วันนี้ 2 สิงหาคม เมื่อปีที่แล้ว เวลาหกโมงกว่าอย่างนี้ ทางโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าพ่อเราจากไปแล้ว วางโทรศัพท์ลง ความรู้สึกแรกคือ เราไม่มีพ่อแล้ว ทำใจมานาน เพราะพ่อป่วยมาหลายเดือน แต่พอเจอของจริง มือมันสั่น ใจมันหวิว ไม่เคยพบกับความสูญเสียที่ใกล้ตัวขนาดนี้มาก่อน ใจมันสั่งตัวเองว่า ต้องติดต่ออะไรหลายเรื่อง แล้วก็ลงมือทำเหมือนหุ่นยนต์ เตรียมพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้น นั่งซึมมองฟ้าที่มืดมิด ถามตัวเองว่า จริงหรือ มันเกิดขึ้นแล้วหรือ น้ำตามันรินไหล ภาพอดีตมันวิ่งกลับเข้ามา วันที่พ่อยื่นเบียร์แก้วแรกให้เมื่ออายุสิบสาม ดื่มคำแรก คายพรวด พ่อลูบหลังแล้วหัวเราะ "เราน่ะ มันต้องซ่าส์แน่เมื่อเป็นสาว หัดไว้ จะได้ไม่โดนใครมอม" จากนั้น พ่อจะพาออกท่องราตรีบ้าง ให้รู้จักโลกกลางคืน พ่อลูก อายุห่างกันแค่ 19 ปี พ่อจึงเหมือนพี่ชาย เหมือนเพื่อน ในวัยอันตราย พ่อจะวนเวียนอยู่รอบตัว ไปรับที่โรงเรียน ทั้ง ๆ ที่ไม่บอกล่วงหน้า ไปเจอเรากำลังคุยกับหนุ่มตามป้ายรถเมล์ ไม่เคยดุด่า ไม่เคยลงโทษ มีแต่ทำหน้าเคร่ง แล้วบอกว่า "อย่าไว้ใจผู้ชาย" ยามว่าง พ่อจะตั้งวงที่บ้าน ร้องเพลงกัน กอดคอกันเหมือนเพื่อน อยากคบเพื่อน ก็พามาเมาที่บ้าน ตั้งวงแคมป์ไฟกลางสนาม เพื่อนเรารู้สึกเหมือนพ่อเป็นเพื่อน วันที่รับปริญญา พ่ออายุแค่ 39 แต่กลัวเราอายว่าพ่อยังหนุ่ม พ่อไปทำผมแซมเป็นสีขาวไปเฮฮาอยู่ด้วยทั้งวัน ตอนยังไม่มีงานทำ พ่อจะพาไปด้วยเวลาไปเจรจาเรื่องงาน อยากทำอะไรก็ได้ ออกความเห็น กินดื่มเที่ยวได้ทุกอย่าง มีข้อแม้เรื่องเดียว คือห้ามเรียกพ่อต่อหน้าคนอื่น ให้เรียกคุณอา เล่ห์กลในการทำธุรกิจ เราเรียนรู้จากพ่อ ชีวิตจึงมีพ่ออยู่ใกล้ชิด ขี้เมา เจ้าชู้ จากพ่อ ถ่ายมาถึงเราทางสายเลือดและความใกล้ชิด ความมีไหวพริบ ช่างสังเกต เป็นสิ่งที่พ่ออบรมผ่านการสังสรรค์ในวงเหล้า พ่อเป็นคนเก่ง เราก็เป็นคนเก่ง เราเชื่อมั่นในตัวเองมาตลอด จนวันนั้น วันที่พ่อจากไป เราถามตัวเองว่า จากวันนี้ไป เวลาเรามีปัญหา เราจะถามใคร คำตอบที่พ่อมีให้เราทุกครั้ง แต่นี้ ใครจะเป็นคนตอบ มีหลายสิ่งในชีวิตที่เรารู้สึกว่าไม่สมหวัง แต่กับพ่อคนนี้ คนที่เป็นเพล์บอย คนที่เจ้าชู้ คนที่กินเหล้าเป็นน้ำ เรารู้ถึงความรัก ความห่วงใยที่พ่อมีให้ นับแต่พ่อจากไป เราปรับตัวให้แกร่งมากขึ้น ทำเรื่องต่าง ๆ ที่ควรเป็นหน้าที่ของผู้ชายได้สารพัด ซ่อมเครื่องไฟฟ้า โบกปูน ซ่อมปั๊มน้ำ ดูแลรถและ...อีกมากมาย เมื่อคืน เราฝันถึงพ่อ พ่อยิ้มให้ แล้วบอกว่า พ่อเชื่อมั่นว่าเราจะก้าวต่อไปได้ด้วยตัวเอง บทเรียนที่พ่อให้เรามา มันมากพอที่เราจะยืนหยัดได้แล้ว แต่วันนี้ วันที่ครบปีที่พ่อจากไป เราร้องไห้ เราขอเป็นคนอ่อนแอสักครั้ง คิดถึงพี่ชาย คิดถึงเพื่อนรัก และคิดถึงพ่อ..... .................................................................... คิดถึงพ่อมากเลยนะ ลูกจะมั่นคงเข้มแข็ง ไม่ยอมท้อแท้หมดแรง จะแกร่งเหมือนพ่อเคยเป็น......
พระจันทร์เศร้า 2 ส.ค. 2548 19:40 น. - ID 5578 
2181
10
0
2 สิงหาคม 2548 23:15 น. - comment id 85792
.....อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ เพราะ เราเองก็ประสบเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกันเมื่อปลายปีที่ผ่านมานี่เองค่ะ ........ พ่อ คือ ฮีโร่ของเราเลย เชื่อไหมค่ะ ว่าตอนเรียนประถม คุณครูเคยให้นักเรียนเขียนเรียงความเรื่อง..ฮีโร่ในดวงใจฉัน .. เพื่อนคนอื่นเขาเขียนถึงไอ้มดเอ็กซ์ซุปเปอร์วัน หรือ ไม่ก็ดาราที่พวกเขาชื่นขอบ แต่เราเขียนเกี่ยวกะพ่อค่ะ เราไม่ได้เขียนอะไรมากมายค่ะ เพียงแต่เราบรรยายความรู้สึกที่เรามีต่อพ่อ เราบรรยายหมดเลย ว่าพ่อเราเก่งอย่างโง้น เก่งอย่างงี้ คุณครูบอกว่า เธอแต่งเรียงความเก่งนะ เราบอกว่า หนูไม่ได้แต่ง แต่เขียนจากใจต่างหาก เพราะพ่ออยู่ในใจหนูเสมอ ( ครูมองหน้า)พ่อเราเก่งกว่าใครๆเลย เฮ้อ เศร้าอีกแล้วค่ะ คิดถึงเตี่ยจังค่ะ เหมือนคุณพระจันทร์เศร้าน่ะค่ะ ความรุ้สึกพูดไม่ออก บอกไม่ถุกค่ะ อยากร้องไห้ค่ะ พุดถึงพ่อทีไร อยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก มันจุกในอก แน่นในลำคอไปหมด
2 สิงหาคม 2548 23:23 น. - comment id 85793
.....ขอต่ออีกนิดนะคะ คือ ว่าเรื่องราวที่เกี่ยวกับพ่อ (เราเรียกเตี่ย) เราจดไว้ในสมุดบันทึกเกือบทุกอย่าง เริ่มตั้งแต่ที่เตี่ยเริ่มไม่สบายค่ะ มันเหมือนยังไงไม่รุ้ เราอยากเขียน อยากจด อยากบันทึก เราก็ทำ เราเอามาอ่านอีกครั้ง ตอนหลังจากที่พ่อเสียแล้ว ก็เศร้าเหมือนกัน แต่เรายังอยากจะอ่าน อยากรับรุ้เหมือนว่าพ่อยังอยุ่กะเราตลอดเวลา ......ไม่แน่นะคะ อาจเห็น ชื่อ ฉางน้อย ออกมาเขียนเรื่องเกี่ยวกะพ่อด้วยก็ได้ แต่เรื่องมันยาวมากค่ะ เพราะเราจำได้ทุกบททุกตอนที่มีพ่อ ที่มีเราสองคน ชีวิตเราเป็นลุกติดพ่อค่ะ ทำไห้ออกจะห้าวๆน่ะค่ะ เพราะพ่อสอนขีวิตให้เราหลายอย่างเหมือนกันคะ เฮ้อ คิดถึงๆๆๆๆๆ ..อยากบอกว่า คิดถึงเตี่ย..จังค่ะ
3 สิงหาคม 2548 00:02 น. - comment id 85795
เข้าใจความรู้สึกนี้อย่างลึกซึ้งค่ะ .....ไม่มีพ่อ ชีวิตโหวงเหวง... ได้แต่ดูรูปพ่อ... คิดถึงพ่อ.. ทุกอย่างของพ่อ.. ก็อยู่กับเรานี่เอง...
3 สิงหาคม 2548 02:05 น. - comment id 85797
.. เพิ่งบอกว่า .. รักพ่อ .. เมื่อไม่กี่วันมานี้เองค่ะ .. .. ทั้งที่ในชีวิตไม่เคยบอกพ่อสักครั้ง .. .. พ่อนิ่ง .. แต่กี้รู้ .. พ่อคงดีใจ .. (มั้งนะคะ)
3 สิงหาคม 2548 07:54 น. - comment id 85798
บ่อยครั้ง .. ที่ดูเหมือนว่า หัวใจจะไม่ยอมรับความสูญเสีย นายพระจันทร์จะได้ยินเสียงเด็กน้อยมาร์ตี้ร่ำไห้บ่อย ๆ ใช่ เขารู้ .. ว่า มีเด็กน้อยคร่ำครวญอยู่เสมอ เขาจึงปลอบทุกครั้ง ที่เด็กน้อยคนนั้นเศร้า นายพระจันทร์เพื่อนของมาร์ตี้ เพื่อนของพระจันทร์เศร้า ..
3 สิงหาคม 2548 08:48 น. - comment id 85799
อ่านแล้วคิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะพี่จิ๋ง แต่พ่อกานต์ยังอยู่นะคะ ยังดุลูกสาวบ่อยๆเลยค่ะเวลาเกเร แต่ใจดีเป็นที่สุดค่ะ คิดถึงพี่จิ๋งนะคะ
3 สิงหาคม 2548 10:34 น. - comment id 85803
เป็นกำลังใจให้นะคะ เชื่อว่า..ความรู้สึก และทุกสิ่งที่เราทำ จะสื่อไปยังคนที่เรารักได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เข้มแข็งและเดินหน้าต่อไปพบกับสิ่งที่ดีดีนะคะ แอ็ปเปิ้ลก็คิดถึงผู้ชายใจดีคนนั้นที่อยู่บนฟ้า เหมือนกันคะ
3 สิงหาคม 2548 11:44 น. - comment id 85805
สิบเจ็ดปีที่ท่านจากไป...แต่ทุกวันนี้เหมือนท่านยังอยู่ใกล้ๆเสมอ... ***แวะมาให้กำลังใจนะอาเจ่...ลี้น้อย ลี้คิมฮวง....
3 สิงหาคม 2548 12:18 น. - comment id 85806
พี่จิ๋ง ... ยิ้มนะคะ .
3 สิงหาคม 2548 16:59 น. - comment id 85817
พ่อยังอยู่ในใจ พ่อยังไม่ไปจากเรา น้องเชื่อว่าพี่จิ๋งยังคิดอย่างนั้นเสมอ ส่วนน้องคิดถึงพี่จิ๋งนะค่ะ และขอบคุณมาก ๆ สำหรับเอกสารภาษาอังกฤษที่แปลให้ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ
3 สิงหาคม 2548 17:15 น. - comment id 85818
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ข้าไม่ขอข้าวหรือขอแกง ไม่ขอแหวนทองแดงวงไหน ๆ ขอเพียงแค่ความเศร้าเจ้าห่างไกล จากหัวใจน้องข้า * พระจันทร์ * ดูแลตัวเองดี ๆ น๊ะ เจ้าจันทร์ พี่ร้องเพลงให้ฟัง ฟังน๊ะ ถ้าเธอไม่เมาเธจะเอาเท่าไหร่ ๆ ๆไม่เมาเอาเท่าไรเอ สงสัยจะจำเนื้อผิดป่ะน๊ะ
3 สิงหาคม 2548 18:46 น. - comment id 85821
ขอบคุณค่ะ คุณฉางน้อย อยากให้เขียนนะคะ เขียนที่นี่ก็ได้ค่ะ จะมาอ่านนะคะ คุณทิกิคะ ขอบคุณค่ะ มันว่างเปล่าจริง ๆ ค่ะ เคยนึกว่า เวลาจะเยียวยาได้ คงต้องใช้วิธีนึกถึงทุกครั้งที่อ่อนแรง เหมือนยังอยู่ด้วยกัน คุณกีกี้คะ ดีแล้วค่ะ บอกท่านบ่อย ๆ นะคะ คุณอัลมิตรา เพื่อนคนนี้ที่คุณบอกมีค่าควรแก่การคบหา และวันนี้เขากับเราคบกันมาครบปีแล้ว เพื่อนร่วมทุกข์ คือเพื่อนที่เราควรจดจำไว้เสมอ น้องกานต์ ดีกะคุณพ่อมาก ๆ นะจ๊ะ พี่ก็คิดถึงกานต์จ้ะ ขอบคุณค่ะคุณแอปเปิ้ล ผู้ชายใจดีที่อยู่บนฟ้าคนนั้นก็คงมองคุณอยู่เหมือนกันค่ะ กำเสี่ยนะอาลี้กิมฮวง ลื้อเองก็ดูแลหัวใจตัวเองดี ๆ นา เจ๊เป็นห่วง ยังยิ้มไม่ออกจ้ะ เอม แต่สุขใจที่มีน้องคราวลูกคอยเป็นห่วงนะ น้องตูน พี่ไม่เป็นอะไรหรอก แค่หมอง ๆ บ้างบางครั้งประสาปุถุชน เรื่องงานถ้าช่วยได้ ยินดีจ้ะ พี่ศรีฯคะ ขอบคุณค่ะ ขอซุกบ่าร้องไห้หน่อยได้ไม๊คะ
4 สิงหาคม 2548 00:41 น. - comment id 85829
พี่จิ๋งครับ ผมเพิ่งเห็นกระทู้อ่ะ ถึงผมจะยังมีพ่ออยู่ใกล้ชิดตอนนี้แต่ พี่รู้ไหมผมอ่านจบแล้ว ผมน้ำตาเครือเลย \"พ่อเป็นคนเก่ง เราก็เป็นคนเก่ง\" พี่จิ๋งเก่งนะฮะในสายตาผม พี่จิ๋งอ่อนแอแค่วันเดียวพอนะครับ
4 สิงหาคม 2548 01:02 น. - comment id 85830
เบียร์เย็ยเจี๊ยบ พร้อมเสิร์ฟ... เพิ่งรู้ว่าคุณจิ๋งดื่มเบียร์เก่งเพราะอะไร... นายหน่องพูดถูกนะคะ อ่อนแอแค่วันเดียวพอค่ะ... ซึ้งใจในความผูกพันธ์ของคุณจิ๋งและคุณพ่อ... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
4 สิงหาคม 2548 08:46 น. - comment id 85832
แน่นอนหน่อง พี่น่ะเข้มแข็ง แต่แรงไม่ค่อยมีนะ มันจะมีเซ ๆ กับบางวันกับบางคน เท่านั้นแหละ ขอบใจจ้ะน้อง คุณปรายคะ มารู้ความลับเราซะแล้ว เรื่องคอแข็งน่ะ พ่อสอน แต่เรื่องใจอ่อนน่ะ เป็นเองค่ะ ขอบคุณค่ะ
4 สิงหาคม 2548 10:06 น. - comment id 85836
คิดถึงท่านก็อย่าลืม ทำบุญตักบาตร ด้วยเบียร์เย็นๆ ซักโหล นะครับ
5 สิงหาคม 2548 13:20 น. - comment id 85861
มาร่วมคิดถึงกับพระจันทร์เศร้าด้วยค่ะ.........
5 สิงหาคม 2548 10:08 น. - comment id 85873
นายเมาใส่บาตรด้วยเบียร์เนี่ยนะ ไม่เอาว่ะ เสียดายของ พ่อพี่ชอบขนมจีนไหหลำ ใส่บาตรให้แล้ว
5 สิงหาคม 2548 15:58 น. - comment id 85880
อืมมม....อ่านมาทั้งหมด มันติดใจสงสัยอยู่ตรงประโยคที่ว่า \"ทำเรื่องต่าง ๆ ที่ควรเป็นหน้าที่ของผู้ชายได้สารพัด ซ่อมเครื่องไฟฟ้า โบกปูน ซ่อมปั๊มน้ำ ดูแลรถและ...อีกมากมาย\" อีกมากมาย....หมายถึง ต้องโกนหนวด โกนเครา แล้วเฝ้าจีบหญิง ด้วยรึป่าวครับ ....... อิ อิ อิ ไอ้พระจันทร์...เผ่นนนนนนนนนนนน
5 สิงหาคม 2548 19:40 น. - comment id 85884
คูรแก้วนิดา.... ขอบคุณค่ะ คุณคนสวย
5 สิงหาคม 2548 19:50 น. - comment id 85885
นี่คุณสารพัดช่างหรืออีกชื่อหนึ่งนายพระจันทร์ โผล่มาก็แซวเลยนะ โกนหนวด โกนเครา ก็คงโกนให้คุณมัง จีบหญิง ก็คงจีบมาเผื่อคุณมัง วันที่พ่อจากไป เมื่อปีก่อน คุณนี่แหละ คนดีที่หนึ่งของเรา ขอบคุณนะจ๊ะ จำกลอนนี้ได้ไม๊ ถ้อยประโลมปลอบใจในวันนี้ เป็นไมตรีที่มอบให้ขอบใจยิ่ง วันวารดูว่างเปล่าเศร้าใจจริง นี่เป็นสิ่งล้ำค่ากว่าใดใด ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณค่ะ เจอกันบ้างบางวัน บางเวลานะคะ อันไมตรี ที่ให้ ได้สดับ หากจะพับ ดับขม หรือข่มได้ ข้ายินดี มอบหญิง อย่างจริงใจ เจ้าอย่าได้ เกรงใจ อะไรเลย... ยินดี .... ยินดี .... และ ยินดีครับ ขอบคุณนะคะที่แวะมา เราซาบซึ้งนัก
13 สิงหาคม 2548 16:04 น. - comment id 86055
หน้าส่วนตัว
...ผมก็คิดถึงพ่อครับ...แม้ว่าผมจะไม่มีพ่อมาตั้งแต่อายุ 9 ปี...แต่ที่เป็นผมอยู่ได้อย่างทุกวันนี้...ก็เริ่มตั้งแต่ อายุ 9 ปี...ที่ไม่มีพ่อ...ครับ...ไม่เคยน้อยใจกับคำว่าลูกไม่มีพ่อ..แต่ผมพอใจครับที่ลูกไม่มีพ่อคนนี้..ยังเป็นคนดีอยู่บ้าง...ในสังคมกว้างใหญ่อย่างนี้...
สวัสดีครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ