เพียงเวลาสั้น ๆ เธอ ก็เปลี่ยนแปลงไป

น้ำตาทราย

เสียงสายลมพัดผ่านพร้อมเสียงคลืนกระทบชายฝั่งกลางแสงแดดอ่อน ๆ ในยามเช้า  ที่เก้าอี้ผ้าใบลาย
สก๊อต น้ำฟ้า ชายหนุ่มนายหนึ่งนั้งอยู่ มีความเงียบขรึมอยู่บนใบหน้า เขานั่งง่นงงอยู่กับความจริงที่เกิดขึ้นกับ
เขาเมื่อคืนที่ผ่านมา  เมือคืนที่ผ่านมาความจริงบ้างอย่างที่ น้ำฟ้า ค้นหาได้ปรากฎขึ้น สายธาร แฟนสาวของ
เขาที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาหลายปี น้ำฟ้า รัก สาธาร มาก...มาก ทำทุกอย่างเพื่อเธอ ทั่งสองอยู่กันอย่างมี
ความสุขมาก 
แต่เมื่อ ปลายปีที่ผ่านมา สายธาร เริ่มเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปจน น้ำฟ้า รู้สึกได้ในสิ่งที่เกิดขึ้น คือ 
สารธาร จะต้องแต่งาน กับคนที่พ่อแม่ของเธอเลือกให้ แต่ น้ำฟ้า ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย ก็แค่สงสัยในความ
เปลี่ยนแปลงไปในตัว สายธาร จนเวลาผ่านไปหลายเดือน ความสงสัยในความเปลี่ยนแปลงในตัว สายธาร ของ 
น้ำฟ้า เริ่มชัดเจนขึ้น จนเมื่อคืนที่ผ่านมา เสียงโทรศัพท์ของ สายธาร ดังขึ้น สายธาร รับโทรศัพท์  จับใจความ
จากการคุยโทรศัพท์ของ สายธาร ได้ว่าคนที่ สายธาร จะต้องแต่งงานด้วยมีใครอีกคนนึง น้ำตา เริ่มไหลออก
มา ทั้ง...ทั้งที่ สายธาร ไม่เคยเสียน้ำตาให้ น้ำฟ้า เลย  "รักเค้าแล้วเหรอ" คำถามเดียวที่ถามด้วยด้วยน้ำเสียง
ที่เสียใจ และ คิดไม่ถึงของ น้ำฟ้า "อืม" คำตอบสั้น..สั้นของ สายธาร ที่ยังงง...งง ที่ยังไม่เชื่อในสิ่งที่เธอได้
ยินได้รับรู้มาทางโทรศัพท์ แล้ว สายธาร ก็เดินจากไปโดยทิ้งให้ น้ำฟ้า ให้นั่งสับสนมึนงง ในคำตอบของ สาย
ธาร
    ทำไมหรือ มันคืออะไร เวลาที่ผ่านไปมันไม่ได้ช่วยให้ สายธาร ทำความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอกลับมารัก 
น้ำฟ้าได้อย่างเก่าเลยหรือ แล้วเวลาเพียงไม่กี่เดือน สายธาร ไปรักเค้าได้อย่างไร อะไรคือเหตุผล ผลอะไร 
คือความจริง  คำถามเหล่านี้ ได้เกิดขึ้นกับ น้ำฟ้า พร้อม...พร้อมกับความเสียใจ เศร้าใจ 
    แสงแดดเริ่มร้อนแรงขึ้น สายลมและเสียงคลืน เริ่มเบาลง บนเก้าอี้ผ้าใบลายสก๊อตตัวเก่า ชายหนุ่ม ที่ชื่อ 
น้ำฟ้า ยังนั่งคิดถึงสิ่งต่าง...ต่าง ที่เกิดขึ้นระหว่าง เขา สายธาร และเค้าคนนั้น  พรันหันหน้ามาถามพร้อมขอคำ
แนะนำจาก ผม( ผู้เขียน) ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนไหวและน่าสงสาร    "ผมยังรัก สายธาร นะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 
ผมพร้อมที่จะอภัยให้เธอ" ในที่สุดเสียงสายลมและเกรียวคลืนที่กระทบชายหาดก็หายไป แต่ น้ำฟ้า ชายหนุ่ม
ผู้เศร้าเหงา ยังนั่งที่เก้าอี้ผ้าใบลายสก๊อตตัวเก่ากลางแสงแดดที่เริ่มร้อนระอุขึ้นเรื่อย...เรื่อย เพียงเพื่อรอการ
กลับมาของ สายธารหญิงอันเป็นที่รัก และคำแนะนำ จากผู้คนที่เข้ามารับรู้เรื่องของเขา
(ครั้งแรกนะครับ ติชมด้วยนะ แล้วอย่าลืมละให้คำชี้แนะ แก่ น้ำฟ้า ด้วย เขาคงคิดไม่ออก จริง..จริงว่าจะ
ต้องทำไงต่อไป )