บ้า

แก้วประภัสสร

"เฮ้ย..ไอ้คนนี้มันบ้าจริงๆหรือบ้าปลอมๆฟระ..เดินเต๊ะท่าอวดหล่อท้ายซอยถึงต้นซอยตั้งแต่เช้าจรดเย็น"
 ได้ยินเสียงคนข้างบ้านพูดแล้วก็หัวเราะ ขณะมีหนุ่มคนหนึ่ง อาชีพอะไรไม่รู้ได้ สวมแว่นตาดำ
เดินไปมาตั้งแต่ต้นซอยแถวบ้านจนถึงหน้าเ้ดอะมอลล์ท่าพระอันนี้เขาเรียกว่า หล่อลากดิน เพราะความหลงตัวเองว่าหล่อ อิอิ
ข้าพข้อยก็นึกขำๆว่า มันแปลกดีนะๆ 
                คนบ้าว่าคนเมา
                คนขี้เหล้าว่าขี้ยา
                คนสวยกลับบอกปลาร้า
                แล้วตัวข้าเป็นคนเช่นไร ?
ดูเหมือนคำว่า "บ้า" จะกลายเป็นคำเสริม คำสร้อยในการสนทนาของคนทุกชนชั้น ทั้งความหมายในเชิงบวกและเชิงลบ
 บ้างาน บ้าขยัน บ้าสวย บ้ารวย บ้าเงิน 
 บ้าหวย บ้ามวย บ้าผู้หญิง บ้าผู้ชาย บ้าม้า บ้าๆๆๆๆ สารพัดจะบ้า
แต่้ถ้าบ้าอารมณ์ขัน อันนี้ก็ไม่ว่ากันคjะ เพราะทำแล้วคนรอบข้างมีแต่ความสุข ความบ้ามีอยู่ในตัวทุกคน เพียงแต่จะบ้าแบบไหนกันเท่านั้นเอง
สองวันก่อนกลับบ้านที่อุบลฯค่ะ ขณะนั่งถอนหญ้าในสวนของพ่อ เวลาก็แค่ 11.00 โดยประมาณ
ได้ยินเสียงแม่หัวเราะกับน้าชาย พี่ๆ แม่พูดว่า
" ลูกเอ้ย.หนูเป็นบ้าเหรอลูกถึงไปถอนหญ้าตอนแดดเปรี้ยงๆ เข้ามาก่อน เย็นๆค่อยไปทำ มันสิบ่สบายเด้อหล่า.."
อ่า..เห็นมั้ย แม่ยังบอกว่า แก้วฯบ้าเลย...อิอิ 
แล้วคุณๆละคะ บ้าแบบไหนกันเอ่ย..