หายไป

เถ้าธุลี


ฉันเคยมีความฝัน
ฝันอันสวยงาม
เคยวาดมันไว้
มีความตั้งใจเดินตามทางที่ขีดเอง
ด้วยสองขาที่ฉันมี
ด้วยสายตาและหัวใจที่มุ่งมั่น
.................................................
ระหว่างทางเดิน
อุปสรรคมากมาย
ฉันเดินต่อไปด้วยใจที่ไม่ย่อท้อ
มุ่งหน้าต่อไป
สักวันฝันของฉันต้องเป็นจริง
....................................................
ตอนนี้ 
ทำไมนะ
ความเหนื่อยล้ามันมากขึ้นทุกที
สิ่งที่ฉันทำมันไม่ถูกเลย
ทางข้างหน้ามืดมน
ความฝันคืออะไร
สิ่งที่ฉันเคยคิดคืออะไร
...................................................
ก้มลงมองข้างล่าง
สองขาของฉัน
ถูกโซ่ตรวนล่ามไว้แน่นหนา
ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
 				
comments powered by Disqus
  • เถ้าธุลี

    8 มิถุนายน 2548 12:19 น. - comment id 85175

    ก้มลงมองข้างล่าง
    
    ขาของฉัน
    
    หายไป............
  • ทัฟ

    10 มิถุนายน 2548 02:07 น. - comment id 85202

    หมายถึงความฝันที่วาดไว้ แล้วมาแต่งงานแล้วความฝันหายหรือ งง งง แต่ก็ชอบที่เขียน
  • คิดถึงผมมากๆนะ

    10 มิถุนายน 2548 14:57 น. - comment id 85208

    เปลี่ยนโซ่ที่คล้องขามาคล้องคอแทนดีกว่าเพราะอย่างน้อยเท้าทั้งสองก็สามารถก้าวเดินต่อไปได้
  • ผู้หญิงสีรุ้ง

    13 มิถุนายน 2548 21:37 น. - comment id 85283

    ท้ายที่สุดแล้ว ทุกเรื่องมีเหตุมาจากความใจ
      ไม่มีใครสามารถรั้งเราไว้ได้จนที่สุด หากแต่เป็นเราเอง มัดยึดติดตรึงตัวกับ สังซึ่งหาใช่ไฝ่หา.........ช่างมันเถอะกับทุกอย่าง  เราเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยว
  • ............

    14 มิถุนายน 2548 18:04 น. - comment id 85306

    ไปต่อไม่ไหวก้อพักชะคนดี57.gif46.gif
  • ShadowServant

    12 กันยายน 2548 00:59 น. - comment id 86618

    14.gif
    เอาจุลสารไปอ่านซะ
    โดยเฉพาะคอลัมน์ รู้นอกตำรา น่ะ
    แล้วจะตระหนักซึ่งถึง
    Freewill

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน