เกลียดนัก หลานรักคุณปู่

JoyLek

ตื่นดิ ตื่นสิโว้ย 
คราวหน้าไม่ต้องมาแล้วนะถ้าเป็นแบบนี้
ตื่น ตื่น ตื่น !
อือ  รู้แล้ว ตื่นแล้ว ยุ่งจริง  
คนขี้เซาผงกหัวขึ้นจากหัวเข่าที่ยกชันบนม้านั่งยาว
อ้าปากหาวหวอด 
หนวกหู คนจะหลับจะนอนเรียกอยู่ได้ 
โอยทรมานจริง ปวดเมื่อยไปหมด 
แล้วยังเสียงเรียกข้างหูของยัยมิญช์อีก น่ารำคาญชะมัด 
ทั้งยุงทั้งแมลงบินว่อนรอบตัว เฮ้อ! 
เพี๊ยะ !เพี๊ยะ!
อี๋ยยยย!!  เลือดแดงเต็มมือเลย 
เหว๋อออออ!โอ๊ย! 
ร่างบางหล่นปุ๊กกองข้างม้านั่ง 
ลุกขึ้นมา  ชายหนุ่มผู้มาใหม่สั่งเสียงห้วน
นายมาทำไม 
พอตั้งหลักได้ก็ชิงตวาดเสียงใส่พี่ (ที่ไม่อยากจะยอมรับ) ทันที
กวิน เงยหน้ากลอกตามองเพดานอย่างเบื่อหน่าย 
ดูแม่เจ้าประคุณมือกุมสะโพกป้อย ปากยังไม่วายอวดดี 
อย่างกับอยากมานักนี่ ที่แบบนี้ 
กลับไปเลย กลับไป  น้องสาวเท้าสะเอวท้าทาย
ใจเย็นเกี้ยว  
มิญช์ปรามเสียงอ่อย ยกมือไหว้กวินจ๋อยๆ 
จะไม่ให้มิญช์เกรงใจได้ไง 
เจอที่ไหนไม่เจอ ต้องมาเจอบนโรงพัก! 
แล้วดูหน้าคุณพี่กวินสิ 
บรื๋อส์!!!  
หน้าบึ้งยังกับกินรังแตนมาจากไหน
เกิดพี่ท่านโมโหมากๆ จับยัยเกี้ยวหักคอจะทำไง
ถ้าฉันกลับ เธอจะเอาปัญญาที่ไหนหาเงินมาจ่ายไม่ทราบ  
กวินกอดอกด้วยท่าทางสบายๆ  
เอาว่ะ ทะเลาะกับเด็กแก้เซ็ง
นายขู่? 
เปล๊าอยากจะดูหน้าคนนอนในห้องขังแค่นั้น
คิดว่าฉันง้อนาย?
ชายหนุ่มยักไหล่ไม่อยากต่อความด้วย
มองประเมินสถานการณ์รอบตัว
ร้อยเวรนั่งอยู่ประจำที่โต๊ะสอบสวนชำเลืองหางตามาบ่อยๆ ตั้งแต่เขาเดินเข้ามา  
พร้อมด้วยผู้ชายอายุไม่เกิน 35 ปี แต่งตัวด้วยชุดสากลเรียบร้อย
 คงจะเป็นผู้จัดการหรือไม่ก็ตัวแทนของดิสโก้เธคที่ยัยเกี้ยวเกี๊ยวซ่านี่ไปก่อคดี
ทะเลาะวิวาทในเธค
อายุต่ำกว่า 20 ปี แต่ริเป็นสาวนักเที่ยว
ไม่มีเงินจ่ายค่าเสียหาย  
กลิ่นเหล้าคละคลุ้ง
เนื้อตัวมอมแมม หัวยุ่ง ดูไม่จืดจริงๆ
เฮ้อ! หลานรักของคุณปู่
ดีที่เจ้าหล่อนยังอยู่ในชุดเรียบร้อยพอสมควรสำหรับการเที่ยวกลางคืน 
ไม่ใช่สายเดี่ยวเสียวหลุดหรือเกาะอกอย่างที่เขานึกชอบ เอ๊ย! ไม่ใช่  อย่างที่นึกว่าจะเจอ
ไม่เห็นคู่กรณี คงเพราะจ่ายค่าเสียหายและประกันตัวไปแล้ว
ที่นี่จึงเหลือแค่น้องสาวเขาและเพื่อนตัวเล็กๆ นั่งอยู่เพียงสองคน
พูดกันดีๆ ได้ไหมเกี้ยว เรากำลังเดือดร้อนนะ มิญช์พยายามให้เหตุผล
ฉันหาเรื่องที่ไหน นายนี่ตะหากที่ยั่วโมโหจิรัฐติ์นายอยู่ไหน ทำไมยังไม่มา ! 
มือบางกดมือถือเรียกพี่ชายอีกคน 
เป็นตายร้ายดียังไงหล่อนก็ไม่ยอมแพ้นายกวินนี่เด็ดขาด
กวินไม่ได้ยินคำแก้ตัวของจิรัฐติ์  แต่อมยิ้มนิดๆ เมื่อได้ยินเสียงหัวเสียของเจ้าหล่อน
ห๊า ! นายจะบ้ารึ หมายความว่าไงที่ให้อีตานี่มาแทน 
เกี้ยวปิดมือถือด้วยความโมโห 
ให้มันได้อย่างนี้สิ !  
คอยดู ! จะฟ้องคุณตา จะฟ้องป้าจา จะฟ้องทุกคนให้หมดเลย  ว่า
เอ๊ะฟ้องว่าไงดี?? 
ถ้าคุณตารู้ว่าหล่อนมีเรื่องจนต้องขึ้นโรงพักละก็ ต้องโดนตัดเงินเดือนแน่เชียว
ส่วนป้าจา ก็ต้องหยิกจนเนื้อเขียวแน่ๆ  
เพราะยัยเมนี่คนเดียว ไม่น่าก่อเรื่องเล้ย  ทำให้หล่อนและยัยมิญช์พลอยซวยติดร่างแหไปด้วย
แล้วนี่เจ้าหล่อนบอกเข้าห้องน้ำ ป่านนี้ยังไม่โผล่มา หรือว่าแอบหนีเอาตัวรอดไปแล้ว 
ร่างบางคิดอย่างฉุนๆ เดินลงส้นมาหยุดตรงหน้าคนตัวสูงที่ยืนยิ้มแบบเยาะเย้ยอยู่ในที 
จากเดิมไม่ค่อยจะถูกชะตา ตอนนี้ยิ่งรู้สึกเกลียดขี้หน้าเข้าไปหนัก
ขอบอกว่าฉันไม่เคยคิดจะขอให้นายช่วยสักที
ก็ดี ถ้าอยากอยู่ที่นี่นัก กวินวางไม้ตาย
ฉันยอมติดคุกมากกว่าจะขอให้นายช่วย 
เอางั้น  ถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทั้งที่เริ่มกลัวใจหล่อนขึ้นมานิดๆ
ทั้งคู่จ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมแพ้  
คิดว่าเป็นวิธีที่ดีแล้วใช่ไหม ถ้าคุณปู่รู้ท่านจะเสียใจแค่ไหนเธอรู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป ทิฐิไม่เข้าเรื่อง อยากติดคุกนักก็อยู่ให้สมใจ ฉันขี้เกียจพูดกับเด็กสิ้นคิดอย่างเธอแล้ว 
ชายหนุ่มสะบัดหน้าเดินลงจากโรงพักด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ 
อุตส่าห์ตื่นมากลางดึก บึ่งรถจากปทุมธานีเพื่อมาประกันตัวยัยตัวแสบที่นายจิรัฐติ์ลงทุนขอร้องอ้อนวอนให้มาเคลียร์ให้ที เพราะเขาติดธุระสำคัญ 
เขาก็ไม่ถามสักคำ ว่า นายนั่นมีธุระสำคัญอะไรนักตอนตี 1 แบบนี้
พอมาเจอมาดหยิ่งของเจ้าหล่อนเข้า เขาก็ชักโมโห 
จะพูดกันดีๆ ไม่มีเลยสักครั้ง ทะเลาะกันตั้งแต่เล็กจนโต ไม่รู้เจ้าหล่อนผูกใจเจ็บอะไรนัก
แค่ถูกเขาแกล้งไม่กี่ครั้ง ไม่น่าจะจำนานขนาดนี้
ช่างเถอะ พอกันที ! 
กวินถอนใจมองรถที่จอดนิ่งอยู่หน้าโรงพักอย่างตัดสินใจ 
พยายามเดินลากขา เผื่อยัยนั่นจะเปลี่ยนใจ 
แต่จนแล้วจนรอดก็ไร้วี่แวว
ยัยเด็กบ้า!!! 
ออกมาได้แล้ว  
สองสาวและหนึ่งคน (ที่ครึ่งหนุ่มครึ่งสาว) มองหน้ากันงงๆ 
ทั้งที่ทำใจไว้แล้วว่าคืนนี้คงจะต้องนอนบนโรงพักรอให้จิรัฐติ์มาประกันตัววันรุ่งขึ้น
 ใครมาประกัน มนัส หรือ เมนี่ ที่เจ้าตัวพยายามบอกให้ใครต่อใครเรียกแทนชื่อจริงเปรยขึ้น
จิรัฐติ์มั้ง ตอบทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่ใช่ 
พี่จิรัฐติ์อยู่ระยองไม่ใช่เหรอคงไม่มาถึงเร็วขนาดนี้แน่ คงเป็นพี่กวิน 
หล่อนพูดถึงใคร 
พี่ชายยัยนี่ไง มิญช์โบ้ยไปทางอีกคนที่เดินเงียบตามหลัง
ฮ้า !  หล่อนมีพี่ชายอีกคนรึนี่ เป็นไงหล่อเหมือนพี่จิรัฐติ์รึเปล่า โอยสวรรค์ทรงโปรดฉันจะมีโอกาสได้เจอไหมนี่  
เลิกคร่ำครวญซะที รำคาญ อีตานี่ไม่ใช่พี่ชายฉันย่ะ  เขาเป็นหลานคุณตา เป็นลูกคุณลุงแค่นั้นเอง  
น่านแหละที่ชาวบ้านเค้าเรียกพี่ชาย  อิจฉาหล่อนจริงๆ ยัยเกี้ยวมีพี่ชายตั้งสองคน  นั่นแน่ะใช่คนนั้นรึเปล่า  เมนี่จีบปากจีบคออย่างมีจริต ชี้มือชี้ไม้ไปยังร่างสูงที่ยืนรออยู่ข้างรถสปอร์ตสีเข้ม มองมาทางคนทั้งสามไม่วางตา 
โอ้พระเจ้า !  นี่สเป็กเมนี่ชัดๆ  
ถึงแม้จะเป็นตอนกลางคืน แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อสายตาเอ็กซเรย์ของเมนี่ไปได้
ผู้ชายร่างสูง หล่อได้ใจมั่กมากกกก  ตาคมสวย ผมออกสีน้ำตาลเข้ม 
ผิวขาวอย่างคนอยู่เมืองหนาว  พอมองออกว่ามีเลือดผสมของชาวตะวันตก 
คนนี้ใช่ป่ะที่บอกว่าอยู่เบอร์มิงแฮมน่ะ หันไปกระซิบถามยัยมิญช์  เริ่มรู้สึกร้อนเพราะสายตาพิฆาตของยัยเกี้ยว
นี่แหละต้นเหตุที่ยัยเกี้ยวมันไม่ยอมไปเรียนต่อกะฉัน  
หล่อนก็เปลี่ยนสิยะ เบอร์มิงแฮมก็น่าสนใจ 
พูดง่ายนี่ จุ๊ จุ๊เสียงดังไป เดี๋ยวถูกกัดคอ 
เมนี่หัวเราะคิกคัก กระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันตาเห็น  
แม้ว่าจะยังแสบๆ คันๆ จากรอยเล็บข่วนของยัยซินดี้ (กะเทยคู่แค้น) อยู่ก็ตาม
กลับได้ยัง ง่วง 
เราน่าจะไปขอบคุณพี่กวินหน่อยนะ
นี่ไม่ต้องเลย ขึ้นรถ 
ช้าไปแล้ว เพราะร่างหนาของยัยเมนี่แถเข้าไปหาพี่ชายเพื่อนชนิดที่ว่าเอาช้างมาฉุดก็ไม่น่าจะรั้งไว้ได้ 
กวินทำหน้าประหลาดรับไหว้แบบงงพอสมควร 
ไม่นานก็พยักหน้าหงึกหงัก
แต่น้องสาวตัวแสบของเขายังเชิดหน้าชูคออยู่ข้างรถอีกคัน ไม่ยอมเฉียดกรายเข้ามาใกล้
อยากรู้นักถ้าต้องนอนในคุกจนถึงเช้าจริงๆ จะหยิ่งไปได้สักกี่น้ำ
พี่กวินนี่เท่ดีเนาะ คนอะไรก็ไม่รู้ดูดีไปหมด น่ารัก น่ากิน 
แหวะ !  
เอ๊ะ ยัยเกี้ยวเลิกขัดคอซะที คนขับหันมาตวาดเพื่อนร่วมทาง
หล่อตาย 
จิรัฐติ์น่ารักกว่าตั้งเยอะ ฮึ! พูดแล้วเจ็บใจ เจอเมื่อไหร่จะทุบให้น่วม  พูดมาได้ให้เรานอนรอในคุกไปพลางก่อน พรุ่งนี้ว่างจะมาประกัน  
พี่จิรัฐติ์หวานใจฉันก็หล่อเข้ม พี่กวินก็หล่อคม อุ๊ย! เลือกไม่ถูก
น้อยหน่อยคุณเมนี่ ฟังแล้วจะอ้วก
แกหวงพี่ชายมากไปป่ะยัยเกี้ยวขัดคอฉันเรื่อย
ฉันนี่น๊า โนเวย์ 
งั้นฉันขอ บอกด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น
หืม 
เกี้ยวหันกลับไปมองยัยมิญช์ซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังแล้วยักคิ้ว ลงมติเป็นเอกฉันท์ประมาณว่า ปล่อยมันไป
แกมีเรื่องอะไรกับยัยซินดี้นักหนาถึงขั้นต้องลงมือ
เมนี่ทำเสียงฮึดฮัดในลำคอ
มันหยามฉัน
เรื่องผู้ชายอีกสิ น่าเบื่ออ่ะ แกก็บ้าจี้ไปกับมัน เห็นม๊ะซวยกันหมด 
แทนที่จะเป็นฤกษ์ดีเลี้ยงส่งยัยมิญช์ แต่กลับต้องมาเสียค่าปรับ
น่า ขอโทษแล้วไง ฉันนอนกับพวกแกนะคืนนี้
ไม่มีเสียงตอบรับ แปลว่า ตกลง
ดวงตาที่เปื้อนมาสคาร่าเป็นปื้น เหลือบตามองกระจกหลัง 
รถสปอร์ตสีเข้มตามมาตั้งแต่ออกจากโรงพัก กระทั่งเลี้ยวเข้าปากซอยที่ตั้งคอนโดของยัยเกี้ยว
ฮึฮึ ตามมาเลยที่รัก 
หล่อๆ แบบนี้ คืนนี้เมนี่ไม่ปล่อยให้นอนหนาวคนเดียวหรอกฮ๊า 
เมื่อไหร่นายจะกลับซะที  เกี้ยวเอ่ยขึ้นในที่สุด 
สุดหล่อของยัยเมนี่นี่ลีลาเหลือเกิน กาแฟก็หมดถ้วยแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะลุกซะที
แล้วเพื่อนเธอหล่ะเมื่อไหร่จะกลับ เหลือบตาไปทางผู้ชายครึ่งๆ กลางๆ ที่คอยเล่นหูเล่นตาด้วยอาการแปลกๆ 
ไม่กลับ จะค้างนี่ 
ได้ไม่ กวินทำเสียงไม่พอใจ
นี่หล่อนจะขยันสร้างเรื่องปวดหัวให้เขาไปถึงไหน
ถึงยัยเมนี่อะไรนั่น จะเป็นอะไรที่ไม่เหมือนผู้ชายปกติ แต่ก็ยังเรียกว่าเป็นผู้ชายอยู่ดี 
ทำไมหล่อนไม่รู้จักระวังตัวบ้างนะ 
ปู่เขาจะรู้รึเปล่าว่าหลานรักทำตัวยังไงเมื่อพ้นสายตา 
ทำไมจะนอนไม่ได้มีตั้ง 2 ห้อง กลับไปเลย ฉันง่วงมีอะไรค่อยคุยกัน
มือบางทั้งผลักทั้งดันให้คนตัวสูงออกไปนอกห้อง 
งั้นฉันอยู่ด้วย 
เฮ้ได้ไง บอกว่ามี 2 ห้อง นายจะนอนที่ไหนกับยัยเมนี่เหรอ กลับไปนอนบ้านนายไป 
ร่างสูงหันรีหันขวางอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ทิ้งตัวลงบนโซฟายาวห้องรับแขก
หลับได้หน้าตาเฉย ทั้งที่อยู่ในชุดเดิม
ตามใจ เกิดอะไรขึ้นฉันไม่รับผิดชอบนะบอกซะก่อนจะมาโทษกันไม่ได้
เกี้ยวยืนเท้าสะเอว มองคนร่างสูงที่เหยียดยาว แล้วส่ายหน้าน้อยๆ 
ก่อนจะเดินตามยัยมิญช์เข้าห้องทางขวามือ  
ทันทีที่ประตูห้องนอนทางขวามือปิดลง ประตูห้องทางซ้ายก็ค่อยๆ แง้มออกมาจนกระทั่งร่างของคนข้างในก้าวออกพ้นจึงปิดงับลงใหม่
อ๊าาาาาาก!.  
พลั่กกกกก!  
โครมมมมมม!
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! 
เสียงทุบประตูโครมๆ แบบไม่เกรงใจ ทำให้มิญช์ต้องลุกขึ้นจากที่นอน ลากสังขารไปเปิดประตูให้แบบงัวเงีย
กี่โมงแล้วนี่ เสียงดังไม่รู้จักหลับรู้จักนอน
หันไปมองบนเตียง ไม่สงสัยที่ยังเห็นยัยเกี้ยวนอนหลับอุตุเหมือนไม่ได้ยินเสียงโลกกำลังจะถล่มอยู่ตรงหน้า
ขอโทษที ร่างสูงรีบมุดเข้ามาข้างในไม่พูดพล่ามทำเพลง แถมกดล็อคเรียบร้อย
หากเป็นเวลาอื่นยัยมิญช์คงโวยลั่นไปแล้ว  แต่นี่ค่อนข้างที่จะเดาเหตุการณ์ได้ล่วงหน้า
เลยไม่รู้สึกแปลกใจ นอกจากจะขำและตอนนี้พยายามกลั้นหัวเราะจนแก้มบวมตุ่ย
มีอะไรรึเปล่าคะพี่กวิน  
เปล่าครับ เปล่า แค่อยากจะรบกวนขออยู่ข้างในด้วย  กวินหน้าจืดเจื่อน 
จะให้เขาอธิบายได้ยังไงว่าเพื่อนเจ้าหล่อนพยายามไปปลุกปล้ำเขา 
เฮ้อ! มันวันซวยอะไรของเขานะ  นี่ถ้ารู้สึกตัวช้ากว่านี้อะไรจะเกิดขึ้น
ยัยตัวแสบ รู้เห็นเป็นใจแน่ๆ แทนที่จะเตือนเขาสักหน่อยไม่มีหล่ะ 
แล้วนี่เจ้าหล่อนไม่คิดจะลุกขึ้นมาดูสักนิดเลยนะ 
นอนสบายอยู่คนเดียว เดี๋ยวจะเอาคืนให้เจ็บเชียว
พี่กวินคะ พี่กวิน 
ครับ  
ร่างสูงที่นอนซุกบนพื้นห้องหน้าเตียง มีเพียงผ้าห่มผืนเดียวใช้ปูนอนและห่มไปในตัว
เขาลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ  เพราะเมื่อคืนกว่าจะข่มตาหลับได้ก็ค่อนรุ่ง
มิญช์จะกลับแล้วนะคะพี่ไปนอนห้องโน้นไหม เมนี่ก็กลับพร้อมกัน  รีบพูดต่อเมื่อเห็นกวินทำท่าลังเล
ไม่ได้หรอกขืนปล่อยให้ยัยเกี้ยวตื่นขึ้นมาเห็นศัตรูคู่อาฆาตอยู่ในห้อง เป็นอาละวาดบ้านแตก
อ้อ ครับ ชายหนุ่มรับคำงงๆ คว้าหมอนและผ้าห่มเดินตามไปยังห้องตรงข้าม
สอดส่ายสายตาเห็นว่าปลอดภัยแล้วจึงหันมาทางหญิงสาวหน้าหมวยคนเดิม
เห็นชัดว่าหล่อนอมยิ้มจนตาหยี
เมนี่รออยู่ข้างล่างแล้วล่ะค่ะ 
บนเตียงกว้างใบหน้าหวานล้อมกรอบด้วยเส้นผมยาวสลวยยิ้มละมุนที่มุมปากน้อยๆ 
เมื่อหน้าผากมนถูกลมหายใจอุ่นกระทบแทบจะไม่รู้สึกก่อนจะลากสัมผัสนุ่มละมายังเปลือกตาทั้งสองข้าง 
 ไล้แผ่วเบาราวกับปีกผีเสื้อระเรื่อยลงมายังแก้มเนียนใส
ให้ความรู้สึกอบอุ่นชวนให้ไม่อยากตื่นจากความฝันนี่เสียเลย
กลิ่นหอมอ่อนๆ ของครีมอาบน้ำคุ้นจมูกอบอวลอยู่รอบตัว 
ริมฝีปากบางถูกปัดผ่านพอให้รู้สึกและผละออกอย่างหยอกเย้า
เปลือกตาที่ล้อมกรอบด้วยขนตางอนยาวกระพริบติดกันหลายๆ ครั้ง
เมื่อรู้สึกว่าความฝันชักจะไม่ค่อยชอบมาพากล
ต้นเหตุชะโงกหน้ายิ้มแฉ่งอยู่ห่างไม่ถึงสองคืบ มือทั้งคู่เท้าบนที่นอนคร่อมร่างบางไว้กลายๆ 
กรี๊ดดดดดดด!  เกี้ยวหลับหูหลับตาทุบตรงหน้าไม่ยั้ง
ไอ้คนลามก นายทำอะไรห๊า ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้นะ นี่แน่ะ  ออกไป!
ถือดียังไงมาใกล้ฉัน คนเลว! คนบ้า ! 
ปากบริภาษไป สองมือคว้าหมอนฟาดใส่ผู้บุกรุกแบบไม่มีออมแรง
ไม่พอสองเท้ายังเตะถีบจนหลบหลีกแทบไม่ทัน
กวินถอยไปตั้งหลักหน้าประตู มือลูบแก้มตัวเองแล้วต้องสะดุ้ง 
ปลายนิ้วสัมผัสกับรอยข่วนเล็กๆ เป็นทางยาว
ล้อเล่นนิดเดียว แม่เจ้าประคุณเล่นซะน่วมไปทั้งตัว
อย่าเข้ามานะ เกี้ยวถอยกรูดไปจนชิดผนังในมือมีอาวุธชิ้นเดียวที่คว้าได้คือมือถือเครื่องเล็ก
คิดว่าแค่นั้นจะทำอะไรได้ 
ขู่ไปงั้นแหละ ความจริงไม่กล้าเสี่ยงเหมือนกัน ก็ฤทธิ์มือเท้าเจ้าหล่อนหนักใช่ย่อย
ลองเข้ามาสิ จะฟ้องคุณตา
โหขี้โกงชะมัด!
สู้ไม่ได้ก็เล่นมุขนี้ทุกที
โอเค ยอมแพ้ 
แค่ตอนนี้หรอกนะอย่าชะล่าใจไป
ล้อเล่นนิดเดียว อารมณ์เสียไปได้ 
นิดหน่อยเร๊อะ ฉันไม่ใช่แม่สาวผมทองที่นายควงจะได้ไม่ถือสาเรื่องแบบนี้ 
พายุไต้ฝุ่นที่ใกล้สงบโหมกระพือขึ้นมาใหม่
แล้วจะได้ทำไง เธอจูบฉันคืนแล้วกัน ยุติธรรมดีไหม คนร่างสูงยื่นหน้าเข้ามาใกล้
ยี๊ยยยย! คนบ้า ฉันจะด่านายยังไงดี อื๊ยยยย! 
ยิ่งด่าคนบ้าก็ยิ่งยิ้มกว้างมองดูสาวน้อยขี้โมโหบนเตียงยุ่งด้วยแววตาขบขัน
หล่อนน่ากอดน่าฟัดขนาดนี้ ปู่จะให้เขาคิดกับหล่อนแค่น้องสาวได้ไง 
ไม่เหมือนนายจิรัฐติ์นี่ที่เชื่อฟังคำสั่งปู่เขาทุกอย่าง
จนหลายครั้งเขาเผลอคิดว่านายนั่นเป็นหลานชายแท้ๆ ของปู่มากกว่าเขาเสียอีก
โมโหมากๆ เสียสุขภาพจิต ลุกมาอาบน้ำได้แล้ว ผู้หญิงอะไรนอนตื่นสายชะมัด 
เรื่องของฉันนายไม่ต้องยุ่ง หล่อนแว๊ดขึ้นมาอีก
ไม่ยุ่งได้ไง ตัวเหม็นออกอย่างนั้น  กวินส่ายหน้า
กอดทีงี้เหม็นไปหมด 
อ๊ะไอ้ไอ้ หล่อนชี้หน้ามือสั่น
เดี๋ยวได้เป็นลมเป็นแล้งไป อาบน้ำเร้ว!
อ๊ะ อ๊ะ อย่ามีปัญหา เช้าๆ อย่างนี้บรรยากาศเป็นใจนะ 
วืดดดด!
หมอนในมือลอยกระทบหน้าคนช่างเย้าแหย่เต็มรัก
คนเขวี้ยงวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำล็อคประตูเแน่นหนา
เสียดายไม่มีอะไรที่หนักพอจะเอาเลือดลามกออกจากหัวอีตานั่นได้ 
ดีกรีความบ้าจะได้ลดลงซะบ้าง