ถึง....คุณ สายลม (ที่รักของฉัน)
ผู้หญิงสีรุ้ง
ฉันเฝ้ามองคุณ..ผ่านหน้าต่างบานนี้ ด้วยท่าทีเฉยเมย มาระยะหนึ่งแล้ว
คุณสดใส ร่าเริง ทำตามความรู้สึกที่ชัดเจนของตัวเอง ฉันไม่ขอร้องแม้
เพียงให้คุณเห็นฉันสักครั้งหรอก....
ขอให้คุณเดินทางได้อย่างใจ มีความสุขกับทุกสิ่งในชีวิต
ด้วยฉันเป็นเพียงแค่ ดอกพุทธซ้อนในกระถางใบเล็ก เท่านั้น คงไม่มีทางได้
สัมผัสคุณอย่างใจ
แต่ความหวังอันน้อยนิด ที่ฉันจะมีได้ก็คือ
คราวใดที่ฤดูหนาวพัดผ่านมาล่ะก็ ขอให้ลมหนาวอย่างคุณกลับมาทัก
ทายฉันหน่อย หรือเพียงแต่ผ่านมาให้ฉันเห็นใกลๆก้ยังดี