ทุก 1 นาที

ยัยแว่นน้ำเงิน

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว  บางครั้งแทบมองไม่ทัน  บางครั้งก็ไม่สามารถเห็นได้  สิ่งเหล่านี้แหละต้องสัมผัสด้วยหัวใจ  ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร  ขอให้เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในใจแล้วจะพบว่า  นี่แหละ .....
       วันนี้วันพฤหัสแล้วสินะ  โอ๊ยเครียดๆจังเลย  วันนี้มีสอบตั้งหลายวิชา  ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย  ฉันบ่นกับตัวเอง  ฉันที่ว่า อยากรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร  ฉันนี่แหละเด็กเรียบร้อยแห่งปี  ใครๆก็มักชมว่าฉันเป็นเด็กขยัน  อันนี้มันก็จริงนะ  ล้อเล่นคะ เดี๋ยวหาว่าหลงตัวเองอีก.. ฉันมีชื่อเล่นว่าครีม เรียนอยู่ชั้นม.6  แล้วคะ   นิสัยบางครั้งก็ไม่ค่อยตรงกับชื่อหรอกนะค่ะ  บางทีฉันก็เงียบๆ  ขรึมๆ  ก็เพราะว่าฉันเป็นคนขี้เหงาไงค่ะ บางทีก็ห้าวๆ  สนุกๆ  ง่าย  และสิ่งที่สำคัญนะค่ะ  นิสัยยอดแย่คือขี้ลืม  (แม่จ๋าหนูชื่อไรอ่ะ  ล้อเล่นคะ)   ครีมๆ  ไปเร็ว  เดี๋ยวไปไม่ทันตรวจสุขภาพหรอก  เสียงเพื่อนของฉันเรียกเองคะ  เขามีชื่อว่าริน นิสัยเหมือนฉันคะ  ถึงคบกันได้  ลุกซี่ครีม  เป็นไรไปอ่ะ  นั่งเงียบมาตั้งนานแล้ว  เปล่าหรอก  เบื่อๆ  ฉันตอบไป  อย่าหาว่าฉันโกหกเพื่อนเลยนะค่ะ  ก็มันเบื่อมากๆเลย  
          โรงเรียนของฉัน  เปิดเรียนมาได้เกือบหลายอาทิตย์แล้วคะ  แล้วนี่ก็ใกล้สอบกลางภาคแล้วด้วย  เบื่อมากๆเลยคะ  (สาธุ)ขออย่าให้ฉันปวดท้องก่อนสอบเลยนะค่ะ   ปวดท้องทีไรอ่านหนังสือไม่ได้ทุกที  อิอิ   หาเรื่องป่วยการเมืองล่ะซี่  ก็ไม่ใช่หรอกคะ  คงเป็นติดนิสัยจนเคยชินแหละค่ะ  ตอนสอบๆใครก็เครียดจริงไหมค่ะ  ไม่ใช่ฉันคนเดียวหรอกที่ปวดท้องบ่อยๆ  
           ว้า....คิวยาวจัง  ครีมนี่ไปตรวจอย่างอื่นก่อนดีไหม  นู่นตรวจสายตาไง  แถวว่าง  สงสัยฉันจะบ่นดังมั้งคะ  เพื่อนถึงได้ชวน  ฉันเลยตอบกลับเพื่อนไปว่า  ไม่เอาหรอกริน  ต่อนี่แหละใกล้ถึงแล้วขืนออกไปก็ต้องกลับมาตรวจอีก  ไม่เอาอ่ะ  เออก็ได้  ถึงแล้ว  น้องพี่ขอกระดาษข้อมูลด้วยครับ   นี่คะ  
163  ซม.ครับ  ชายหนุ่มซึ่งดูบุคลิกแล้วน่าจะเป็นกระเทย  คิกๆ  (หัวเราะในใจนะค่ะ)  บอกกับฉัน  หนัก  42  กก   คะ  ฉันตอบรับเขา  หลังจากนั้นเราก็ไปตรวจสายตากัน  เฮ่ย  รินสูงเท่าไหร่อ่ะ  164  
164  หรอ ทำไมเราเตี้ยลงก็ไม่รู้  วัดครั้งแรก164  วัดครั้งที่  2   163  มันรู้อันไหนกันแน่  งง  ไม่เป็นไรหรอกจะครีม  มันก็ไม่แน่นอกหรอก  อือ  จะ  ตรวจสายตาเสร็จแล้วฉันกับรินก็ไปตรวจร่างกายต่อ  ครีมดูนู่นดิ  หมอคนนั้นหล่อจัง  ไหนหรอ  อือ  น่าตาดี  (จริงๆแล้วนิสัยอีกอย่างของฉันนะค่ะ  ก็ปลื้มคนหล่อคะ  นิสัยดี  แถมยิ่งเป็นหมอยิ่งปลื้มใหญ่  แต่อย่าให้เพื่อนฉันรู้นะค่ะ  ยัยรินนี่รู้ทีไรเป็นป่าวประกาศทุกที  )  ตอนนี้ใจฉันก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกคะ  ก็ฉันนี่มีคนที่ปลื้มอยู่แล้ว  เขาเป็นรุ่นพี่ของฉันปีหนึ่ง  จริงๆแล้วฉันเรียนช้าปีนึงคะ  เลยไม่ได้อยู่ชั้นเดียวกัน  ฉันเลยเป็นรุ่นน้องของเขา  ซะงั้นเลย  ตอนนี้เขาก็เรียนต่อมหาลัยแล้วคะ  ทุกเช้านะค่ะ ฉันต้องรีบมาโรงเรียนเพื่อมาพบเขานี่แหละคะ  อิอิ  เปล่าหรอกคะ  จริงๆแล้วฉันชอบมาโรงเรียนแต่เช้า  พี่เค้าก็มาโรงเรียนแต่เช้า  เราเลยได้คุยกัน  นี่แหละคะ  เป็นเหตุให้ฉันอารมณ์ดีทุกเช้า  ไม่มีใครรู้เรื่องของเราหรอกคะ  จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่ความลับหรอกคะ  เพราะไม่มีใครมาเช้าเหมือนเรา  พี่เค้าทั้งนิสัยดี  เป็นถึงดาวโรงเรียน  เรียนก็เก่ง เฮ่อ....เด็กอย่างฉันล่ะก็  ชิดซ้ายเลย  อย่างน้องขอแค่ลอยยิ้มที่พี่มีให้น้องก็ดีคะ  ดูแล้วมันว่างเปล่า  ก็รักข้างเดียวนี่คะ  เฮ่อ  ตั้งแต่วันจบภาคเรียนถึงเปิดภาคเรียนก็ไม่ได้พบกันแล้ว  จริงแล้วๆ  ก็พบ 2  ครั้งคะ  หลังพี่เขาเข้ามหาลัย  เป็นวันไหว้ครู  ใจของฉันก็ไปอยู่กับพี่เค้าเรียบร้อยอีกแล้วคะ  อุตส่าห์จะลืมแล้วนะนี่  ฉันรู้คะ  ว่าคงเป็นไปไม่ได้  เพราะพี่เค้าไม่รู้เลยว่าฉันแอบชอบเค้าอยู่  ก็ความรู้สึกแบบนี้มันหยุดไม่ได้นี่คะ  ตาสบตา  หน้าแดงทุกที  ครีมๆ  นิ่งอีกแล้ว  นั่นหมอเรียกแล้ว   อ่าวหรอ  จะจะ  ฉันก็เดินตรงไปนั่งตรงเก้าอี้สำหรับนักเรียนที่มาตรวจสุขภาพ  สวัสดีคะหมอ  ครับ  นี่หมอที่ยายรินบอกนี่น่า  ไม่น่าเลย  ไหงมานั่งตรงนี่ได้ใจไม่น่าใจลอยเลย  และแล้วใจฉันก็ลอยอีกแล้ว  หมอพูดอะไรมาไม่ได้ฟังเลย  เฮ่อใครนะจะมาอยู่มาอยู่ในใจฉัน  ใครคนไหนนะจะมาเป็นที่คอยเตือนฉัน  ใครที่จะมาให้รักฉัน  ไม่อยากค้นหาเลย  ใครจะมาห่วงใยหญิงสาวแสนเปิ่นคนนี้นะ  คิดแล้วกลุ้ม     น้องครับ  เป็นอะไรไปครับ  นิ่งๆไป  เปล่าๆคะ  
ปวดหัวนิดหน่อยคะ  มาให้หมอตรวจหน่อยนะครับ  คะ  อือไม่มีไข้นะครับ  สงสัยจะต้องไปทานยาแก้ปวดไว้ก่อน  เปล่าหรอกคะหมอ  แค่เครียดๆ  ดูสิ  หมอทำหน้างงด้วย  ตลกดี  ฉันเลยยิ้มออกไป  ยิ้มอะไรครับ  เปล่าคะเรียนอยู่ชั้นไหนแล้วครับ  แล้วหมอจะรู้ไปทำไมเนี่ย  ใจจริงอยากตอบแบบนี้นะค่ะ  แต่เกรงใจ  เดี๋ยวหมอให้ยาสลบยุ่ง  ล้อเล่นคะ  อยู่ชั้นม.6  คะ  หมอว่าเครียดเรื่องเรียนใช่ไหมครับ  คะ  ฉันตอบรับ  ไม่ต้องเครียดหรอกครับ  ทำไมค่ะ  ฉันถามไป  ก็มันหลุดปากนี่  หมอก็ดันยิ้มอีก  หมอค่ะตรวจเสร็จยังค่ะ  คือว่าเพื่อนหนูรออยู่คะ  ครับ   เชิญคนต่อไปครับ  สวัสดีคะหมอ  ครับน้อง  ....  ครีมคะ  ครับน้องครีม  หมอยิ้มอะไรของหมอนะ  
         แย่แล้วครีม  อะไรอีกนี่  ฉันคิดในใจ ต้องไปสอบแล้ว  อ่านหนังสือยัง  ยังเลย  ทำไงดีๆเนี่ย  เดินเร็วๆซี่ครีม  อาจารย์รอนานแล้ว  หรอ  จะจะ  
        ข้อสอบยากจัง  คณิตนี่  ฉันเนี่ยตกเลขเป็นประจำเลย  ก็มันยากนี่นา  
นี่ก็ผ่านการสอบกลางภาคไปแล้ว  รู้สึกโล่งจัง  ทำไมอยู่ชั้นม.6  แล้วเบื่ออย่างนี้   และแล้วช่วงเวลานักเรียน  การสอบก็มีอยู่แค่นี้หรือ  ไม่หรอกมันต้องมีอะไรอีกแน่ๆ   ฉันหวังไว้อย่างนั้น  
         กริ๊งๆๆ  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดการเพ้อฝันเรื่อยเปื่อยของหญิงสาวที่ธรรมดามากๆ  แล้วใครจะรู้ว่าจะมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นกับเด็กธรรมดาแบบนี้  คุณก็นึกไม่ถึงแน่ๆเลย   ไม่แน่ว่า เธออาจจะตกเลขไปตลอด  หรือ  เธออาจจะสอบผ่าน  อาจจะไม่มีเรื่องเครียดๆให้นึกถึง  แต่สิ่งหนึ่งคือ  ชีวิตที่เรียบง่ายและธรรมดาที่มีแต่ความเพ้อฝัน  หัวสมองใบเล็ก ต้องจดจำทุกสิ่งไม่ว่าเรื่องเรียน  แต่สิ่งหนึ่งที่เธอมีคือ  ในหัวใจของครีมผู้หญิงตัวเล็กมีแต่เรื่องที่ต้องสนุก  และทุก1  นาที  ต้องมีเรื่องความที่ถูกสร้างขึ้นแน่นอน  ทับไปทับมา  เพราะว่าสาวเจ้าขี้ลืมน่ะสิ  เรื่องที่คิดก็คงเรื่องเดิม ๆ  ใช่แล้วคะ  คิดถึงแต่คนที่รักเขาข้างเดียว  
         ผู้เขียนขอฝากไว้  ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว  บางครั้งแทบมองไม่ทัน  บางครั้งก็ไม่สามารถเห็นได้  สิ่งเหล่านี้แหละต้องสัมผัสด้วยหัวใจ  ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร  ขอให้เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในใจแล้วจะพบว่า นี่แหละ ..อืม  นะ (เตือนความจำคะ)    ธรรมดาจริงๆ