นิทานพื้นบ้านร้อยตอนเรื่อง: สิบสามอภินิหาร ตอน กำเนิดสมุทรดารา 1

อมตะลักขณา

ปีศาจกินภวัง มีฤทธิ์อยู่ด้วยการกัดกินความฝันของสรรพสัตว์แลผู้คน ทำให้เหยื่อตกอยู่ในสภาพหมดอาลัยตายอยาก พลังชีวิตหดหาย ไม่เกินชั่วก้านธูป ก็จะตายทันที ปีศาจกินภวังค์ ไม่มีพิษสง น่ากลัวแต่อย่างใด ถ้าไม่ใช่เวลาแห่งรัตติกาล ก็ไม่สามารถออกหากินได้
                     
                      ท้าวสุริยัน ต้องเปล่งพลานุภาพปิดกั้นดินแดน กักขังปีศาจกินภวังค์ และทำให้ดินแดนนั้นเป็นกลางวันอยู่นาน 999 วัน จึงกำจัดปีศาจกินภวังค์สำเร็จ
                      ครั้น ท้าวสุริยัน คืนสู่สวรรค์ องค์อัมรินทร์ เทวะผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นที่ 6 รับสั่งให้ พิรุณเทพ บันดาลให้ฝนตกทั่วทั้งดินแดน 1 ห่า พระพิรุณรับบัญชา บันดาลฝนทันที เมื่อนั้น ท้องฟ้าเกิดมืดครึ้มราว 30 คืน แลในคืนที่ 31 กลับเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ พื้นดินส่วนนั้นยุบลงทั้งดินแดน น้ำฝนทะลักเข้าไป กลายเป็นแอ่งน้ำขนาดใหญ่ องค์อัมรินทร์เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่ ทอดเนตรเห็นดังนั้นจึงรับสั่ง พฤกษาเทพ ปลูกต้นกัลปังหา ลงในท้องนที แลให้กำเนิดชีวิตใต้สมุทร (จบความก่อน)
                       แคว้นกัลปังหา เป็นดินแดน กลางทะเลสาบขนาดใหญ่ พระเจ้ากัลปังหา เป็นผู้ค้นพบนครแห่งนี้ เมื่อ 50 ปีก่อน เนื่องจากหลงเข้ามาหาปลา แล้วได้ช่วยเหลือลูกปลาน้อยตัวหนึ่ง ที่ติดอยู่ในแง่งหิน ครั้งนั้นลูกปลาน้อยว่ายทวนน้ำกลับขึ้นมา แผลงฤทธิ์ให้มีขนาดใหญ่ขึ้น โอบรัดพระเจ้ากัลปังหาลงสู่ท้องทะเลสาบ พามายังถ้ำเพชร ซึ่งเกิดจาก การยุบตัวของแผ่นดินนั่นเอง
                       ภายในถ้ำส่องประกายเพชรแวววับสวยงาม มีบัลลังเพชรตั้ง อยู่กลางถ้ำ ข้างบัลลังมีต้นกัลปังหา สีแดงสดแผ่กิ่งก้านปกคลุมบัลลัง ออกผลสีทองเม็ดเท่าหัวแม่มือเต็มต้น ดูงดงามยิ่งนัก ลูกปลาน้อยคาบผมที่ตกอยู่ กลืนเข้าไป พลันเกิดกลุ่มควันประหลาด วนขึ้นรอบกาย เมื่อกลุ่มควันจากลง กลับกลายร่างเป็นสาวแรกรุ่น งดงามรามกับนางฟ้า ดวงตาสุกใส นัยว่ามหาสมุทรทั้งผืนปรากฏภายใต้ดวงตาคู่นั้น พระเจ้ากัลปังหาตัดสินใจอยู่กินกับลูกปลาน้อย เถลิงพระนามใหม่ว่า พระเจ้ากัลปังหา สร้างอาณาจักรใหญ่โตใต้ทะเลสาบ มีบริวารเป็นสรรพสัตว์ใต้ผืนน้ำมากมาย 
โปรดติดตามตอนต่อไป...