รักละเมอ ใกล้วันวาเลนไทน์

tiki

คุณ ทำสีหน้ามิใคร่จะยินดียินร้ายที่เห็นฉัน
ผู้ยืนถือ   ช่อดอกไม้  ไว้ให้คุณหนึ่งช่อ
 คุณ รับ  ช่อดอกไม้  ของฉันไปพิจารณา ทำสีหน้าเบื่อหน่ายเป็นที่ยิ่ง
เสมือนเด็กผู้ชาย ที่ไขว่คว้าหาของเล่น แล้วได้ แล้ว ก็ไม่เห็นคุณค่า
แถม อยากขว้าง   ช่อดอกไม้    ของฉัน ทิ้งไปด้วยซ้ำ
          เราต่างแลกเปลี่ยนถ้อยคำต่อกันมากมาย คุณ มีสุ้มเสียง
เจ้าอารมณ์ขึ้นมาทันควัน เมื่อคุยกันไปนาน คุณทำเสียงรำคาญ
ว่าฉันช่างอยากรู้เรื่องของคุณไปทำไม..ผู้หญิงช่างเหมือนกัน!!!!!!
       ทีรัก......ฉันถามคุณเบาๆ 
คุณ รู้เรื่องฉันทุกอย่างคุณอยากรู้เรื่องฉันไปหมด แล้วมันผิดอะไร
ที่ฉันอยากรู้เรื่องคุณ...?
             คุณ บ่นให้ฉันฟังว่า ...คุณอาจเคย  ;วูบ มาหลงถ้อยหวานในบท
ประพันธ์ของฉันสักครั้ง...แต่วันนี้ คุณมั่นคงพอจะไม่หลงถ้อยคำ ;วูบวาบ
นั้นอีก..				

หลังจากที่คุณ รับ  ช่อดอกไม้ 
ฉันไปครบหมด ทุกช่อแล้ว...
         ฉันก็เริ่มส่งก้อนอิฐ ให้คุณ มันเป็นบทประพันธ์ ว่าด้วยเรื่อง 
คานอำนาจรัฐสภา 
             เหมือนคุณ ถูกเข็มแทง คุณ สมน้ำหน้าที่ฉันโดนผู้คน
แต่ละเว็บกระหน่ำเย้ยเยาะ ถากถาง

           ฉันหัวเราะขำคุณ

        ที่รัก...ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าคุณจะเกรี้ยวกราดใส่ฉัน 
เพราะฉันไม่ได้ เขียนเชียร์พรรคการเมืองที่คุณและ คนทั้งประเทศ 
ชื่นชอบ...
           แต่นี่ คือสิทธิ์ เสรีภาพของฉัน..

            ฉันเป็นซ้าย และ คุณ เป็นขวา 
            ฉันว่า..
           ฉันเอื้อมมือขวาไปกอดคอคุณ
 แล้วก็ลดลงมาโอบเอว และ ให้ แขนซ้ายคุณ
พาดบนบ่าฉัน 
.........โอยเจ็บ...
        ฉันว่า แต่คุณ กลับฉากออกห่าง เพราะ เกรงว่า ฉันจะ โหด ด้วย
ลำแข้งซ้ายพาดคอคุณแทน.....คุณว่าอย่างนั้น				

เรานั่งจับมือคุยกันอยู่พักใหญ่ 
             คุณบ่นเบาๆว่าคุณ ป่วย ไม่สบาย
         แต่ฉันก็ยังคุยเรื่อยเปื่อยไปกับคุณ...
       คุณ บอก  Happy Birth Day
ให้ ฉันล่วงหน้า อีกหน 
คุณช่างใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ ของฉัน
        คุณ ถามถึงว่า อยากขึ้นไปดูดาว กุ๊กกิ๊ก บน ยอดดอยอินทนนท์ไหม
         ฉันก็ตอบคุณว่า ... เชิญคุณ กับสาวๆของคุณเถิด..
         คุณ เริ่มรำคาญ 
         คุณ เริ่มหงุดหงิด กับฉันอีกครั้ง.
     .พวกผู้หญิงเป็นเหมือนกันหมด....คุณว่า..
.ฉันหัวเราะ ..ตอบคำบ่นของคุณว่า
  เสียงสักเสียงก็ยังไม่เคยได้ยินจากคุณ
ใครที่ไหนมันจะหลงขึ้นดอยไปกับคุณได้ 
หรือคุณ ได้หลอกใครไปดูดาว ดูเดือนอะไร
ของคุณแล้วเล่า...				

เราต่างจ้องตากัน อีกครั้ง...คุณ ชักหมั่นไส้ฉันขึ้นทุกที 
          และ หงุดหงิดที่จะพูดกับฉันอีกแล้ว...
         ฉันก็ขอโทษที่ทำให้คุณอารมณ์ไม่ดี เครียดในวันนี้ ฉันว่า
      ฉันอยากเขียนเรื่องสั้นรัก ๆ สักเรื่อง 
  แต่ฉันก็เขียนไม่ออกเลย ฉันบ่นกับคุณ

           พร้อมส่ง เรื่อง ความรัก Valentine's รักไร้กามในเว็บพระดาบส 
         ให้คุณไปเสียอีก
         มิหนำซ้ำ ฉันยัง พูดถึง
        การวางดวงให้ชายหนุ่มคนหนึ่งเมื่อสองปีที่แล้ว
       ฉันนั่งมองดวงดาว ของเขาที่ มีแนวโน้มจะถูกสาวฆ่าตาย 
      ฉันเลยปิดหนังสือเรื่องดวงมาสองปี.
    .พอคุณพูดเรื่องไปดูดาว ฉันเลยอยากจะเขียนดวงของคุณมั่ง
  แต่ก็เหลว คุณหลอก วันเดือนปี เกิด ของคุณ อีกตามเคย				

คุณ ได้เทศนาฉันยืดยาว ในวันนี้ ให้ฉัน หลีกละลดเลิก
 ให้เตรียมไปเกิดใหม่ เป็นชาย จะได้ ปฎิบัติธรรมได้สำเร็จ  
ฉันตอบกลับไปว่า ไม่หรอก ฉันยังไม่อยากตาย
            ฉันอยากมีแฟนใหม่
         .คุณ ก็ฉุนเหมือนมดกัด อีก หาว่าฉันอยากมีแฟนเด็กกว่า
        มันบาป  มันผิดศีลข้อ ๓ ข้อกาเม

            ฉันเลยตอบคุณเบาๆที่หูคุณว่า
        ก็คนที่ฉันรัก น่ะ เขาจะขึ้นดอยอินทนนท์ไปกับสาว
      มิใช่หรือ
     คุณ ก็่ทำสีหน้าเครียดอีกตามเคย บอกว่า * ผมเป็นผมไม่ใช่แฟนใคร* 
  ดีแหละ ฉันว่า  
ฉันจะไปซื้อกางเกงยีน VErsace แล้วจะไปซื้อ เสื้อ G2000 สักตัว
           คุณก็ว่า อีก ว่า นั่นมัน เต็มชุดลูกสาวมิใช่หรือ...
        ฉันก็ตอบคุณอีกว่า..
    ฉันจะยังคงใส่กางเกงยีนส์ และเสื้อยืด ตัวสวยในฝันของฉันอีก 
เรื่องของฉัน
      คุณเครียดเหรอ ช่วยร้องเพลง สามสิบยังแจ๋วให้ฉันฟังหน่อยสิ...
คุณ ก็บอก ผมไม่ชอบเพลงนี้
     อ่อ คุณ ชอบเด็ก ยี่สิบละซี ฉันว่า..

   คุณ ก็กลับร้องเพลง หลงรักคนมีเจ้าของให้ฉันฟัง.				

แล้วคุณก็อบรมเรื่องดวงดาว เรื่อง ดวงไม่มีความหมาย 
            แล้ว บอกให้ฉัน ควรจะ อ่านให้มาก พูดให้น้อยลง 
          และ หาเงิน ได้เยอะ..กินเหล้าให้เก่ง
              ฉันก็ตอบคุณว่า ฉันไม่เอาไหนซักอย่าง
           อ่านก็น้อย พูดก็มาก หาเงินก็น้อย กินเหล้าเหรอ
         ไม่กิน ไม่กิน ไม่กิน ฉันว่า.
      ..คุณเป็นผู้หญิง ข้อจำกัดมันเยอะ....คุณพูด
        ไม่เอาหรอก กินเหล้าแล้วเมา แล้ว ถูกอุ้ม ฉันว่า

    ถ้าวันนี้ พระเจ้านั่งอยู่ใกล้ๆ ท่านคงส่ง ต้นตะบองเพชร มา
ให้เรานั่งพิงคุยกันอยู่แน่ๆ
        เพราะมันทิ่มไปมา เจ็บๆคันๆนี่กระไร
        เมื่อคุณ บอก Happy Birth Day
 ล่วงหน้ามาให้ฉัน ฉันก็บอก Happy Birth Day
ล่วงหน้าให้คุณบ้าง...
.วันนี้ คุณช่างหงุดหงิด อารมณ์เสีย...
คนป่วยเป็นเหมือนกันหมด เลยสินะ 
เมื่อเดือนสองเดือนก่อน ฉันก็ป่วย แล้วก็ หงุดหงิดใส่คุณอย่างนี้เหมือนกัน
นะ เราหายกัน
   
  คุณ ยันกายลุกขึ้น ทำหน้าหยิ่ง...เมื่อบอกว่า
" แล้วผมจะไปดอยอินทนนท์"
  .ค่ะ ฉันตอบคุณ				

ผมจะไปวิ่งแล้ว...คุณว่า..
                        ค่ะ

                   แล้วคนที่ฉันบอกรักคุณในฝัน ทุกคืน ทุกคืน 
              ในในฝันละเมอ  ของฉันก็ลับตาไป... 
                คุณมา ทำให้ฉันมีความสุข...
              จะมาเมื่อไหร่ ถ้อยคำของคุณ ก็ทำให้ฉันเป็นสุข
      
            ฉันคงจะคิดถึงคุณ ไปอีกนาน.....
      ...ฉันเก็บ   ช่อดอกไม้ นั้นขึ้นมา...  ช่อที่ถูกคุณวางทิ้งอย่างไม่อาลัยไยดี