สัญญา ... จากคนไกล(4)

ลอยไปในสายลม

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"หวัดดีครับ"
"ภู นี่ฝนนะ"
"ฝนเหรอ มาถึงหรือยังครับ"
"ภู จ๋า คือว่า ฝนต้องขอโทษด้วยนะ ตอนนี้ ฝนยังกลับไปไม่ได้"
"............"
"ภูอย่าโกรธ ฝนนะ ถ้าฝนทำธุระเสร็จ แล้วฝนจะกลับไป"
"อืม..."
"ภูพูดกับฝนหน่อยนะ"
"ไม่เป็นไร ภู เข้าใจ ฝนทำธุระให้เสร็จ แล้วภูจะรอ"
"......"
"ภูจะไม่ถามฝนหรอกว่าธุระของฝน คืออะไร ภูเชื่อใจฝนเสมอนะ"
"ขอโทษนะภู หากว่า ภูเจอคนที่ดีกว่าฝน ภูก็ไปได้เลยนะ เพราะฝนไม่รู้ว่าฝนจะต้องอยู่นานเท่าไหร่"
"....."
"ฝน เสียใจ ฝนไม่แน่ใจว่า ฝนจะรักษาสัญญาของเราได้หรือไม่"
"ทำไมล่ะ"
"......"
"ไม่เป็นไร ฝนยังไม่ต้องบอกภูก็ได้นะ ยังไง ภูก็จะรอฝน เมื่อไหร่ที่ฝนกลับมา สัญญาที่เราให้ไว้ยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง"
"ภู....."
"ฝน ทำในสิ่งที่ฟ้าเลือกแล้วกัน"
"...."
"ฝน อย่าร้องไห้นะ ภูใจไม่ดี"
"......"
"รักฝน คิดถึงฝนเหมือนเดิมนะ"
"แล้ว..... แล้วฝนจะโทรหาภูนะ"
"อืม...."
"ขอบใจนะภู"
"..."
"ฝน ยังรักภูนะ แต่......."
"ไม่เป็นไร ฝน แค่ภูรู้ว่าฝนยังรักภูอยู่ ภูก็ดีใจแล้ว"
"...."
"ขอโทษอีกครั้งนะ ภู"
........................................................................
คุณรู้ไหม ถึงผมจะบอกว่า ไม่เป็นไร กับฝนแล้ว
 แต่ผมก็ยังอดรู้สึกใจหายไม่ได้ 
ผมกลัวที่จะต้องเสียเธอไป
 แต่ว่า ผมก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจเธอ
และผมก็ไม่อยากรู้ว่า เหตุผลที่ทำให้เธอต้องผิดสัญญากับผม คืออะไร
เพราะผมคงรับไม่ได้ 
แต่ก็อย่างที่บอก ถึงอย่างไร ผมก็จะรอเธอ
ผม จะ รอ
.............................................
ฉันไม่ได้ต้องการที่จะทำร้ายคนที่ฉันรักเลย
ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม
แต่ฉันก็ไม่มีทางเลือก ไม่เลย
ภู ฉันรักเธอมาก
แต่ โจ เขาเจ็บอยู่ 
แล้วเขาก็ดีกับฉันมาก ฉันทิ้งเขาไปตอนนี้ไม่ได้
ภู เธอยังจะรอฉันใช่ไหม
ได้ ฉันก็จะมีเพียงเธอเท่านั้น
ถึงอย่างไร ฉันก็จะกลับไปหาเธอ ฉันสัญญา
.........................................
"ฝน คุณยังไม่กลับอีกหรือ"
"ยังค่ะ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณก่อนยังไงคะ โจ"
"ผมเสียใจ ที่ทำให้คุณต้องกลับไปช้า"
"ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อนก็ต้องช่วยเหลือเพื่อนซิคะ"
"ถึงอย่างไร เราก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกันใช่ไหม ฝน"
"ฉัน ขอ โทษ"
"ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ ที่จริง ผมอยากอิจฉาเขานะ แต่ผมไม่อิจฉาเขาหรอก เพราะอย่างน้อย ๆ ตอนนี้ คุณก็ยังอยู่กับผม แม้มันจะไม่นานก็ตาม"
"คุณอย่าพูดอย่างนั้นเลยค่ะ โจ ยังไงคุณก็ต้องหายนะ"
"ไม่หรอก ผมรู้ตัวดี ยังไง ผมก็ขอบคุณ คุณมากเลยที่ยอมอยู่กับผม"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"เฮ้ หวัดดีฝน เป็นไงบ้างโจหายหรือยังอ่ะ"
"นี่ มน ทำตัวให้เป็นผู้หญิงหน่อยไม่ได้หรือยังไงนะ"
"ก็แหม เอาน่า เดี๋ยวเราก็เป็นเองแหล่ะ นายไม่ต้องมายุ่งหรอก อุตส่าห์มาเยี่ยมนะเนี่ย โดดงานมาเลย ยังจะมาว่าเราอีกอ่ะ ดูซิฝน โจอ่ะ บ่นเราอยู่เรื่อยเลย"
"เอาน่า มน ไม่เป็นไรหรอก ภู ก็แกล้ง มนเรื่อยเลยนะ อ้อ งั้น เดี๋ยวเรากลับหอก่อนแล้วกัน มนอยู่เป็นเพื่อนโจไปก่อนนะ"
"โอเค ได้เลยจ้า"
...............................
"เฮ้ โจ เป็นไงบ้างอ่ะ เจ็บมากไหม"
"ไม่หรอก เธออย่าทำหน้าแบบนั้นซิ เดี๋ยวใจไม่ดี"
"ก็เธอน่ะ ชอบทำให้เราตกใจอ่ะ"
"ขอโทษนะ ทุกอย่างที่เราเคยพูด มันไม่เป็นความจริงเลยนะ"
"เราเคยโกรธนายหรือไงล่ะ เอาน่า อย่าคิดมากนะ แล้วเรื่องเธอกับฝนล่ะ"
"มันเป็นไปไม่ได้หรอก ฝนเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ"
"เธอทำใจได้แล้วเหรอ"
"ใครจะทำใจได้ล่ะ แต่มันจำเป็นนี่ เธอไม่เคยมีความรัก เธอไม่รู้หรอก"
'โจ ทำไมเราจะไม่รู้ล่ะว่าเจ็บมันเป็นอย่างไร เธอต่างหาก ไม่เคยเข้าใจมัน เรารักเธอมานานแล้ว แต่เธอไม่เคยสนใจเอง ถึงเวลานี้ เราก็ยังรักเธออยู่นะ แต่เธอไม่เคยเข้าใจ ฉันอยากบอก แต่ฉันไม่กล้า เพราะฉันเป็นผู้หญิงไงล่ะ'
"มน เธอเป็นอะไรไป เงียบไปเลย"
"เปล่าไม่มีอะไร ฉันว่าเธอนอนดีกว่า เดี๋ยวฉันเฝ้าให้เอง"
"ขอบใจนะ"
"อืม ไม่เป็นไร"
...................................................................
ทำไมจะต้องเป็นฉัน ด้วยนะ ยัยมนเอ๋ย ดันมารักเพื่อนตัวเอง เฮ้อ แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ ก็ได้แต่เศร้าไปวัน วัน
พระเจ้า ช่วยลูกช้างด้วยนะ ขอให้โจหายด้วยเถอะ ถ้าหายนะ ลูกยอมไปโจเลยว่าลูกอ่ะรักเขา
เจ้าประคุณ สาธุ
........................................................
ผม โจไงครับ 
อืม ผมเคยคิดนะว่า ผมคงจะรัก ฝนมาก
แต่มาถึงตอนนี้ ผมทำใจได้แล้วล่ะ 
ถึงอย่างไร ผมก็คงเป็นได้แค่เพื่อนเขาจริง
เอาล่ะ ผมคงจะต้องทำอะไรสักอย่าง
แม้ว่าผมอาจจะมีเวลาเหลือน้อย แต่อย่างไรก็ตาม
ผมจะไม่ยอมให้ฝนต้องเสียใจเป็นอันขาด
อย่างน้อย น้อย ผมก็ยังมี มนเป็นเพื่อน
แล้วผมจะต้องเสียใจไปทำไมล่ะ 
ผมควรจะทำสิ่งที่ถูกต้องซิ ใช่ไหม????
บางคนเกิดมาเพื่อเสียสละ
บางคนเกิดมาเพื่อที่จะรัก
แต่บางคนก็เกิดมาเพื่อรัก และเสียสละ
แล้วคุณล่ะ เป็นแบบไหน...