เธอไม่รู้ว่าผมกำลังมองเธออยู่ ... ผมเห็นเธอก้มลงใส่ส้นสูงสีแดงคู่นั้น ... คู่เก่งของเธอล่ะ ... ผมไม่ชอบเลย ... ดาวเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ผิวไม่ได้ขาวสว่างเหมือนอย่างพรีเซ็นเตอร์ครีมทาผิวขาวใน T.V. ... แต่เธอก็น่ารัก ... เธอมีดวงตาสีน้ำตาล ... ที่ส่องประกายสดใสทุกครั้งที่เธอยิ้ม ... ริมฝีปากเธอเป็นสีส้ม ... ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนมีริมฝีปากสีส้มมาก่อน ... ดาวก้มลงใส่รองเท้าอีกข้าง ... ก่อนที่เหลือบมาเห็นผม ... เพื่อนบ้านที่นั่งมองเธอตาบ้องแบ๊วมาตั้งแต่ 2 นาทีที่แล้ว ... ใครบอก 2 นาที ... 2 ปีต่างหากล่ะ ... พุธเอ๊ย ... ดาวยิ้มให้ผม ผมแกล้งเสผมแล้วเบือนหน้าไปข้างๆ ทำเป็นไม่เห็นเธอ ... ผมแอบหันไปอมยิ้มคนเดียว ผมจะให้เธอรู้ได้ยังไงกันล่ะ ... ว่าผมดีใจที่เห็นเธอ ... จะให้เธอรู้ได้ยังไง ... ว่าผมดีใจมาตั้งแต่เห็นเธอขนกระเป๋าย้ายเข้ามาอยู่บ้านข้างๆตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว ... ผมแอมยิ้มคนเดียวตั้งแต่บ่ายวันนั้น ... ผมค่อยๆเบนสายตากลับไปมองเธออีกครั้ง ... แต่เธอหายไปแล้ว "พุธ!" ผมสะดุ้งก่อนที่จะพบว่า เธอกำลังยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าบ้านผม หน้าบูดเชียว ... "พุธแอบว่าอะไรดาวในใจน่ะ ... กำลังคิดว่าดาวทำหน้าบูดเป็นตูดหมูอยู่ใช่ไหมล่ะ" ผมกลอกตา ... ดาวทำหน้าบูดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะลดแขนลงข้างกาย แล้วหันหลังเดินออกไป "เดี๋ยวดาว!" ดูสิ ... เธอร้ายจริงๆ เธอรู้อยู่แล้ว ว่าผมต้องรีบลุกไปหาเธอแน่ ถ้าเธอเล่นไม้นี้ "ดาวโกรธพุธแล้ว ... ทำเป็นมองไม่เห็นใช่ไหม ถ้าไม่เห็นดาวในสายตา ... งั้นดาวไปล่ะ" "โธ่ดาว ... พุธล้อเล่นหรอกน่า" "แต่ไม่ได้ล้อเล่นเรื่องไม่เห็นดาวอยู่ในสายตาใช่ไหม" เธอทำตาเศร้า หัวใจผมกระตุกวูบ ... สับสนว่าจะตอบเธอว่าอย่างไรดี ดาวเอื้อมมือมาลูบแก้มผม ... ผมรู้สึกร้อนที่ใบหน้าขึ้นมาฉับพลัน ... และก่อนที่จะรู้ตัว "จะบ้าเหรอพุธ ... ดาวล้อเล่นหรอกน่ะ อะไรเนี่ย หน้าแดงเลยเหรอ" แล้วเธอก็ตบแก้มผม ... ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ... "พุธเจ็บนะดาว" ผมแกล้งทำหน้าขึงขังใส่เธอ "อะไรกัน ดาวแกล้งตีเบาๆเองนะ อย่ามาทำสำออยหน่อยเลย" "พุธเจ็บจริงๆ" ผมเห็นเธออึ้งไป ... ผมเองก็อึ้งไป ... ผมกำลังทำให้เธอรู้สึกแย่แต่วันเลยเหรอเนี่ย ... ผมเริ่มโกรธตัวเอง "ดาวขอโทษนะ ... เจ็บมากไหมพุธ" เธอหน้าจ๋อยลงไปถนัดตา "ไม่เจ็บหรอก ... พุธล้อเล่นน่ะ ไม่เจ็บหรอกครับ" "จริงเหรอ ..." "อืม" "พุธไม่ได้โกรธดาวใช่ไหม" "พุธจะโกรธดาวทำไมล่ะ เรื่องแค่นี้เอง ดาวแค่หยอกพุธเล่นๆนี่" เธอยิ้มออกมา ... ผมรู้สึกว่าอะไรบางอย่างข้างในมันฟูขึ้น ... พองตัวขึ้นเรื่อยๆ ... ดาวยิ้มออกมาแล้ว ผมเอื้อมมือออกไปลูบผมเธอเบาๆ เธอไม่ได้ขัดขืนหรือถอยหนี ... เราเป็นเหมือนเพื่อนกัน ... เพื่อนสนิทกัน ... เพื่อนสนิทกัน ... ... มันยังชื้นๆ เธอคงเพิ่งสระผม สายลมวูบหนึ่งพัดมา ... กลิ่นหอมอ่อนๆของแชมพูกระทบจมูกผม ... ผมสูดเข้าไปอย่างลืมเลือนทุกสิ่ง "พุธ" เสียงใสๆของเธอดึงให้ผมกลับเข้ามาสู่โลกจริง "ดาวไปก่อนนะ ... นัดยัยแว่นแก้วเอาไว้ จะเอารูปไปส่ง เดี๋ยวบ่าย 4 โมง ลูกค้าประจำเค้าจะแวะมาดู" เธอบอกพลางยิ้มกว้าง "ขาดรายได้มาหลายเดือนแล้ว ... ดีนะว่ารูปๆนึงขายได้หลายตังค์อยู่ ดาวเลยยังไม่ต้องกินแกลบ" เธอหัวเราะ ก่อนที่จะเบี่ยงหัวออกจากมือผมช้าๆ "ให้พุธไปส่งไหมดาว" "ไม่ล่ะ ... ร้านอยู่ใกล้แค่นี้เอง ... อีกอย่าง วันนี้ดาวอยากเดินเล่น อากาศดีๆนะ" แล้วเธอก็หันหลังเดินไปทันที ผมมองตาม ... ดาวใส่กระโปรงสีน้ำตาลผ้าบาติกยาวครึ่งน่อง ... ชายกระโปรงของเธอพริ้วไหวเล่นลม ... เธอมีผมยาวสีดำ ... ทอประกายสีแดงเมื่ออยู่กลางแสงแดด ... วันนี้เธอรวบผมเป็นหางม้า ผูกโบว์สีฟ้า ดาวเดินไปได้เกือบ 10 ก้าว ขณะที่ผมยังคงมองเธออยู่ ... เธอหันมายิ้มให้ผม "เดี๋ยวเย็นนี้ดาวจะซื้อไก่ย่างเจ้าโปรดมาฝากพุธนะ ... พุธหุงข้าวแล้วทำแกงเผ็ดไว้ด้วยล่ะ เดี๋ยวดาวจะกลับมากินข้าวเย็นด้วย" เธอตะโกน ผมพยักหน้า ดาวยิ้มกว้าง ก่อนที่จะหันหน้าแล้วก้าวเดินออกไปอย่างร่าเริง ... โบว์ของเธอกลืนเข้ากับสีของท้องฟ้า ... นกน้อยกำลังโผปีกไปสู่โลกกว้าง ผมนั่งยิ้มอยู่ที่รั้วบ้านอยู่คนเดียว ... ผ่านไปสองชั่วโมง ... ผมยังเขียนเพลงไม่ได้แม้ซักประโยคเดียว ... ดาว ...
Completely 24 ธ.ค. 2547 02:43 น. - ID 4043 
1529
1
0
24 ธันวาคม 2547 10:48 น. - comment id 80130
อืมม์ ดุกันทั้งคู่เลยนะน้องจ๋า หยอกแรงจังเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ