ลาก่อนที่รักของฉัน

จากที่ตรงนี้ที่ที่มีแต่ความว่างเปล่าไม่มีแม้คนเคียงข้างอย่างที่เคยเป็น..เหมือนวันเก่าๆวันนั้นที่เราเคยอยู๋ใกล้...ยามสายลมพัดยามเย็น..ฉันมีฌธอเป็นเพื่อนร้องเพลงกล่อมให้ฉันหลับฝันดี...กลางกระท่อมไม้ไผ่...ไม่ว่าอากาศจะร้อน ฝนจะตกหรือแม้กระทั่ง.....จะหนาวเหน็บซักเพียงใด..ฉันก็ยังมีเธอเคียงข้าง...เป็นเพื่อนคอยบอกกล่าวเรื่องราวให้ฉันรู้....
ณ.วันนั้นเรามีกันเพียงแค่สองเรา..มีความสุขมาก ฉันยังจำทุกเพลงที่ได้ยินจากเธอ..มันเพราะมาก...วันนี้เมื่อได้ยินเสียงเพลงนั้นอีก...ก็ยิ่งทำให้ฉันคิดถึง..คตึดถึงเธอมากเหลือเกิน.....
ฉันยังจำวันที่เธอจากไปได้ดี...ในคืนที่มีฝนกระหน่ำตกลงมา...เราทั้งสองอยู่ในกระท่อมไม้ใผ่...ฉันนอนหลับเพลินมากจำได้ว่า..ฉันได้ยินเสียงเธอร้องเพลงแล้วก็เผลอหลับไป...
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับมองไปรอบๆ....เห็นเธอนอนอยู่กลางสายฝน...เปียกโชกคงเป็นเพราะแรงลมที่พัดต้นไม้ให้ทับลงมาที่เธอ
ฉันได้แต่มอง ได้แต่เสียใจแล้วรำพันออกมาดังๆกลางสายฝนว่า" โธ่ ไม่น่าเลยแล้วฉันจะเอาวิทยุที่ไหนมาฟังเพลงละเนี่ย ตังค์หมดแล้วด้วย"

zilver 25 เม.ย. 2548 14:35 น. - ID 5068