ก็แค่นี้

เรไร

วันเสาร์แห่งชาติวันแห่งการนอนกินบ้านกินเมือง

แต่เช้าเลยเสียงโทรศัพท์ดังตอน เจ็ดโมงกว่า ๆ
" วันนี้มาทำงานด้วยนะพี่จะไปธุระนิดนึง " เสียงของเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานโทรมา
ผมก็ถามไปว่า "ไปไหนละพี่ "
แกก็ตอบมา " วันนี้จะไปชมรมหน่อย "
ผมก็คิด ชมรมอะไรหว่า เลยถามไป " ชมรมคนโสดหรือเปล่าพี่ จะได้ไปด้วยคน "
" เฮ้ย !! ไม่ใช่ ชมรมไก่ชนโว้ย "พี่เขาตอบมาอย่างนั้น
พูดถึงพี่คนนี้ แกอยู่กับลูกสาวแค่สองคน ชอบเลี้ยงไก่ชนเป็นชีวิตจิตใจ
ไม่มีแฟน ไม่มีเด็ก ไม่มีกิ๊ก กั๊ก อะไรทั้งนั้น เคยถามแกอยู่ครั้งว่า
พี่ไม่คิดหาเมียใหม่หรือ? แกตอบว่าไงรู้มั้ย !! 
หากจะหาเมียใหม่นี่น่ะ เอาไก่ชนเก่งๆสักตัวดีกว่า (ฮาสิครับ..)
ลุกไปเข้าห้องน้ำ แปรงฟันล้างหน้าแต่งตัว มองหาคุณแดง อ้อ... ยังอยู่
เดินหากุญแจรถตั้งนาน แต่นึกขึ้นได้ ไม่ได้ล็อคนี่หว่า สงสัยเมากาแฟเมื่อคืนแหง๋
ว่าแล้วก็ขึ้นคร่อมรีบขี่ไป ( จักรยานน่ะ ) อีกนิดเดียวจะถึงที่ทำงานอยู่แล้วเพิ่งนึกขึ้นได้
ตายละ ลืมอาบน้ำ แต่ก็ช่างเถอะ อาบมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว 
ไม่อาบตอนเช้าสักวันไม่เป็นไรมั้ง..ว่าแล้วก็ปั่นต่อไป				

ตดยังไม่หายเหม็น( ต้องใส่ถุงไว้นะ) ก็ถึงที่ทำงานแล้ว พี่เขาก็ไปแล้ว
วันนี้งานท่าทางงานไม่ยุ่งเท่าไหร่ครึ่งวันก็คงเสร็จ ( นี่ยังไม่ได้ลงมือทำเลย )
น้ำต้มไว้แล้วกินกาแฟสักแก้วดีกว่า ตักกาแฟเติมน้ำร้อน เดินหากระปุกน้ำตาลทราย
อ้าว ..เวรน้ำตาลหมด น้ำตาลปี๊ปก็ได้ว่ะ พูดกับตัวเอง บางทีก็นึกสงสัยใกล้บ้าแล้วละมั้งชอบพูดคนเดียว
จิบกาแฟไป ทำงานไป ฟังหมอลำไปด้วย จนเดี๋ยวนี้ร้องเกือบได้แล้ว 
ลูกน้องที่ทำงานมันชอบพูดเสียงซาวด์แทรกตลอด กลุ้ม!!


!!w,jvpkd0t8bfl'lki w,jvpkd0t8bfl'lkig,njvgsHol;k0yomiNoyj':7, ,ucaoc]h;g-hkdH], ...!!				

ขณะกะทิกำลังเดือดอยู่นั้น เพื่อนคนหนึ่งแวะเข้ามาหา 
" เฮ้ย เขาตกปลาอยู่หลังปั๊มน้ำมันโน่นนะ ไม่ไปตกกับเขาหรือ ได้ปลาหมอสีตั้งหลายตัว เอ็งมีตัวเบ็ดตกปลาป่าวว่ะ
ของข้ามันเหลือแต่ตัวเล็ก " 
อย่างงครับ ที่มีปลาหมอสีเพราะว่าฟาร์มเขาเลิกเขาเลยเอามาปล่อยไว้เป็นหมื่นตัวแต่ไม่มีใครรู้ 
อ่านแล้วเก็บเป็นความลับด้วยน่ะ เดี๋ยวคนมาตกไปหมด ( 555 )
ผมเลยโวยไป " ครัวนะโว้ยไม่ใช่ร้านสะดวกซื้อ จะได้มีทุกอย่างที่ต้องการ "
เพื่อนมันบอก " เออ จริงว่ะ ลืมไป " แต่ข้ามีคันชิงหลิวอยู่เอ็งเอาไหม  เพื่อนมันถาม
"เอาสิว่ะ ดีเหมือนกันกำลังเบื่อๆ แล้วเอ็งมีเหยื่อด้วยป่าว" ผมถามมันไป
มันบอกว่า "เอ็งเอาข้าไปนั่งถือคันเกี่ยวเหยื่อให้ด้วยเลยมั้ยว่ะ "
ดูมันประชด ผมเลยบอก "เอ็งว่างหรือเปล่าได้ก็ดีนะ 555" มันเอาคันเบ็ดจะทิ่มลูกตาเอานะสิ 
มืนยื่นคันเบ็ดมาพร้อมเหยื่อถุงเล็กๆ
"งั้นข้ากลับบ้านดีกว่าขี้เกียจไปซื้อว่ะ " เพื่อนผมมันก็ขับรถออกไปเลย งง!!อะไรของมันว่ะ

เคาะกะทะเคี่ยวกะทิพลิกตะหลิวต่ออีกพัก เรียบร้อยแกงมัสมั่นไก่ กับ ผัดคะน้า เสร็จเรียบร้อย
เกือบเที่ยงแล้วนี่ มองดูนาฬิกาที่ข้างฝา ไปดีกว่า " ไปตกปลา "				

...คว้าคุณแเดง ปั่นไปประมาณสองหมายิ้มเห็นจะได้ ก็ถึงหลังปั๊มน้ำมันที่เพื่อนว่ามีพรรคพวกตกปลาอยู่
แต่ เอ..ไปไหนกันหมดแล้ว ยืนบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ตกมันคนเดียวก็ได้ว่ะ ว่าแล้วก็เดินไปหาทำเลเหมาะๆใต้ร่มไม้
เอาต้นนี้ดีกว่าร่มรื่นดี จัดแจงประกอบคันเกี่ยวเหยื่อเสร็จก็หย่อนลงน้ำ รอโชคชะตา.....
มองทุ่น ไหวๆไปตามแรงลมที่พัดเอื่อยๆ น้ำเป็นคลื่นเล็กๆ เป็นระลอกสะท้อนแสงแดดระยิบระยับ สบายจัง


................นานแล้วสินะ ไม่ได้มานั่งตกปลาอย่างนี้ มาคนเดียวเงียบๆ
มาปลดปล่อยอารมณ์ ไม่ต้องสนใจอะไร ลืมเรื่องร้ายๆที่ผ่านเข้ามา ที่ไม่รู้จักจบจักสิ้น
 สนใจมองแค่ทุ่นที่โยงกับสายเอ็นไว้......แค่นั้น.........				

เกือบจะซ่อนตาดำอยู่แล้ว ทุ่นมันเริ่มขยับ ( ตื่นเต้น ไม่ได้ตกปลานาน )สักพักจมหายรีบตวัดคันขึ้น 
เอ๊...ทำไมเบาจังหว่าปลาตัวที่อยู่ปลายสายลอยขึ้นมาจะตกใส่หัวอยู่แล้ว เป็นปลาตะเพียนตัวเบากว่าไฟแช็ค
รีบปลดตัวเบ็ดออกจากปากมัน กลัวขวดนมมันหลุดหาย ( นี่ถ้านั่งตกอยู่กับเพื่อน มันต้องแขวะว่า เอาขึ้นมาทำไม 
ยังไม่อดนมเลย ) แล้วก็ปล่อยมันลงน้ำไป นั่งอยู่อีกสักพัก ได้แต่ตัวขนาดนี้เกือบจะหมดความอดทนอยู่แล้ว
อยู่ๆทุ่นถูกดึงหายไปอย่างรวดเร็ว รีบวัด....ผึง สายขาด สงสัยตัวโต( ปลาหลุดเขาบอกว่ามักตัวใหญ่กว่าที่ตกได้เสมอ )
แล้วจะทำไงว่ะนี่ตัวเบ็ดมีอยู่ตัวเดียวซะด้วย คงต้องชวนคุณแดงกลับไปเอาอุปกรณ์ที่บ้านแล้วละ 
โห......แต่ว่ากลับไปนี้ก็สามหมายิ้มเลย เอาไงไดีหว่า ไปก็ไปว่ะ บ่ายสองกว่า ไอ้บ้าคนนึงขี่จักรยานกลางแดดเปรี้ยงๆ
เกือบ 4 กม. ละมั้งไปเอาตัวเบ็ดมานั่งตกปลาเนี่ยน่ะ (คุ้มไหมหว่า)				

บางทีกับบางอย่างอาจคุ้มค่า
หากนำพาความสุขปลุกความหวัง
ยามอรุาอ่อนล้ามาประทัง
เสริมกำลังแรงใจให้ชื่นบาน


ไม่ต้องคิดมากแล้วถึงบ้านรีบไปคุ้ย เอ้ย...หยิบตัวเบ็ด เอาวิทยุไปด้วยดีกว่า
เผื่อฟังเพลงแล้ว หลับสักงีบ...แค่คิดก็ง่วงแล้ว
ไม่ลืมที่จะแวะช้อนกุ้ง ขุดไส้เดือน เอาไปเป็นเหยื่อเพิ่ม 
 อีกอึดใจใหญ่ๆ ก็กลับมานั่งใต้ต้นไม้ต้นเดิม จัดการผูกตัวเบ็ดใหม่เกี่ยวเหยื่อ หย่นลงน้ำแล้วก็นั่งรอ เปิดวิทยุฟังเพลง นั่งมันอยู่อย่างนั้น
 จนเหยื่อก็ใกล้หมด สติก็ใกล้จะวูบเต็มที เอามือวักน้ำในบ่อที่ตกปลานั้นแหละ
ลูบหน้า ลูบตา เหลือบไปดูในกระป๋อง ได้ปลาหมอสีมา 3 ตัว 
พอแล้วกลับบ้านดีกว่า หันไปมองคุณแดง ยังตากแดดอ่อนอยู่ ลืมเอาเขาเข้าร่ม เดี๋ยวร้อนแล้วเกเร ( ยางแบน ) ไม่รู้เป็นยังไง อืมม ! ก็ยังปกติดีอยู่ ไปดีกว่า
ตอนขี่จักรยานกลับบ้าน ในใจก็คิด " แค่นี้เองนะความสุขหาง่ายดี "				

บางความสุขมิได้ใช้เงินซื้อมา
เพียงทำในสิ่งที่อยากทำบ้างหากมีโอกาส
ไม่ต้องใช้เงินทองมากมาย ไม่ต้องไปที่ไหนให้ไกลๆ
อะไรที่ง่ายๆ ไม่ต้องยุ่งยาก ไม่ต้องวิจิตพิสดาร เอาอะไรกันนักหนา
มันก็แค่นี้แหละ " ชีวิต "