ปางอดีต ( ตอนที่ 9 )

สุชาดา โมรา

จริงเหรอคะ  เขาไม่มีงานทำหรือไงนะถึงได้ว่างนัก  นี่พักนี้เขาก็มาหาผึ้งบ๊อยบ่อย  ผึ้งไม่รู้จะทำอย่างไรดีเลยค่ะ
	เขามาตอนไหนเหรอ
	เดี๋ยวเที่ยง ๆ เขาก็มาแล้วค่ะนั่นไงคะพูดไม่ทันขาดคำเลย
	นายตำรวจหนุ่มหันไปมองที่ประตูสำนักงาน  เขาเห็นคุณอุดมเดินเปิดประตูเข้ามา  เสียงกระดิ่งดังอยู่ตลอดเวลา  น้ำผึ้งลุกขึ้นไหว้คุณอุดมและเชิญให้เขานั่งทันที
	ไปทานข้าวกับผมเถอะ
	คือวันนี้ผึ้งไม่ว่างน่ะค่ะ  คือผึ้งมีนัดแล้ว
	คุณอุดมทำท่าไม่ค่อยพอใจ  เขาจ้องมองนายตำรวจหนุ่มด้วยท่าทางหัวเสีย  ทำให้น้ำผึ้งรู้สึกกลัว ๆ เขานิด ๆ และก็พูดขึ้น
	คือไม่ใช่พี่เอกหรอกค่ะ  ผึ้งมีนัดกับลูกทัวร์น่ะค่ะ  ขอโทษทีนะคะคุณอุดม
	งั้นเหรอไม่เป็นไร  พี่ไม่รบกวนแล้วละ
	น้ำผึ้งถึงกับถอนหายใจทันทีเมื่อเห็นคุณอุดมออกไปนอกสำนักงาน
	ผึ้งมีนัดแล้วจริง ๆ เหรอ
	ยังไม่มีหรอกค่ะ  เมื่อกี้ต้องโกหกไปก่อนเพราะผึ้งไม่อยากไปกับเขา  หมู่นี้เขามักจะพูดอะไรแปลก ๆ อยู่เสมอเลยค่ะ  เขาชอบพูดถึงเรื่องประวัติศาสตร์
	ก็เขาทำงานด้านนี้นี่  ไม่น่าแปลกใจเลย
	ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ  คือเขามักจะพูดถึงเรื่องการกลับชาติมาเกิด  เรื่องของคนในอดีตชาติ  และเรื่องของประวัติศาสตร์ที่เขามักจะแทรกให้ฟังอยู่ตลอดเวลา  เขาพูดว่าผึ้งมาเจอกับพี่เอกได้เพราะกำไลวงนั้น
	นายตำรวจหนุ่มยกแขนขึ้นและมองไปที่กำไลข้อมือทันที  เขาทำท่าแปลกใจและไม่ได้พูดอะไรเพราะเขาเองก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน
	คือเขาว่าผึ้งกับพี่เอกเคยมอบกำไลให้กันและสัญญากันว่าจะเป็นคู่ครอง
	คู่ครองกันทุกชาติ  ทุกชาติไป
	ทำไมพี่เอกถึงรู้ล่ะคะ
	นิยายออกเยอะแยะ  พี่ว่านายนี่ต้องเพี้ยนแน่ ๆ เลย
	แต่ผึ้งเชื่อในบางเรื่องที่เขาพูดนะคะ  เพราะผึ้งเคยเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นแต่อย่าหาว่าผึ้งบ้านะคะ  คือผึ้งอาจจะตาฝาดไปเองก็ได้ค่ะ
	นายตำรวจหนุ่มรู้สึกอึ้ง ๆ อยู่เหมือนกันเขาจึงนั่งเล่าเรื่องราวที่เขาเคยเห็นให้เธอฟัง  เขาเองก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าสิ่งที่เธอเห็นจะเหมือนกับที่เขาเห็นหรือเปล่า
	นั่นหมายความว่าทุกครั้งที่พี่เอกเห็นเรื่องราวแปลก ๆ ในอดีตจะต้องมีเด็กหัวจุกคอยชี้นำอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้นหรือคะแปลกมากเลย  ผิดกับผึ้ง  ทุกครั้งที่ผึ้งเห็นมันจะวูบไปเองโดยไม่รู้ตัว  ราวกับว่าเราได้อยู่ในเหตุการณ์ตอนนั้น  พยายามควบคุมตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้  ผึ้งกลัวการกลับไปเห็นในสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั่นจังเลยค่ะ
	แสดงว่าที่เราเห็นนั่นก็เป็นเรื่องจริงใช่ไหมพี่ว่าเราควรจะไปถวายสังฆทานให้กับเจ้ากรรมนายเวรด้วยกันดีกว่า  เพราะถ้าหากเป็นแบบนี้นั่นก็หมายความว่านายอุดมก็คงจะมีเซ้นเรื่องนี้เหมือนกัน
	นายตำรวจหนุ่มแสดงท่าทางที่หวาดวิตก  เขาพาน้ำผึ้งเดินออกจากสำนักงานและไปทานอาหารกลางวันกัน  จากนั้นก็พาไปที่วัดแห่งหนึ่งซึ่งเขากำลังมีงานมหรสพกันอย่างใหญ่โต  
	วัดนี้ก็แล้วกันนะ
	น้ำผึ้งนั่งพับเพียบกราบพระพร้อมกับนายตำรวจหนุ่มด้วยท่าทางที่สงบ
	มาแล้วเหรออาตมารอโยมทั้งสองคนอยู่
	พระรูปนั้นพูดขึ้นทำให้ทั้งคู่รู้สึกแปลกใจถึงกับจ้องมองกันและกันทันที
	ไม่ต้องสงสัยหรอกโยม  เมื่อคืนนี้มีเด็กหัวจุกมาบอกอาตมาว่าพ่อกับแม่จะมาทำบุญ  ให้อาตมามารอที่หน้าโบสถ์  พออาตมาเห็นโยมมากับเด็กหัวจุกนั่นอาตมาก็เลยรู้ว่าเป็นโยมทั้งสองคน
	พ่อกับแม่หรือคะ
	น้ำผึ้งทำหน้าสงสัยและหันกลับไปมองนายตำรวจหนุ่ม
	อาตมาจะดูดวงให้  บอกวันเดือนปีเกิดของโยมมาสิ  อาตมาจะดูให้
	น้ำผึ้งและนายตำรวจหนุ่มเขียนวันเดือนปีเกิดใส่กระดาษ  นายตำรวจหนุ่มคลานเข้าไปยื่นให้พระรูปนั้นทันที  เขาทำท่าแปลกใจแล้วก็หันกับมามองน้ำผึ้งซึ่งนั่งอยู่ใกล้ ๆ
	พระรูปนั้นนั่งเขียนอะไรใส่กระดาษอยู่ครู่หนึ่งก็เงยหน้าขึ้น
	อาตมารู้แล้วละ  โยมผู้หญิงและโยมผู้ชายมีดวงต่อกัน  ดวงทั้งคู่เป็นคู่กันมาตั้งหลายภพหลายชาติ  มีสัญญาต่อกันให้ตามกันมาอยู่ด้วยกันทุกชาติ ๆ ไป  แต่ดวงทั้งคู่ตอนนี้กรรมกำลังตามมาจากชาติภพที่แล้ว  ต่อให้โยมหลีกเลี่ยงอย่างไรก็คงหนีไม่พ้น  จงทำบุญให้ลูกของโยมในอดีตชาติเพื่อเสริมบารมีให้กับลูกของโยม  เขาจะได้ช่วยเหลือโยมได้
	หลวงพ่อครับ  ผมมีเรื่องสงสัยว่าไอ้สิ่งที่ผมเห็นในความฝันซึ่งมีเด็กหัวจุกที่หลวงพ่อเห็นพาไปนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ครับ
	สุดแล้วแต่โยมจะเชื่อนะโยม  อาตมาจะไม่ฝืนลิขิตชะตาใคร  ถ้าหากโยมสองคนอยากรู้ก็ลางานมาสักอาทิตย์หนึ่งเพื่อมาเข้าพิธีตัดกรรมที่วัดนะ  อาตมาจะให้โยมทั้งสองคนเข้าไปนั่งในวงล้อมสายสิญจ์และจะมีการสวดพานยักษ์กัน  หากโยมมีดวงในอดีตโยมก็จะผ่านมิตินั้นเข้าไปรู้เรื่องราวต่าง ๆ ได้  แต่ก่อนอื่นโยมต้องไม่ลืมที่จะเรียกลูกของโยมให้นำพาโยมไปด้วย  เด็กคนนี้เขารอที่จะมาเกิดกับพ่อกับแม่ของตัวเองมานานมากแล้ว  โยมต้องละทิ้งคนที่ไม่ใช่คู่ของโยมและมาอยู่กับคู่ของโยมเถอะ  หากโยมฝืนชะตาผู้หญิงคนนั้นจะตาย
	หมายความว่าอย่างไรครับ
	ก็ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นกำลังอยู่ในพะวังของอดีตกับปัจจุบัน  เธอแยกไม่ออกว่าอันไหนคือจริงไม่จริง  เธอจะจำได้เพียงคนรักของเธอเท่านั้น  ถ้าโยมไม่ปล่อยให้เธออยู่กับคู่ของเธอโยมก็อาจจะสร้างบาปให้กับเขาเพราะโยมไม่ใช่คู่กับเขา
	อะไรนะคะไม่ใช่คู่  อย่าบอกนะว่าหมอนั่นคือ
	นายตำรวจหนุ่มและน้ำผึ้งหันไปมองเสียงผู้หญิงที่พูดทันที  เขารู้สึกตกใจมากที่เห็นคุณสร้อยแม่ของคุณแก้มมานั่งอยู่ใกล้ ๆ
	นายอุดมบอกว่าเธอละเลยลูกสาวของฉัน  ฉันก็เลยขับรถตามเธอมาขอบใจนะที่ทำให้ฉันรู้ว่าหมอนั่นเป็นคู่แท้ของลูกสาวฉัน!!!!
	คุณสร้อยแม่ของคุณแก้มพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน  จากนั้นก็หันไปกราบพระรูปนั้นทันที
	หลวงพ่อคะ  จะทำอย่างไรดีคะ  ลูกสาวฉัน
	ปล่อยเธอไปก่อนเถอะโยม  อีกไม่นานถ้าหากคู่นี้เขาอยู่ด้วยกันเมื่อไรเธอจะกลับมาเป็นปกติและอยู่กับคู่ของเธอ  โยมต้องทำใจเพราะเธอไม่ได้ป่วยเพียงแต่เธอกำลังใช้หนี้เวรที่เธอก่อไว้ในชาติที่แล้วอยู่เท่านั้นเอง  เธอกำลังแบกภาระของคู่รักเธอที่ทำกรรมเอาไว้ในชาติที่แล้ว  เนื่องจากเธอสัญญาว่าเธอจะตามใช้หนี้เวรหนี้กรรมให้กับเขา
	คุณสร้อยแม่ของคุณแก้มกราบลาหลวงพ่อและรีบกลับทันที  ก่อนกลับเธอหันกลับมามองหน้าทั้งคู่และพูดขึ้น
	ต่อไปนี้เธอไม่ต้องไปยุ่งกับลูกสาวฉันอีก  เพราะถ้าเธอไปลูกสาวฉันอาจจะตาย  รีบ ๆ แต่งกันนะลูกฉันจะได้ฟื้น
	นายตำรวจหนุ่มร่วมกันถวายสังฆทานจากนั้นก็กรวดน้ำส่งไปให้กับลูกชายของตัวเองในอดีตชาติทันที
	ลูกจ๊ะแม่ไม่รู้ว่าลูกชื่ออะไรแต่บุญกุศลทั้งหมดที่แม่มีอยู่นี้แม่อุทิศให้กับลูกและเจ้ากรรมนายเวร
	น้ำผึ้งพูดขึ้นพร้อมกับรินน้ำลงบนใบโพธิ์โดยมีมือของนายตำรวจหนุ่มจับมือของเธอไว้แน่น  จากนั้นนายตำรวจหนุ่มก็กลับไปลาพระรูปนั้นบนโบสถ์และรีบกลับทันที
	พี่เอกเชื่อเรื่องนี้ด้วยเหรอคะ
	ไม่เชื่อแต่ก็ไม่ควรลบหลู่ไม่ใช่เหรอเราก็ทำ ๆ ไว้บ้างก็ดีนะ  อยู่อย่างป้าสร้อยสิ  ท่านยังเชื่อสนิทใจเลย  เราก็ลอง ๆ เชื่อดูบ้างก็ได้นี่นา
	นายตำรวจหนุ่มพูดไปขับรถไป  เขามาส่งเธอที่สำนักงาน  เมื่อเธอลงจากรถเธอก็ต้องผงะเมื่อเห็นคุณอุดมยืนอยู่หน้าสำนักงาน
	ผึ้งมาแล้วเหรอ  ฉันห้ามเขาแล้วแต่เขาไม่ฟังเขาบอกว่าจะมารอเธออยู่แบบนี้จนกว่าเธอจะกลับมา
	ส้มพูดขึ้นจากนั้นก็ดึงแขนเธอออกไปคุยห่าง ๆ ทำให้นายตำรวจหนุ่มต้องลงมาจากรถเพื่อห้ามไม่ให้คุณอุดมเดินตามเธอไป
	นี่อะไรน่ะ
	รอยปาน
	นายตำรวจหนุ่มถึงกับตกใจเมื่อเห็นรอยปานดำของคุณอุดม  เขารู้สึกเหมือนเคยเห็นรอยปานนี้ที่ไหนสักแห่งแต่ก็นึกไม่ออก  เขาจำได้ว่ามันคับคล้ายคับคลาอย่างไรชอบกล
	คุณสงสัยอะไรเหรอ
	คือรอยปานของคุณเหมือนรอยแผลเป็นน่ะสิ
	นายตำรวจหนุ่มพูดขึ้น  น้ำผึ้งเดินเข้ามาพร้อมกับส้มและก็เปิดประตูสำนักงานทันที  นายตำรวจหนุ่มเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาและก็พูดคุยกับคุณอุดมราวกับคนสนิท  เขาพูดด้วยท่าทางที่สบายใจ  ผิดกับคุณอุดมที่พูดด้วยท่าทางราวกับคนหึง  และพยายามหันไปมองน้ำผึ้งอยู่ตลอดเวลา
	ตาคุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
	ส้มพูดขึ้นพร้อมกับยกน้ำส้มและขนมหวานมาวางไว้ที่โต๊ะ
	ปะเปล่าครับ  คือผม
	อ๋อน้ำผึ้งน่ะเหรอคะ  กลับไปแล้วค่ะ  คือเธอกลับไปได้สักพักหนึ่งแล้วค่ะ
	ผมไม่เห็นเธอเดินออกทางประตูเลยนี่ครับ
	นี่คุณไม่เห็นเหรอ  เธอเพิ่งเดินออกไปเมื่อครู่ใหญ่ ๆ นี่เอง  ใช่ไหมคะพี่สุเมธ
	เอ่อใช่ครับ
	นายตำรวจหนุ่มรู้สึกแปลกใจเพราะไม่คิดว่าคุณอุดมจะมองไม่เห็นเธอ  เขาคิดอยู่ในใจตลอดเวลาว่าคงเป็นเพราะผลบุญที่เขาทำร่วมกับเธอเมื่อกี้นี้จึงทำให้เด็กคนนั้นช่วยเธอให้แคล้วคลาดจากนายอุดมได้
9
              นางเอก  พระเอก  และเพื่อน ๆ ของเธอจะเป็นเช่นไร  กับการตามล่าข้ามภพข้ามชาติของคุณหลวงอุดมศักดิ์มนตรีซึ่งมีใจรักต่อแม่หญิงน้ำผึ้งแก้ว  และทั้งคู่จะสมหวังในรักหรือไม่  ทั้งคู่จะได้พบกับลูกชายในอดีตชาติที่ทำให้เขาได้พบกับรักแท้หรือไม่  อย่าพลาดตอนต่อไปนะคะ...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน