ปาฏิหาริย์รักข้ามมิติ ( ตอนที่ 6 )

สุชาดา โมรา

เรื่องเมื่อคืนทำให้เขาไม่ได้ไปคุยกับเทอดศักดิ์ต่อที่บ้าน ชาตินักรบขอตัวกลับมาเขียนข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่สำนักพิมพ์  ก่อนจะส่งข่าวให้กับบก.ที่รอปิดต้นฉบับหนังสือพิมพ์ตอนห้าทุ่ม  กว่าเขาจะกลับถึงห้องพักก็เกือบตีหนึ่ง หลังจากที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็หลับเป็นตาย หนังที่ซื้อไว้และตั้งใจจะเอามาดูยังอยู่ในถุงวางกองอยู่บนโต๊ะ
รุ่งขึ้นตื่นขึ้นมาชาตินักรบรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง อุณหภูมิในร่างกายเหมือนจะสูงขึ้น เอามือสัมผัสหน้าผากและต้นคอของตัวเอง จึงรู้ว่าตนเองไม่สบายแน่แล้ว...เขานึกสงสัยอยู่ไม่น้อยว่าทำไม ตัวเองถึงสุขภาพอ่อนแอขนาดนี้ เพราะเมื่อวานเขานั้นไม่ได้เปียกฝนมากเท่าไหร่
เขาไม่ได้ป่วยมานานแล้ว คราวนี้รู้สึกว่าอาการค่อนข้างจะหนักทีเดียว  รู้สึกแขนขาอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง กว่าจะยันตัวลุกขึ้นได้ต้องใช้ความพยายามพอสมควร คอรู้สึกเหนียวและกลืนน้ำลายลำบาก คิดว่าคงไปทำงานไม่ไหว จึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่สำนักงานเพื่อขอลาหยุดงานหนึ่งวัน
กดโทรศัพท์และพูดสายกับคนที่สำนักงานจึงรู้ว่าเสียงของเขาเองก็แห้งหายไปด้วย เดินไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตา เปิดตู้ยาหายาแก้ไข้ แก้ปวดมารับประทาน เปิดตู้เย็นหาอะไรมากินรองท้อง หยิบกระบอกน้ำเย็นออกมาวางไว้หลังตู้ เทน้ำเย็นใส่แก้วน้ำไปครึ่งแก้ว ที่เหลือเทใส่กะละมังใบเล็กไว้ เดินไปกดน้ำร้อนที่กระติกไฟฟ้าใส่แก้วใบเดียวกันจนเกือบเต็ม โยนยาเข้าปากและดื่มน้ำตามเข้าไป 
จากนั้นชาตินักรบก็เดินมาเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กออกมาหนึ่งผืน ชุบผ้าลงในกะละมังน้ำเย็น บีบผ้าพอ หมาด ๆ หยิบขึ้นมาเช็ดไปตามเนื้อตัว พอความเย็นเริ่มหมดไปก็ชุบผ้าลงในกะละมังอีกครั้ง เดินถือกะละมังไปที่เตียงนอน เอนตัวลงนอนและหยิบผ้าชุบน้ำขึ้นมาโปะไว้บนหน้าผาก และหลับตาลง
นอนกระสับกระส่ายบนเตียงได้ไม่นาน ความร้อนที่ออกจากรูขุมขนเหมือนจะทวีความรุนแรงขึ้น คงต้องหาทางระบายมันออกไปบ้าง เขาลุกขึ้นถอดเสื้อออก ตั้งใจจะลุกขึ้นไปเปิดแอร์ ให้มีความเย็นมากระทบกับร่างกายบ้าง แต่ก็กลัวว่าอากาศภายในห้องจะเย็นเกินไปทำให้เป็นไข้หนักขึ้นอีกจึงเลิกล้มความตั้งใจ
ใช้พลังเท่าที่มีอยู่ออกแรงเดินไปที่ห้องน้ำเปิดก๊อกน้ำวักน้ำมาลูบตามเนื้อตัว ออกจากห้องน้ำมาแล้วจึงเดินไปเปิดหน้าต่างให้ลมระบายเข้ามา กลับมานั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่บนเตียง บ่นกับตัวเองว่า...ป่วยตอนอยู่คนเดียวในเมืองใหญ่นี่มันแย่จริง ๆ.... 
คิดจะไปหาหมอแต่ก็ไม่มีแรงจะขับรถ คงต้องโทรหาใครซักคนแล้วล่ะ.....
..
เธอไม่ได้รับสายตอนที่เขาโทรมาเพราะกำลังยุ่งอยู่กับการให้คำปรึกษาลูกค้า  จริง ๆ แล้วน่าจะเรียกว่ามานั่งฟังเขาระบายมากกว่า  งานที่ปรึกษาทางจิตวิทยาของเธอนั้นต้องใช้ความอดทนในการรับฟังค่อนข้างสูงทีเดียว เพราะทุก ๆ วันต้องเจอกับเรื่องราวความทุกข์ของคนสารพัดเรื่อง และต้องคอยช่วยให้คำแนะนำให้พวกเขาค่อย ๆ หาทางออกให้ได้ด้วยตัวเอง 
สิบนาทีหลังจากนั้นอาริซ่าจึงปลีกตัวออกจากห้องมาเพื่อเช็คโทรศัพท์ได้ ...ชาติเหรอ...เขาโทรมาทำไมกัน ปกติเขาไม่เคยโทรมาในช่วงเวลาทำงาน คงมีเรื่องสำคัญ
โทรกลับไปฟังน้ำเสียงของเขาจึงรู้ว่าเขากำลังไม่สบาย เขาถามเธอว่าว่างมั๊ยถ้าว่าง ช่วยพาเขาไปหาหมอหน่อย...ได้สิทำไมจะไม่ได้ เธอตอบหลังจากดูบันทึกการนัดหมาย วันนี้เธอไม่มีนัดอีกแล้ว
ใช้เวลาเกือบชั่วโมงจากที่ทำงานของเธอมาที่พักของเขา ไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาแค่นี้  ในอดีตจะทำให้เธอกับเขาต้องห่างเหินจนเลิกเป็นแฟนกัน กุญแจสำรองห้องพักของเขายังอยู่ที่เธอหนึ่งชุด  ตอนที่เลิกกันเขาไม่ทวงมันคืน และเธอเองก็ไม่ได้คืนมันให้กับเขา
เขานอนอยู่บนเตียง เปลือยท่อนบน บนหน้าผากมีผ้าขนหนูผืนเล็ก ๆ วางอยู่ หน้าต่างในห้องถูกเปิดเพื่อให้ลมระบาย เธอเดินเข้าไปสัมผัสตัวเขา และรับรู้ถึงระดับความร้อนสูงภายในร่างกายที่ส่งออกมา..เธอส่งเสียงเรียก
ชาติคะ  ชาติ
อือ... เขาพยายามลืมตาและตอบกลับมา
ริซ่านะ ไหวหรือเปล่า เดี๋ยวใส่เสื้อแล้วไปหาหมอกัน พยุงตัวเขาลุกขึ้นนั่งพิงกับหมอน เดินไปเปิดตู้หยิบเสื้อเชิ้ตมาใส่ให้เขาหนึ่งตัว แล้วพยุงตัวเขาลุกขึ้นยืนเดินไปที่ประตู

รอจนเขาอาการดีขึ้น อาริซ่าจึงกลับออกไปในตอนรุ่งเช้า ชาตินักรบตื่นขึ้นมาตอนสายจึงพบว่าเธอทำข้าวต้มเครื่องทิ้งไว้ให้เขา รู้สึกอบอุ่นในใจเหมือนเมื่อครั้งที่ยังเป็นคนรักกัน เขาอมยิ้มน้อยน้อย  อาริซ่าอุ่นข้าวต้มและตักขึ้นมานั่งทานได้สามสี่คำแล้วเขาก็นอนต่อ  เพราะร่างกายยังไม่สามารถที่จะไปทำอะไรได้  จู่ ๆ ไข้ก็กลับมาขึ้นสูงอีกเพราะเขาดันไปเปิดเครื่องปรับอากาศอีกครั้งเพราะรู้สึกร้อนอบอ้าว
เขานอนซมอยู่บนเตียงอยู่นาน  ร่างกายกระสับกระส่ายไปมาราวกับถูกไฟรน  เขารู้สึกหัวหมุน  ทำอะไรไม่ได้  แคนดี้ปรากฏตัวขึ้นเพราะรู้สึกสงสารที่เขาเป็นแบบนี้  เธอจึงนั่งลงข้าง ๆ เตียงและเอามือแตะที่หน้าผากของเขาเบา ๆ
อูยยยยย.ร้อนจี๋เลยทำไงดีนะ  แคนดี้เอ่ย
แคนดี้นั่งคิดอยู่นานจนรู้สึกได้ว่ามือของชาตินักรบกำมือเธอเอาไว้แน่นแล้วก็ร้องเพ้อออกมาเป็นระยะ ๆ
นางฟ้านางฟ้านางฟ้ามาช่วยผมเหรอ
แคนดี้ยิ้มแล้วก็หยิบไข่มุกสีดำเม็ดหนึ่งออกมา  หล่อนหยิบป้อนไปที่ปากของเขา  แต่ไข่มุกนั้นไม่ส่องสว่างเลย  หล่อนจึงนำไข่มุกนั้นขึ้นมาอมและค่อย ๆ ก้มลงป้อนไปที่ปากเขาริมฝีปากของทั้งคู่เมื่อต้องกันก็เกิดปฏิกิริยาราวกับไฟช๊อตขึ้น  แคนดี้รู้สึกหวั่นไหวราวกับร่างกายไม่มีแรงขยับเขยื่อนไม่ได้  แสงสว่างของไข่มุกราตรีสีดำสว่างขึ้น  อุณหภูมิในตัวของชาตินักรบค่อย ๆ เย็นลง  เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองเจ้าของริมฝีปากคู่นั้นที่ยังคงประกบแน่นไม่ขยับตัวไปไหน  ดวงตาเขายิ้ม  มือของเขาค่อย ๆ โอบกอดหล่อนเอาไว้ไม่ยอมให้ห่างกายไปไหน  เขาไม่ยอมปล่อยริมฝีปากคู่นั้นให้หลุดไป  เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วก็พลิกตัวจนแคนดี้ฟุบตัวลงไปนอนบนเตียงอุ่น ๆ ของเขาริมฝีปากคู่นั้นยังคงตราตรึงอยู่กับทั้งคู่ตลอดเวลา  แคนดี้พยายามจะแกะมือคู่นั้นของเขาออกจากตัวแต่ก็ทำไม่ได้  เธอจึงค่อย ๆ นึกถึงมนตราและอำนาจแห่งพลังแห่งเทพในตัวของหล่อน  ร่างของหล่อนจึงพลันหายไปในพริบตาและมาปรากฏตัวยืนอยู่เบื้องหลังของชาตินักรบ
ชาตินักรบรู้สึกเพลิดเพลินอยู่กับรอยจุมพิตที่ตนเองไม่เคยได้สัมผัสและรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน  เมื่อร่างของแคนดี้หายออกไปแล้ว  ร่างของเขายังคงจุมพิตกับหมอนข้างที่แคนดี้ได้หยุดเวลาด้วยนาฬิกาแห่งเทพและนำหมอนข้างสีฟ้าไปให้เขากอดแทนร่างของตัวเอง
ชาตินักรบเริ่มรู้สึกตัวเมื่อเวลาเริ่มเดินอีกครั้ง  เขาจึงรู้ตัวว่านางฟ้าที่เขากอดจูบคนนั้นเป็นเพียงหมอนข้างธรรมดา ๆ ที่วางอยู่ข้าง ๆ กายตลอดเวลานั่นเอง  เขาจึงลุกขึ้นพรวดแล้วก็นั่งลงที่ขอบเตียง  ในขณะที่แคนดี้กำลังยิ้มเยาะเขาอยู่ข้างบนเพดานห้อง  มือของหล่อนค่อย ๆ แตะริมฝีปากและยิ้มละมุน
เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย  รอยจูบแรกกับมนุษย์โลกยังคงตราตรึงอยู่กับเราตลอดเวลา  ทำไมอานุภาพแห่งรสจูบของเขายังคงไม่ห่างไปไหนนะแคนดี้นึก
จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ชาติเหรอ พี่เอง ต้นสายเป็นเสียงของเทอดศักดิ์
มีอะไรเหรอครับพี่ 
ผลการชันสูตรศพคุณหญิงศันสนีย์ กับคนอื่น ๆ ออกแล้วนะ รู้หรือยัง
ยังครับ มีอะไรหรือครับ
หมอตรวจไม่เจอยาพิษ เหมือนอย่างที่ตำรวจสันนิษฐานไว้ในตอนแรก ตอนนี้ตำรวจกำลังมึนกันใหญ่  เพราะผลชันสูตรเบื้องต้นระบุเหตุการตายเหมือนกันหมดทั้งสี่ราย. ..
ระบุว่ายังไงครับ
ทั้งสี่คน ตายเพราะเส้นประสาททุกเส้นถูกทำลาย หมอยังระบุไม่ได้ว่ามันเกิดจากอะไร แต่คาดว่าก่อนตายผู้ตายคงได้รับความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ไม่แน่นะว่าคดีนี้อาจจะถูกแทงสูญ เพราะระบุไม่ได้ว่ามีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้องหรือเปล่า ยังไงชาติลองตามดูก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะลองไปสัมภาษณ์ครอบครัวคุณหญิงก่อน  แค่นี้นะ
ครับ ขอบคุณครับพี่ 
ต้นสายวางสายไปแล้ว แต่ชาตินักรบเองยังติดอยู่ในห้วงคิดบางอย่าง...สาเหตุการตายเหมือนกันหมด นั่นคือ เส้นประสาททุกเส้นถูกทำลาย ก่อนตายคงได้รับความเจ็บปวดอย่างรุนแรง...แม้ตำรวจจะระบุไม่ได้ว่ามีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง  แต่สิ่งที่เขากำลังคิดถึงอยู่คือ...ผู้ชายคนนั้น...
....หมายความว่า...คืนนั้นผู้ชายคนนั้นอยู่ในที่เกิดเหตุด้วยสิ ....
.
ชาตินักรบเข้าไปที่สำนักงานเกือบเที่ยง ตรงไปยังห้องข้อมูล เพราะต้องการสืบหาข้อมูลบางเรื่องที่ยังคาใจอยู่ เรื่องนี้เขาคงต้องให้สมชัยเจ้าหน้าที่ฝ่ายข้อมูลของสำนักงานช่วย
สมชัยเป็นรุ่นน้องเขาสองปี จบทางสายเทคโนโลยีสารสนเทศมาโดยตรง สมชัยจึงเป็นคนที่มีฝีไม้ลายมือในการใช้คอมพิวเตอร์และการสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ ได้ดีและรวดเร็วกว่าเขามาก ชาตินักรบมักจะให้สมชัยช่วยสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ ที่จำเป็นสำหรับการเขียนข่าวให้เขาอยู่เป็นประจำ ครั้งนี้ชาตินักรบเล่าให้สมชัยฟังคร่าว ๆ ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและสิ่งที่เขาต้องการให้สมชัยช่วยค้นหานั่นคือความเกี่ยวพันกันของผู้ตายทั้งสี่ 
สมชัยนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เขาเอ่ยขอรายชื่อทั้งหมดของผู้ตายจากชาตินักรบ
คุณหญิงศันสนีย์   เฉลิมชัยชัชชวาลเจริญวงศ์
นางสาววรัญญา  วิจารณ์พิพัฒน์
พลตรีปกรณ์กุญ  ทุ่นทองแท่ง
นางวรรณดีจิตร  ศรีพนายอดกมลกุลทรัพย์
สมชัยคีย์แต่ละรายชื่อเข้าไปในคอมพิวเตอร์สี่ตัวอย่างรวดเร็ว คอมพิวเตอร์แต่ละตัวประมวลผลในการสืบค้นของมันอยู่ครู่ใหญ่ ก็แสดงผลข้อมูลที่ค้นเจอให้ได้รับรู้
นอกจากคุณหญิงศันสนีย์ กับนางสาววรัญญาที่ฐานะเป็นนายจ้างลูกจ้างกันแล้ว สี่คนนี้ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย นอกจากเรื่องเงินบริจาค
ยังไงวะ
คุณหญิงศันสนีย์ เป็นประธานสมาคมผู้หญิงเพื่อเด็ก ที่ทำงานการกุศลเพื่อเด็กมาตั้งแต่สิบปีก่อน นางสาววรัญญาพิธิกรในงาน ทำงานเป็นเลขานุการให้กับคุณหญิงที่สมาคมมานานแปดปีแล้ว เธออายุสามสิบห้าแล้วแต่ยังไม่ได้แต่งงาน 
พลตรีปกรณ์กุญ อดีตนายทหารชั้นผู้ใหญ่ หลังจากปลดประจำการก็ไปหันไปทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ภาคอีสานจนได้ชื่อว่าเป็นราชาที่ดินในแดนอีสาน นางวรรณดีจิตร แม่เลี้ยงเมืองเหนือ  เพิ่งมีชื่อเสียงขึ้นมาเมื่อห้าปีก่อน ธุรกิจใหญ่ของเธอก็คือทำสวนผลไม้เมืองหนาวส่งออก คาดว่าสองคนนี้เพิ่งจะมารู้จักคุณหญิงก็เพราะงานระดมทุนเพื่อช่วยเหลือเด็กยากจนในชนบทนี่เอง เพราะก่อนหน้านั้นไม่มีประวัติว่าทั้งหมดเคยติดต่อกันมาก่อน
หมายความว่า..
ไม่คุณหญิง ก็เลขาแกคงค้น ๆ ดูชื่อ คนมีฐานะชื่อเสียงในแต่ละพื้นที่ แล้วส่งหนังสือขอรับบริจาคเงินไปให้ พอมีคนบริจาคเงินรายใหญ่แกก็เลยเชิญมาร่วมงาน คิดว่าน่าจะหวังผลประโยชน์ข้างหน้าด้วย
นอกจากต่างคนต่างก็เป็นคนมีฐานะเหมือน ๆ กันแล้ว ไม่มีอะไรจะเชื่อมโยงกันได้เลยหรือวะ เบียร์เอ็งลองค้นดูอีกทีสิ อย่างเช่นอาจจะเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเดียวกัน มีพ่อแม่สามีเป็นญาติกันหรือว่าเคยไปร่วมงานอะไรด้วยกันโดยไม่รู้ตัว 
คงต้องใช้เวลาหน่อยนะพี่ ไม่นานหรอก ก่อนอื่นผมขอกาแฟซักแก้วหนึ่งก่อนได้ปะ กาแฟสอง น้ำตาลสอง ครีมครึ่งช้อนก็พอ 
ได้ทีใช้เลยนะ***
ฮ่ะ ฮะ อยากได้ข้อมูลมันก็ต้องลงทุนหน่อยสิพี่
พอเบียร์ขอกาแฟแคนดี้ก็จัดกาแฟให้  หล่อนหยุดเวลาด้วยนาฬิกาแห่งเทพแล้วหล่อนก็จับมือของชาตินักรบและยกกาแฟมาให้เขาถือทันที
เวลาเริ่มเดินอีกครั้ง
อะไรวะนี่เราชงกาแฟตั้งแต่เมื่อไรวะ  ชาตินักรบเปรยขึ้นพร้อมกับยกกาแฟมาให้เบียร์ทันทีเขายืนนึกอย่างไรก็นึกไม่ออก  เขาจึงเอามือเกาที่ท้ายทอยเบา ๆ ด้วยความงุนงง

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปยังไม่ได้วี่แววอะไรที่จะโยงคุณหญิงศันสนีย์ พลตรีปกรณ์กุญ และนางวรรณดีจิตรเข้าด้วยกันได้
ไหนบอกว่าไม่นานไงวะ
โห พี่ค้นเรื่องคนน่ะไม่ยากหรอก  แต่นี่ดันให้ผมมาช่วยค้นว่าแต่ละคนมีอะไรเกี่ยวข้องกันบ้างนี่ ปุ๊บปั๊บจะให้มันได้เลยได้ยังไง ผมไม่ได้เคยรู้จักมักจี่เป็นการส่วนตัวกับเขามาก่อนนี่ พี่ลองมาหาเองเอาป่าว
...สงสัยอยู่หน้าคอมไม่ค่อยได้คุยกับใคร  เวลาเจอเขาสมชัยถึงได้คุยไม่หยุด
เอาเถอะ เอาเถอะ ลองค้นดูเรื่องที่เป็นข่าวของพวกนี้ดูสิ ว่ามีข่าวอะไรที่คล้าย ๆ กันบ้าง
สมชัยยังคีย์ข้อมูลใส่คอมพิวเตอร์ของเขาไม่หยุด คอมพิวเตอร์ทั้งสี่ตัวยังทำหน้าที่ในการสืบค้นของมันไปเรื่อย ๆ ข่าวหลายข่าวเกี่ยวกับคนทั้งสี่ที่ถูกค้นพบ ปรากฏให้เห็นบนหน้าจอแต่ละอัน วรัญญาไม่ค่อยเป็นข่าวนัก เพราะส่วนใหญ่เธอทำงานกับคุณหญิง ที่ปรากฏเป็นข่าวก็เป็นเพียงบทสัมภาษณ์เธอในฐานะเลขานุการสมาคม ผู้หญิงเพื่อเด็กเท่านั้น
สมชัยนั่งดูข้อมูลต่าง ๆ อยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะหันมาถามชาตินักรบ 
อย่างนี้พอจะเรียกได้ว่ามีอะไรเหมือนหรือเกี่ยวข้องกันได้หรือเปล่า พี่ชาติ
อะไร 
คุณหญิงศันสนีย์ในฐานะประธานสมาคม และนางสาววรัญญาในฐานะเลขานุการสมาคมเคยถูกฟ้องว่ายักยอกเงินบริจาคที่บริจาคให้บ้านเด็กอ่อนจำนวนห้าแห่งเมื่อสามปีก่อน แต่เธอชนะคดีและฟ้องกลับผู้ดูแลบ้านเด็กอ่อนฐานหมิ่นประมาท และเรียกค่าเสียหาย พร้อมกับร้องเรียนเรื่องวินัย จนผู้ดูแลบ้านเด็กอ่อนแต่ละแห่งที่เข้าชื่อเป็นโจทก์นั้นถูกให้ออกจากงาน และต้องชดเชยค่าเสียหายให้กับคุณหญิงกับนางสาววรัญญาเป็นเงินถึงคนละห้าแสนบาท
พลตรีปกรณ์กุญ สองปีก่อนเคยถูกชาวบ้านแถวจังหวัด หนองบัวลำภู อำนาจเจริญ ยโสธร หนองคาย ร้องเรียนฐานฉ้อโกงที่ดินชาวบ้าน แต่ศาลยกฟ้อง มีผลทำให้ชาวบ้านเกือบสองร้อยหลังคาไร้ที่ดินทำกิน
นางวรรณดีจิตร แม่เลี้ยงสวนผลไม้จากเมืองเหนือ หน้าฉากเธอดูเหมือนว่าเธอจะเป็นเจ้าของสวนผลไม้ส่งออกรายใหญ่ใน ภาคเหนือ ที่มีรายได้จากการค้าขายผลไม้ แต่เมื่อสองสามปีก่อนมีข่าวซุบซิบว่าเธอมีเบื้องหลังเป็นเอเย่นต์จัดส่งเด็กผู้หญิงให้ไปขายตัวและเป็นสายส่งยาบ้าออกนอกประเทศ แอบแฝงไปกับธุรกิจค้าส่งของเธอ แต่มาถึงทุกวันนี้ตำรวจก็ยังสืบสาวไปถึงตัวเธอไม่ได้ เธอถึงลอยนวลมาถึงทุกวันนี้
ไหนพี่ขอดูหน่อย
ชาตินักรบเลื่อนตัวเองมานั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาค่อย ๆ อ่านเนื้อข่าวทีละทีข่าวอย่างตั้งใจ ในขณะที่สมชัยยังง่วนอยู่กับการหาอะไรบ้างอย่างในเครื่องคอมพิวเตอร์อีกตัวหนึ่ง 
ชาตินักรบคิดว่าพอจะเข้าใจถึงความเชื่อมโยงกันของคนทั้งหมดบางแล้ว และถ้าเหตุการณ์นั้นมีผู้ชายคนนั้นเข้ามาเกี่ยวข้องจริง ๆ เขาก็พอจะรู้แล้วว่าเป็นเพราะอะไร
...ทุก ๆ คนต่างเคยทำให้คนหลายคนได้รับความเจ็บปวด ทุกข์ทรมานมาแล้วทั้งสิ้น มีเหตุผลเพียงพอที่ชายผู้ควบคุมความเจ็บปวดคนนั้น จะใช้ความเจ็บปวดนั้นสั่งสอนพวกเขาเหล่านั้น
...แต่มันไม่น่าจะรุนแรงถึงขนาดต้องฆ่าแกงกันเลยนี่...
แล้วเรื่องที่เขาเคยช่วยคนเป็นจำนวนมากบนถนนจรัญสนิทวงศ์วันนั้นล่ะ มันคนละเรื่องกันเลยนะ ระหว่างการช่วยชีวิตคนกับการฆ่าคนตาย..
พี่ชาติ  พี่ชาติ
เสียงเรียกของสมชัย ปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์
หือ 
ผมคิดว่าผมเจออะไรที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งแล้ว
อะไรวะ
ข่าวเกี่ยวกับการตายที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับคุณหญิงศันสนีย์และคนอื่น ๆ ในรอบ ๑๐ ปีที่ผ่านมา 
น้ำเสียงของเขามีท่าทีตื่นเต้นและตื่นตระหนก
เป็นยังไง
เท่าที่ค้นเจอ ตอนนี้มีอยู่ประมาณ ๕๐ ข่าว รวมยอดคนที่เสียชีวิตเกือบ ๑๕๐ คน เดี๋ยวผมจะลองสืบค้นด้วยคำอื่น ๆ ดู  งานนี้พี่จะทำอะไร บอกผมด้วยนะผมเล่นด้วย จะช่วยเต็มที่เลย
เกิดเรื่องขึ้นมากมายอย่างนี้ จะมีใครสังเกตบ้างหรือเปล่านะ แล้วเขาจะเริ่มต้นที่ไหนก่อนดี...ชาตินักรบได้แต่คิด คิด แล้วก็คิด...และแล้วคำพูดประโยคนั้นของอาริซ่าก็ลอยแล่นเข้ามา ....ถ้าชาติอยากจะหาผู้ชายคนนั้นให้เจอจริง ๆ ชาติลองไปเริ่มที่นี่ดูนะ
...อืม...ลองดูก็แล้วกัน...เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า อาริซ่าแนะนำเขาให้ไปหาผู้ชายคนนี้เพราะอะไร....
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
ผู้ตั้งกระทู้ สุชาดา โมรา ( p_naja@hotmail.com )