รักได้มั้ย ...ถ้าหัวใจบอกว่าใช่ ตอนที่6

ผู้ชายบนดวงจันทร์

เช้าวันรุ่งขึ้น "พายุๆรอน้ำฝนนานไหม น้ำฝนขอโทษนะที่มาช้า" "ไม่เป็นไหรหรอกน้ำฝน" "แบบนี้เราไปถึงช้าแน่เลยพายุ" "ไม่เป็นไรน้ำฝนเรามีเส้นทางอื่น" "เส้นทางไหนเหรอพายุ" "ถึงแล้วจะบอกนะ ตอนนี้รีบขึ้นรถก่อน"  หลังจากที่ทั้งคู่ขึ้นรถ น้ำฝนก็ยังสงสัยว่าพายุจะพาไปเส้นทางไหน ก้เลยถามออกไป "พายุจะพาน้ำฝนไปเส้นทางไหนเหรอ นี่มันก้เส้นทางเดิมนิ" "เดี๋ยวถึงก็รู้เองล่ะน้ำฝน" "จ้าพายุ"  "น้ำฝนๆป่ะต้องลงป้ายนี้"  "พายุทำไมถึงลงตรงนี้ล่ะนี่เพิ่งจะ นนทบุรีเองนะ" "เดี๋ยวเราเดินเข้าไปในตลาดนะแป๊บเดียวก็ถึง" "จ้าพายุ" แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไป "ถึงแล้วน้ำฝน" "นี่มันท่าน้ำนิ อยากบอกนะว่าเราจะขึ้นเรื่อไป" "ถูกต้องนะครับ" "ไม่เอา น้ำฝนกลัว น้ำฝนว่ายน้ำไม่เป็น" "ไม่เป็นไรหรอกน้ำฝนไม่ต้องกลัวเราอยู่ด้วยทั้งคน" "นั้นเรือมาแล้ว ป่ะเร็วน้ำฝน" "เดินช้าๆสิพายุน้ำฝนกลัว" ในตอนนั้นน้ำฝนเกาะแขนพายุแน่นมาก "ซั้งฮี้ 2 คนครับ"  "น้ำฝนไม่ต้องกลัวหรอกเห็นม่ะคนอื่นๆเค้าก็ขึ้นกัน ลองมองไปสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาสิ มองแล้วสะบายตา อากาศก็ดี" "ช่ายพายุ นี่น้ำฝนเพิ่งเคยขึ้นเรือด่วนเจ้าพระยาเป็นครั้งแรกนะเนี้ย" "เดี๋ยวช่วงหน้าหนาวเราจะพาน้ำฝนมาขึ้นอีกนะ บรรยากาศดีมากๆเลยช่วงนั้น" "พายุสัญญากับน้ำฝนแล้วนะ" "จ้าสัญญา" แล้วเรือก็แล่นมาถึง ท่าน้ำซั่งฮี้ "ป่ะน้ำฝนเดินดีๆนะ" "จ้าพายุ"  "น้ำฝนที่นี้เป็นอีกที่หนึ่งนะที่เราชอบมากๆ" "ทำไมเหรอน้ำฝน" "ถ้าน้ำฝนได้มาเดินตอนค่ำๆนะบรรยากาศจะดีมากๆ นั้งมองไปที่สะพานพระราม 8 สวยมากๆ" "เหรอพายุ เอาไว้พายุพาน้ำฝนมาเดินบ้างนะ" "ได้สิน้ำฝน แต่ตอนนี้รีบเดินไปดีกว่าพวกเพื่อนคงรอกันแล้วล่ะ" "จ้าๆ" แล้วทั้งคู่ก็รีบเดินไปจนถึงโรงอาหารสถาบันราชภัฎสวนสุนันทา "เดี๋ยวๆน้ำฝน" "อะไรเหรอพายุ" "ไห้วแม่ก่อนสิ" "จ้าๆลืมไปเลย" "เข้าไปเถอะน้ำฝน"  "สงสัยวันนี้ฝนจะตกว่ะ" "ตกเรื่องอะไรหรือเบิร์ด" น้ำฝนถามแบบงงๆ "ก็พวกเธอ 2 คนวันนี้มาสายไง"  "คนเรามันก็ต้องมีสายกันบ้างสิว่ะไอ้เบิร์ด"  " ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เอิร์ธหัวเราะ "แล้วพวกแกทานข้าวกันหรือยัง" พายุถาม "ยังเลยก็รอเพื่อนๆมาครบกันก่อน" เอิร์ธตอบออกมา  "แล้ว อุ้ม ก้อย เปิ้ล ยังไม่มาเหรอเอิร์ธ" "ถ้ามาก็เห็นแล้วสิ น้ำฝน ฮ่า ฮ่า ฮ่า" "ฝากไวก่อนเถอะนะนายเอิร์ธ"  "แล้วรีบมาเอาคืนไวๆนะน้ำฝน" "นั้นไงน้ำฝน 3 สาวมาแล้ว" "พายุรีบรายงานเลยนะแก" เบิร์ดแซว "ไอ้ป๊อกมาพร้อมกับสาวๆเลยนี่หว่า" "จริงด้วยป๊อก" เอิร์ธพูดออกมา หลังจากที่เพื่อนๆมาครบกลุ่มแล้วก็สั่งทานแล้วคุยกันอย่างสนุกสนาน  จนเวลา 8.50 น. "นี่จะได้เวลาเรียนแล้วรีบไปกันเถอะ" "จะรีบไปไหนน้ำฝน" "ถามโง่ๆก็รีบไปเรียนไงเอิร์ธ" แล้วเสียงเฮฮาก็ดังขึ้นในกลุ่ม "เป็นไงล่ะแกเจอน้ำฝนเอาคืนจ๋อยไปเลยเพื่อน" พายุแซว "เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะแก ฝากไว้ก่อนเถอะน้ำฝน" "แล้วรีบมาเอาคืนไวๆนะเอิร์ธ"  "ป่ะเพื่อนๆในห้องรอกันอยู่บนตึกเยอะแล้วรีบไปกันเถอะ" เจี๊ยบพูดออกมา  แล้วกลุ่มของพายุรีบขึ้นไปบนตึก "นักศึกษาทุกอย่าลืมงานกลุ่มที่ครูสั่งนะค่ะกลุ่มล่ะ 7 คน  ส่งก่อนสอบ 1 อาทิตย์ นะค่ะ วันนี้เลิกเรียนได้แล้วค่ะ " "นักศึกษาทุกคนกรอบ" "สวัสดีครับ(ค่ะ) คุณครู" แล้วอาจารย์ก็เดินออกไป "มีเวลาอีก 1 เดือน จะทำทันไหมเนี้ย" เอิร์ธบ่นออกมา "ทันสิถ้าพวกเราช่วยกันทำ" น้ำฝนพูดออกมา " "ช่ายน้ำฝนพุดถูก" "นี่พายุน้ำฝนพุดอะไรแกก้เห็นดีหมดล่ะ" "งั้นเดี๋ยวช่วงบ่ายเราไปค้นคว้าหาข้อมูลที่หอสมุดแห่งชาติกันนะ" น้ำฝนพูดออกมา  "งั้นเรามาแบ่งหน้าที่กันก่อนดีกว่านะ" เปิ้ลพูดออกมา "ก็ดีเหมือนกันนะเปิ้ล" แล้วทั้งกลุ่มก็แบ่งหน้าที่กันไปทำจนรวบรวมข้อมูลเสร็จ "แล้วใครจะพิมพ์ล่ะทีนี้" ป๊อกพูดออกมา" เดี๋ยวน้ำฝน พายุ เปิ้ล ก้อย อุ้ม เจี๊ยบ จะทำกัยวันเสาร์ที่บ้านน้ำฝน" "ได้ไงไม่ยอมเราไปช่วยทำด้วย" เอิร์ธพูดออกมา "เดี่ยวเรากับเบิร์ดไปด้วย"ปีอกพูด "งั้นเสาร์นี้ทุกคนก็ไปที่บ้านน้ำฝนหมดเลยนะ"  "วันเสาร์ก็พรุ่งนี้นะสิ"เอิร์ธพูดออกมา "ช่ายๆงั้นเจอกันที่บ้านน้ำฝนพรุ่งนี้นะ" แล้วเพื่อนๆทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน "น้ำฝนเราก็กลับกันเถอะ" "ไปสิพายุ" แล้วก็มาถึงปทุม "พรุ่งนี้พายุมาที่บ้านน้ำฝนก่อนสิ" "ทำไมเหรอ" "น้ำฝนก็จะได้แนะนำให้รุ้จักกับที่บ้านไง" "ได้สินะฝน" "เจอกันพรุ่งนี้นะพายุ" "จ้าน้ำฝน ฝันดีนะครับ" แล้วทั้งคู่ก้แยกย้ายกันกลับบ้าน ..ตอนเช้าหน้า  7-11 เวลา 9.00 น. "รอนานไหมน้ำฝน" "ไม่นานหรอกน้ำฝนก็เพิ่งมาเหมือนกัน ไปกันเถอะพายุ" เหตุการณ์จะเป็นยังไงโปรดติดตามตอนต่อไป