เหมือนจะไร้สาระ... แต่สำหรับฉันไม่ใช่

เรื่องของฉันอาจเหมือนเรื่องราวของผู้หญิงที่ถูกแฟนตัวเองเมินเฉยใส่หรือถูกทิ้งอะไรสักอย่าง เพียงแค่เขาห่างหายไปนานก็รู้ตัวแล้วว่าเขาหมดใจ
เราก็คงทำอะไรไม่ได้เพราะเราห้ามความคิดของเขาไม่ได้ ทำได้แค่เพียงข่มใจเท่านั้น เวลาเราเจอเขาความรู้สึกคืออยากเข้าไปกอดด้วยความคิดถึงมาก แต่ยังไงก็ตาม เราก็กลายเป็นคนคุ้นเคย เวลาเจอก็แค่ทัก เขาคนนั้นไม่เคยรู้เลยว่าในใจฉันคิดยังไงกัน
ส่วนตัวฉัน ฉันเป็นคนอื่น ฉันมันคนเก่า เรื่องของเราไม่เหลืออะไรแล้วหละมั้งตอนนี้ ที่จริงก็อยากลืมๆเรื่องเหล่านี้ไม่ให้เหลือเลยที่ใจเนี่ย แต่มันทำไม่ได้ จะให้ฉันลืมได้ยังไงก็ในเมื่อฉันมีเขาอยู่ทั้งใจ
เขาก็คงต้องใช้ชีวิตของเขาที่เหลือกับอนาคตของเขาต่อไป... ตัวฉันก็คงต้องคงต้องทำใจ

เด็กอยากศิลป์ 13 ก.พ. 2548 13:02 น. - ID 4480

1610

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/fiction/4480 ที่มา: - ,

comments powered by Disqus

วาคิม

13 กุมภาพันธ์ 2548 14:54 น. - comment id 82776
```
เป็นกำลังใจต่อไปครับ
```
คนแอบรัก

30 มีนาคม 2548 21:21 น. - comment id 83862
```
แต่งได้โดนใจมาก
```
คนแอบรัก

30 มีนาคม 2548 21:21 น. - comment id 83863
```
แต่งได้โดนใจมาก
```