ความฝัน_ ความหวัง_ความรัก

ความฝัน_ความหวัง_ความรัก

คืนนี้เหมือน ช่วง 2 ปีที่ผ่านมายังไงยังงั้น เรานึกว่าเราจะลืมมันไปได้แล้ว 2 ปีที่เราอยู่ที่ตรงนี้ วันที่เรามานั่งเล่น วันที่เราเคยบอกว่า คืนนี้ฟ้าไร้ดาว ข้างกายไร้เธอ แล้วก็เป็นวันที่ฝนตกเหมือนวันนี้ เพียงแต่วันนั้นเรามานั่งเล่นที่ตรงนี้ แต่วันนี้ไม่ใช่เรามาทำงานในที่ตรงนี้ ตรงที่เราเคยพาเธอมานั่งเล่น ที่ๆ เราชอบมากที่สุด ที่ๆ เราเหงา เราเศร้า เราจะมาอยู่ตรงนี้ 
นี้ก็เดือนกว่าแล้วซินะที่เราได้ยินคำนั้น แต่ก็ใช่ว่าเราจะไม่รู้มาก่อน เรารู้เราคิดมาก่อนนั้นนานแล้วจนเราคิดว่าเราทำใจเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว แต่ทำไมใจเราไม่เป็นไปตามที่เราคิดไว้ จนถึงวันนี้เวลาผ่านมาก็เดือนแล้วแต่ทำไมบางครั้งมันเข้ามาหลอกหลอนใจเราจนเราคิดว่าจะทนไม่ไหว ทั้งที่เราพยายามทำงานทำตัวไม่ให้ว่างเผื่อที่จะได้ไม่มีเวลาคิด แต่ก็ยังมารบกวนจิตใจเราเหลือเกิน ยิ่งที่ทำงานเราใกล้กับที่เราชอบมานั่งเล่นประจำ ยิ่งเรามานั่งเล่นริมสระน้ำที่เดิม ยิ่งทำให้เราคิดถึงเวลาที่ผ่านมา ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านมา 3 ปีกว่าได้แล้วมั้ง เราเป็นคนไม่ค่อยจดจำเวลา อดีต มันแต่คิดถึงปัจจุบัน และอนาคต ทำให้อดีตมันกลับมาหลอกหลอนเราเหมือน ทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา เราผิดเองละมั้ง ที่เรายังยึดมั่นในคำ 3 คำที่เราเคยยึดถือ จุดมุ่งหมาย สัจจะ และคำว่าเพื่อน คำ 3 คำนี้ เรายึดถือปฏิบัติมาตลอด  แต่ทำไมเราลืมคำว่า ความรู้สึก กับคำว่าความฝัน ความฝันที่เราต้องการมาตลอด ความฝันที่เราไม่ยอมลืมมัน ความฝันที่เราอยากไปถึง คงมีแค่เพียงเวลาเท่านั้นที่จะทำให้เราดีขึ้นได้ เธอจะจำได้ไม ที่ถามเรา ว่าที่เราเขียนไว้หมายความว่าอะไร ที่เธอเคยอ่านเจอ มันเป็นความรู้สึกที่เราคิดว่าน่าจะใช่ ถ้าครั้งนี้เราเสียเธอไปอีกครั้ง เราคงไม่มีโอกาสที่จะได้เธอกลับคืนมา ไม่รู้สึก แต่เราเชื่อ ว่าคงเป็นเช่นนั้น 
เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่นี้เพื่ออะไร ทำเพื่อความฝันที่เรามีรึ หรือว่าเผื่อความหวังที่จะไปถึง หรือว่าความรักที่เราอยากพอเจอ แต่ไม่ใช่เลยทุกวันนี้ เราทิ้งทุกอย่างหมด ทิ้งแม้ความฝันที่เราอยากเป็น ทิ้งความหวังกับงานที่ทำที่วันนี้เราเลือกที่จะเลิกทำทั้งที่มันกำลังไปได้ดี แต่เรานึกไม่ออกเราทำไปทำไมในเมื่อมันไม่ใช่ฝันของเรา หรือว่าเพื่อความรักก็ไม่ใช่ เพราะมันก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเสียเธอไป แต่จะว่าไปเราเองก็เป็นคนเลือกที่จะทิ้งความรักเองด้วย ทั้งที่รู้อยู่แล้ว แต่เราไม่ดิ้นรนที่จะดึงเธอเอาไว้ ปล่อยให้เธอไปกับคนอื่น คงเหตุผลเดิมๆ ว่าเรารู้ว่าเราฉุดรั้งเธอไม่ได้ เราเคยบอกให้อิสระเธอที่จะคบคนอื่น โดยที่เราจะไม่ว่าอะไร แต่รู้ไมจิตใจเรามันเจ็บปวดขนาดไหนที่เห็นเธอคุยกับคนอื่น โดยที่เราอยู่ด้วยแต่พูดอะไรไม่ได้ ทุกวันนี้เราตอบไม่ได้เลย ถ้าเราเลือก ความฝัน ความหวัง ความรัก เราจะเลือกอะไร หรือเราไม่สามารถที่จะ เลือกทั้ง 3 สิ่งได้เลย แต่เราสูญเสียทั้ง 3 สิ่งไปแล้ว เราเองไม่แน่ใจว่าจะเอาคืนมาได้แล้ว เราท้อมาก ท้อจนหมดแรง เรานั่งโดยไม่ทำอะไรมา 2  3 วันแล้ว นอนก็นอนไม่หลับ คิดอะไรเราเองยังไม่รู้ อนาคตก็ช่างมืดมน หนทางก็มีแต่อุปสรรค ที่ยืนอยู่ก็มีแต่ขวากหนาม ถ้าเราล้มตอนนี้ คงจะมีแต่คนคอยเยาะเย้ย ทำไมจิตใจเราไม่เข็มแข็งเหมือนอย่างที่คนอื่นเขามอง คงเพราะเขาไม่รู้แล้วว่า เราไม่มีอะไรเหลือแล้ว เขายังคิดว่าเรามีงานที่ดี มีความรักที่สดใส มีอนาคตที่ดี 
แล้วใครจะรู้กับเราบ้างว่าเราเป็นไง ขอให้คืนนี้เราหลับ แล้วตื่นขึ้นมาพร้อมแรงที่จะสู้ต่อไป ขออีกแค่ครั้งเดียว เพราะถ้าครั้งนี้เรายังล้มอีก เราคงน่าจะเลิกท้อแล้ว เพราะวันนี้เราหมดทุกอย่างแล้วคงไม่มีอะไรที่จะแย่กว่านี้แล้ว ขอแรงกาย แรงใจ เพื่อตาม หาความฝัน ความหวัง ความรัก