ฅ.สู้ชีวิต

สุชาดา โมรา

จี๊ด  สมจิตรนา  เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่เกิดและเติบโตที่ตำบลซับหินเพลิง  อำเภอศรีเทพ  จังหวัดเพชรบูรณ์  เป็นบุตรของนายชิ้น  งามขำ  กับนางเป้า  งามขำ  ซึ่งเป็นบิดาคนที่ 3 ของครอบครัว  สถานะในครอบครัวค่อนข้างจน  จึงต้องดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตและผจญกับความยากลำบากตั้งแต่เกิด
	ขณะเป็นเด็ก  จี๊ด  สมจิตรนา  ไม่ได้ไปเล่าเรียนหนังสือเหมือนอย่างพี่และน้องของเขา  เพราะบิดาเห็นว่าเป็นผู้หญิงควรจะเป็นแม่บ้านแม่เรือนมากกว่าการไปเรียนหนังสือ  ที่สำคัญตัวโรงเรียนก็อยู่ไกลบ้านมาก  การเดินทางไม่สะดวก  เป็นผู้หญิงนั้นไปมาลำบาก  เขาจึงออกไปรับจ้างหางานมาเลี้ยงดูครอบครัว  และส่งน้องเรียน  เขาทำงานรับจ้างตั้งแต่เด็ก ๆ มีอะไรพอที่จะทำได้ก็จะทำ  เช่น  เก็บฝ้าย  หักข้าวโพด  ปลูกอ้อย  หรือแม้แต่การเกี่ยวข้าวก็ตาม
	เมื่อเขาย่างก้าวสู่วัยสาวก็พบรักกับนายลำดวน  สมจิตรนา  ต่อมาก็ใช้ชีวิตร่วมกัน ณ บ้านเลขที่  48  หมู่  2  บ้านโป่งสามหัว  ตำบลบ้านใหม่สามัคคี  อำเภอชัยบาดาล  จังหวัดลพบุรี  ซึ่งการที่เขามาตั้งถิ่นฐานที่นี่นั้นเขาและสามียังไม่มีพื้นที่ทำกิน  ทั้งคู่ยังต้องออกหางานรับจ้างจากชาวบ้านแถวนั้นอยู่เพื่อต้องการหาเงินเก็บไว้ซื้อที่ดินทำไร
	เมื่อทั้งคู่มีบุตรคนแรกทำให้ต้องทำงานหนักมากขึ้น  และได้นำเงินเก็บที่มีอยู่นั้นมาเช่าไร่ทำถั่วลิสง  แต่เงินไม่พอให้ค่าไถไร่จึงทำให้เขาต้องยืมเงินพี่น้องของสามี  การจ่ายเงินภายในบ้านเป็นไปอย่างประหยัด  โดยจี๊ด  สมจิตรนา  มีอุดมการณ์เป็นส่วนตัวของเขาว่า  บุคคลใดก็ตามทำการใช้จ่ายเงินสุรุ่ยสุร่าย  ฟุ่มเฟือย  ไม่รู้จักประมาณตนนั่นแหละน้ำตาจะเช็ดหัวเข่าในภายภาคหน้า
	ปีแรกในการทำไร่ถั่วลิสงได้พืชผลดีมาก  ทำให้เขาและสามีต้องการขยับขยายในการทำไร่ถั่วลิสง  จึงทำให้เขาและสามีต้องไปหายืมเงินมาเพิ่มอีก  ในการทำไร่นั้นใช่จะดีทุกปีไป  ปีที่ทำไร่ถั่วลิสงเพิ่มขึ้น  ฝนไม่ค่อยตก  ทำให้พืชผลไม่งอกงาม  แถมราคาถั่วลิสงยังถูกอีกด้วย  แต่เขายังไม่ท้อแท้  ยังสู้ที่จะทำไร่ต่อไปเพราะเขามีความหวังว่าต้องมีสักวันที่เป็นของเรา  จากที่เขาทำไร่ถั่วลิสงก็เปลี่ยนมาเป็นการทำไร่ถั่วเหลือง  ซึ่งเขายังต้องใช้ทุนมากทีเดียว  และในการทำไร่ถั่วเหลืองนั้นก็ต้องทำให้เขาและสามีต้องทุกข์ใจมากขึ้นเมื่อพืชผลของเขาไม่เป็นดังที่คาดหวัง  จึงทำให้ทั้งคู่กลุ้มใจมากเพราะไม่มีเงินไปชำระหนี้
	ภายหลังที่เขากลุ้มใจและเสียใจอยู่นั้นพี่ชายของเขาก็แนะนำให้เขาทำไร่ฝ้ายเพราะราคามันดี  เขาจึงตัดสินใจทำไร่ฝ้ายตามที่พี่ชายบอก  ผลปรากฏว่าในการทำไร่ฝ้ายนั้นได้กำไรดีมาก  ทำให้เขาสามารถปลดหนี้สินที่มีอยู่ได้หมดสิ้น  และยังมีเงินเหลือเก็บอีกก้อนหนึ่งที่พอจะลงทุนต่อไป  เขาลงทุนในการทำไร่ฝ้ายต่อจนกระทั่งสามารถซื้อที่ดินทำกินได้  ซึ่งทุกอย่างที่เขาและสามีทำนั้นก็เพื่อลูกอันเป็นที่รักของเขากับสามีเพราะเขากับสามีต้องการให้ลูกมีพื้นที่ทำกินที่เป็นหลักแหล่ง  จะได้ไม่ต้องลำบากเหมือนอย่างเขา
	เรื่องราวของจี๊ด  สมจิตรนา  ทั้งหมดเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดหรือมหัศจรรย์อะไรเลยที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งซึ่งมีชีวิตอยู่กับท้องไร่ท้องนา  กลายมาเป็นผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตและการประกอบอาชีพ  เด็กหรือเยาวชนทุกคนหรือจะเป็นใครก็ตามก็สามารถที่จะทำเช่นนี้ได้ถ้าเรามีความพยายาม  ขยัน  อดทน  ประหยัด  และมีความตั้งใจจริง  ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคและความยากลำบาก
	ที่เป็นเรื่องราวชีวิตต้องสู้ของ  จี๊ด  สมจิตรนา  ผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้แก่โชคชะตาจากที่ไม่มีพื้นที่ทำกินของตนเอง  ด้วยความมานะพยายาม  ขยัน  อดทน  ประหยัด  และไม่ท้อต่ออุปสรรคและความยากลำบาก  จึงทำให้เขามีที่ทำกินเป็นของตัวเอง  เรื่องราวของเขานับว่าเป็นเรื่องราวที่น่าสนใจและน่าภูมิใจที่ทุก ๆ คนควรนำมาเป็นแบบอย่างที่ดีในชีวิต
เทิดทูล...และรักในอาชีพแล้วทุกคนก็จะประสบสุข