บอม : ก็เพราะเธอเก่งแต่ปากไงมีน ใครๆเข้าถึงสนใจในตัวเธอ แล้วบอมก็เข้านอน อีกด้านของแคมป์ อาย : เป็นยังไงกันบ้างแบงค์ เจอมีนรึปล่าว ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง ฉันละเป็นห่วงมีนจริงๆ ปาล์ม : มีนต้องรอดซิ พรุ่งนี้เราจะติดตามหามีนต่อไปนะ ฉันว่าเรารีบเข้านอนกันเถอะ เมย์ : ป่านนี้กำลังมีความสุขกับบอมมากกว่า อย่าไปห่วงเลย แบงค์ : แกมันก็คิดได้แต่เรื่องทุเรศๆยังงี้แหละ มีนไม่เคยพิศวาส บอมเลย แม้แต่หน่อย หุบปากแล้วเข้าไปนอนซะ ก่อนที่จะเจอตบ โอ๋ : เก่งจังเลยนะ พวกเนี้ย เมื่อผู้หญิงเข้านอนกันหมดแล้ว ยกเว้น ปาล์ม ก็มาจับเข่ากันถึงมีน ปาล์ม : เป็นห่วงมีนจังเลย ไปอยู่กะอีตาบอมจะมีอะไรกินรึปล่าวก็ไม่รู้ มีนยิ่งเป็นคนเรื่องมากอยู่ เอ๊กซ์ : ปาล์มฉันถามจริงๆนะ มีนชอบใครหรอ ฉันไม่เคยเห็นมันคิดถึงใครเลย แบงค์ : มีน ไม่เคยคิดถึงใครหรอก มันกำลังสั่งสมประสบการณ์ เพื่อไปเรียนเมืองนอก ฟงแฟนมันไม่เคยคิดจะมีเลย แทน : อ้าว ยังงี้ก็เหงาแย่นะดิ ปาล์ม : มีนไม่เคยเหงาเลย กลับสนุกที่ได้ทำงานมากกว่า เอก : พรุ่งนี้ตอนเช้า เรามีเดินป่ากันไม่ใช้หรอ โอกาสนี้เราก็แยกตัวไปตามหามีนก็ได้นิ น้อย : จะไปก็ได้นะ ฉันยิ่งอยากไปให้พ้นๆพวกยัยเมย์อยู่ ทุกขึ้นจึงขึ้นนอน ไฟถูกปิดทุกหลอดทุกดวง เหลือแต่ความอาลัยเท่านั้นที่ยังไม่ดับ ************************************************** รุ่งเช้า บอมตื่นขึ้นมา ก่อไฟให้มีนอีก แล้วจึงไปหาผลไม้มา รอบนี้เค้าได้ฝรั่งกับมะละกอ บอม : รีบไปล้างหน้าล้างตาซะ แล้วมากิน จะได้เดินกลับไปแคมป์ไหวไง มีน : ฉันยังมึนๆอยู่เลยบอม พาไปหน่อยดิ นะๆๆๆๆๆๆ บอม : ก็ได้ เมื่อมีนอาบน้ำ แบบไม่เปลื้องผ้าเสร็จ เธอก็รีบทานฝรั่งทันที บอม : อร่อยมะ มีน : ไม่รู้สิ คนกำลังหิวถามมาได้ไง งี่เง่าสิ้นดี --------------------------------------------------------------------------- วันนี้แค่นี้ก่อนนะง่วงแล้วจีะ ราตรีสวัสดิ์ทุกคน
6 มกราคม 2548 21:46 น. - comment id 80375
เรื่องนี้น่ารักมากเลยนะคะ รีบๆแต่งละกำลังสนุกอยู่เลย
6 มกราคม 2548 21:48 น. - comment id 80376
เหมือนชีวิตจริงเลยนะคะ ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก ขอชมเชยคะ
6 มกราคม 2548 21:49 น. - comment id 80377
มาอ่านแล้วนะ ก็ดีนิ แหมเธอกลายไปเป็นนักเขียนตั้งแต่เมื่อไร เล่นเอาชีวิตจริงมาเขียนเลยนะ