.. สาบ ..

keekie

นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณไสย .. หรือมนต์ดำ .. อะไรหรอก .. 
	ไม่ได้เผาพริกเผาเกลือสาปแช่งใคร .. ไม่ต้องสะดุ้ง ...
	แต่เป็นเรื่องของแมลงสาบ  (cockroaches) ตะหากล่ะ ..
	ไม่เคยคิดเหมือนกัน .. ว่าจะต้องมานั่งเขียนถึงเจ้าสัตว์ชนิดนี้ ..
	ถ้าไม่กลัวฟอร์มตก .. เสียสโลแกน .. กีกี้  - ลูกผู้หญิงใจป้ำ .. ล่ะก็ ...
	ฉันไม่มีทางเขียนถึงมันเป็นอันขาด ..
	ถ้ามีใครถามฉันว่า .. ฉันรักสัตว์ชนิดใดเป็นพิเศษ .. ฉันคงตอบไม่ได้ .. 
	เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรักตัวอะไรมากเกินไปกว่าตัวเอง ..
	แต่ถ้ามีใครถามฉันว่า .. ฉันขยะแขยงสัตว์ชนิดใด ล่ะก็..
	ฉันตอบได้แบบไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยว่า .. ก็เจ้าแมลงสาบไงล่ะ 
	
	อย่างที่เคยเล่าให้ฟัง .. ฉันโตมาในบ้านชั้นเดียวขนาดสี่สิบสองตารางวา
	ที่มีคนอาศัยอยู่ในบ้านทั้งหมดสิบหกคน ..กับหมา ไก่ นก ปลาอีกสารพัดชนิด ..
	
	บ้านจึงค่อนข้างรก .. และมีของเยอะแยะไปหมด .. 	
	เป็นที่ชื่นชอบของเจ้าแมลงสาบเป็นอย่างยิ่ง ..
	ฉันได้เห็นเจ้าแมลงพวกนี้ อาศัยอยู่เกือบทุกซอกทุกมุมในบ้าน 
	มีทั้งชนิดที่เค้าว่ากันว่า ..เป็นพันธุ์อเมริกัน ..
	ก็เจ้าตัวสีน้ำตาล ..ตัวใหญ่ .. บินเก่งๆ นั่นไง ..
	เจ้าพันธุ์นี้มันขยันออกไข่นัก ..ฉันเคยไปค้นเจอไข่มันตามซอกตามมุม ..
	ออกไข่ครั้งนึงหลายสิบฟองเชียว ..หยึยยย ...
	กับอีกพันธุ์ ..เค้าว่ากันอีกเหมือนกันว่า มันคือแมลงสาบพันธุ์เยอรมัน ..
	เจ้าพันธุ์นี้ ตัวมันจะแข็งออกลายๆ  ที่สำคัญตัวมันเหม็นชะมัด ..
	แล้วมันก็ชอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าเสียด้วย ..
	แค่เริ่มบรรยายถึงมัน ก็ชักจะแย่เสียแล้ว .. ต้องก้มมองพื้นที่ปลายเท้าเสียหลายรอบ 
	ตอนแรก ฉันก็ไม่ได้กลัวมันนักหนาหรอก .. ยังคงจับมันเล่นได้ตามประสาเด็กซนทั่วไป 
	
	จนวันหนึ่ง ..วันนั้นฉันเป็นไข้ตัวร้อนจัด  ..นอนอยู่ในห้องนอน ..
	แม่ห่มผ้าให้ฉัน .. ปิดตั้งแต่คอลงไปจนถึงปลายเท้า  ..
	ตอนนั้น .. จำได้ว่าฉันสลึมสลือเพราะพิษไข้ .. 
	ประเดี๋ยวร้อนประเดี๋ยวหนาว .. พอห่มผ้าก็ร้อน จนเหงื่อโทรม ..
	ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรยุกยิกอยู่ที่คอ .. เข้าใจว่าคงเป็นเหงื่อไหล .. จึงเอามือไปปาด .. 
	เอ .. อะไรหว่า? .. แข็งๆ .. ไม่ใช่เหงื่อนี่ ..
	ฉันหยิบมัน แล้วก็เอามาไว้ตรงหน้า .. ลืมตาดู ..
	เท่านั้น  .. ฉันร้องลั่นบ้าน  .. แทบจะหายไข้ ..
	ยังไม่ทันรู้ด้วยซ้ำว่ามันเป็นตัวอะไร .. เห็นแต่ขายุบยั่บกับช่วงท้องอันน่าขยะแขยงของมัน 
	เฮ่อ .. เขียนมาถึงนี่ .. แค่จินตนาการภาพที่ได้เห็นในวันนั้น .. 
	ก็พะอืดพะอมเสียแล้ว .. อยากจะกรี๊ดอีกสักรอบ ..
	ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา .. ฉันกับเจ้าแมลงสาบก็ไม่อาจอยู่ร่วมชายคาเดียวกันได้อีก ..
	ฉันแทบจะพกกระป๋องไบก้อนติดตัว .. หากพบมันที่ไหน .. อย่าหวังว่าจะรอด ..
	คิดแล้วก็บาปเหมือนกันแฮะ ..
	
	ยัง .. ยังไม่หมด ..
	มีอยู่อีกครั้งหนึ่ง ชั่วโมงวิทยาศาสตร์ อาจารย์สั่งว่า .. ให้นักเรียนทุกคนจับแมลงสาบใส่ถุงมาด้วย ..
	อาจารย์จะให้ทำการทดลอง ..
	ฉันแทบจะบ้า .. แมลงมีเป็นร้อยชนิด .. ทำไมต้องเป็นแมลงสาบด้วย ..
	ให้ฉันจับแมลงสาบหรอ .. ฝันไปเหอะ ..
	แล้วจะให้เจ้าตัวเหม็นนั่นมันมานอนเล่นอยู่ในกระเป๋านักเรียนฉันหรอ .. เมินซะเหอะ ..
	ฉันยอมโดนหักคะแนนดีกว่า ..
	วันนั้น .. จำได้ .. เพื่อนๆ  ตื่นเต้น เอาแมลงสาบที่จับมา ..อวดกันใหญ่ ..
	ประกวดกันว่า แมลงสาบของใครจะตัวใหญ่กว่ากัน .. 
	มีรูปร่างที่สวยสดงดงามสมชาติตระกูลมากกว่ากัน ..
	ฉันไม่พูดไม่จา .. ไม่สุงสิงกับใครอย่างไม่มีเหตุผล 
	จาก ..เจ้ากี้.. ที่ทักทายเฮฮากะเพื่อนๆ ไปทั่ว ..
	
	เจ้ากี้วันนี้ .. ปลีกวิเวก .. 
	เพื่อนๆ ถือถุงแมลงสาบเดินเข้ามาหาฉัน ..
	"เฮ้ย ..กี้ .. ดูให้หน่อย .. ตัวของเราหรือของ ไอ้บี้สวยกว่ากัน.." 
	
	เจ้าโจยื่นถุงแมลงสาบของมันและของเจ้าบี้มาแทบจะทิ่มตาฉัน ..
		
	ฉันลุกหนี .. อยากจะร้องกรี๊ด .. แต่ต้องอดทนไว้ ..
	รู้ไปถึงไหน .. อายไปถึงนั่น .. สาวห้าวอย่างกีกี้กลัวกระทั่งแมลงสาบ ..
	"เฮ้ย ..ดูให้หน่อย ..แค่นี้ทำให้เพื่อนไม่ได้?" เจ้าโจยังเดินตามมาอีก ..
	
	ฉันสั่นหัว ...หุบปากสนิท .. ไม่กล้าอ้าปาก .. กลัวเสียงกรี๊ดจะหลุดออกมาด้วย ..
	เจ้าโจเดินถือถุงแมลงสาบ ..ย่างสามขุมเข้ามาหาฉัน ..
	ตาฉันมองเจ้าตัวน่าเกลียดนั่นไม่กระพริบ ..
	มันใกล้เข้ามา .. ใกล้เข้ามา ...
	โอ๊ยยยยยยย ... ไม่ไหวแล้ว .. เผ่นดีกว่า!!! .. 
	"อ้าว..จะไปไหน?.." เจ้าโจตะโกนถาม ..
	"เฮ้ย..หรือกี้มันกลัวแมลงสาบ?" เจ้าบี้ออกความเห็น ..
	
	เสร็จมัน .. มันรู้จุดอ่อนฉันเสียแล้ว ..
	เท่านั้น .. ทั้งเจ้าโจและเจ้าบี้ถือถุงแมลงสาบวิ่งไล่ตามฉันอย่างสนุกสนาน 
	และฉันวิ่งหนีมันสุดความสามารถ .. 
	ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเหมือนกันว่าฉันจะวิ่งได้เร็วขนาดนั้น ..
	 
	กว่าจะได้เข้าชั่วโมงวิทยาศาสตร์ก็ตกบ่าย ..
	อาจารย์เตรียมกิ่งพู่ระหงมาทดลองให้พวกเราดูว่า ..
	ในกิ่งพู่ระหงมีสารระเหยที่เป็นพิษกับแมลงสาบ
	เวลาแมลงสาบได้กลิ่น ..มันจะคลื่นเหียนวิงเวียน  .. เดินโซซัดโซเซ ..
	โอย .. งั้นฉันคงแพ้สารระเหยในตัวมันสินะ แค่นึกถึงมันฉันก็คลื่นเหียนวิงเวียน พะอืดพะอม ..
	ยังไม่หมด .. มีเรื่องระหว่างฉันกับเจ้าแมลงสาบมากมาย ..
	ครั้งหนึ่งฉันทุ่มจานทั้งกองที่อยู่ในมือทิ้ง .. ในงานทำบุญบ้านญาติ ..
	เพราะเจ้าแมลงสาบมันดันบินมาจากไหนไม่รู้ .. บินตรงมาหาฉัน ..
	ฉันลืมตัว ..ทุ่มจานทั้งกองที่อยู่ในอ้อมแขนใส่มัน .. เพล้งงงงงงงง !!!
	คนทั้งงานหันมามองฉันเป็นตาเดียว .. อายชะมัด ..
	พอแค่นี้ก่อนดีกว่า...	
	สุภาษิตว่าไว้ว่า .. เข้าป่าอย่าถามถึงเสือ ลงเรืออย่าถามถึงจระเข้ ..
	ขอเล่าถึงเจ้านั่นไว้เท่านี้ก่อนแล้วกัน .. ด้วยเกรงว่าจะเป็นการถามถึงมัน ..
	เชื่อโบราณ ไม่บานบุรีแน่นอน ..	สงสัยคงต้องไปอาเจียนก่อนนอนซักรอบ ..
	สุดท้ายนี้ .. ขอฝากข่าวจาก กีกี้ - ลูกผู้หญิงใจป้ำ ...
	ถึง .. คุณตุ๊กแก - ลูกผู้ชายจริง กระทิงแดง ...
	ว่า ..ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ... และจะรอดูว่า คุณตุ๊กแกจะยังคงสโลแกน .. 
	ลูกผู้ชาย .. ฆ่าไม่ได้  หยามได้ .. เอ๊ย .. ฆ่าได้ หยามไม่ได้ .. 
	จริงหรือป่าว? หรือว่า ..ราคาคุย .. 555 ..
	ฝันดี .. ราตรีสวัสดิ์ .. จะฝันถึงแมลงสาบหรือป่าวหว่า? ..