FREE SIZE ตอนจบ

dokfha

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story5389.html   FREE SIZE ตอนแรก
เคยมีร้านโปรด ชื่อร้าน หัวกะทิ อยู่ซอยทางเข้าเมืองเอก บรรยากาศแบบนี้เลย
หน้าร้านเป็นกระจก มีน้ำตกไหลตลอด แอร์เย็น เพลงเพื่อชีวิตเบาๆ
เสียดาย กลับไปครั้งสุดท้าย เลิกกิจการไปเสียแล้ว เห็นสัจจะธรรมเลย
..ความรักต้องมีวันเลิกรา... ฮ่าๆๆ ปรัชญานี้ตั้งแบบไม่ปรึกษาเจ้าลัทธิไหน
.....................(ว่าแล้วก็นึกถึงเรื่องเก่าๆ)..........................				

คนเริ่มทยอยเข้าร้านกันเรื่อยๆ มาเป็นคู่ มาเป็นกลุ่มเล็ก กลุ่มใหญ่ 
(หันซ้าย หันขวา) อ้อ ... มีพวกสปีชี่ย์เดียวกันกับเราบ้าง อีกสองสามโต๊ะ ..มาคนเดียว..
อยากรู้ความในใจพวกนี้เหมือนกัน ว่าคิดยังไงถึงมาคนเดียว 
แล้วถ้าถามกลับมา จะตอบไปว่ายังไงหว่า?! 
นักดนตรีเล่นไปเกือบสิบเพลง สันนิษฐานว่า คนใดคนนึงในวง คงจะประสบปัญหาชีวิต
พวกประเภทอกหัก รักคุด เพราะแต่ละเพลงแสนจะโค-ตะ-ระเศร้าเลย  นี่ถ้าเล่นครบสิบเพลง
แล้ว..นักดนตรีแกะสายกีตาร์ออกมาผูกคอตาย คงไม่น่าแปลกใจเลย				

ชั่วโมงนึงผ่านไปไวเหมือนโกหก... แป๊บเดียวลูกค้าเต็มทุกโต๊ะ-
เหล้าปลอมหรือป่าวหว่า .. ไม่มืน ไม่เมา ไม่รู้สึกอะไร สงสัย ด้านชาซะแล้วเรา
สงสัยจะจริงที่เค้าว่าไม่ตั้งใจเมาจะไม่เมา ถ้าตั้งใจเมาละสองแก้วก็เมาหัวทิ่ม
หันหน้าไปเจอพนักงานรับออเดอร์ หล่อนยิ้มกว้าง กำลังเดินมาทางนี้อีกแล้ว
นึกในใจ(กรู) ไม่ได้สั่งอะไรเพิ่มนี่หว่า Ice ของหล่อนก็ยังอยู่ 
เหล้าก็ยังไม่พร่อง กับแกล้มกินไปสองคำ เดินยิ้มมาหาพระแสงของ้าวอะไรล่ะนี่?!
พนักงานรับออเดอร์ : เอ่อ..คุณพี่ขา 
                               คือว่า ทางร้านเราสนับสนุนนโยบายของรัฐ ทางเดียวกันไปด้วยกันน่ะค่ะ
me : (นึกในใจ เอ้า..ก้อกรูนั่งอยู่ ไม่ได้ขับรถนี่หว่า) แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่คะคุณน้อง?
พนักงานรับออเดอร์ : (จีบปากจีบคอพูดต่อ) โต๊ะเต็ม! พอดีคุณพี่ผู้ชายท่านนึงมาคนเดียว
                                ไม่มีโต๊ะนั่งน่ะค่ะ หวังว่าคุณพี่คงมีน้ำใจเมตตาปรานีให้ร่วมโต๊ะน่ะค่ะ
me : แล้วทางร้านจะลดราคาอาหารให้พี่ไม๊ Mrs.Smith
พนักงานรับออเดอร์ : แหม คุณพี่ขา นึกว่าทำบุญ ให้ทาน หละกันนะค๊า
me : โอเค งั้นไปข้างหน้าก่อนวันนี้พี่ไม่อยากทำบุญ ฮ่าๆๆ (หัวเราะอย่างสะใจ)
พนักงานรับออเดอร์ : .....?!......คุณพี่จะไม่ให้นั่งด้วยจริงๆหรือค๊า(แววตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์)
me : อืมม เอาเป็นว่าพี่เห็นแก่น้องนะเนี่ย ได้..ไม่มีปัญหา ว่าแต่หล่อไม๊?
พนักงานรับออเดอร์ : (ยิ้มกว้าง..ชวนขนหัวลุก) ตั้งแต่หนูมีผัวคนนี้ สายตาหนูไม่เคยมองใครหล่อเลยค่ะ
                               แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ หนูไม่ปล่อยมาถึงโต๊ะพี่แน่ๆค๊า(แล้วหล่อนก็รีบเดินจากไป)				

สักพักหล่อนก็กลับมาพร้อมกับขวดชีวาส มิกเซอร์ น้ำแข็ง..(นึกในใจ ...โห กินหรูซะด้วย)
you : ขอบคุณครับสำหรับที่นั่ง ผม...................ครับ ยินดีได้รู้จักครับ คุณ?
        (ฮั่นแน่ ธรรมเนียมฝาหรั่งเลย ยื่นมือมาให้จับซะด้วย )
me :  (...ยืนซะหน่อย ให้เกียรติผู้ร่วมโต๊ะ ที่ดูอายุมากกว่าสักห้าหกปี... ) 
        (...พร้อมกับพนมมือขึ้นไหว้ตามที่เรียนมาสมัยประถม ปลายนิ้วชี้จรดปลายจมูก)
        (..พร้อมกับยิ้มนิดๆ แบบสะใจในความเป็นไทยของกรู ฮ่าๆๆๆ ชักมือกลับรับไหว้แทบไม่ทัน)
        ชื่อ....ค่ะ เชิญค่ะ ตามสบาย
you : ครับ (นั่งแบบไว้ฟอร์มโคดๆ พลางหยิบกล่องนามบัตรสีทองออกมา) นี่นามบัตรผมครับ
me : ทานได้นะคะ ถ้าทานเป็น
you : ครับ ยำสมุนไพรทอด ผมชอบทานครับ ขออนุญาตจุดเทียนนะครับ (ยิ้มอีกแล้ว)				

me : (เอ้า..ดันรู้จักอีกเงยหน้า ขึ้นมองปากเรียวๆนั้นอีกครั้ง....
        เค้าว่าผู้ชายปากบางนี่ตระหนี่ จริงป่าวน๊ะ) 
you : แล้วทำไมคุณมาคนเดียวครับ?
me : ถือว่าเป็นคำถามที่หยาบคายมากเลยนะคะ สำหรับคืนนี้ 
       แล้วคุณล่ะ ทำไมมาคนเดียวคะ?
you : ผมนัดเพื่อนไว้ครับ แต่พอดีปู่เค้าเข้า ICU เลยต้องรีบกลับต่างจังหวัด ผมเลยเคว้งครับ				

..............แล้วคำสนทนามากมายก็เกิดขึ้นบนโต๊ะกลมๆเล็กๆ ................
จนรู้สึกตัวอีกที ก็เมื่อเค้าพูดว่า ผมเล่าเรื่องผมไปเกือบทั้งชีวิตแล้วนะครับ
แต่ผมไม่รู้อะไรจากคุณเลย นอกจากชื่อ..
แล้วก็คำถามกลับว่า แล้วคุณล่ะคะ? แล้วผมก็ตอบทุกครั้ง จนผมเริ่มเมาแล้วครับ
me :  ขนาดไม่เมาคุณยังหาข้อมูลไม่ได้เลย ถ้าเมาแล้วคงจะยิ่งลำบากแล้วหละค่ะ ( ยิ้มแบบสะใจอีกแล้ว)
you : อย่ายิ้มแบบนี้สิครับ มันดูเหมือนมีเลศนัยยังไงไม่รู้ครับ
me :  (อ้าว มีบังคับยิ้มด้วย นึกว่ามีแต่บังคับเลี้ยว) ค่ะ งั้นยิ้มใหม่นะ
you : (ตั้งใจดูซะ..!) ยิ้มแบบนี้ เฮ้อ....
me : มันเป็นยังไงคะ( เลิกคิ้วด้วยความสงสัย กรูก็ยิ้มให้ดีๆนี่หว่า)
you : ผมใจคอไม่ค่อยดีครับ หวั่นหวั่น ไงไม่รู้ครับ
me : ฮ่าๆๆ.... โอเค ไม่ยิ้มหละกันค่ะ
.... เอ้า อยู่ๆก็เงียบไปเฉยๆซะงั้นหละ เป็นอะไรหว่า...?!
me : เป็นอะไรคะ?
you : GM ครับดูแลลูกค้ารายใหญ่ครับ
me : ( เออ ดูมันตอบ รู้แล้วเฟ๊ย เห็นนามบัตรแล้ว) อืมม ตอบได้หน้าตาย!! ดีค่ะ 
you : มีนามบัตรให้ผมสักใบไม๊ครับ
me : ไม่มีเลยค่ะ ไม่ได้เป็น GM เลยไม่ต้องพกติดตัวน่ะค่ะ				

you : ....(จ้องหน้าตาเขม็งเลย) คือ ตรงๆเลยนะคะ คุณผู้หญิง ผมขอเบอร์โทรศัพท์หละกัน
me : อืมม ค่ะ เดี๋ยวนะคะ
       (ควานๆหากระดาษในกระเป๋าตังค์มีแต่บัตรลดราคาร้านอาหาร 
        อ่ะ..ใบนี้ก็ได้ หยิบมาแล้วก็เขียนเบอร์ลงไป ก่อนจะส่งให้ ..พลิกดู อ้าวบัตรร้าน ณ นนท์)
you : (คราวนี้ยิ้มแบบมีเลศนัยแฮะ..) ขอบคุณครับ
me : (หันหน้า หันหลัง มองหา Mrs.Smith) เชคบิลด้วยค่ะ
        ขอตัวนะคะ ห้าทุ่มกว่าแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าค่ะ				

you : ครับ ผมจ่ายนะเอง ถือเป็นการเลี้ยงล่วงหน้า พรุ่งนี้วันเกิดผม..
me : 14 หรือคะ?
you : (ยิ้ม พร้อมพยักหน้าเป็นการตอบคำถามกลายๆ)
me : สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าค่ะ อยากได้อะไรขอให้ได้ตามที่หวังค่ะ
you : ขอบคุณครับ
พนักงานรับออเดอร์ : นี่ค๊า ค่าอาหารทั้งหมด...... เลี้ยงง่ายทั้งสองคนเลยน๊ะค๊า
                               ยำจานนึง มะนาว เกลือ น้ำแข็ง อยู่ได้ตั้งครึ่งคืนแน่ะ (ดูม๊านนพูด)
you : ผมไปส่งที่รถนะครับ..
me : (เอื้อมมือไปหยิบขวดเหล้าที่เหลือ) 
you : ผมถือให้ดีกว่าครับ เดินนำเลยครับ...
.. เดินมาจนถึงรถไม่รู้ตาลายหรือเมา ว่าตอนซื้อ ซื้อบรอนซ์ทอง ทำไมมันเห็นเป็นบรอนซ์เงินนะเนี่ย..
me : ถึงแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอขวดเหล้าด้วยค่ะ แล้วก็เปิดกระโปรงรถ 
you : คุณเปิดท้ายขายหนังสือด้วยหรือครับ (ถามยิ้มๆ)
me : ค่ะ ขายเศษกระดาษ หนังสือ เอาไว้ซื้อเหล้าไงคะ...พูดพลาง
        เก็บขวดไว้ท้ายรถ  ใส่ไปกล่องรองเท้า ห่อด้วยผ้า ใส่ถุงกระดาษอีกชั้น ....
       ( ฮ่าๆๆ ถนอมยิ่งกว่าไข่ในหินซะอีก....)
you :  โห ดูแลขนาดนี้เลยหรือครับ (ยิ้มอีกแล้ว)
me : รถคุณอยู่ไหนคะ ขึ้นไปก่อนไม๊คะ เดี๋ยวไปส่ง
you : อยากนั่งไปด้วยมากเลยครับ แต่รถผมอยู่ด้านหน้าแค่นี้เอง ผมเดินไปดีกว่าครับ ขอบคุณครับ
        (ยิ้มให้อีกแล้ว..)
me : ค่ะ โชคดีค่ะ .............( เอ้า เดินมาปิดประตูให้อีก ธรรมเนียมจัดจริงๆเลย) 
        .... แล้วคุณ GM ก็เดินกลับไปที่รถ....				

หันไปมองกล่องสีแดงข้างเบาะคนขับ มันยังวางนิ่งอยู่อย่างนั้น
นึกถึงคำพูด " พรุ่งนี้วันเกิดผม"  มองนาฬิกาหน้ารถ นี่มันเที่ยงคืนกว่า เปลี่ยนวันแล้วสิ
ก็ขับรถไปจอดหน้ารถคุณ GM ที่ยังสตาร์ทเครื่องเพื่อรอให้เราออกไปก่อน
..หยิบกล่องสีแดงผูกโบว์ไขว้หลังไปด้วย เดินไปยังไม่ทันถึงรถ ก็เปิดกระจกลงมาแล้ว..
you : เป็นอะไรหรือป่าวครับ   ขับไหวไม๊ครับ ผมจอดรถไว้ที่นี่ได้นะครับ แล้วผมขับไปส่ง
me : (ยื่นกล่องของขวัญเข้าไปในรถ) วันนี้วันเกิดคุณ สุขสันต์วันเกิดค่ะ 
you : ขอบคุณครับ
me : (ยิ้ม แบบประหลาดใจสิท่า คงนึกว่าชั้นเป็นพวกแม่มด เสกของขวัญมาจากไหน)
        คิดว่าคุณคงใส่ได้พอดี
you : รู้ได้อย่างไรครับว่าผมจะใส่ได้พอดี
me : เห็นข้างกล่องมันเขียนว่า  DUREX FREE SIZE!! น่ะคะ   :)
......................................................................................................................				

...ขับรถกลับมา ก็นั่งนึกถึงหน้า ที่กระอักกระอ่วนบอกไม่ถูก ของคุณ GM..
ฮ่าๆ คงนึกว่าในกล่องนั่นเป็นถุงยางอนามัยจริงแน่ๆเลย ถึงทำหน้าแบบนั้น..
โธ่...มันแค่เสื้อกล้ามสีเทา FREE SIZE  เท่านั้นเองคู๊ณณณณ...