เคยมีคนบอกฉันว่าชีวิตของคนเราต้องยืนอยู่บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริง...แต่ในอีกขณะหนึ่งเราก็สามารถที่จะมีโลกส่วนตัวเป็นโลกแห่งความฝันของเราเองได้..โลก..ที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อหล่อหลอม..หล่อเลี้ยงหัวใจของตนเอง..ซึ่งฉันก็เห็นด้วยน่ะ ...ในชีวิตของเรานั้นไม่สามารถทำฝันให้เป็นจริงได้ทุกอย่างเสมอไปหรอก แต่บางความฝันแค่เราได้ฝันมันก็มีความสุขมากแล้ว..บางทีน่ะถ้าความฝันของคนเราเป็นจริงไปซะหมด...ชีวิตก็คงหมดความท้าทาย ....โลกของความเพ้อฝันก็คงจะหมดไป..คุณว่าจริงไหม..ตอนนี้ฉันมีความสับสนภายในใจมากมายเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปของชีวิตในอนาคต..มีทางแยกมากมายให้ฉันเลือกเดิน...ปัญหาก็คือว่า..ฉันไม่รู้จะเลือกไปทางไหนดี..ระหว่างทางที่รัก...กับทางที่ควรจะไป ถ้าหากคุณต้องเลือกระหว่างสิ่งที่คุณฝันมาตลอดทั้งชีวิตกับสิ่งที่ใคร ๆ เรียกว่ามันทุกต้องและเหมาะสมที่สุดสำหรับตัวคุณ คุณจะเลือกสิ่งไหนค่ะ...สำหรับฉัน...ตอนนี้อยากหยุดสักพักนึงเพื่อว่ามันจะทำให้ฉันมองเห็นมุมมองแปลก ๆ ได้ความคิดดี ๆ กลับมา ...หลายครั้งในชีวิตที่ฉันท้อแล้วก็หยุดพักข้างทาง..แล้วก็ได้พบกับความแปลกใหม่..ที่ฉันคิดว่าถ้าฉันเดินเร็วเกินไป ฉันอาจไม่มีโอกาสได้พบกับสิ่งเหล่านี้เลยก็ได้....เมื่อคุณผู้อ่านได้อ่านมาถึงตรงจุดนี้แล้ว..ฉันอยากจะบอกว่าขอบคุณมากที่อุตส่าห์ทนอ่านเรื่องราวของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนึงจนถึงบรรทัดนี้ได้...ไม่ว่าคุณจะเห็นด้วยกับบทความนี้หรือไม่..ไม่ใช่เรื่องแปลก...หากฉันเพียงแค่อยากฟังความคิดเห็นของคุณบ้างก็เท่านั้นเอง....หวังว่าคงไม่เป็นการรบกวนเกินไปนะ........
ลาเวนเดอร์ 16 เม.ย. 2548 13:32 น. - ID 4954 
1347
1
0
16 เมษายน 2548 16:57 น. - comment id 84163
....สวัสดีคับ เป็นคำทักทายตามสมบัติผู้ดี บัญญัติไว้... แนะนำตัวก่อนนะ ผม ปุถุชนคนเดิน กินกินมาม่าบางมื้อ เรียก สั้นๆ ก้ได้ ว่า \" นาย หรือคุนอิสรภาพ แห่งความรู้สึก ก็ได้ มิมีหมายหมางข้องขุ่นใจ ดอก\" ได้อ่านเรื่อง ความฝัน.....กับปัจจุบันที่เป็นจริงแล้วละ ดีจริงๆ ที่มีโอกาสได้เลือก ที่จะทำ ตามความฝัน และความที่ไม่เคยฝัน ทางฝันก็คือทางที่รัก และทางไม่เคยฝันก็คือทาง ที่ควรไป อิอิ .อันนี้ ก็แนะนำ มิได้ดอก เพราะไม่ได้ นั่ง ดูอยู่ในใจของคุณนะจ๊ะ ทางมีไว้ให้เราเลือก เดินก็ได้ จะวิ่งก็ได้ แต่ถ้าถึงทางแยกระหว่างรอยต่อของความรู้สึก เกี่ยวกับการใช้ชีวิตและละก็.... ...นี่ มิทราบได้ คงจะต้องมีคำตอบ บ้างคำถาม ไว้กับใจของตัวเองแล้ว จะวิ่งไปก็เหนื่อยเปล่า เดินเอาก็ยังไม่รู้ ว่าจะไปไหน เอาเป้นว่า นั้งลง แล้วมองดูย้อนกลับไปว่า หนทางที่ผ่านมานั้น มีอะไรบ้างที่สำคัญสำหรับตัวเรา นะจ๊ะ ท่ข้างทางยังมีอะไรให้เราดูอีกเยอะเลยละ เอาเป็นว่า ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตแล้วกัน นะจ๊ะ อิอิ
16 เมษายน 2548 17:10 น. - comment id 84164
... เส้นทางที่จะเลือกเดิน ... ก็เหมือนที่คุณพูดออกมานั้นแหละ... ชีวิตคงหมดความท้าทาย... ไม่มีใครรู้เท่าตัวเราเอง...
22 เมษายน 2548 15:30 น. - comment id 84386
อย่างแรกเลย..ก็ต้องขอบคุณนะค่ะที่กรุณาเข้ามาอ่านแล้วก็แสดงความคิดเห็นดี ๆ .. ถึงคุณ...ปถุชนคนเดินดินนะคะ...ข้อคิดของคุณทำให้ฉันเกิดความคิดดี ๆ ขึ้นมาได้ตั้งเยอะเลยค่ะ..ขอบคุณนะคะ..และที่สำคัญฉันจะยินดีเป็นอย่างมากถ้าเราจะได้เป็นเพื่อนกัน... ถึงคุณ.......แม้คุณจะไม่ได้บอกชื่อเสียงเรียงนามของตนเอง..แต่คุณก็ทำให้ใครคนหนึ่งมีกำลังใจเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ