ฟาง ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะ หรือว่าไข้ยังไม่หาย ไข้น่ะหายแล้วแต่มันมีเรื่อยอื่นเข้ามาแทนอ่ะดิ เรื่องของตั้มกับภูมิใช่มั้ย อืม แต่รู้ได้ไงอ่ะ ก็เราฉลาดอ่ะ 55 เรื่องนี้เราเครียะนะ ยังจะมาเล่นอีก ก็ได้ๆ ไหนฟางลองเล่าให้เราฟังหน่อยดิ มันเกิดอะไรขึ้นฉันจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ออมฟังเพราะออมเป็นเพื่อนที่ฉันไว้ใจมากที่สุดและให้คำปรึกษากับฉันได้ดีที่สุด โห นี่โลกจะถึงกัลปวสาน แล้วหรือนี่ ตั้มถึงทำแบบนั้นแล้วนี่เธอถูกเขาจูบด้วยเหรอ อืม เลยทำตัวไม่ถูกอ่ะ งั้นตอนนี้ เธอกำลังสับสนความรู้สึกที่มีต่อภูมิกับตั้มใช่มั้ย อืม แล้วเธอจะกลับไปคบกับตั้มอีกรึเปล่าล่ะ เราอยากคบกับเขาแบบเพื่อนมากกว่า อืม งั้นเวลาที่เธอยู่กับภูมิเธอจะรู้สึกแปลกๆแต่เวลาที่เธออยู่กับตั้มเธอจะไม่รู้สึกใช่มั้ย อืม มันแปลกๆอ่ะ มันทำให้เราไม่แน่ใจ 55 ความรู้สึกแปลกนั่นแหละ จุดเริ่มต้นล่ะออมพูดแล้วเดินออกไปหน้าห้อง สงสัยคงไปที่ระเบียงของชั้น มันคงไม่ใช่แบบที่ออมพูดหรอก ฉันไปหาออมดีกว่า ที่ระเบียงเนี่ยอากาศดี ยิ่งตอนเช้าๆอากาศยิ่งดี แต่แล้วฉันก็เจอคนที่ตอนนี้ทำให้ฉันสับสนมากที่สุด ฟางหายแล้วเหรอถึงออกมายืนตากลมอ่ะ ถ้าไม่หายคงไม่ออกมายืนตรงนี้หรอก แล้วก็ขอบใจนะที่เช็ดตัวให้เมื่อวาน ปากแบบนี้แสดงว่าหายแล้ว งั้น ไปดูหนังกันม่ะ ก็ดีเหมือนกัน ออมไปม่ะ ไม่ดีกว่า ไม่อยากเป็นก้าง ไปกัน 2 คนเหอะ จะบ้าเหรอ แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ ภูมิ งั้นเจอกัน ตอน 11 โมงนะ อืม แล้วเจอกัน กลับห้องเลย ยัยเพื่อนตัวแสบฉันลากออมกลับมาที่ห้อง เริ่มสนใจภูมิแล้วใช่มั้ยล่ะ พูดเล่นหน่าออม ก็แค่รู้สึกแปลก ไม่มีไรหรอกหน่า ตอนนี้ปฏิเสธได้ก็ปฏิเสธไป แต่เธอก็หกเราไม่ได้หรอกนะฟาง 55ถึงจะยังไงภูมิก็แค่ทำให้ฉันหวั่นไหว ฉันคงยังไม่ได้ชอบเขาหรอกนะ +++++++++++++++++++++++++++++ ภูมิ นายชวนฉันมาดูหนังผีเนี่ยนะ อืม ไมเหรอ นายไม่รู้เหรอว่าฉันกลัวผีอ่ะ ถ้าฟางกลัวเดี๋ยวผมให้ไหล่ฟางซบก็ได้ ฉันไม่ซบหรอกจะดูก็ดูไปดิ แล้วฉันก็ดูหนังผีกับภูมิ แต่ฉันไม่ได้ไปซบไหล่นายภูมิหรอกนะ นี่ ทำไมเมื่อกี้ไม่มีใครมาซบผมเลยอ่ะ 55 คนมันไม่กลัวผีทำไงได้ความจริงที่ฉันไม่ได้ซบภูมิน่ะ เพราะว่าพอเข้าในโรงฉันนั่งหลับน่ะ เอิ้กๆๆ เฮ้ย ปอ คิดถึงจังฉันเจอเพื่อนเก่าของฉันๆเลยเดินเข้าไปกอด ก็ไม่ได้เจอกันนานน่ะ ชื่อปอ เป็นเกย์น่ะ แต่ว่ามันชอบเก๊กแมน ฉันว่ามันหน้าตาก็ใช้ได้นะ ร่างก็สูง (ตอน ม.ต้นมันด่าว้าฉันเตี้ยประจำ) หน้าตาก็ตี๋ๆ แต่ดันมาเป็นเกย์ซะนี่ อ้าว ฟางมาไงเนี่ย ฉันเลยเลิกกอดปอแล้วหันมาคุย เดินมามั้ง ย้อนๆๆ คิดถึงจังไม่โทรหาเราเลย ก็ไม่ค่อยว่างอ่ะ เราก็คิดถึงฟางนะฉันเหลือบเห็นภูมิทำหน้าบึ้งอยู่ แล้วฉันทำไรผิดเนี่ย อ้อ ภูมิ นี่ปอ แล้ว ปอนี่ภูมิ ยินดีที่ได้รู้จักครับปอพูดแล้วยื่นมือไป หนอย จะหลอกแต๊ะอั๋ง ภูมิอ่าดิ แต่น่าเสียดายภูมิไม่ได้ยื่นมือไปจับด้วย เช่นกันครับ ขอโทษด้วยนะครับ แฟนผมคงไปกวนคุณแย่เลย ฟางผมเดินไปก่อนนะ เฮ้ยแล้วภูมิก็เดินไปก่อน เฮ้ย..ใครเป็นแฟนนายฟะ ป่าวหรอกจะลองใจ ไอ้นี่ดูอ่ะ แล้วไงอ่ะ เขาเข้าใจผิดเลย ก็ถ้าเขาไม่ได้ชอบฟาง เขาก็จะทำแบบนี้เหรอ จะบ้าเหรอ ไปล่ะ แล้วเจอกัน ฉันรีบเดินตามหาภูมิ หรือว่าจะเป็นอย่างที่ปอพูดเหรอ ไม่หรอก เขาก็แค่เบื่อมากกว่าไม่ใช่อย่างไอ้ปอพูดหรอก ภูมิ รอฉันด้วยดิ แล้วแฟนฟางไปไหนซะล่ะ นายจะบ้าเหรอไอ้ปอเนี่ยนะแฟนฉัน ก็กอดกันกลางห้างแบบนี้ เป็นใครก็คิดแบบนี้ทั้งนั้นแหละ ประสาท ถ้าไอ้ปอเป็นแฟนฉันจริงอ่ะ ฉันจะไปกล้ากอดมันกลางห้างแบบที่นายบอกเหรอ แล้วอีกอย่างไอ้ปอก็เป็นเกย์ด้วย แน่ใจเหรอ นายรู้มั้ย มีคนเขาบอกว่าคนเราถ้าโกหกหรือไม่เชื่อใจกัน จะมีระยะห่างกันครั้งละ 2 เมตร และนายไม่เชื่อฉันก็ตามใจนายละกัน งั้นต่างคนต่างกลับ บายคนอะไรฟะ นายไม่เชื่อใจฉันเลยใช่มั้ยเนี่ย เฮ้อ เซ็ง รู้งี้ไม่มาดีกว่า ฟาง ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าต่างคนต่างกลับ ขอโทษนะ ผมคิดมากไปเอง รู้ด้วยเหรอ แล้วเพื่อนฟางหลอกผมทำไมอ่ะ ฉันจะไปรู้เหรอ ฉันเป็นแฟนมันเมื่อไหร่ฉันยังไม่รู้เลย ขอโทษนะ เราสัญญาว่าเราจะไม่ หึ..เอ้ย หาเรื่องแบบนี้อีกแล้ว อืม เราจะยกโทษให้ แต่ตอนนี้ฉันกับนายห่างกัน 2 เมตรแล้วเมื่อกี้หมอนี่พูดผิดว่าไรอ่ะ ฉันฟังไม่ทัน งั้นกลับเหอะ แปบนะ ผมไปซื้อของแปบเดียวแล้วภูมิก็เดินเข้าไปในร้านเครื่องประดับ จะซื้อให้ใครอ่ะ เห้อ อย่าคิดมาก ฟาง จำไว้ +++++++++++++++++++++++++++++ แล้ววันสอบก็มาถึง ยากชะมัดฉันบ่นหลังจากผ่านการสอบไปแล้ว บ่นอยู่ได้ ฟางดูเราตอนสอบเราก็เดาทั้งนั้นยังไม่บ่นอะไรเลยแจนพูดกับฉัน โห..สุดยอดเลยยัยนี่ ฟาง กลับฝรั่งเศสมั้ย ก็กลับอ่ะ แค่เดือนนึงมั้ง ไมอ่ะภูมิ ป่าว แค่ถามดู อะไรของนายนี่ เห้อ ยิ่งคิด ยิ่งสับสน กลับดีกว่า ฟาง อ้าว เอ่อ มีไรเหรอตั้ม อย่าลืมเรื่องที่เราพูดกันไว้นะ ถึงแม้คำตอบมันจะเป็นยังไงเราก็ยังรอฟางเสมอ อืม เอ่อ เราไปก่อน แล้วเจอกัน ปี2 ฉันก็ไม่อยากจะผูกมัดตั้มหรอกนะ แต่ฉันไม่กล้าบอกเขาตอนนี้ ของโทษนะตั้มมันเป็นไปไม่ได้อ่ะ +++++++++++++++++++++++++++++ เมื่อปิดเทอมฉันกับออมจึงบินไปหา พ่อ แม่ ของฉันและพ่อ แม่ของออมที่ฝรั่งเศส แต่เราอยู่ได้แค่เดือนนึง ก็ต้องกลับเพราะฉันกับออมติดเรียนพิเศษ เห้อ แต่ฉันยังไม่อยากกลับเลย นานๆ จะได้อยู่กับครอบครัว แต่มันก็จำเป็นต้องเรียนพิเศษ อ่ะ ทำไงได้ เมื่อกลับมาถึงอพาร์ตเม้นฉันกับออมต่างคนต่างก็หมดแรงไปตามๆกัน เพราะตลอดทั้งวัน เรายังไม่ได้พักผ่อนเลย กลับมาถึงฉันกับออมก็หลับ จนถึงเช้าซะนี่ ฟางตื่นได้แล้ว เดี๋ยวเรียนพิเศษสาย โดดไม่ได้เหรอ เหนื่อยชะมัด ไม่ต้องเลยไปอาบน้ำเลยไป ก็ได้ๆ งั้นรอแปบ แล้ววันแรกของการเรียนพิเศษช่วงซัมเมอร์ของฉันก็กลายเป็นว่า ฉันกับออมไปเรียนพิเศษสาย เหนื่อยชะมัด แล้วชีวิตประจำวันของฉันช่วงนี้คือการเรียนพิเศษ แต่เมื่อใกล้จะเปิดเทอมก็เป็นสัญญาณว่า สิ้นสุดการเรียนพิเศษแล้ว เย้ ดีใจจัง และฉันก็ได้เจอภูมิ หลังจากที่หายหน้าไปนาน หวัดดี ฟาง ออม อืม/หวัดดีถึงฉันจะเริ่มมีชอบเขา (ตอนนี้ยอมรับแล้ว) แต่การกระทำของฉันก็ยังเหมือนเดิม และฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดชอบฉันบ้างมั้ย บางครั้งดูเหมือนเขาจะคิดแบบฉัน แต่บางครั้งก็ดูเหมือนเขาจะเฉยชา ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาคิดยังไง ถ้าจะทักเฉพาะฟาง ก็ไม่ต้องเอาฉันไปบังหน้าหรอกหน่า ผมไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อยก็เพื่อนกันทั้งนั้น งั้นฉันขอตัวก่อนนะนี่มันก็เป็นคำยืนยันแล้วหนิ ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน เมื่อฉันเดินไปฉันก็ได้ยินภูมิพูดกับออม ออม ฟางเป็นไรอ่ะ ฉันคิดว่านายจะฉลาดกว่านี่ซะอีก นี่นายไม่รู้จริงๆเหรอ เฮอะ แต่ช่างเหอะ ออมจะไม่เข้าห้องรึไง จ้าไปแล้วฉันกับออมก็ปล่อยให้ภูมิยืนงงอยู่ตรงนั้น เชอะ ฉันจะไม่สนแล้ว ชิ.. ฟาง สิ่งที่ภูมิพูดน่ะ ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดหรอกนะ ฮึ เราไม่สนแล้ว ถ้ามันไม่มีจริงๆ เดี๋ยวจีบผู้หญิงซักคน ชิ.. แค่ครั้งเดียวนะ เราขอร้อง ก็เขาพูดแบบนั้นอยู่แล้วอ่ะ แล้วจะให้เราเอาไงอีก ลองอีกครั้งนะฟาง ถ้ามันเป็นอย่างที่ฟางพูดจริงๆ ฟางจะจีบใครเราจะไม่ว่าอะไรเลย อือ ก็ได้แล้วใครมาเคาะประตูอีกล่ะฉันเลยเดินไปเปิดประตู นายภูมินั่นเอง หมอนี่อายุยืนชะมัด มีไรอ่ะ จะชวน ฟางกับออมไปกินไอศกรีมอ่ะไปม่ะ ออมไปป่ะ เราไม่ไปปวดหัว เราตกลงกันแล้วนะฟาง เออๆก็ได้ ไปก็ได้ นี่แค่ครั้งเดียวนะ มีไรเหรอฟาง อย่าถาม พูดดีด้วยก็ไม่ชอบ คนเรา แล้วออมล่ะไปม่ะ ไม่อ่ะ ไม่อยากได้ไอศครีม อยากได้รอยยิ้มของเพื่อนกลับมามากกว่า แล้วจะให้เรายิ้มทุกเวลาได้ไงเล่า เดี๋ยวก็รู้ พูดไรไม่รู้เรื่อง งั้น เราไปก่อนนะฉันกับภูมิ เดินไปกินไอศกรีม ร้าน four senson ที่เป็นร้านาขึ้นชื่อเรื่องไอศกรีมแถวๆนี้น่ะ จะรับอะไรดีค้ะ ช็อกโกแลตละกันค่ะ นายเอาไร เหมือนกันครับ ทำไมฟางชอบช็อกโกแลตอ่ะ ผมเห็นผู้หญิงทั่วไปชอบกินสตรอเบอร์รี่ ความสุข มีไรม่ะ เหอๆๆ ไม่มีครับๆไม่มีหลังจากนั้นฉันกับภูมิก็ทานไอศกรีมกันจนหมด แต่อยู่ดีๆภูมิถามฉันขึ้นมา ฟางชอบผู้ชายแบบไหนอ่ะ ถามทำไมอ่ะ ตอบมาดิ อยากรู้ แบบไหนก็ได้ที่ไม่ใช่แบบนายอ่ะฉันเห็นภูมิหน้าเจื่อนไป ฉันไม่แกล้งเขาดีกว่า 55 หมอนี่หลอกง่ายจัง ล้อเล่นน่ะล้อเล่น งั้นนายจะเอานิสัยหรือลักษณะอ่ะ เอาทั้ง 2 อย่างเลยบอกมาให้หมด อืม ถ้าเป็นลักษณะเราชอบผู้ชายที่สูงกว่าฉัน ไหล่กว้าง หุ่นแบบนักกีฬา แล้วก็เล่นกีฬาเก่ง ถ้านิสัยก็ต้องอารมณ์ดี ขี้เล่น จริงใจ และที่สำคัญฉันต้องรักเขาด้วย ถ้ามีครบหมดแล้วฉันไม่ได้รักเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไรฉันพูดไปโดยที่ไม่ได้คิด แต่พอมานึกแล้วมันก็ตรงกับคนที่นั่งตรงข้ามฉันทุกอย่างเลย จึ๋ย ฉันพูดไปได้ไงเนี่ย น่าอายชะมัด ชีวิตตู เอ่อ ถามทำ ม..ไมอ่ะ ก็ เอ่อ เราพอจะเป็นคนที่ฟางบอกเมื่อกี้ได้มั้ย ห๊า นายพูดว่าไรนะ ผม เอ่อ ผม..ชอบฟางอ่ะ แล้วนี่ผมก็ตั้งใจจะซื้อให้ฟางภูมิยื่นสร้อยคอทองทำขาวที่มีจี้เพชรเป็นรูปตัว F มาให้ฉัน ไม่อ่ะ ของตั้งแพง แล้วนายมาให้ฉันแบบนี้ สร้อยนี่ผมตั้งใจจะซื้อให้ฟางนะเพราะว่าผมชอบฟาง แล้วฟางชอบผมรึเปล่าหมอนี่เล่นถามแบบนี้ฉันจะบอกให้นะถึงฉันจะชอบนายอยู่ แต่บอกกันตรงแบบนี้ ฉันพูดไม่ออกนะ เอ่อ.. ฟางไม่ต้องบอกตอนนี้หรอกและถึงแม้ฟางจะไม่ได้ชอบผมแต่ผมก็อยากให้ฟางเก็บสร้อยนี่ไว้แล้วถ้าเมื่อไหร่ฟางแน่ใจใสความรู้สึกของตัวเอง ฟางก็ค่อยบอกผมละกันแล้วภูมิก็จับมือฉันขึ้นมาใส่สร้อยเส้นนั้นไว้ในมือฉัน ถ้าฟางคิดว่าตัวเอง เอ่อ คิดแบบผมเมื่อไหร่ก็ใส่สร้อยเส้นนี้แต่ถ้าฟางคิดกับผมแค่เพื่อนก็เก็บสร้อยเส้นนี้ไว้ก็นึกซะว่าเพื่อนให้เพื่อนก็ได้ เอ่อ อืมฟางเอ๊ยฟาง ทำไมตอนนี้ไม่พูดอะไรเลยนะ เอาแต่ทำหน้าแดงอยู่ได้ ฉันปฏิเสธเขาแล้วไม่ใช่เหรอ เฮ้อ แต่ ฉันก็ปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้เหมือนกันถึงตอนนี้ต้องยอมรับแล้วสิ หลังจากเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันถึงกับสั่นผ่านไปนี้ ภูมิก็มาส่งฉันที่ห้อง ขอบใจนะ อืม เห้อ มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้แล้วอ่ะช่วยใส่สร้อยเส้นนี้ให้หน่อยดิ ห๊า ฟางพูดอะไรนะ ฉันรู้ว่านายได้ยินดังนั้น ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก แต่ถ้านายไม่ใส่ให้ ฉันก็จะไม่ใส่แล้วก็ได้ฉันพูดแล้วแกล้งเดินเข้าห้อง เดี๋ยวๆฟาง ผมใส่ให้นะ อืมฉันเลยยืนหันหลังให้ภูมิพร้อมกับยื่นสร้อยให้ ส่วนเขาก็รับไปแล้วใส่ให้ฉัน ขอบใจนะ เรื่องสร้อยอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก ก็ผมอยากให้ ฉันไปนะ บาย เดี๋ยวฟาง หืม มีอะไร ผมก็ขอบใจฟางเหมือนกันนะที่ไม่ทำให้ผมอกหัก ผมประทับใจฟางตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน แล้วผมก็อยากขอโทษเรื่องที่เกือบทำให้ฟางหล่น่บันไดด้วย นี่นายยังจำอีกเหรอ เรื่องนี้อ่ะ ผมจำได้ตลอดแหละ ว่าตอนแรกฟางงไม่ชอบขี้หน้าผมแค่ไหน เหอๆ ก็แค่เมื่อก่อนน่ะ งั้นฉันไปก่อนนะแต่แล้วภูมิก็นำจมูกของเขาลงมาที่แก้มของฉันอย่างรวดเร็วมาก แล้วเขาก็เดินไปโดยที่ปล่อยให้ฉันยืนอึ้งอยู่แบบนั้น จึ๋ย เฮ้ย..
ปูปู้ 11 เม.ย. 2548 18:06 น. - ID 4936 
623
1
0
12 เมษายน 2548 15:06 น. - comment id 84092
เขียนต่อเร็วๆๆๆๆนะ อยากอ่านต่อๆๆๆ หนุกดีๆๆๆๆๆ
15 เมษายน 2548 21:57 น. - comment id 84138
มาต่อเร็วๆนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ