เวลา ( จาก ) ของเพื่อน

กาฟิวส์

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา
โรงเรียนของแอร์ได้มีกานปัจฉิมนิเทศน์ขึ้น
งานนี้เป็นงานสำหรับ ม.6
แต่ความรู้สึกของหลายคนที่ดีจัยกับรุ่นพี่นั้น
มีน้อยคนที่รู้ความรู้สึกของ ม.6 
นั่นคือมีหลายความรู้สึกเกิดขึ้น
ดีใจ..ที่จะจบม.6
ฝ่าฝันมาถึงตรงนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะ
บางคนก็ดีใจที่ติดโควต้า
เสียใจ
บางคนถึงขั้นร้องไห้ออกมา
เพราะอาจจะเป็นงานสุดท้ายแล้ว
ที่เพื่อนๆ จะมาสนุกด้วยกันพร้อมหน้าอย่างนี้
บางคนต้องแยกกับคนรัก
ทั้งที่ยังรักกันอยู่
เพราะความจำเป็นที่ต่างคนก็ต่างต้องไปทำ
ตามความฝันของตัวเอง
แต่สิ่งที่แพรรู้สึกได้จากงานนี้
แอร์รู้ว่าการจากกันสำหรับเพื่อนที่คบกันมานานนั้น
มันทรมานแค่ไหน
ความผูกพันสำหรับเพื่อนที่คบกันมา
บ้างก้อ 3 ปี บ้างก็ 6 ปี
บางคนเรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล
มันเป็นความรู้สึกที่ใจหายอย่างบอกไม่ถูก
ในขณะที่บางคนมองคนเหล่านั้น
ที่ถ่ายทอดความรู้สึกเสียใจออกมา
เป็นน้ำใส ๆ ไหลจากดวงตาว่า
เป็นการโอเวอร์
เรียกร้องความสนใจรึป่าว???
มันคงยังไม่ถึงเวลาที่เค้าต้องรู้สึกอย่างนั้นบ้าง
แต่แอร์ก็อยากบอกไว้ว่า
เพื่อนกัน
ไม่ว่าจากกันไปไกลหรือนานสักแค่ไหน
ความรู้สึกดี ๆ นั้น
เรายังมอบให้แก่กันได้เสมอ
แอร์เองก็ยังรอคอยเพื่อนที่จากแพรไป
กลับมาหาแพรเหมือนเมื่อวันวาน
เราจะรักกันอย่างนี้ตลอดไปนะ
		จากเพื่อนเก่า