บทที่4แล้วเราก็ได้รักกัน ณ.. ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ในห้างเซ็นทรัสลาดพร้าว เจได้พูดว่า "กี๋ครับพี่มีอะไรจะบอก" "บอกอะไรค่ะ" "ถ้าพี่บอกไป กี๋สัญญานะครับว่าจะไม่โกรธพี่" กี๋รู้อยู่แล้วว่าพี่เจจะบอกอะไร "ค่ะ ไม่โกรธ" "คือพี่... คือพี่.. คือพี่.." "พี่รักกี๋ครับ" กี๋ได้ฟังอึ้งไปพักหนึ่ง" "กี๋โกรธพี่ไหมครับ" "กี๋จะโกรธพี่ทำไมล่ะพี่เจไม่ได้ทำอะไรผิดซ่ะหน่อย" "แล้วกี๋ล่ะรู้สึกยังไงกับพี่" "กี๋ก็มีความรู้สึกที่ดีกับพี่นะ แต่" "แต่อะไรครับ" "กี๋คงคบกับพี่ไม่ได้หรอก" "ทำไมล่ะครับ" "เพราะกี๋คงไม่มีเวลาให้พี่" "อย่าคิดแบบนั้นสิ" "พี่เชื่อม่ะ เมื่อก่อนกี๋เคยคบกับผู้ชายคนหนึ่ง" "ครับ" "กี๋รักเค้ามาก แต่สุดท้ายเราก็เลิกกัน" "ทำไมล่ะครับ" "เพราะกี๋ไม่มีเวลาให้เค้าไง" "เพราะอะไรล่ะครับ" "พี่ก้น่าจะรู้นะว่าที่บ้านกี๋เป็นยังไง เข็มงวดขนาดไหน" "จะไปมาไหนกับใครไม่ค่อยได้" "กี๋ฟังพี่นะ " "พี่ไม่สนใจหรอกนะว่ากี๋จะมีเวลาหรือไม่มีเวลาให้พี่" "เพราะที่สำคัญจริงๆมันอยู่ตรงนี้(มือมาแตะที่หน้าอกข้างซ้าย)" "และพี่เองก้ไม่ช่ายคนที่จะมีเวลาให้ใคร" "เพราะงานที่พี่ทำก้ไปไหนมาไหนไม่ได้หรอก" "เพราะจุดสำคัญจริงๆมันอยู่ที่ใจ และความเข้าใจกันและกัน" "พี่คิดยังนั้นจริงๆหรือค่ะ" "ใช่ครับ" "ขอบคุณค่ะ กี๋สัญญานะถ้ากี๋มีเวลากี๋จะให้พี่คนเดียว" "งั้นกี๋ก็แปลว่า แปลว่า" "ค่ะกี๋ก็รักพี่เหมือนกัน" "จริงๆนะ" "ค่ะ" "พี่สัญญานะครับว่าพี่จะมีกี๋คนเดียว" "และเวลาที่พี่มีของพี่ๆก็ยกให้กี๋หมดเหมือนกัน" หลังจากที่ออกจากร้านอาหารทั้งคู่ก็เกินออกมาด้วยอาการเขินอาย ทันใดนั้นเจก็เอื้อมมือไปจับมือกี๋ด้วยอาการสั่นๆเกร็ง และพูดว่า.. "กี๋เชื่อม่ะว่าพี่ไม่เคยเดินจับมือใครเดินเลย" "เชื่อค่ะ มือสั่นออกขนาดนี้แถมมีเหงื่อด้วย" "น่าอายจังเลย" "ไม่หรอกค่ะ กี๋โชคดีนะค่ะที่ได้รู้จักกับพี่และได้คบกับพี่" "พี่ก็เหมือนกันครับ" "พี่สัญญาว่าจะรักกี๋คนเดียว" "แค่พี่เจไม่ทำให้กี๋เสียใจก็พอแล้วค่ะ" และทั้ง 2 คนก็เดินเล่นหยอกล้อไปมา และกี๋ได้ดันไปเห็น..สิ่งที่ทำให้กี๋ถึงกลับตื่นตกใจ เจเลยถามไปว่า "กี๋เป็นอะไรครับ" โปรดติดตามตอนต่อไป .ในวันจันทร์ที่ 18 เมษายน นะครับ
12 เมษายน 2548 10:01 น. - comment id 84085
5555...อ่านคนแรกเลยเราดีจัยจิงๆๆๆๆๆรู้เรื่องราวก่อนคนอื่นแต่ว่าพระเอกละผิดคนเปล่า..แก้ไขด่วน...นางเอกเจอไรว้าอยากรู้จิง...คงม่ายเจอแฟนเก่านะ
12 เมษายน 2548 10:18 น. - comment id 84086
ดีใจด้วยนะคะ แล้วต่อจากนั้นเกิดอะไรขึ้นอะ
12 เมษายน 2548 11:08 น. - comment id 84087
เยี่ยมไปเลยอ่ะ อ่านแล้วอิ่มเอิบแทน...อิอิ เง่อ...การเข้าใจซึ่งกันและกันทำให้ความรักมั่นคงตลอดไป เอ๊...จะเกิดรัยขึ้นน๊าอยากรู้จัง แต่ไม่เป็นรัยรอลุ้นแล้วกันเนอะ
12 เมษายน 2548 11:21 น. - comment id 84088
ซึ้งมากค่ะ กำลัง ตื่นเต้นเลย ไม่น่ารีบจบ (อยากมีคนรักแบบนี้ มั้ง)
12 เมษายน 2548 11:33 น. - comment id 84089
ประมาณว่าเอาเรื่องเจงมาเขียนป่ะเนี่ย ซึ่งๆๆๆๆอย่าเป็นงี้บางอ่ะ อิอิ
12 เมษายน 2548 13:41 น. - comment id 84091
ยังกะละครนำเน่า ดึงเรื่องซะ จะเขียนก็ให้มากกว่านี้หน่อย ไม่ใช่พอกระดึ๊บๆแล้วก็จบ
12 เมษายน 2548 15:37 น. - comment id 84094
อิอิอิ สงสัยนางเอกเราไปเจอใครเข้าแน่เลย อิอิอิ มัวอีกแล้วเรา .....
16 เมษายน 2548 12:02 น. - comment id 84157
แล้วเรื่องนี้มันเรื่องจิงป่าวครับ ถ้งจิงคนอย่างนี้คงหายากแฮะ