“ทะเลทรายของหัวใจ”

ระเบียงดาว

เคยอยู่ในทะเลทรายไหม? ไม่ว่ามองไปทางไหนก็มีสีน้ำตาลอ่อนของเม็ดทราย   ความรู้สึกที่ร้อนรุ่มเข้าปกคลุม  ทุกก้าวที่เดินไปดูไม่ต่างจากที่เดิมเหมือนเดินเวียนไม่ไปไหน  ยิ่งนานวันยิ่งอ่อนล้าหมดแรง แต่พอใกล้จะถอดใจกลับมองเห็นโอเอซิสอยู่เบื้องหน้า  ความหวังที่สุขสดชื่นเกิดขึ้นในใจ   จากนั้นก็วิ่งสุดกำลัง วิ่งไป!... วิ่งไป!... วิ่งไป! วิ่งจนไม่เหลือเรี่ยวแรง  ล้มนอนลงบนพื้นทรายที่แห้งแล้ง  ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ซึ้งถึงความเป็นจริง  ไม่มีโอเอซิส  ไม่มีน้ำ  ไม่มีความสุขสดชื่น  มีเพียงเม็ดทรายที่ร้อนรุ่มกับความหวังที่ยิ่งวิ่งตามกลับยิ่งไกลออกไป...ไกลออกไป  ระยะทางที่ไม่อาจลดลงไป  เหลือเพียงความทรมานกับความฝันที่เป็นไปไม่ได้  เธออาจไม่รู้ว่าฉันหลงอยู่ในทะเลทรายของเธอ  หาทางออกไม่ได้  ที่เธอคอยให้ความหวังเล็กน้อย  แต่ไม่มีความรักอยู่เลย  ฉันทำได้แค่พยายามวิ่ง...วิ่งให้ถึงตัวเธอ  แต่เธอกลับยิ่งถอยไปไกล  ไม่มีวันได้เข้าใกล้  เมื่อฉันคิดจะตัดใจ  เธอก็กลับมาให้ความหวัง  ปล่อยให้ฉันไล่ตามเธอเสมอไป  ตอนนี้ฉันหมดแรงแล้วนะเธอ  ฉันลุกไม่ไหวแล้ว  ทำได้เพียงรอ...รอให้ทะเลทรายกลืนฉันหายไป  กลืนความหวัง เยื่อใยให้จมหาย  หายไปจากโลกของเธอตลอดไป  ฉันยอมตายไปจากเธอดีกว่า  ฉันไล่ตามต่อไปไม่ไหวแล้ว เพราะสิ่งที่เหลือตอนนี้มีเพียงใจที่แห้งแล้ง กับความอ่อนล้าที่เฝ้าพยายามตลอดมา ฉันคงต้องจบความรักกลางทะเลทรายเสียที ก่อนหัวใจจะเจ็บช้ำจนตายเข้าไปจริงๆ
ทะเลทรายของเธอ คงไม่มีโอเอซิสสำหรับฉันจริงๆใช่ไหม