะกันพักนึ่ง.... ก็มีเด็กคนนึ่งถาม...อากง...ว่า...... อากง....ทำไมของอย่างเดียวกัน...มีตั้งหลายสี........... อากง...ก็เลยบอกว่า...เดี๋ยวนะ...อากง...จะทำอะไรให้ดู.... อากงเดินมาที่โต๊ะ...หยิบฝาครอบแล้วหมุนให้ดู...ปรากฎว่า.... ฝาครอบสี่ด้าน....สี่สี...แดง...เหลือง...เขียว...น้ำเงิน... หลังจากนั้น...อากง...ก็บอกว่า....เอ๊าตอนนี้บอกอากงซิ...โคมไฟสีอะไร...? หลานๆ....ตอบเหมือนกันคือสีของเปลวไฟ..... อากง..เลยบอกว่า...เอาล่ะหลาน...อากง..ถามอะไรชักสองข้อนะ.... ข้อที่..1.....เมื่อสักครู่นี้....ครั้งแรก...ไครผิด.... หลานตอบว่า....ไม่รู้..... อากง...บอกว่า....รึว่า...อากง..ผิด........ อากง...เลยบอกอีกว่า...ฟังนะ..เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ในที่เดียวกัน.... มองของ อย่างเดียวกัน...ในเวลาเดียวกัน...ยังเห็นไม่เหมือนกันเลย..... ทำไม..? ทำไมถึงไม่มีใครผิดล่ะ.... อากง..เลยบอกว่า...ก็เพราะคนทุกคนมองจากมุมมอง...ของตัวเอง...เห็นในสี่งที่ตัวเองเห็น.... แต่..ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่าทำไมคนอื่นเห็นอย่างที่เขาเห็น...เจ้าก็เดินไปมองที่มุมของเขา แล้วเราก็จะเห็นอย่างที่เขาเห็น.... แต่ถ้าลองนึกภาพนะ...เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ที่เดียวกันมองของอย่างเดียวกัน...ในเวลาเดียวกันยังเห็นไม่เหมือนกันเล๊ย.... ในอนาคต....เวลาที่อยู่ในสังคม...เป็นไปได้มั๊ยว่าคน..ก็มองสี่งต่างๆ....ไม่เหมือนกัน...... เพราะฉนั้น....เวลาที่คนคิดไม่เหมือนเรา....ใครผิด... ในอนาคตนะ...เวลาที่เจ้าคิดไม่เหมือนคนอื่น....อย่าไปโกรธว่าเขาผิด...อย่าไปกลัวว่า...ตัวเองผิด.... เพราะคนแต่ละคน...ก็เห็นสี่งต่างๆ...จากขอบข่ายประสบการณ์และสี่งแวดล้อมของตนเอง.... แต่ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่า...ทำไมคนอื่นถึงคิดแบบนั้น....เจ้าก็เดินไปมุมของเขา... และเมื่อเจ้ายอมเข้าใจคนอื่น....อาจเป็นไปได้ว่าคนอื่นก็อาจจะยอมที่จะเดินมา....และเข้าใจเจ้า..... คำถามที่..2...อากง..บอกว่า....ที่เห็นครั้งแรกกับครั้งหลัง....เป็นของอย่างเดียวกันมั๊ย..?.... หลานบอกว่า....อย่างเดียวกัน..... แล้วเห็นเหมือนกันมั๊ย....?....ครั้งแรกเห็นอะไร...? หลานตอบว่า...ฝาครอบ....และครั้งหลังเห็นเปลวไฟ.... อากงเลยบอกว่า....หลานๆเอ๊ย... ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ...อย่ามองสี่งต่างๆ...เพียงแค่ที่เห็น.... จงเข้าใจสิ่งต่างๆ... อย่างที่เป็น.... ****************************************************************************************** เก็บจากเมล์มาฝากค่ะ... เช้านี้เรายิ้มแล้ว..แต่คุณล่ะยิ้ม..รึยัง... ******************************************************************************************
กัลลดา 2 ก.ย. 2548 09:23 น. - ID 5733 
1067
2
0
2 กันยายน 2548 20:40 น. - comment id 86441
มารับส่วนแบ่ง..จากน้ำใจ เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะน้องดา
3 กันยายน 2548 13:22 น. - comment id 86462
ดาดีใจที่ได้แบ่งปันพี่ดอกแก้วค่ะ... ขอกอดและหนุนตักนอนสักพักนะค่ะพี่สาวที่แสนดี...อบอุ่นจัง...ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณจากใจดา... ดาจะทำตามที่อากงสอนค่ะพี่ดอกแก้ว... อย่ามองสิ่งต่างๆ...เพียงแค่เห็น..จงเข้าใจสิ่งต่างๆ...อย่างที่เป็น... ขอให้พี่ดอกแก้วมีความสุขในวันหยุดนะค่ะ.... เคารพรักจากใจดวงนี้....
3 กันยายน 2548 22:45 น. - comment id 86470
ขอบคุณอากงที่สอนหลาน โอ๊ยไม่ใช่ค่ะ ต้องขอบคุณพี่ดาตั้งหากหละ ที่นำเรื่องดี ๆ มาให้น้อง ๆ ได้อ่านกัน แต่น้องตูนมีสิ่งหนึ่งอยากจะบอกพี่ดาจัง รักพี่ดาที่สุดเลยค่ะ อ้อ น้องเอมฝากบอกว่า รักและคิดถึงพี่ดาด้วยค่ะ
4 กันยายน 2548 16:47 น. - comment id 86476
แวะมายิ้มหวานจากใจให้พี่ดานะคะ ไม่รู้จะจำน้องสาวคนนี้ได้หรือเปล่า ยังไงก็คิดถึงเสมอนะคะพี่ดา
6 กันยายน 2548 09:37 น. - comment id 86517
น้องตูนจ๋า... ไม่สบายหายรึยังจ๊ะ.... ใกล้สอบแล้วนา...ดูหนังสือรึยังค่ะ...รำคาญรึป่าวค่ะเนี่ย..ก้อรักและเป็นห่วงนี่นา...ฝากบอกน้องเอมด้วยนะค่ะ..พี่ก้อรักและคิดถึงน้องเอมเช่นกันจ้า....
พี่ดาอยากจะบอกว่า....น้องๆเอ๊ย... ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ...อย่ามองสี่งต่างๆ...เพียงแค่ที่เห็น.... จงเข้าใจสิ่งต่างๆ... อย่างที่เป็น....
6 กันยายน 2548 09:47 น. - comment id 86518
ความคิดเห็นที่ 4 : หมายเลข 24132 แวะมายิ้มหวานจากใจให้พี่ดานะคะ ไม่รู้จะจำน้องสาวคนนี้ได้หรือเปล่า ยังไงก็คิดถึงเสมอนะคะพี่ดา น้องสาว 04 ก.ย. 48 - 16:47 น้องสาวสุดสวยนิสัยดีคนไหนน๊า....แต่ขอให้รับรู้นะค่ะว่า..พี่ดามิเคยลืมน้องสาวเลย....แม้มิได้แสดงออกมา...แต่โปรดเข้าใจในตัวตนของพี่ดานะค่ะ.... อย่ามองพี่ดาอย่าที่เห็น..จงมองพี่ดาอย่างที่เป็นจ้า...จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ...ห่วงมากรู้ไหมจ๊ะ....
7 กันยายน 2548 11:29 น. - comment id 86539
เราผิดเอง ที่มานั่งคิดถึงเธออยู่คนเดียว อิอิ
7 กันยายน 2548 16:11 น. - comment id 86554
คุณฤกษ์ค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ