ดึกแล้ว...แต่ก็ยังพอมองห็น ก้อนเมฆขี้เกียจ ลอยอ้อยอิ่งอยู่เต็มฟ้าเลย คืนนี้ดวงจันทร์เผยโฉมเพียงเสี้ยว.... ฉันให้เวลากับตัวเอง ได้ถามตัวเองในหลายคำถาม คำถามที่เคยถามมาหลายครั้งหลายคราแล้ว ซึ่งก็ยังไม่ได้คำตอบกลับมา ฉันเหนื่อย...กับการตอบ ฉันล้า..........กับการเดินทาง ฉันไม่รู้ว่าต้องเดิน เพื่อได้รับสิ่งใด จุดหมายที่จะไปนั้นจริงๆแล้วมันจับต้องได้หรือเป็นเพียงภาพเลือน