ปริมาณรำพัน

pigstation

เขาเท้าคางเพ่งมองความคิดตัวเองที่กำลังไหลวนอยู่ภายใต้ฝ่าเท้าตัวเอง เป็นระลอกคลื่นสีสันพร่าพราย แปลกตรงที่อาการกระฉอกของกระแสความคิดนั้น ไม่ได้ทำให้ชายกางเกงเขาเปียกซ่าน
	ใครจะมองเห็นความคิดของตัวเองได้บ้าง มันไม่ต่างจากของเหลวในสภาพไหลวนรอบตัวเรา ต่างสีสันกันตามแต่สภาวะ หรืออารมณ์ภายในแห่งเราเป็นที่ตั้ง
	เสียแต่ว่าเขาไม่ได้จัดอยู่ในประเภทของบุคคลผู้เปี่ยมความสามารถในการเพ่งมองความคิดทั้งตัวเอง และคนรอบข้างได้
	แต่ยังดี เขายังมองเห็นความคิดส่วนตัวได้  ซึ่งบางคนนั้นไม่มีแม้โอกาสใด จะมองเห็นได้เลยแม้หยดหนึ่ง กระทั่งอณูโมเลกุลความคิดตัวเอง นอกจากเฝ้ากำหราบให้ความคิดที่มีอยู่จริงเป็นไปตามการชักนำของความคิดอันเชี่ยวกรากกว่า โหมพัดไหลวนอยู่ทั่วทุกหย่อมย่าน
	ดังนั้นการนำเสนอความคิดของบุคคลบอดใบ้ไร้สัมผัสต่อความคิดตัวเอง มักหยิบยกเอาวัตถุมากำบังตัว เพื่อเสนอนำไปสู่การเป็นตัวแทนความคิดออกมาให้ใครต่อใครพบเห็น
	วัตถุมากมายกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นมา ตามแต่เสียงเรียกร้องจากฝูงชน
	
	โลกใบเก่าอาจผุกร่อนลงไปทางกายภาพ หากแต่ปัญญาฌาณกลับแผ่ขยายออกไปสัมผัสแตะกับวงความคิดอันเริ่มกระจ่างขึ้น
	เขาอิ่มเอิบขึ้นมาทีละน้อย ยิ้มให้ดวงใจตัวเองทีละนิด
	กระเป๋าเขากำลังแฟบลงทีละนิด
	สวนทางกับผู้ไร้โอกาสแลเห็นการกระเพื่อมไหวทางความคิดกำลังกอบโกยเงินตราเข้าไปเป็นโภคทรัพย์
	เพื่อเพิ่มเติมวัตถุรอบตัวในนามความมั่นคง
	การจับจ่ายล้วนเป็นไปเพื่อประโยชน์รอบข้าง
	แล้ววันหนึ่งเขาก็ถูกอุทกภัยทางความคิดท่วมท้นกลืนร่างเลือนหายไป				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    17 มิถุนายน 2548 09:50 น. - comment id 85337

    มีอยู่วันหนึ่ง ได้นั่งคุยกับคุณดาวอังคาร
    เขาบอกว่า
    
    ตอนนี้ผมหยุดไม่อยู่แล้ว อาการอยากเขียน
    
    อัลมิตราก็ได้แต่นั่งยิ้มเมื่อได้อ่านบทความของคุณอีกครั้ง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน