บางขณะของความไว้ใจ

pigstation

บางขณะของความไว้ใจ  { Sometimes  when we Trust }
	
เราเคยหลงใหลในความกว้างไกลของทะเลที่มีผิวหนังสีน้ำเงินเข้ม  อันแสนหยาวเหยีดสุดลูกหูลูกตา มีริ้วคลื่นสีขาวสะอาดแตกฟองสนุกสลับไปมาไม่รู้เหนื่อย กับสายลมเอื่อยเฉื่อยออกอ้าวไอแดดและปะแล่มกลิ่นเกลือ ที่ตรงนั้นเรานอนแผ่หรา
	แต่ว่าบางขณะ ทะเลก็แปลงกายด้วยการสมคบคิดกับคลื่นลมมรสุม  จนเราต้องหวาดผวาไปกับท้องทะเลที่ได้รับคำกล่าวขานว่า .....คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เช่นเดียวกับจิตใจของคนเรา..ยากจะเชื่อมั่น
	คนสองคนบนการคบหาที่ผ่านระยะเวลาหนึ่ง บางเวลาดูเหมือนว่าสามารถพูดคุย พูดจา หัวร่อต่อกระซิกใส่กันอย่างชื่นมื่น ราวทุกความลับนั้นคือสิ่งที่ไม่เคยมีเลย ในสายสัมพันธ์
	การไหลลื่นของกาลเวลานั้น  ขึ้นตรงกับความรู้สึกเป็นสำคัญ ช่วงวันวัยที่เราเพลิดเพลินไปกับการเดินทางท่องเที่ยว มักผ่านไปอย่างรวดเร็ว  จนอยากหยุดเวลาไว้ตรงความทรงจำนั้นนานๆ ต่างจากการงานที่ดูเร่งเร้าและตอกหมุดตรึงเราไว้หลังโต๊ะทำงาน หลังกองเอกสาร รุมสุมล้อมเราไว้อย่างไม่มีท่าทีจะสยบต่อเรา ขณะหนึ่งนั้นราวกับเส้นแบ่งกาลเวลายืดตัวขยายออกเป็นความทรมาณอย่างยิ่ง
	...,นี่กระมัง เสน่ห์บางประการของการอยู่บนโลกสามมิติ ที่บวกเอาอีกมิติ ให้เป็นมิติที่สี่คือ มิติของกาลเวลา
	ชีวิตเช่นกันคือความผันแปร  สิ่งที่คาดเดาไว้บางคราว เป็นเหมือนการล่องหนของปรากฏการณ์ ทิ้งให้เรา เศร้า เหงา เจ็บ อยู่ในกับดักแห่งความผิดหวัง ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่คำว่าความหวัง เป็นเสมือนแผงปีกบางเบาที่คอบสยายคลี่คลุมให้เกิดความรู้สึกปลอบประโลมจิตใจว่า พรุ่งนี้...อาจมีบางสิ่งเยียวยา
	ระหว่างการรู้จักกันของเรานั้น ถ้าไม่เว้นวรรคอะไรบ้าง ความอึดอัดก็จะบังเกิดขึ้น  เช่นในประโยคที่ผ่านๆมา ย่อมต้องมีการเว้นวรรค การหยุดถ้อยคำไว้แต่ละท่อนของข้อความ ทั้งที่ความหมายนั้นต่อเนื่องกันเป็นลูกโซ่ เป็นทิวแถวของการบอกเล่า การตั้งคำถาม...ในเมื่อเรียนรู้ถึงการปล่อยผ่านบางสิ่งให้ออกนอกบริเวณขอบเขตการรับรู้ คงเป็นการดีที่ให้โอกาสให้เราได้พบเจออะไรที่เป็นภาวะเอกสัมผัส ที่เราจะได้ซึมซับบ้าง พร้อมกับการปล่อยให้ใครบางคนออกจากวงล้อมของความสัมพันธ์ระหว่างกัน ไปพบกับความเป็นไปที่พ้นล่วงจากการผูกขาดในความเป็นมิตร
	จงรอบคอบในการตรวจสอบความผิดพลาดของตัวเราเอง มากกว่าจะไปเคร่งครัดพิสูจน์ทราบในความขาดเกิน หรือ ขาดตกบกพร่องของใครอื่น ที่อุตส่าห์มอบหมายคำว่า เพื่อน ให้เรา
	เพราะบางขณะของความไว้ใจนั้น ไม่การมองเห็นด้วยตาเปล่าแต่เพียงประการเดียว ยังเป็นเรื่องของการเปิดองศาใจให้กว้างออก  เผื่อว่าจักรวาลในใจของแต่คนจะได้เปิดโอกาสให้ดวงดาวแห่งความใหม่ชื่นได้กระพริบแสงบ้าง
	ถึงเวลานัดหมายกัน เราจะได้มีอะไรอื่นๆ มาบอกเล่าให้กันฟัง มากกว่าการสัมปทานมิตรภาพแบบผูกขาด
	ในบางขณะของความไว้ใจ  คือการเว้นช่องว่างไว้เพื่อสร้างความหมายต่างกัน เช่นเพลงเดียวกันแต่ต่างทำนอง....,เนื้อร้อง  แต่บรรเลงกล่อมให้เราเต้นรำบนความผูกพัน อย่างอบอุ่น เสมอ