ความรักทำให้ฉันเจ็บ ทำให้ฉันเป็นคนเย็นชา ภายนอกเหมือนจะดูว่าฉันไม่แคร์ใคร ไม่แคร์เขา แต่ลึกๆฉันต้องการใครสักคนเข้ามาดูแล ภาพลักษณ์ภายนอกดูเป็นคนตรงๆ ไม่สนใจ เย็นชา แข็งแกร่ง ฉันไม่เคยไหวสะท้านไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจฉัน ฉันยังนิ่งอยู่ได้ด้วยสายตาที่มองไปข้างหน้าอย่างไร้ความรู้สึก ไม่ค่อยมีใครหรอกที่จะกล้าเข้ามาหาฉัน เขามักมองหน้าฉันด้วยสายตาที่ไม่อยากเข้าใกล้ ใครๆก็มองว่าฉันหยิ่ง ถือตัว คบคนยาก แต่ไม่ใครรู้ดีเท่าเพื่อนคนหนึ่งของฉันหรอก เขารู้ว่าที่จริงแล้วฉันเป็นคนขี้แย อ่อนแอ แล้วชอบทำเป็นเข้มแข็ง รู้ว่าฉันอ่อนไหวง่าย ขี้สงสาร และก็ช่างฝัน ทุกอย่างที่ฉันแสดงออกมันเป็นแค่เปลือก เปลือกที่คอยเป็นเกาะป้องกัน ปกป้องฉันจากสิ่งรอบตัวเท่านั้น เราสองคนไม่เคยปิดบังอะไรกัน ถึงฉันไม่เคยพูดเขาก็เข้าใจ เขาจึงมีคำพูดมาแดกดัน มาสะกิดความคิดของฉันซะทุกที ทุกวันนี้เราก็ยังคบกัน ไปด้วยกันตลอด ไม่เปลี่ยนแปลง เราสองคนดูเหมือนเป็นแฟนกันแต่มันไม่ใช่ ที่สำคัญฉันมีแฟนแล้ว แต่พึ่งถูกทิ้ง ด้วยเหตุผลที่ว่า ดูเหมือนฉันหยิ่ง ครอบครัวเขาไม่ชอบ แต่ความจริงแล้วคือ เขามีคนใหม่เท่านั้นเอง ตลอดเวลาเพื่อนฉันก็รู้เหตุการณ์ทุกอย่าง ตั้งแต่วันเริ่มต้น จุดวันสุดท้าย และวันต่อๆ มาของวันสุดท้าย เขาคงทนไม่ไหวมั๊ง จึงเกิดเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงขึ้น ไอ้เมย์ แกเป็นอะไรของแกวะ ทำตัวแบบนี้อะไรของแกวะ ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ไม่แปลกไปด้วย ไม่แปลกเหรอ แกมัวแต่นั่งเสียใจ เศร้าโศก ไม่มีชีวิตชีวา ข้าวปลาไม่กิน เพราะเลิกกับมันนี่นะ แกคิดว่าแกทำถูกแล้วเหรอวะ ปล่าวฉันไม่ได้เป็นอะไร ดูเหมือนเขาจะโมโหมาก ถามด้วยเสียงที่ดัง และยิ่งได้คำตอบที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียหยิ่งๆ นิ่งๆ ท่าทางไม่สนใจแล้วมันยิ่งทำให้อารมณ์ของเขามากขึ้นด้วย เมย์แกโกหก กูเป็นเพื่อนมึงนะ ทำไม่กูจะดูไม่ออก ไม่ได้เป็นไร ไม่หิว เบื่อแค่นั้นเอง โกหกมึงยังมันอยู่ เพื่ออะไรวะ มันก็เลิกกับมึงไปแล้ว อีกอย่างมึงก็พูดซะแรง เสียใจที่พูดไปแบบนั้นเหรอ ไม่ใช่ ไม่ใช่อะไร มึงกับมัน มิตรภาพไม่เหลือแล้ว อยากพูดแบบนั้นเอง ไม่คงคิดว่ามึงเกลียดมัน มันเองก็คงเกลียดมึงเหมือนกันแหละ พูดจบยัง ทำไมกูพูดผิดเหรอ ไม่ก็ไม่ใช่คนดีอะไร ที่มึงจะมานั่งเสียใจ กูรู้ รู้แล้วทำไมเป็นแบบนี้วะ ก็กูโมโหที่มันโกหกกู อีกอย่างกูทนไม่ได้เหรอที่จะแอบคบกับมัน อย่างที่มันขอ ทุเรศน์ กูมีศักดิ์ศร๊ กูเกลียดมัน เกลียด มึงเกลียดมัน แล้วทำไมต้องมานั่งเศร้าล่ะ มึงคิดถึงมัน เคน มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยง้อใคร ใช่กูรู้ ก็เพราะมึงเป็นแบบนี้ไง แล้วก็มานั่งเสียใจทีหลัง กูรักมันได้กูก็เกลียดมันได้ ไม่ยากหรอก ทุเรศน์ กูให้มึงพูดใหม่ ทำไม กูคิดถึงมัน กูรักมันอยู่ กูลืมไม่ได้ กูเป็นแบบนี้ก็เพราะมัน กูไม่อยากเลิกกับมัน มึงพอใจยังที่ได้ยิน กูเห็นมึงร้องไห้ ใช่กูร้องไห้ทุกคืน ทำไม มึงจะเยาะเย้ยกูใช่มั๊ย ว่ากูอ่อนแอ ขี้แยแล้วทำเป็นเข้มแข็ง เปล่า เคนแค่ไม่อยากให้เมย์เสียใจกับคนแบบนี้ เขาไม่มีค่าพอให้เมย์เสียใจหรอก ................................. เมย์กำลังร้องไห้ ลืมเถอะนะ คำสัญญาเหล่านั้นไม่มีทางเป็นไปได้หรอก เมย์ลืมเขาเถอะนะ ............................ เมย์ เคนอยู่ข้างเมย์นะ เมย์เสียใจเพื่อใครเหรอ เคนไม่อยากให้เมย์เสียใจ เพื่อตัวเองนะเมย์ เดียวก็มีคนใหม่เข้ามา คนที่ดีกว่าเขาไง .......................... เมย์ เคนรักเมย์นะ เคนไม่อยากให้เมย์เป็นแบบนี้ เคนเห็นเมย์เจ็บ เคนก็เจ็บด้วย เคนไม่สามารถทำให้เมย์หายเจ็บได้ มันเหมือนเคนดูแลเมย์ไม่ได้ ใครทิ้งเมย์ ก็ช่าง แต่เคนจะอยู่ข้างๆ เมย์ เคนสัญญา ฉันรู้อย่างเดียวว่าฉันร้องไห้ตลอดเวลา ไม่ใช่เพราะเจ็บที่เลิกกับแฟน แต่........ เพราะเพื่อนที่คบกันมานานมาบอกรักฉัน และก็เสียใจที่ทำไมฉันไม่เคยมองคนที่ใกล้ตัวและอยู่ข้างฉันตลอดเวลาเลย เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ครั้งนี้เขาทำให้ฉันเสียใจ ที่ฉันมองข้ามสิ่งดีๆ ที่อยู่ใกล้ๆไป มือที่จับไหล่ฉัน มือที่ลูบศีรษะฉัน มันช่างอบอุ่นจริงๆ ฉันเพิ่งสังเกตว่า............ ความจริงแล้ว ใครกันแน่ที่ฉันอยู่แล้วมีค่า อยู่แล้วมีความสุข สบายใจ และอบอุ่น ฉันเพิ่งสัมผัสมันได้ด้วยใจ และความรู้สึก ในที่สุดฉันก็ไม่ต้องตกอยู่กับความเสียใจ การไขว้คว้า ค้นหาอีกแล้ว เพราะมันคือคนที่อยู่ข้างๆ ฉันนั้นเอง
22 มิถุนายน 2548 14:33 น. - comment id 85425
ช่ายค่ะบางครั้งเราก้อลืมคนใกล้ตัวไป อย่างพ่อ แม่ เพื่อน เราหวังกันคนอื่นมากไป หันมามองคนที่ใกล้ตัวอาจเจออะไรที่ดีกว่าก้อดายยยยยยยยยยยยย
22 มิถุนายน 2548 14:43 น. - comment id 85426
คนใกล้ตัว คนไกลใจ คนใกล้ใจ คนไกลตัว เรากลับมาดูตัวตนว่าอยูใกล้ใคร ว่าเรามีค่าแค่ไหน ว่าเขาเห็นค่าเรามาน้อยเพียงใด แล้วเขาจะเป็นคนใกล้ใจ