ถึงผมว่าผมมีเรื่องฝังใจเยอะมากก็จริงนะครับ แต่ก็ไม่ใช่เด็กมีปัญหา เรื่องแรกคือ ตอนผม 4 ขวบ คือว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ ร้านของผมเป็นร้านถ่ายรูปครับ มีถังดับเพลิงอยู่ข้างใน แล้วผมก็เข้าไปเล่นข้างในตามประสาเด็กอย่างผม แล้วก็เกิดไปถอดสลักถังดับเพลิงแล้วก็ฉีดออกมา พ่อของผมนั้นก็ด่าเอาเป็นเอาตาย เอาเหล็กที่ใช้หุ้มขอบของเครื่องถ่ายเอกสาร ( ร้านของผมก็เป็นร้านถ่ายเอกสารด้วย ) เอามาตีผม ตีเอา ตีเอา ซึ่งผมก็จำไว้จนถึงปัจจุบัน เมื่อผม 10 ปี ตอนปิดเทอมน่ะครับ ได้ไปอยู่ที่ร้าน แล้วจู่ๆก็ได้ร้องไห้ออกมาโดยสาเหตุเดิม จนพ่อผม ได้เอาท่อน้ำมาตีผม อีกหลายรอบ ผมก็พยายามที่จะลืมแล้วแต่ถ้ามันฝังใจก็จะเปรียบเสมือนไม้แกะสลักที่สลักแล้วแก้ไม่ได้ ขอให้เข้าใจเด็กอย่างผมด้วย จบ ขอบพระคุณมากครับที่มาอ่าน
30 มีนาคม 2548 12:54 น. - comment id 83850
เข้าจัยค่ะ นัสก้อ..โดนจนจำเรย.. จาลืมแต่ก้อลืมไม่ได้.. ..เหอะๆ
30 มีนาคม 2548 22:03 น. - comment id 83864
น่าสงสานนิ 4ขวบก้อโดนทุบโดนตีซะละอ่านเเล้วก้อรุสึกเเย่นิ
2 เมษายน 2548 22:20 น. - comment id 83946
เราก้อเห็นใจนะ เราก้อมีเรื่องที่เราฝังใจอยู่เหมือนกัน แต่มันคนละแบบกับเรื่องนี้อ่ะ แต่เราก้อยางจำมันได้จนถึงวันนี้เยย...