เมื่อสายลมพลิ้วไหว ตอน เมือ่หัวใจเริ่มรัก 2

บุปผาไพร

	หลังจากวันนั้นปลายฟ้ากับเพื่อนก็มาตรวจเวรกันตามปกติแต่ที่ไม่ปกติก็เห็นจะเป็นปลายฟ้านี่ล่ะไม่รู้เป็นไง   อยากจับผิดเหลือเกิน จนในที่สุดก็เอาเจ้าอู๋เข้าห้องปกครองได้ แต่ก็ไม่ใช่เพราะเธอแกล้งหรอก ก็นายอู๋น่ะทำความผิดเองนี่
ไอ้ปลายไม่รู้แกทำได้ไง แกไม่กลัวเหรอวะ...หมอนั่นน่ะน่ากลัวออก
	ทำไมจะไม่กลัวล่ะเนตร ....แต่ถ้าไม่มีใครกล้า โรงเรียนก็ไม่รู้จะมีคณะกรรมการได้อย่างไร
โฮ่ๆ......ไม่กลัวหรอก
แกเจ๋งว่ะ
อืม
	ปลายฟ้ากับเนตรนภาพูดกันไปขณะที่เดินไปยังหน้าเสาธง
ว่าแต่แกเถอะ......อ่านหนังสือยังใกล้สอบเอ็นแล้วนะโว้ย
แกไม่ต้องพูดเรื่องปวดหัวเลย
	อันที่จริงปลายฟ้าเป็นผู้หญิงที่เรียนเก่งมากในชั้น แต่ติดอยู่ตรงที่เธอขี้เกียจเท่านั้นล่ะ ...........ถ้าไม่อย่างนั้นเธอก็คงเก่งกว่านี้อีก ..............สมองดี.........แต่ขี้เกียจ
พี่ปลายครับตรวจเวรแต่เช้าเลยนะครับ
	ว้ายน้องเต้สุดหล่อ
อ๋อ.......น้องเต้ วันนี้ไม่ใช่เวรพี่หรอกจ๊ะ
อ้าวแล้วพี่ไปไหนล่ะครับ
พี่จะไปนั่งเล่นหน้าเสาธงน่ะจ๊ะ
เหรอครับ...........งั้นวันหลังผมไปนั่งด้วยได้ไหมครับ
	เอ๊ะตาเด็กนี่ชักไงๆ
ได้สิจ๊ะได้อยู่แล้วสำหรับน้องเต้
	นี่โดนม่อเสียเลย....หุๆ
นี่แกจะม่อเด็กรึจ๊ะ
	หุบปากเลยไอ้เนตร
ใครว่าล่ะจ๊ะเนตร .........เราน่ะรักใครรักจริง
	พูดพร้อมหันไปหาน้องเต้............เอาเข้าไปตู
เหรอจ๊ะ
พี่ไปก่อนนะจ๊ะน้องเต้
........................................................................................
นี่ไอ้ปลายฉันไม่เข้าใจเลยแกคิดจะทำอะไรกันแน่
ก็เปล่า
ก็เปล่า.....แล้วแกไปยุ่งกับน้องเขาทำไม
ก็เปล่าไง....ก็เค้าเห็นเป็นรุ่นน้องก็ต้องดูแลหน่อยดิ จริงมะ...........เอาน่าอย่าคิดมาก
	หลังจากวันนั้นที่ปลายได้คุยกับน้องเต้ก็คุยกันทุกวัน เพราะทางที่จะมาหน้าเสาธงนั้น ห้องน้องเต้ก็คือทางผ่านนั่นเอง
อ้อได้ข่าวว่าพักนี้นายอู๋ก็มายุ่งกะแกบ่อยไม่ใช่หรือวะ
ไม่หรอกนี่.........ก็แค่มันอาจแค้นที่เค้าเอามันเข้าห้องปกครอง...ก็แค่นั้น
มันอาจชอบแกก็ได้นะ
	ชอบบ้าอะไรล่ะ.......................มันเกียจจนอยากแกล้งฉันดิไม่ว่า
หุๆ...แกคิดงั้นเหรอ
อืม
แกคิดงั้นจริงอ่ะ
อืม
	ใช้อะไรคิดวะไอ้เนตร
หุๆ
ขอผมนั่งด้วยคนได้ปะครับพี่ปลายพี่เนตร
 	ว้ายน้องเต้สุดหล่อนั่นเอง
ได้จ๊ะได้
ไม่ต้องรีบพูดก็ได้ไอ้ปลาย
	ไม่ต้องพูดสักเรื่องก็ได้นะได้เนตร
งั้นเดี๋ยวเราเอาสมุดการบ้านไปส่งก่อนนะเนตรพูดเหมือนตัดรำคาญ
อืมฝากด้วยนะโว้ย
อ้าว
	ไม่ต้องอ้าวหรอกวันนี้ข้าขอแล้วกัน...โอกาสกำลังดี
ก็ค่าลอกไง
จะหลีเด็กดิไม่ว่า
หุๆ
	ไปเถอะไม่ต้องทำเป็นรู้ทันหรอกน่า
ก็ได้วันนี้วันเดียวน่ะโว้ย
อืม...
	รีบไปสิ
	หลังจากที่เนตรนภาออกไปแล้วปลายฟ้ากับเต้ก็คุยกันถึงเรื่องต่างๆ ถ้าเธอไม่คิดว่าน้องเต้เป็นรุ่นน้องเธอก็คงคิดว่าเต้จีบเธอแน่ๆ
..................................................................................
	หลังจากวันนั้นวันที่น้องเต้เข้ามาคุยกับปลายฟ้าก็ผ่านมา1 เดือนแล้วและแล้ววันเวลาก็ผ่านไป วันสอบกลางภาควันสอบปลายภาค จนเทอมนี้ก็เทอมสุดท้ายแล้วที่ปลายฟ้าจะได้อยู่ในสถาบันแห่งนี้
นี่วันนี้ไปเล่นปิงปองกันมะ ตอนกลางวันน่ะ
ไปดิไม่พลาดหรอก
นี่ปลายแกไม่เครียดกับการสอบเอ็นที่กำลังจะมาถึงบ้างเลยเหรอ
	นิดหน่อยนั่นเอง พักนี้นิดหน่อยดูเคร่งเครียดกับการเรียนมากกว่าทุกคนอาจเป็นเพราะว่าเธอหวังเอาไว้มากก็ได้ ว่าจะต้องเข้ามหาลัยให้ได้ อันที่จริงปลายฟ้าก็อยากเข้าให้ได้เหมือนกัน .......แต่เธอก็ขี้เกียจเกินกว่าที่จะอ่านในตอนนี้
แหมเหลือเวลาอีกตั้ง2เดือนแน่ะ
	อย่าทำให้เราใจเสียดิ........ปลายฟ้าคิด
ตอนนี้เราอยากสนุกกับชีวิตให้เต็มที่ เพื่อเวลาต่อไปเราจะได้ไม่ต้องเสียใจไงว่าเราทำอะไรไม่เต็มที่กับช่วงเวลา
	จะเข้าใจไหมนิ..........แหมเรานี่ช่างปรัชญาจริงๆ
ตามใจ
อย่าเครียดน่าหน่อย เดือนหน้าเราก็ย้ายเข้ามาในหอพักของโรงเรียนแล้ว  เวลานั้นเราก็จะได้ติวกันเต็มที่....เป็นไง
นั่นน่ะดิเนตรสมทบ
.......................................................................................