สายใยรัก

สุชาดา โมรา

แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีแล้วก็ตาม  วัน เดือน ปี ไม่เคยทำให้ความรัก ความสุข ที่พ่อแม่มีต่อลูกจืดจางลงเลย  ถึงแม้ตอนนี้เริ่มโตเป็นผู้ใหญ่  ความรักที่พ่อแม่มอบให้ก็ยังเหมือนเดิม  นับตั้งแต่เรียนจบมัธยมปลายที่โรงเรียนชัยบาดาลวิทยา  และได้ก้าวเข้ามาเรียน  ณ  สถาบันราชภัฏเทพสตรี  ลพบุรี  มีความรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมากที่ได้เรียนการศึกษาแห่งนี้  ตลอดเวลาที่มาเรียน   ฉันชอบนั่งคิด๔งพ่อแม่เป็นประจำ  เพราะพ่อแม่บอกว่ายามใดที่ลูกคิดถึงพ่อแม่  พ่อแม่จะคิดถึงลูกมากกว่าหลายเท่า   เมื่อถึงวันศุกร์ทุกสัปดาห์  พ่อแม่จะนั่งรอด้วยใจจดจอ  เมื่อไรลูกจะกลับมาถึงบ้านสักที  พอถึงบ้านก็สวัสดีพ่อแม่   โอบกอดพ่อแม่อย่างมีความสุข  อ้อมกอดใดเล่าจะอบอุ่นเท่าอ้อมกอดพ่อแม่  พ่อแม่จะเตรียมอาหารกับข้าวของโปรดของลูกไว้เยอะมาก  พ่อแม่จะยิ้มอย่างมีความสุขตลอดเวลาที่ลูกสาวได้กินข้าวหมดจาน  และตอนเย็นก็มานั่งคุยปรึกษากัน  พูดคุยสนทนาอย่างมีความสุข   ที่สำคัญคือจะพยายามไม่นำเรื่องไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟังเลย  เพราะไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาทุกใจกับเราด้วยเมื่อมีความทุกข์จะเก็บความทุกข์และแก้ไขด้วยตนเอง  จะไม่นำมาไว้ในครอบครัว  เพราะครอบครัวของเรามีแต่ความสุขที่มอบให้กัน  ฉันเคยนำความทุกข์ความไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟัง  เท่าที่สังเกตใบหน้า  เหมือนท่านทุกข์กับเรามาก  ก็เลยคิดว่าต่อไปนี้จะไม่นำสิ่งที่ไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟังอีกต่อไป
วันหยุดพักผ่านไปอย่างรวดเร็ว  เช้าตรู่ของวันอาทิตย์พ่อแม่จะเตรียมอาหารการกินเพื่อให้ลูกนำมาไว้กินไว้ใช้หอพักทุกครั้ง   ความรู้สึกของพ่อแม่ไม่อยากให้ลูกไปไกลอยากให้ลูกอยู่ใกล้ ๆ   แต่เพื่ออนาคตของลูกพ่อแม่ยอมทุกอย่าง  ถึงแม้จะคิดถึงมากมายแค่ไหนก็ตามฉันสอบติด   มหาวิทยาลัยศิลปกร  แต่เพราะความคิดถึงของพ่อแม่และเราก็คิดถึงพ่อแม่ด้วยจึงไม่ได้ไปเรียนที่ศิลปกร  ได้มาสอบที่สถาบันราชภัฏเทพสตรี ลพบุรี   สอบได้ก็ได้เรียนภูมิใจมากที่ได้เรียนสถาบันราชภัฏเทพสตรี  ได้เรียนได้ศึกษาและที่สำคัญได้อยู่ใกล้พ่อแม่ด้วย  แม้จะใกล้ไกลแค่ไหนความรักความคิดถึงที่พ่อแม่มีต่อลูกก็ยังเหมือนเดิม
ในชีวิตได้ให้คำมั่นสัญญากับตัวเองว่า  ไม่ว่ามั่งมี  สูงศักดิ์  ร่ำรวย  ยากดี  มีจน  จะไม่มีวันทิ้งพ่อแม่โดยเด็ดขาด  ที่เติบโตเติบใหญ่ได้  เรียนสูงถึงระดับนี้  ก็เพราะพระคุณของพ่อแม่  ความรักความห่วงใยที่มีต่อลูก   ทำให้เรามีชีวิตที่ดีเพียบพร้อมทุกอย่างก็เพราะท่านทั้งสอง  ลูกคนนี้ขอสัญญากับพ่อแม่ว่าจะเรียนให้จบ  เมื่อสำเร็จการศึกษามีงานทำที่ดีจะคงเป็นลูกที่ดีอย่างนี้ตลอดไปและจะไม่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจและผิดหวัง...ลูกคนนี้ขอสัญญา
รักและคิดถึงพ่อแม่ที่สุดในชีวิต   ไม่มีใครมาแทนที่ท่านได้  กลอนนี้อยากจะมอบให้พ่อแม่  จากใจลูกถึงใจพ่อแม่บุคคลที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนนี้  ความสุขที่ได้รับทุกเวลาทุกนาทีจากพ่อแม่ คือ  ความรัก  ความสุขที่ยิ่งใหญ่ไม่มีที่เปรียบ
   เก็บเวลาในดวงใจ    เก็บความห่วงใยเท่าที่มี    เก็บความคิดถึงและรู้สึกดี. ดี.เก็บไว้ทั้งหมดนี้ที่พ่อแม่ทั้งสองคน