โทร หาแม่หน่อยไหม

อ.วรศิลป์

" โทรฯ หาแม่หน่อยไหม "
ประโยคน่าประทับใจจากโฆษณาทีวีชิ้นหนึ่ง
ที่นำความผูกพันระหว่างแม่กับลูกมาเป็นจุดขาย
เพื่อสอดรับกับช่วงเวลาการเฉลิมฉลองวันแม่ที่ใกล้มาถึง
" โทรฯ หาแม่หน่อยไหม ? "
ผูกเรื่องราวจากความไม่เข้าใจระหว่างแม่กับลูก
จนลูกเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วออกจากบ้าน
ผู้เป็นแม่เฝ้าตามหาด้วยความทุกข์ใจยิ่งนัก
จนกระทั่งมาพบกับแม่ค้าขายอาหาร
ซึ่งถึอเป็นตัวละครที่มีส่วนทำให้เรื่องราวจบลงด้วยดี
" โทรฯ หาแม่หน่อยไหม ? "
ประโยคนี้ คุณป้าที่ขายอาหารเป็นผู้เอ่ยถามน้องพลอย
ลูกที่หนีออกจากบ้าน
ในขณะที่ภาพเก่า ๆ ที่แสดงถึงความรักและห่วงใยของแม่
ผุดขึ้นในความทรงจำมากมาย
หยาดน้ำตาของน้องพลอยไหลอาบแก้ม
เป็นหยาดน้ำตาของความเสียใจและสำนึกผิด
จนกระทั่งน้องพลอยหยิบโทรศัพท์เพื่อติดต่อกับแม่
ซึ่งช่องว่างของเวลาขณะฟังเสียงเรียกสาย
ชวนให้อึดอัดและตอกย้ำความรู้สึกยิ่งนัก
" โทรฯ หาแม่หน่อยไหม ? "
ข้อความนี้จบลงด้วยภาพน่าประทับใจของน้อยพลอยในวัยเด็ก
กับการพูดคำว่า " แม่ " ที่แสนจะน่ารัก
ซึ่งแม่ของน้องพลอยก็ยิ้มอย่างเปี่ยมสุข
.......................
" โทรฯ หาแม่หน่อยไหม ? "
ทุกวันนี้ ฉันยังอยากโทรฯ หาแม่ อยากโทรฯ ทุกวัน
แต่ฉันติดต่อแม่ไม่ได้เลย
โลกที่แม่อยู่ตอนนี้ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
มีแต่สัญญาณ " โทรจิต "
อยากบอกแม่ว่า " คิดถึงนะครับ "