..บอกได้ไหม...

blue_moon_on_sky

...บางครั้งตัวเราเองก็บอกไม่ได้เช่นกันว่าทุกสิ่งที่เราทำ 
นั้นเกิดจากอะไร ส่วนใหญ่ก็คงจะบอกว่าเกิดจากความคิด 
คิดที่มองเห็นอะไรก็ทำสิ่งนั้นตามความคิดของตัวเอง 
...หากแต่... 
มีบางเหตุผลเช่นกันที่เราทำอะไรสักอย่างโดยไม่รู้ถึงที่มา 
ไม่รู้ถึงที่ไป และไม่รู้ว่าทำไม... 
...บางที... 
อาจจะเรียกว่าเป็นการกระทำโง่ ๆ อย่างหนึ่งในสายตาคนอื่น ๆ 
แต่ทำไมเรากลับสุขใจที่ได้ทำ และรู้สึกเป็นหน้าที่ที่ต้องทำ 
ใครจะรู้ แค่ว่าใครสักคนหนึ่งยิ้มออกมา หัวเราะออกมา 
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ถึงแม้คนนั้นจะทำร้ายเราสักกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง 
เราอาจจะโกรธในพักหนึ่งแล้วก็เลิกโกรธ.. 
...รัก... 
คงนิยามได้คำเดียวกระมั้งว่ามันทำให้เราเป็นได้เช่นนั้น 
ฤานี้จะเป็นสิ่งที่เรียกว่า "ความรัก ทำให้คนตาบอด" 
เห็นอะไรก็ปรับได้ เปลี่ยนได้หมด อำนาจมันช่างล้นเหลือจริง 
...ทว่า... 
สิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่นี้ก็ยังแปลกใจเช่นกันว่าคือ "ความรัก" 
หรือ "ความผูกพัน" ที่บอกไม่ถูก แต่ที่รู้ ๆ คือ อยากให้เค้ามีความสุข อยากให้เค้าเป็นคนดี อยากให้มีคนรักใคร่เขา และเมื่อไหร่ที่เค้ามีใครสักคน วันนั้นก็จะเดินจากไปด้วยความสบายใจ... 
...ไม่รู้เหมือนกันว่าเราเป็นคนโง่หรือเปล่า ที่พยายามทำอะไรต่อมิอะไรให้เค้า แต่กลับหันหลังจากมาเมื่อเค้ามีความสุขแล้ว รู้แต่ว่าไม่อยากให้เค้ามีความทุกข์ หรือทำร้ายตนเอง แต่ทว่าสุดท้ายแล้วก็คงต้องปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ นั้นเป็นไปตามทางของวิถีแห่งกรรมของแต่ละคน 
...เพราะเรามิสามารถกำหนด "กรรม" ของแต่ละคนได้..