... จด - หมา ... ถึงพี่ภูตะวัน ...

keekie

สวัสดีค่ะ ... พี่ภู
	กี้ไม่ได้เขียนชื่อเรื่องตกหล่นนา  ...
	ก็พี่ภูบอกว่าให้กี้เล่าเรื่องหมาๆ บ้าง เพราะติดใจเรื่องแมวๆ ที่กี้เล่าให้ฟัง ..
	
	กี้นี่ก็แปลกเน๊อะ ...เกิดเป็นคนแท้ๆ ไม่ชอบยุ่งเรื่องคน ...
	ดันไปยุ่งเรื่องของหมาแมวมัน ..มันอยู่ของมันดีดีแท้ๆ เชียว ...
	เหอะ ... อีกหน่อยพวกมันคงบอกกี้ว่า .. 
	...อย่ามายุ่งเรื่องของผมได้ไหม? ...ขออยู่แบบสงบๆ ...
	กี้กะจะตอบพวกมันว่า ..ก็มีคนบอกให้ยุ่งนี่ ..ก็พี่ภูนั่นแหละ...
	จริงๆ แล้ว กี้ไม่เคยคิดว่าตัวเองรักสัตว์หรอกค่ะ ไม่ว่าจะเป็นหมาหรือแมว ..
	แต่มีเหตุให้ต้องยุ่งกะพวกมันมาโดยตลอด ...
	ตั้งแต่จำความได้ ...กี้โตมาในบ้านชั้นเดียว ขนาดสี่สิบสองตารางวา ..
	ที่มีสมาชิกดังต่อไปนี้ ..คนสิบหกคน..หมา ..นกพิราบ..นกเอี้ยง..นกขุนทอง..
	นกกระตั้ว..นกหงษ์หยก..ไก่แจ้..ไก่โต้ง..ไก่พันธุ์ไข่..ไก่งวง..ห่านสองตัว..
	เอ...อารัยอีกน้า ....?????
	อ้อ ..ปลาเงินปลาทอง ..ปลาแรด ..ปลาหางนกยูง ...แล้วก้อเต่า...
	เฮ่อ...มีแต่คนกะห่าน..ที่กี้จำได้ว่ามีกี่ตัว ..นอกนั้น ..จำไม่ได้หรอกค่ะ ...
	
	บ้านกี้เหมือนสวนสัตว์ขนาดย่อมเลยเน๊อะ ...
	จนบางที..กี้คิดอยากจะเปลี่ยนป้ายจาก...บ้านปานมโนธรรม...
	มาเป็น...สวนสัตว์ดุสิตจ้ะ...
	ส่วนเจ้าหมาเนี่ย ...มีแยะมากค่ะ ..กี้ไม่เคยรู้หรอกว่ามันพันธุ์อะไรบ้าง ..
	รู้แต่ว่ามันชื่อ..นายต้นหอม..นางสาวผักชี..นายเหมียว 
(ตัวเนี้ยหมานะ ..งงอยู่เหมือนกันหมาชื่อเหมียว)
	แล้วก็อื่นๆ อีกมากมายที่กี้จำไม่หมด
	
	กี้ไม่ได้ไปสรรหามาเลี้ยงเองหรอกค่ะ ..
	ญาติผู้พี่ของกี้...เธอมักจะประกาศเสมอว่า...อะฮั้นรักหมาฮ่ะ...
	แล้วก็ไปสรรหามาเลี้ยง ...แต่ละตัวน่ะหมาฝรั่งขนสวยๆ นะเออ ...
	เจ้าบางแก้ว..หลังอานน่ะ..ฝันไปเหอะ..เกรดไม่ถึงจะได้อยู่บ้านกี้หรอก
	ตอนพวกมันเด็กๆ คุณเธอก็รักใคร่ทะนุถนอมมันดีอยู่หรอก ..
	กลับจากโรงเรียนก็รีบวางกระเป๋ามาเล่นกับมัน...
	ตกเย็นก็อุ้มมันออกไปเดินเล่น...
	คุณเธอทำแบบนี้ทุกวัน...สม่ำเสมอ...เป็นเวลาไม่เกินสองอาทิตย์หรอกค่ะ ..
	คุณเธอก็จะเริ่มเบื่อ...และไม่สนใจมัน ...
	พอกี้กลับมาจากโรงเรียน...วางกระเป๋า...คว้าจักรยาน  BMX คันเก่งเตรียมจะไปซิ่ง ...
	นายต้นหอมก็มายืนทำตาละห้อย...เหมือนจะถามกี้ว่า ...พาผมไปด้วยได้ไหมฮับ?
	กี้ทำไม่สนใจ...ขืนพามันไปด้วยก็ซิ่งไม่มันส์น่ะซี้...เมินซะเถอะ...
	
	พอกี้ขี่จักรยานออกไป...มันก็วิ่งตาม...
	ในที่สุด...กี้ก็ใจอ่อน...
	ต้องยอมอุ้มมันด้วยมือข้างหนึ่ง...มืออีกข้างหนึ่งจับแฮนด์รถ...
	เอ..ก็สนุกดีเหมือนกันนะ ...ขี่จักรยานด้วยมือข้างเดียว...
	เรื่องชักจะสนุกมากขึ้นไปอีก ...เมื่อนางสาวผักชีเห็นกี้อุ้มนายต้นหอมขี่รถจักรยาน..
	มันก็เอามั่ง...วิ่งตามรถจักรยานกี้...แล้วก็เห่าบ๊อก ๆๆ ..
	เหมือนจะตัดพ้อว่า...ลำเอียง!!!...ลำเอียง!!! ...
	ในที่สุด...กี้ก็ใจอ่อน ... ยอมใช้มืออีกข้าง ...อุ้มนางสาวผักชี ...
	กี้เพิ่งได้รู้ตัวเองว่า ...กี้ขี่จักรยานปล่อยมือได้ ...
	ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ....เอิ๊ก...เก่งจริงเจ้ากี้เอ๊ยยยยยย....
	พอหัวเราะจนเป็นที่พอใจ ... กี้ก็ลืมตา ...
	อนิจจ า... ฝาท่อข้างหน้ามันเปิดอยู่ ......
	กี้เบรคสุดแรงเกิด ... แต่ช้าไปเสียแล้ว ...	
	...ล้อหน้าจักรยานตกลงไปในท่อ ...
	ทั้ง...น้องกี้...นายต้นหอม...นางสาวผักชี...
	กระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง ...
	ได้แผลกัน คน  และ ตัว  ละไม่ใช่น้อย
	คราวนี้เดินกระเผลกกลับบ้านเองแล้วกันทั้งสองคน เอ๊ย ทั้งสองตัว ...
	ไม่มีอารมณ์จะอุ้มกลับแล้ว...
	หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ...กี้ ...นายต้นหอม...และนางสาวผักชี..
	เลยกลายเป็นซี้กัน ...ต้องขี่จักรยานเล่นด้วยกันทุกเย็น...
	
	อีกสองอาทิตย์ต่อมา ...
	คุณญาติผู้พี่ ... เธอก็ประกาศอีกว่า ... อะฮั้นรักสุนัขฮ่ะ...
	
	แล้วเธอก็พานายเหมียวมา.......
	เฮ่อ..กี้โม้จนคอแห้งแระค่ะ...เอาไว้กี้มาโม้ต่อคราวหน้าละกันนะคะ ..
	นั่นแน่...พี่ภูอยากรู้ล่ะสิ...ว่ากี้จะใช้มือไหนอุ้มนายเหมียวขี่รถจักรยานใช่ม้า?
	อดใจไว้หน่อยนะ...ไว้จะเล่าให้ฟัง ...				
				
comments powered by Disqus
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 00:14 น. - comment id 84605

    เห็น..หาเรื่อง..เอ้ย..หัวเรื่องของเจ้ากี้..
    โต๊ะใจหมดเลย...
    
    เอ..พิมพ์ตก...หรือตั้งใจหว่า..27.gif
    
    พออ่านแล้ว...
    
    เฮ้อ...โล่งใจ....
    
    เออแฮ่ะ...น้องกี้ของเรา..ยุ..ขึ้นด้วย41.gif
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 00:49 น. - comment id 84606

    ตั้งแต่จำความได้ ...กี้โตมาในบ้านชั้นเดียว ขนาดสี่สิบสองตารางวา ..
    ที่มีสมาชิกดังต่อไปนี้ ..คนสิบหกคน..หมา ..นกพิราบ..นกเอี้ยง..นกขุนทอง..
    นกกระตั้ว..นกหงษ์หยก..ไก่แจ้..ไก่โต้ง..ไก่พันธุ์ไข่..ไก่งวง..ห่านสองตัว..
    
    เอ...อารัยอีกน้า ....?????
    
    อ้อ ..ปลาเงินปลาทอง ..ปลาแรด ..ปลาหางนกยูง ...แล้วก้อเต่า...
    
    เฮ่อ...มีแต่คนกะห่าน..ที่กี้จำได้ว่ามีกี่ตัว ..นอกนั้น ..จำไม่ได้หรอกค่ะ ...
    
    
    แบบนี้....แถวบ้านพี่เขาเรียกว่า...
    
    สวนสัตว์...
    
    น่ะน้อง..
    
    แน่ใจเหรอ..ว่าบ้านกี้น่ะ
    
    
    23.gif
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 00:51 น. - comment id 84607

    เฮ่อ..กี้โม้จนคอแห้งแระค่ะ...เอาไว้กี้มาโม้ต่อคราวหน้าละกันนะคะ ..
    
    นั่นแน่...พี่ภูอยากรู้ล่ะสิ...ว่ากี้จะใช้มือไหนอุ้มนายเหมียวขี่รถจักรยานใช่ม้า?
    
    อดใจไว้หน่อยนะ...ไว้จะเล่าให้ฟัง ...
    
    
    พี่รู้..จ๊ะ..
    
    ขอตอบว่า...
    
    มือ ที่  สาม ...
    20.gif 5-5-5
    
    ถูกต้องใช่ไหม๊..
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 00:53 น. - comment id 84608

    
    คราวหน้า...
    
    พี่ภูฯ..
    
    ขอ....เป็นเรื่อง...
    
    หมู หมู น่ะ...
    
    เรื่องหมู ๆ น่ะ...
    อย่าหลงประเด็น
    
    ไม่ใช่เรื่องของ...น้องกี้น่ะ..
    
    หมู - หมู  น่ะ.....5-5-5  
    
    30.gif
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 00:58 น. - comment id 84609

    น้องกี้...
    
    ขอบคุณมาก ๆ..
    
    ที่มาเขียนเรื่อง หมา - หมา
    
    ตาม
    
    คำขู่....เอ้ย..ขำขอ ของพี่ภูฯ
    
    พี่ชอบมากจ๊ะ
    
    41.gif
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 05:48 น. - comment id 84611

    วันนี้.....วิญญาญ..นักเขียนเข้าสิงอีกแล้ว.
    นั่งเขียนงาน...
    
    จนสว่างเลยแฮะ....
    
    หลังจากพี่แขวนปากกา..มา 4 เดือน 
    
    แล้ว...
    
    ขอตัว..ขอหัว..ไปนอนก่อนหล่ะ...
    
    ฟื้นเมื่อไหร่...จามาอ่าน..เรื่อง
    
    หมู - หมู ต่อ น่ะน้องรัก 16.gif
    
    ราตรีสวัสดิ์....
    
    เอ้ย..โทษที...อรุณสวัสดิ์ ....
    
    หาว !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! หวอด....69.gif
  • กีกี้

    7 พฤษภาคม 2548 09:11 น. - comment id 84612

    17.gif... ตื่นเช้ามาถึง .. โห .. มีแต่พี่ภูมาคุยให้ฟังทั้งนั้น ...
    
    ใครบอก .. มือที่สามน่ะ ... กี้ไม่สนหรอก ..
    กี้ใช้ .. แหบก .. ทอด แล้ว ลากตังหากพี่ภู ..
    
    ได้คืบจาเอาศอก .... เขียนแล้วมีรางวัลให้อ๊ะเป่า? ...
    
    อรุณสวัสดิ์ค่ะ .. กี้เพิ่งตื่นเหมือนกัน ..
  • ภู ตะ วัน

    7 พฤษภาคม 2548 14:35 น. - comment id 84616

    กี้..
    
    อยากได้อะไรหล่ะ...รางวันน่ะ..
    
    พี่มีแต่ตัวกับ16.gif..
    ให้จะเอาไหม๊?  อิอิ ..
    อย่าพึ่งอ๊วก....
    
    
    ใครบอก..ว่าได้คืบจะเอาศอก...
    พี่จะเอาเป็นวา..ต่างหาก....
    เขียนมาเถอะ...
    
    พี่น่ะ..ไม่ค่อยมีเวลา..อ่านงานใครเท่าไหร่หรอก..
    
    ถ้าอ่านเมื่อไหร่น่ะ..
    
    โดนเต็ม ๆ...
    
    จะบอกให้....
    
    ตื่นมาปวดหัวจัง...ขอ 59.gif
    
    สักแก้วซิ...
    
    
  • พี่ภู....งานนี้..เหมารอบ..

    7 พฤษภาคม 2548 14:37 น. - comment id 84617

    ว๊าก...
    
    ภาษาไทยวิบัติ..
    
    แก้จ้าแก้..
    
    รางวัล...ไม่ใช่รางวัน..
    
    นี่ล่ะน้า...
    
    คนเพิ่งตื่นนี่...
    
    23.gif
    
    ว่าแต่...ทำไมกี้ไม่ไปเที่ยวกะเขาหล่ะ...
    
    ไม่อยากเจอหน้าพี่เหรอ..
    
    เฮ้อ..
  • กีกี้ ...

    7 พฤษภาคม 2548 15:27 น. - comment id 84618

    22.gif... พี่ภูตื่นแล้วช่ายมะ ...
    ... กี้จะได้ไปนอนมั่ง ...
    เมื่อเช้าตื่นมานั่งทำงาน .. ตอนพี่ภูไปนอน ...
    จนป่านนี้ ... 
    
    .. กี้ไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกะ ..หมู.. อ่ะ 
    
    มีแต่ประสบการณ์ของ supermodel keekie ...
    สนป่ะ ..
    
    46.gif20.gif4.gif61.gif.. ม่ายเอา .. ไม่พูด ..
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    7 พฤษภาคม 2548 16:21 น. - comment id 84619

    เจ้ากี้...
    หมั่นไส้.....จริง...
    
    
    
    
    เอาพอพี่ทำงานกี้..นอน..
    พอกี้จานอน..พี่ตื่น..
    
    เออเน้อะ...ก็คุยกันได้...
    
    ดีจริง ๆ....
    
    เฮ้ย...โลกนี้..มันมทีเรา..แค่สองคนรึไงน่ะ..
    
    อิ ๆ...
    
    14.gif
  • +~หยาดน้ำฟ้า~+

    8 พฤษภาคม 2548 21:44 น. - comment id 84642

    มาอ่านค่า หนุกดีนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้พี่ๆค่า6.gif รักพี่ภู ติดตามผลงานมานานเเล้วค่า16.gif16.gif
  • ธราญา

    9 พฤษภาคม 2548 23:52 น. - comment id 84663

    29.gifขอแสดงความเสียใจกับน้องกี้ที่ไม่มีประสบการณ์เรื่องหมูหมูนะคะ  แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวช่าจะช่วยด้วยอีกทางนะ  เพราะเรื่องหมูหมูน่ะถนัดค่ะ  แต่เรื่องหมาหมาน่ะไม่ถนัดเจ้าค่ะ  อยากอ่านต่อนะจ๊ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ  แซวกันนิดๆนะรักหรอกจึงหยอกเล่น8.gif16.gif57.gif65.gif74.gif
  • ซิมเปิ้ล

    12 ตุลาคม 2549 10:40 น. - comment id 92980

    คิดถึงนะค่ะ19.gif27.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน