โหดยังไงผมก็รักของผมนะ ตอน 2

เลาไผ่

พอผมกะเป้เดินผ่านรปภ.หน้าบริษัท เลขาของเป้ก็เดินตรงเข้ามาบอกว่า คุณพ่อของคุณเปวรินทร์ (ยัยเป้น่ะแหละ) เรียกค่ะ 
ผมก็เลยจะเดินไปที่โต๊ะทำงานแต่แล้วก็ถูกดึงไว้ด้วยเสียงหวานๆพร้อมสายตาเอียงอายของคนๆเดิมว่า คุณพงษ์ด้วยค่ะ...
    
                พวกเราก็เลยเดินขึ้นลิฟท์ไปชั้น 11 ซึ่งเป็นชั้นสูงสุดและเป็นที่ทำงานของท่านประธานบริษัทและลูกสาวของท่าน(ก้อยัยเป้อีก
แหละ) พวกเราเดินไปที่หน้าห้องทำงานของท่าน และบอกให้เลขารายงานท่านประธานว่าพวกเขามาถึงแล้วก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องท่าน
    
                สวัสดีค่ะ(ครับ) ท่านประธาน
    
                อืมๆๆ ทำไมมาช้ากันนักล่ะ ลูกหนู
    
                ก็เกิด accident นิสสสส.......หน่อยค่ะ เธอตอบด้วยเสียงประชดเต็มที่ครับ ก่อนที่จะหันมาค้อนใส่ผมที่ยังไม่ทันได้ทำอะไร
เลย ซวยซะงั้นอ่ะ 
    
                ไม่เป็นไรๆ งั้นเรามาเริ่มคุยธุระกันเลยดีกว่านะ
    
                ก็อย่างรู้ๆกันว่าบริษัทของเราเริ่มทำการขยับขยายตลาด จึงมีการโฆษณาเพื่อ... ท่านพูดอะไรต่อผมก็ไม่ทราบเพราะยังสลึม
สลืออยู่ ( -_-)( _ _)( -_-)( _ _)
    
                ...คณะกรรมการบริษัทจึงตัดสินว่าให้ พงษ์เป็นนายแบบ mc ทันทีที่ได้ยินชื่อผมเท่านั้นละคับท่านสมองตื่นทันที  หา!ท่าน
ประธานพูดว่าไงนะ ขนาดที่ผมยืนทำหน้าเอ๋ออยู่ก็มีเสียงหวานๆค้านขึ้น
    
               คะ..คะ...คุณพ่อพูดจริงหรอค่ะ ที่จะให้นายพงหญ้าเนี้ยเป็นนายแบบ เสียงนั้นจะเป็นใครไม่ได้นอกจากยัยเป้(แต่ผมบอกแล้วไง 
ว่าผมชื่อ พงษ์ ไม่ใช่พงหญ้า >_