เมื่อสายลมพลิ้วไหว ตอน เมือ่หัวใจเริ่มรัก 4
บุปผาไพร
หลังจากที่เย็นวันนี้ปลายฟ้าได้ติวคณิตกับนายอู๋แล้ว ก็คุยกันว่าพรุ่งนี้นายอู๋จะติวอังกฤษให้เธอเปลี่ยนกันติวและระหว่างทางขึ้นหอเธอก็เห็นเงาคนดำๆอยู่ข้างๆเสา อันที่จริงครั้งแรกเธอก็คิดว่ามันเป็นแค่เงาแห่งความมืดธรรมดาแต่ยิ่งเข้าไปใกล้ๆมันกลับปรากฏร่างชัดขึ้นชัดขึ้น จนแน่ใจว่าเป็นรูปร่างของคนแน่
ใครน่ะ........ใคร
เงียบ..............
ใคร...หรือว่า..........หรือว่า.............ผี!
ไม่ทันคิดเหนือสิ่งอื่นใดเธอเตรียมหันหลังวิ่งทันทีที่เงานั้นเคลื่อนไหว
ช่วยด้วยผีจับแขน!
เธอร้องไปหลับตาไป
ปลาย..........พี่ปลาย
เอ๊ะเสียงนี้.....คุ้นๆ
อ้าว..แหะๆ..........เต้นั่นเอง
ครับผมเอง .........ผมเหมือนผีนักหรือ
เปล่านะ.........ไม่หรอก
เปล่าไม่ใช่.......ใครว่าล่ะว่าเต้เหมือนผี..........ออกจะน่ารัก ........แล้วมาทำไรอ่ะเย็นแล้วนะ
ผมมาหาไม่ได้เหรอพูดด้วยน้ำเสียงปนน้อยใจ
เปล่า ได้สิ ได้อยู่แล้ว แหมทำเป็นน้อยใจนะ
มีอะไรรึเปล่า
ผมต้องมีอะไรด้วยหรือถึงมาหาปลาย...ไม่สิพี่ปลายได้
เอ๊ะมีอะไรรึเปล่าเราไปทำอะไรให้น้องเต้โกรธรึเปล่านะก็ตกลงกันแล้วนี่ว่าไม่เรียกพี่น้องเพราะอันที่จริงก็อายุเท่ากัน แต่ปลายเรียนเร็วกว่าไป 1 ปีเท่านั้นเอง และหลังจากที่เต้บอกรักเธอ ก็ตกลงให้เรียกกันธรรมดานี่
เต้.........เต้มีไรรึเปล่า........หรือโกรธอะไรปลาย
น้ำเสียงผมบอกขนาดนั้นเลยหรือฮ่ะ
ผมน้อยใจปลายจริงๆนะ..........ภาพที่ผมเห็นมันไม่เหมือนกับที่คุณเคยเล่าให้ฟังเลยว่าคุณกับนายอู๋ไม่ถูกกัน ไม่เหมือนเลยสักนิด..........แล้วคุณจะให้ผมคิดยังไง
ใช่น่ะสิ......ก็เราตกลงกันแล้ว .........ไม่ใช่เหรอ
จริงสิ .......เราตกลงกันแล้ว
ว่าแต่เราหิวจัง อืม..... นายกินข้าวยังล่ะ
นายเป็นไรแน่นะเต้........เรารู้นะว่านายไม่สบายใจ น้อยใจเรา.....แต่....เราไปทำอะไรผิดมาล่ะ?
อืม.....ก็กะว่าจะพาปลายไปกินข้าวน่ะ
อันที่จริงไม่ต้องมาทุกวันก็ได้นะบ้านนายอยู่ห่างจากนี่ตั้ง 4 โล
ปลายไม่อยากให้ผมมาแล้วเหรอ
ปลายไม่อยากให้ผมมาจริงน่ะเหรอ
เปล่าเราเกรงใจนายน่ะ
คนเป็นแฟนกันทำไมต้องเกรงใจกันด้วยล่ะ
จริงสิเราเป็นแฟนกับเต้.........ไม่ๆนี่เราคิดอะไรนี่......เราก็เป็นแฟนกับเต้อยู่แล้วนี่
อืม จริงด้วย........รอแป๊บนะ
อืม......แล้วปลายจะไปไหนล่ะ
เราจะไปชวนอู๋ไปด้วยน่ะ ไม่รู้ว่าเค้ากินข้าวยัง เมื่อกี้เราก็เพิ่วติวกับเขามา
สองคนเหรอ
ทำไมเต้ถามยังงั้นอ่ะ....รึว่า....ไม่ไว้ใจเรา....รึหึง...งั้นบอกความจริงดีกว่าจะได้หึง.........แต่ไม่ได้เดี๋ยวเต้จะไม่สบายใจ
เปล่าหรอก มีเพื่อนอีกน่ะ
เหรอ ..........
เงียบ...................
รอแป๊บนะ
ทำไมต้องโกหกเราด้วยล่ะปลาย.......ทำไม
ปลาย
ฮึ
เราไปกันสองคนไม่ได้หรอ
เต้ต้องมีไรแน่เลย
ได้ไหม
แต่ว่า............
เราพูดเล่นน่ะ.........ไปสิไปชวนเค้าสิเดี๋ยวเราไปรอที่รถนะ
ไม่ดีกว่า
ฮึ !......ไรนะ
ไม่ดีกว่างั้น เราไปกันเลยดีกว่า
....................................................................................................
เต้เป็นไรรึเปล่า.......เราไม่เห็นเต้พูดไรเลยสักคำ
ตอนนี้ปลายฟ้ากับเต้นั่งอยู่ในร้านก๋วยเตี๋ยวข้างๆกับแม่น้ำยม บรรยากาศตอนนี้ช่างเหมาะกับการที่คนที่เป็นคู่รักกันได้อยู่ใกล้ชิดกันยิ่งนัก
เปล่าหรอก
ปากก็พูดไปแต่ใจสิกลับไม่ใช่........ทำไมนะทำไมเขาต้องรู้สึกปวดใจแค่เห็นปลายฟ้าอยู่กับนายอู๋ ไม่หรอกเขาแค่ติวกันไม่มีอะไรแน่.......แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าทำไมปลายฟ้าต้องโกหกเขา.......ทำไมที่ผ่านมาทำไมต้องโกหกกันด้วย........รึว่าเธอไม่ได้คิดที่จะรักเขาเหมือนที่เขารักเธอ
ปลายเราถามอะไรหน่อยได้ไหม
อืมได้สิ
เธอไม่รู้รึไงนะว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหนยิ้มอยู่ได้........แต่ก็เพราะรอยยิ้มของเธอนี่ล่ะที่ทำให้เขารักเธอตั้งแต่แรกพบตั้งแต่ที่เขาย้ายมาที่นี่
ไม่มีอะไรหรอก
ทำไมนะทำไมเราไม่กล้าถามนะ.........เรานี่ช่างขี้ขลาดจริงๆ
อ้าว......เป็นงั้นไป
อันที่จริงเราอยากถามปลายว่า.........ว่า........
ว่า.............ปลายฟ้าทำหน้าทะเล้น
ว่า......อ้อปลายจะสอบเอ็นเมื่อไหร่
อ๋อนึกว่าเรื่องไร..........ก็อีกเดือนครึ่ง
เดือนครึ่ง
อืม
เดือนครึ่งที่เธอต้องใกล้ชิดเขา.........ฉันจะทนได้แค่ไหนกันนะ
ทำไมเหรอ
ทำไมปลายไม่ออกจากหอแล้ว........ไปอ่านที่บ้านล่ะ
เต้........เราตกลงกันแล้วนะแล้วปลายก็จะไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด เต้ก็รู้นี่นาว่าทำไม
แต่ปลายเราไม่อยากให้ปลายอยู่ที่นี่แล้ว
เต้........มีเหตุผลหน่อยดิ
เงียบ..........................
เราว่าเราเลิกพูดกันเรื่องนี้ดีกว่านะ
เต้มีเหตุผลอะไรกันนะ..........บอกมาสิแล้วเราจะได้เอาไปคิด.......ไม่..........ตามใจมากไปเดี๋ยวจะได้ใจ
เดี๋ยวเราไปส่งนะ
เต้โกรธแล้วแน่เลย
อืม
ปะ
...................................................................................
ฝันดีนะเต้
อืม
ยิ้มอยู่ได้นะปลายเธอไม่รู้เหรอว่าเราน่ะเจ็บปวดแค่ไหน ให้เราฝันดีน่ะเหรอ เราจะหลับตาลงรึเปล่ายังไม่รู้เลย เธอยังจะให้เราหลับฝันดีเหรอ.........เธอใจร้ายจัง
เต้นี่แปลกๆแหะ.........เราพูดอะไรเกินไปรึเปล่านี่ ..........งั้นเดี๋ยวคืนนี้โทรไปราตรีสวัสดีกว่า
กลับแล้วเหรอปลาย
นายอู๋นั่นเอง มานั่งทำอะไรหน้าห้องเรานะ
อืม.......นายมีไรเหรอ
เปล่า.........คืนนี้อากาศดีนะไปเดินเล่นกันมะ
จริงด้วยบางทีเราอาจจะคิดมากไปก็ได้ นายอู๋ก็เป็นผู้ชายเราลองปรึกษาดีกว่าว่าจะทำไงดี บางทีเราอาจคิดมากไปก็ได้นี่